Ustawaz dnia 28 lipca 1983 r.o podatku wyrównawczym

Nie podlegają opodatkowaniu:

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia:

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje i rozmiary upraw i produkcji zwierzęcej stanowiących działy specjalne gospodarstwa rolnego, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym.

Jeżeli osoba oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym osiąga dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym albo dochody z wykonywania rzemiosła, od których zamiast podatków obrotowego i dochodowego pobiera się opłatę skarbową, zwane dalej „dochodami z działalności produkcyjno-usługowej”, dochody te, po odliczeniu należnego podatku dochodowego lub opłaty skarbowej, łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym w celu ustalenia obowiązku podatkowego i określenia stopy procentowej podatku wyrównawczego, należnego od dochodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jeżeli oboje małżonkowie osiągają dochody z działalności produkcyjno-usługowej, łącznie opodatkowane podatkiem dochodowym, w celu zastosowania zasady określonej w ust. 1 przyjmuje się dochód z tej działalności w wysokości uzyskanej przez każdego z małżonków, po odliczeniu przypadającej w stosunku do tego dochodu części podatku dochodowego lub opłaty skarbowej.

Dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego opodatkowuje się na imię właściciela gospodarstwa.

Dochody małżonków z działów specjalnych gospodarstwa rolnego stanowiącego współwłasność lub odrębną własność każdego z małżonków łączy się i opodatkowuje na imię obojga małżonków.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do samoistnych posiadaczy gospodarstw rolnych oraz użytkowników lub dzierżawców gruntów państwowych, na których są prowadzone działy specjalne gospodarstwa rolnego.

Dochody zstępnych z działów specjalnych gospodarstwa rolnego dolicza się do dochodów wstępnego, jeżeli przysługuje mu prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów zstępnych.

Jeżeli jeden z małżonków lub oboje uzyskują oprócz dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego również dochody z innych źródeł podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, dochody z tych innych źródeł opodatkowuje się na imię tego małżonka, który dochód uzyskuje.

Jeżeli małżonkowie osiągają dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, a ponadto jeden z małżonków lub oboje osiągają dochody z działalności produkcyjno-usługowej, dochody te, po odliczeniu należnego podatku dochodowego lub opłaty skarbowej, łączy się z dochodami z działów specjalnych gospodarstwa rolnego w celu ustalenia obowiązku podatkowego i określenia stopy procentowej podatku wyrównawczego, należnego od dochodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jeżeli jeden z małżonków lub oboje oprócz dochodów z działalności produkcyjno-usługowej lub z działów specjalnych gospodarstwa rolnego osiągają inne dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, te inne dochody opodatkowuje się na imię osiągającego je małżonka.

W celu ustalenia wysokości dochodu:

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa normy szacunkowe dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, oraz zasady ustalania dochodu na podstawie tych norm.

Rady narodowe stopnia wojewódzkiego mogą, na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, w zależności od miejscowych warunków i opłacalności upraw lub produkcji, obniżać lub podwyższać w całym województwie albo na niektórych jego obszarach, w granicach do 20%, normy szacunkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 5, co do wszystkich lub niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej, a także na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, uzgodniony z Ministrem Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - stosować obniżki lub podwyżki w wysokości przekraczającej 20% norm szacunkowych oraz wyłączać z opodatkowania dochody z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej.

Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa:

Osoby, które uzyskują dochody (w tym również nagrody) z twórczości lub działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej lub publicystycznej, nie wynikające ze stosunku pracy, oraz osoby, które uzyskują dochody z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa korzystania z niepracowniczego projektu wynalazczego, podlegające opodatkowaniu podatkiem od wynagrodzeń, mogą gromadzić te dochody na specjalnym rachunku bankowym, po potrąceniach, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 6. W tym wypadku przyrost wkładów na specjalnym rachunku bankowym na koniec roku w porównaniu ze stanem wkładów na początek roku odlicza się od sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w danym roku podatkowym, a zmniejszenie wkładów na koniec roku w stosunku do stanu wkładów na początek roku dolicza się do sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w danym roku.

W razie śmierci osoby posiadającej specjalny rachunek bankowy, na wniosek spadkobierców otwiera się na ich imię odrębne, specjalne rachunki bankowe, na które przekazuje się przypadające im wkłady ze specjalnego rachunku bankowego spadkodawcy; w tym wypadku kwoty przekazane na rachunek spadkobierców, po potrąceniu należnego podatku od spadków i darowizn, dolicza się dla celów podatku wyrównawczego do dochodów spadkobierców w roku, w którym nastąpi podjęcie przez nich wkładów.

Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa zasady i tryb przekazywania na specjalny rachunek bankowy dochodów, o których mowa w ust. 1.

Podatnikom podatku wyrównawczego przysługują ulgi z tytułu poniesienia wydatków na inwestycje o charakterze produkcyjnym lub związane z wykonywaniem zawodu.

Podatnikom podatku wyrównawczego, z wyjątkiem podatników osiągających dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, przysługują ponadto ulgi polegające na odliczeniu od dochodów wydatków poniesionych na:

Jeżeli oboje małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym i ponoszą wydatki na cele określone w ust. 2, ulga związana z tymi wydatkami przysługuje każdemu z małżonków w takim stosunku, w jakim pozostają dochody każdego z małżonków do dochodów obojga małżonków.

Jeżeli tylko jeden małżonek podlega opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, a drugi małżonek osiąga dochody w wysokości nie powodującej obowiązku podatkowego w tym podatku, dla zastosowania ulgi z tytułu poniesienia wydatków na cele określone w ust. 2 wydatki te odlicza się w takim stosunku, w jakim pozostają dochody małżonka podlegającego opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym do dochodów obojga małżonków.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa:

Dochodem podlegającym opodatkowaniu, stanowiącym podstawę opodatkowania podatkiem wyrównawczym, jest suma dochodów ustalonych w sposób określony w art. 5, pomniejszona lub powiększona stosownie do przepisów art. 6 i pomniejszona stosownie do przepisów art. 7.

Nie podlega opodatkowaniu dochód nie przekraczający kwoty 300.000 zł rocznie.

Podatek wyrównawczy od dochodu podlegającego opodatkowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2-5, ustala się według następującej skali:

Podatku nie ustala się, jeżeli wynosi on mniej niż 100 zł.

W wypadkach określonych w art. 3 i art. 4 ust. 6, jeżeli suma dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym oraz dochodów z działalności produkcyjno-usługowej przekracza kwotę wymienioną w art. 8 ust. 2, podatek ustala się w następujący sposób:

W wypadkach określonych w art. 4 ust. 5, gdy oboje małżonkowie uzyskują dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego:

W wypadkach określonych w art. 4 ust. 7, gdy oboje małżonkowie uzyskują dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego:

Podatnikom mającym na utrzymaniu członków najbliższej rodziny przysługuje ulga w podatku w postaci zwolnienia od opodatkowania dochodu w wysokości:

Ulgę określoną w ust. 1 stosuje się w sposób następujący:

Jeżeli małżonek osiąga dochody, ale niższe niż kwota określona w ust. 1 pkt 1, kwotę określoną w tym przepisie obniża się o kwotę dochodów małżonka.

Jeżeli oboje małżonkowie osiągają dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, prawo do ulgi przysługuje jednemu z nich, stosownie do ich oświadczenia.

Za dzieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się dzieci własne, przysposobione i pasierbów oraz dzieci obce przyjęte na wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego lub na które pobiera się zasiłek rodzinny - w wieku do lat 18, a jeżeli pobierają naukę - w wieku do lat 25, a także dzieci starsze będące inwalidami I i II grupy, jeżeli nie osiągają własnych dochodów; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Za rodziców, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się rodziców podatnika, a także rodziców małżonka spełniającego warunki przewidziane w ust. 1 pkt 1 i w ust. 3, za rodzeństwo zaś - tylko rodzeństwo podatnika; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, pozostawały na utrzymaniu podatnika nie przez cały rok podatkowy, kwoty wymienione w tym przepisie przyjmuje się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których osoby te pozostawały na utrzymaniu podatnika.

W wypadkach określonych w art. 4 ust. 5 i 7, gdy podatnik osiąga dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz inne dochody podlegające odrębnemu opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, ulgę określoną w ust. 1 stosuje się tylko przy opodatkowaniu dochodu z działu specjalnego gospodarstwa rolnego.

Podatek wyrównawczy od osób, które uzyskują wynagrodzenia ze stosunku pracy od jednego zakładu pracy w wysokości powodującej obowiązek płacenia podatku wyrównawczego lub u których obowiązek ten powstaje w związku z uzyskiwaniem dodatkowych wynagrodzeń ze stosunku pracy od innych zakładów pracy lub uzyskiwaniem innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz dochodów z przeniesienia praw autorskich, oblicza i pobiera jako płatnik ten zakład pracy, który stanowi podstawowe miejsce zatrudnienia, a w razie otrzymywania wynagrodzeń ze stosunku pracy więcej niż od jednego zakładu pracy - zakład wskazany przez podatnika.

Jednostki gospodarki uspołecznionej, osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które dokonują wypłat ze stosunku pracy lub z innego tytułu, z wyjątkiem wypłat należności z tytułu przeniesienia praw autorskich, osobom pozostającym w stosunku pracy w innym zakładzie pracy, są obowiązane w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po upływie kwartału przesyłać zakładowi pracy, który stanowi podstawowe miejsce zatrudnienia, informacje wskazujące: wysokość wypłaconych tym osobom wynagrodzeń lub innych należności, kwotę stanowiącą podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń i kwotę tego podatku. Obowiązek przesyłania informacji istnieje, gdy łączna kwota wynagrodzeń wypłaconych w danym kwartale przekroczyła 10.000 zł. W pozostałych wypadkach przesyła się informacje po zakończeniu roku do dnia 15 stycznia roku następnego, jeżeli łączna kwota wynagrodzeń wypłaconych w ciągu roku przekroczyła 10.000 zł.

Tracą moc:

Przepisy określone w ust. 1 stosuje się jednak do wynagrodzeń, przychodów i dochodów osiągniętych przed dniem wejścia w życie ustawy, z tym że podatek wyrównawczy należny za ten okres oblicza się według stawek skali podatkowej odpowiadających wynagrodzeniom, przychodom i dochodom doprowadzonym do stosunku rocznego; w tym wypadku, w celu zastosowania przepisu art. 5 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, przyjmuje się jako końcowy stan wkładów na specjalnym rachunku bankowym, stan na ostatni dzień przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Prawo dokonywania odliczeń z tytułu spłaty kredytów, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, przysługuje do czasu ich spłaty.

Podatnicy, którzy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy ponoszą wydatki na cele określone w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 z tytułu rozłożenia spłaty należności na raty, zachowują prawo dokonywania odliczenia tych wydatków do czasu spłaty rat w granicach ustalonych w art. 8 ust. 4 tej ustawy.

Podatnicy, którzy skorzystali z odliczeń kwot wydatkowanych na cele określone w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 oraz na cele określone w przepisach wydanych na podstawie art. 13 pkt 4 tej ustawy, do wysokości ustalonej w tych przepisach, nie mają prawa do takich odliczeń na podstawie niniejszej ustawy. Jeżeli podatnicy ci wykorzystali te odliczenia tylko częściowo, mają prawo do odliczeń, o których mowa w art. 7 niniejszej ustawy, do wysokości różnicy pomiędzy kwotami określonymi na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 a kwotami wykorzystanymi, powiększonej w takim stosunku procentowym, w jakim pozostaje kwota odliczeń ustalonych w przepisach wydanych na podstawie niniejszej ustawy do kwoty odliczeń obowiązującej na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1983 r.

Podatek wyrównawczy należny od dochodów osiągniętych od dnia wejścia w życie ustawy do końca 1983 r. ustala się według stawek skali podatkowej odpowiadających dochodowi za ten czas doprowadzonemu do stosunku rocznego. W tym wypadku w celu zastosowania przepisu art. 6 przyjmuje się, jako początkowy stan wkładów na specjalnym rachunku bankowym, stan w dniu wejścia w życie ustawy.

Na wniosek podatnika ustalenie podatku wyrównawczego od dochodów osiągniętych w ciągu całego roku 1983 może nastąpić według zasad niniejszej ustawy.