Ustawaz dnia 22 listopada 1983 r.o zmianie ustawy o Służbie Więziennej

Art. 1.

W ustawie z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej   (Dz. U. z 1975 r. Nr 42, poz. 218) wprowadza się następujące zmiany:

1)

wyraz „szeregowiec”, użyty w odpowiedniej liczbie i przypadku, zastępuje się wyrazem „szeregowy”, użytym w tej samej liczbie i przypadku, a wyrazy „starszy szeregowiec” - wyrazami „starszy szeregowy”,

2)

w art. 10 po pkt 2 dodaje się pkt 21 w brzmieniu:
„ 

21)

chorążowie Służby Więziennej:

a)

młodszy chorąży Służby Więziennej,

b)

chorąży Służby Więziennej,

c)

starszy chorąży Służby Więziennej
 ”
 ;

3)

po art. 10 dodaje się art. 101 w brzmieniu:
„ 

Art. 101.

1.

Stopnie podoficerów, chorążych i oficerów Służby Więziennej są stopniami dożywotnimi.

2.

Funkcjonariusze zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni służbowych, o których mowa w ust. 1, z określeniem:

1)

„w rezerwie”, jeżeli funkcjonariusz posiada przydział organizacyjno-mobilizacyjny do jednostki Służby Więziennej,

2)

„w stanie spoczynku”, jeżeli funkcjonariusz nie jest zdolny do służby lub nie posiada przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego do jednostki Służby Więziennej.

3.

Utrata stopnia służbowego, o którym mowa w ust. 1, następuje w razie:

1)

utraty obywatelstwa polskiego,

2)

skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych,

3)

skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od jednego roku za przestępstwo z niskich pobudek, jeżeli wykonanie kary nie zostało warunkowo zawieszone.

4.

Organ właściwy do nadania stopnia służbowego, o którym mowa w ust. 1, może pozbawić takiego stopnia w przypadku skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 3 pkt 3.
 ”
 ;

4)

w art. 11 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Stopnie chorążych nadaje Minister Sprawiedliwości lub upoważnieni przez niego przełożeni.
 ”
 ;

5)

art. 13 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 13.

1.

Nadanie funkcjonariuszowi stopnia podoficerskiego następuje po ukończeniu szkoły podoficerskiej, a stopnia chorążego - po ukończeniu szkoły chorążych Służby Więziennej albo po zdaniu egzaminu na chorążego. Nadanie tych stopni jest uzależnione od posiadanego wykształcenia co najmniej w zakresie szkoły średniej, od opinii służbowej i zajmowanego stanowiska służbowego.

2.

Minister Sprawiedliwości określi przypadki, w których funkcjonariuszowi może być wyjątkowo nadany, po odbyciu dodatkowego przeszkolenia, stopień podoficerski mimo braku średniego wykształcenia.
 ”
 ;

6)

w art. 14 ust. 1, otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Warunkiem nadania pierwszego stopnia oficerskiego jest ukończenie szkoły wyższej, odbycie szkolenia przewidzianego dla oficerów i zdanie egzaminu na oficera.
 ”
 ;

7)

w art. 15 na końcu dodaje się wyrazy „a także ustala zasady doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy”;

8)

w art. 18 ust. 2 skreśla się;

9)

w art. 19 po wyrazie „podoficerskich” dodaje się wyrazy „i chorążych”;

10)

w rozdziale 3 po art. 23 dodaje się art. 231 w brzmieniu:
„ 

Art. 231.

Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do organizacji społecznych działających poza służbą.
 ”
 ;

11)

art. 40 i 41 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 40.

Wyróżnienia są następujące:

1)

pochwała,

2)

nagroda pieniężna lub rzeczowa,

3)

udzielenie krótkotrwałego urlopu,

4)

mianowanie na wyższe stanowisko służbowe,

5)

przedterminowe nadanie wyższego stopnia służbowego,

6)

nadanie odznaki „W Służbie Penitencjarnej”: brązowej - po pięciu, srebrnej - po dziesięciu i złotej - po piętnastu latach nieprzerwanej i nienagannej służby,

7)

przedstawienie do odznaczenia państwowego.

Art. 41.

Minister Sprawiedliwości określa zasady i tryb udzielania wyróżnień oraz wzór odznaki „W Służbie Penitencjarnej.”;
 ”

12)

w art. 43 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„ 

5)

odroczenie nadania wyższego stopnia podoficerskiego na okres jednego roku, a stopnia chorążego i oficerskiego - na okres dwóch lat
 ”
 ;

13)

w art. 46 w ust. 1 po wyrazie „podoficerowie” dodaje się przecinek oraz wyraz „chorążowie”;

14)

w art. 58 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„ 

6)

nabycia prawa do emerytury Służby Więziennej z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej,
 ”
 ;

15)

w art. 60:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Funkcjonariusz zwolniony ze służby z przyczyn określonych w art. 58 ust. 1 pkt 2, 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 4 i 5 przed upływem pięciu lat od odbycia szkolenia przewidzianego dla podoficerów, chorążych i oficerów Służby Więziennej jest obowiązany zwrócić kwotę stanowiącą równowartość otrzymanej w czasie szkolenia pomocy materialnej, kosztów utrzymania i umundurowania.
 ”
 ,

b)

dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Minister Sprawiedliwości określa wysokość kwot, o których mowa w ust. 2, zasady ich zwracania oraz przypadki zwalniania z obowiązku zwrotu tych kwot.
 ”
 ;

16)

w art. 66 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„ 

3.

Uposażenie funkcjonariuszy wzrasta w stopniu nie mniejszym niż przeciętne wynagrodzenie pracowników w przemyśle uspołecznionym.

4.

Rada Ministrów ustala corocznie wysokość środków przeznaczonych na wzrost uposażeń funkcjonariuszy.
 ”
 ;

17)

w art. 80 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Wysokość odprawy dla funkcjonariusza ponownie przyjętego do służby ustala się według zasad określonych w ust. 1 i 2, z tym że wysługę lat liczy się od dnia ponownego przyjęcia do służby.
 ”
 ;

18)

w art. 82 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Należności, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nimi we wspólności małżeńskiej, bez względu na jego wiek i zdolność do pracy, a w dalszej kolejności - dzieciom i rodzicom funkcjonariusza, jeżeli pozostawali na jego utrzymaniu we wspólnym gospodarstwie domowym.
 ”
 ;

19)

po art. 95 dodaje się art. 951 w brzmieniu:
„ 

Art. 951.

1.

Osobom, które stosownie do przepisów o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej otrzymały przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do jednostek Służby Więziennej i pełnią w nich służbę, przysługują w zakresie wykonywanych przez nich zadań uprawnienia funkcjonariuszy Służby Więziennej.

2.

Szczegółowe prawa i obowiązki osób, o których mowa w ust. 1, określa Minister Sprawiedliwości.
 ”

Art. 2.

Prawo do używania stopni służbowych na warunkach określonych w art. 101 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 przysługuje również funkcjonariuszom zwolnionym ze służby przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 3.

Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolity tekst ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zachowaniem ciągłej numeracji artykułów, ustępów i punktów.

Art. 4.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.