Ustawaz dnia 23 października 1987 r.o utworzeniu urzędu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

Art. 1.

Tworzy się urząd Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Art. 2.

1.

Do zadań Ministra Pracy i Polityki Socjalnej należy opracowywanie założeń i realizacja polityki państwa w zakresie: zatrudnienia i efektywnego wykorzystania zasobów pracy, organizacji i warunków pracy, wynagrodzeń i innych świadczeń za pracę, polityki socjalnej, w tym ubezpieczeń społecznych i świadczeń socjalnych.

2.

W szczególności Minister Pracy i Polityki Socjalnej realizuje zadania, określone w ust. 1:

1)

w zakresie zatrudnienia i efektywnego wykorzystania zasobów pracy przez:

a)

analizowanie przestrzegania przepisów prawa pracy oraz współdziałanie w tym zakresie z właściwymi ministrami i organami,

b)

współdziałanie w opracowywaniu bilansów zasobów pracy,

c)

współdziałanie w programowaniu kształcenia kadr dla gospodarki narodowej oraz poradnictwa zawodowego,

d)

koordynowanie dokształcania kadr,

e)

upowszechnianie metod i technik pracy z kadrami,

f)

dysponowanie środkami Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej;

2)

w zakresie organizacji i humanizacji warunków pracy przez:

a)

upowszechnianie efektywnych rozwiązań w dziedzinie organizacji pracy,

b)

inicjowanie prac związanych z atestacją stanowisk pracy i normowaniem pracy,

c)

analizowanie i ocenę wykorzystania czasu pracy,

d)

koordynowanie opracowań resortowych dotyczących nomenklatury zawodów,

e)

opracowywanie założeń i kierunków poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy,

f)

projektowanie zasad przyznawania świadczeń profilaktycznych z tytułu uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia warunków pracy;

3)

w zakresie wynagrodzeń i innych świadczeń za pracę przez:

a)

opracowywanie i upowszechnianie metod wartościowania pracy oraz zasad tworzenia taryfikatorów kwalifikacyjnych, siatek i tabel wynagrodzeń zasadniczych,

b)

projektowanie zasad ustalania najniższego wynagrodzenia i sterowania relacjami płac,

c)

projektowanie zasad tworzenia motywacyjnych systemów wynagradzania w zakładach pracy,

d)

opiniowanie i rejestrowanie układów zbiorowych pracy;

4)

w zakresie polityki socjalnej, w tym ubezpieczeń społecznych i świadczeń socjalnych, przez:

a)

określanie wielkości świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego oraz zaopatrzenia emerytalnego i rentowego na rzecz pracowników i ich rodzin oraz innych grup ludności,

b)

analizowanie i ocenę kształtowania się dochodów i kosztów utrzymania poszczególnych grup ludności,

c)

organizację pomocy i opieki nad kombatantami i ich rodzinami oraz współdziałanie w tym zakresie z organizacjami kombatanckimi;

5)

współdziałając w opracowywaniu planów społeczno-gospodarczych, budżetu państwa oraz bilansu pieniężnych przychodów i wydatków ludności;

6)

opracowując projekty rozwiązań ogólnie obowiązujących, dotyczących zatrudnienia, wynagrodzeń i innych świadczeń związanych z zatrudnieniem, świadczeń socjalnych oraz ubezpieczeń społecznych;

7)

wykonując zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz inne zadania określone w odrębnych przepisach.

Art. 3.

Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej podlega Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 4.

1.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowy zakres działania Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

2.

Organizację Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej oraz jednostki organizacyjne podporządkowane Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej określa statut nadany przez Radę Ministrów.

Art. 5.

1.

Znosi się:

1)

urząd Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych,

2)

Urząd do Spraw Kombatantów.

2.

Określone w odrębnych przepisach sprawy należące do Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Urzędu do Spraw Kombatantów, w zakresie ustalonym ustawą, przechodzą do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Art. 6.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.