Obwieszczenie Ministra Finansówz dnia 4 marca 1987 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1986 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 47, poz. 231) ogłasza się w załączniku da niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawcze go   (Dz. U. Nr 42, poz. 189, z 1984 r. Nr 28, poz. 145 i Nr 58 poz. 294, z 1985 r. Nr 18, poz. 78 i Nr 61, poz. 318 oraz z 1986 r. Nr 47, poz. 231), z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji paragrafów, ustępów i punktów.

2.

Podany w załączniku do mniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje następujących przepisów

1)

§ 14 i 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 42, poz. 189) w brzmieniu:
„ 

§ 14.

Tracą moc:

1)

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1975 r. w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. z 1975 r. Nr 46 poz. 242, z 1979 r. Nr 1, poz. 2 i z 1982 r. Nr 26, poz. 192),

2)

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 sierpnia 1982 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym   (Dz. U. z 1982 r. Nr 26, poz. 192 i z 1983 r. Nr 4 poz. 28) § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1983 r.
 ”
 ;

2)

§ 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1984 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym   (Dz. U. Nr 28, poz. 145) w brzmieniu:
„ 

§ 4.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do podatku wyrównawczego przypadającego od dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 1984 r., z wyjątkiem przepisu § 3, który stosuje się do dochodów osiągniętych od dnia 1 maja 1984 r.
 ”

3)

§ 13 pkt 3 i § 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1984 r. w sprawie podatku rolnego   (Dz. U. Nr 58, poz. 294) w brzmieniu:
„ 

§ 13.

Tracą moc:

3)

przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 42, poz. 189 i z 1984 r. Nr 28, poz. 145) w zakresie dotyczącym opodatkowania dochodów z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej,
 ”
 ;
„ 

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1985 r.
 ”
 ,

4)

§ 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 kwietnia 1985 r. zmieniającego rozporządzenia w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 18, poz. 78) w brzmieniu:
„ 

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do podatku wyrównawczego przypadającego od dochodów osiągniętych od dnia 1 maja 1985 r., z wyjątkiem przepisu § 2, który ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 1985 r.
 ”
 ;

5)

§ 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1985 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 61, poz. 318) w brzmieniu:
„ 

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do podatku wyrównawczego przypadającego od dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 1986 r.
 ”
 ;

6)

§ 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1986 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku wyrównawczego   (Dz. U. Nr 47, poz. 231) w brzmieniu
„ 

§ 4.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do podatku wyrównawczego przypadającego od dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 1987 r.
 ”
 .

Załącznik   -   Tekst jednolity rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego

Na podstawie art. 2 ust. 2 i art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym   (Dz. U. Nr 42, poz. 188 i z 1984 r. Nr 52, poz. 268) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym podlega wartość świadczeń w naturze w wysokości ustalonej dla ubezpieczenia społecznego oraz wypłacane w zamian tych świadczeń ekwiwalenty pieniężne, z wyjątkiem:

1)

ekwiwalentów w zamian świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (w tym posiłków profilaktycznych), a także ekwiwalentów za pranie i naprawę odzieży roboczej wykonywane we własnym zakresie przez pracowników, ekwiwalentów za przedłużenie używalności odzieży roboczej i za nie wydane pracownikom przysługujące im środki higieny osobistej,

2)

ekwiwalentu pieniężnego za zużyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt stanowiące własność wykonawcy.

§ 2.

Nie podlegają opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym:

1)

zasiłki i stypendia z funduszów państwowych udzielane osobom fizycznym na działalność w dziedzinie nauki, techniki, kultury i sztuki,

2)

renty otrzymywane przez niewidomych inwalidów I grupy,

3)

nagrody uzyskane w wyniku udziału w konkursach z dziedziny nauki, techniki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa,

4)

kwoty otrzymane z tytułu zwrotu kosztów podróży, przeniesienia oraz diet do wysokości ustalonej w odrębnych przepisach,

5)

zasiłki na zagospodarowanie i osiedlenie,

6)

rekompensaty z tytułu podwyżki kosztów utrzymania, jeżeli nie zostały one włączone do wynagrodzenia, emerytury lub renty,

7)

kwoty otrzymywane z tytułu spłaty wierzytelności do wysokości sumy nominalnej,

8)

odsetki oraz premie pieniężne i rzeczowe od wkładów oszczędnościowych oraz depozytów,

9)

nagrody z funduszu efektów wdrożeniowych podlegające zaliczeniu na poczet wynagrodzenia przysługującego twórcy projektu wynalazczego,

10)

wygrane z gier losowych i totalizatorów prowadzonych na podstawie zezwoleń udzielanych przez właściwy organ państwowy,

11)

przychody ze sprzedaży rzeczy,

12)

wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatki funkcyjne albo dodatki specjalne wypłacane w tych zakładach pracy, w których obowiązujące zasady wynagradzania nie przewidują dodatków funkcyjnych - w przypadkach gdy pracownikom pobierającym te dodatki nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych; zwolnienie nie dotyczy dodatków pobieranych przez pracowników nie uspołecznionych zakładów pracy w części przekraczającej 20% wynagrodzenia zasadniczego otrzymywanego przez pracownika,

13)

wynagrodzenie otrzymane za pracę wykonywaną w ramach zakładowych zespołów gospodarczych organizowanych na podstawie odrębnych przepisów o tych zespołach.

§ 3.

W 1987 r. wyłącza się z podstawy opodatkowania podatkiem wyrównawczym:

1)

wynagrodzenia i dodatki za pracę w niedziele i święta oraz w dodatkowe dni wolne od pracy, jeżeli wynika ona z warunków pracy na morzu,

2)

dodatkowe wynagrodzenia, określone przez Radę Ministrów w odrębnych przepisach, w celu zapewnienia zwiększenia wydobycia węgla kamiennego i innych surowców wydobywanych w kopalniach głębinowych oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze i nagrody, otrzymywane przez pracowników górnictwa z okazji Dnia Górnika, określone w Karcie Górnika,

3)

wartość pieniężną świadczeń w naturze oraz dodatki operacyjno-techniczne, otrzymywane przez funkcjonariuszy pożarnictwa,

4)

wynagrodzenia otrzymywane przez lekarzy i innych pracowników medycznych z tytułu dodatkowego zatrudnienia w pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym),

5)

wynagrodzenia ze stosunku pracy, otrzymywane przez emerytów i rencistów, do wysokości nie powodującej zawieszenia prawa do emerytury lub renty.

§ 4.

Na specjalnym rachunku bankowym, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym   (Dz. U. Nr 42, poz. 188 i z 1984 r. Nr 52, poz. 268), zwanej dalej „ustawą”, mogą być również gromadzone dochody osób z tytułu nagród otrzymywanych z funduszu efektów wdrożeniowych.

§ 5.

1.

Ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy nie może przekroczyć w okresie obowiązywania ustawy kwoty 1.500.000 zł.

2.

Jeżeli oboje małżonkowie osiągają dochody podlegające odrębnemu opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, odliczenie wydatków, o których mowa w ust. 1, dotyczy wydatków ponoszonych przez obojga małżonków.

§ 6.

1.

Podatnikom, którzy osiągają dochody z działalności lub twórczości muzycznej i kompozytorskiej, plastycznej i fotograficznej, przysługuje ulga inwestycyjna polegająca na odliczeniu od należnego podatku połowy wydatków poniesionych na:

1)

budowę, adaptację lub remont odrębnego pomieszczenia przeznaczonego na wykonywanie zawodu,

2)

nabycie urządzeń niezbędnych do wykonywania zawodu muzyka, kompozytora, plastyka lub fotografika, jeżeli jednostkowy koszt nabycia urządzenia wynosi co najmniej 30.000 zł.

2.

Ulgę inwestycyjną określoną w ust. 1 stosuje się w okresie obowiązywania ustawy od kwoty wydatków nie przekraczającej 1.000.000 zł.

§ 7.

1.

Przez remont domu jednorodzinnego, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, lub pomieszczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, uzasadniający zastosowanie ulgi inwestycyjnej, rozumie się naprawę przywracającą budynkowi lub pomieszczeniu albo jego części pierwotną wartość użytkową, jeżeli koszt remontu wyniósł co najmniej 100.000 zł.

2.

Przez adaptację, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, uzasadniającą zastosowanie ulgi inwestycyjnej, rozumie się dostosowanie pomieszczenia do celów wykonywania w nim zawodu, jeżeli koszt adaptacji wyniósł co najmniej 100.000 zł.

§ 8.

1.

Za podstawę obliczenia ulgi inwestycyjnej przyjmuje się wartość nakładów inwestycyjnych ustaloną na podstawie oryginalnych dowodów (rachunków) zakupu materiałów i zapłaty za robociznę obcą.

2.

Jeżeli podatnik otrzymał kredyt bankowy lub pożyczkę z zakładu pracy na cele określone w art. 7 ust. 1 ustawy lub w § 6, kwoty wydatkowane na te cele zmniejsza się o kwotę kredytu bankowego lub pożyczki, natomiast odliczeniu podlegają spłaty tego kredytu lub pożyczki w latach, w których są one dokonywane.

3.

W razie nieodliczenia przysługującej kwoty nakładów w roku podatkowym, w którym wydatki zostały poniesione, pozostałą kwotę nakładów odlicza się w następnych latach w okresie nie przekraczającym 5 lat w granicach określonych w § 5 oraz w § 6 ust. 2.