Obwieszczenie Ministra Finansówz dnia 2 maja 1988 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1985 r. w sprawie stawek podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń oraz zasad ustalania kwot wynagrodzeń wolnych od podatku

Współczynnik korygujący wynosi 0,40.

W jednostkach gospodarczych, w których występuje spadek produkcji w obowiązującym mierniku, współczynnik korygujący wynosi 0,65.

Kwota wynagrodzeń wolna od podatku może być również ustalona jako suma:

Kwota wolna, o której mowa w ust. 1, ulega corocznie podwyższeniu o kwotę wynikającą ze zmniejszenia zatrudnienia oraz o dodatkowe kwoty wolne określone w centralnym planie rocznym.

Kwota wynagrodzeń wolna od podatku może być również ustalona jako suma:

Minister Finansów określi podmiotowy zakres stosowania zasady, o której mowa w ust. 3.

Jednostki gospodarcze, dla których Minister Finansów określił zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku, o której mowa w ust. 3, mogą wprowadzić do dnia 31 maja roku podatkowego zasady ustalania kwoty wolnej, o której mowa w ust. 1 i 2, po uprzednim zawiadomieniu właściwego urzędu skarbowego.

W jednostkach gospodarczych produkujących wyroby lub świadczących usługi na eksport oraz realizujących w kraju za waluty wymienialne budownictwo lub usługi na rzecz kontrahentów zagranicznych - kwotą wynagrodzeń na cele ustalania podatku pomniejsza się o kwotę stanowiącą iloczyn równowartości od 10 do 40% kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku (z zastrzeżeniem ust. 2) i wskaźnika relacji sprzedaży na eksport, wyrażonej w cenach transakcyjnych, do wartości produkcji sprzedanej ogółem w cenach realizacji, pomniejszonej o podatek obrotowy. W wartości produkcji sprzedanej ogółem wykazuje się wartość sprzedaży na eksport w cenach transakcyjnych. Jeżeli usługi świadczone na eksport polegają na przetworzeniu powierzonego surowca lub materiału, wartość sprzedaży eksportowej oraz wartość sprzedaży ogółem powiększa się o wartość przetworzonego surowca lub materiału ustaloną w cenach transakcyjnych, a w razie ich braku - w cenach krajowych.

W jednostkach stosujących zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku zgodnie z § 3 ust. 1 i 2, kwotę tę ustala się jako sumę wynagrodzeń indywidualnych wypłaconych w 1987 r., pomniejszoną o tytuły określone w § 3 ust. 1 lit. a) i powiększoną o kwotę rezerwy utworzonej w 1987 r.; tak ustaloną sumę wynagrodzeń indywidualnych zwiększa się o równowartość kwoty odpowiadającej wskaźnikowi wzrostu cen detalicznych, określonemu w centralnym planie rocznym, z uwzględnieniem skutków wzrostu cen detalicznych przechodzących z roku poprzedniego, bez uwzględnienia skutków wzrostu cen alkoholu i wyrobów tytoniowych.

Na równi z eksportem traktuje się eksport wewnętrzny dokonywany za zgodą Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą na podstawie § 9 ust. 1 pkt 4 uchwały nr 193 Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i wykorzystywania odpisów dewizowych od wpływów w walutach wymienialnych i w clearingu w II obszarze płatniczym   (Monitor Polski z 1988 r. Nr 9, poz. 83).

Dla obliczenia kwoty wynagrodzeń, o którą pomniejsza się kwotę wynagrodzeń wypłaconą w roku podatkowym zgodnie z ust. 1, przyjmuje się następujące wielkości:

Jednostki kooperujące z jednostkami gospodarczymi, o których mowa w ust. 1, mogą pomniejszyć kwotę wynagrodzeń o kwotę wynagrodzeń ustaloną w umowie między tymi jednostkami w ramach kwoty wynagrodzeń ustalonej zgodnie z ust. 1 dla jednostki gospodarczej.

Zasad określonych w ust. 1 i 4 nie stosuje się do produkcji i usług wykonywanych przez pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług eksportowych.

W jednostkach gospodarczych, stosujących zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku, o której mowa w § 3 ust. 1 i 2, podatek ustala się według następującej skali:

Jednostki gospodarcze, w których przyrost wynagrodzeń w pierwszym roku stosowania zasady określania kwoty wolnej od podatku, o której mowa w § 3 ust. 1 i 2, nie przekroczy procentowego wskaźnika wzrostu cen detalicznych określonego w centralnym pienie rocznym na ten rok, z uwzględnieniem skutków wzrostu cen detalicznych przechodzących z roku poprzedniego, z wyłączeniem skutków wzrostu cen alkoholu i wyrobów tytoniowych, uiszczają podatek obliczony na podstawie stawek, o których mowa w ust. 1, do wysokości kwoty nie przekraczającej 25% zysku do podziału za ten rok.

Przepis ust. 2 nie dotyczy jednostek, które w 1987 r. stosowały opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń.

W jednostkach gospodarczych innych niż określone w ust. 1 podatek ustala się według następującej skali:

W jednostkach organizacyjnych spółdzielczości inwalidów, spółdzielczości niewidomych, Zakładzie Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych, w zakładach szkoleniowo-produkcyjnych Polskiego Związku Głuchych oraz w przedsiębiorstwach podległych Ministrowi Sprawiedliwości, stosujących zasadę ustalania kwoty wynagrodzeń wolnej od podatku, o której mowa w ust. 4, najwyższa stawka podatku wynosi 200%.

W jednostkach gospodarczych realizujących usługi bytowe opłacane bezpośrednio ze środków pieniężnych ludności, usługi produkcyjne dla rolnictwa, a także realizujących produkcję w systemie pracy nakładczej, podatek obliczony według stawek, o których mowa w ust. 1 i 4, zmniejsza się o 35% podstawy określonej zgodnie z ust. 7.

Podstawę zmniejszenia podatku stanowi część należnego podatku odpowiadająca udziałowi procentowemu wartości sprzedaży usług bytowych opłacanych ze środków pieniężnych ludności, usług produkcyjnych dla rolnictwa, a także udziału wartości produkcji nakładczej, w wartości sprzedaży ogółem, obliczonej w cenach realizacji.

Kwotę podatku należnego od wynagrodzeń wypłaconych w 1988 r. w jednostkach stosujących opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń zmniejsza się o 15%, jeżeli w 1987 r. nie wystąpiło zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń w ciężar kosztów, lub o 25%, jeżeli zobowiązanie podatkowe nie wystąpiło również w 1986 r.

Uprawnienie do zmniejszenia podatku w 1988 r. o 15% przysługuje także jednostkom stosującym w 1987 r. opodatkowanie indywidualnych wynagrodzeń, pod warunkiem że nie wystąpiło zobowiązanie podatkowe z tytułu przekroczenia wskaźnika wzrostu kwoty wynagrodzeń wypłaconych w ciężar kosztów, ustalonego w centralnym planie rocznym na 1987 r., o którym mowa w art. 30 ust. 3 ustawy.

Dla jednostek gospodarczych, będących wykonawcami inwestycji w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz robót i obiektów infrastruktury towarzyszącej, podatek od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń zmniejsza się o 35% podstawy określonej w ust. 2, jeżeli jednostki te osiągnęły przyrost efektów rzeczowych w wysokości nie mniejszej niż określona w centralnym planie rocznym.

Podstawą zmniejszenia podatku stanowi część należnego podatku, odpowiadająca udziałowi procentowemu wartości sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz robót i obiektów infrastruktury towarzyszącej w wartości sprzedaży ogółem, obliczonej w cenach realizacji.

Normatywny wskaźnik udziału wypłat nagród i premii z zysku do podziału, o którym mowa w. art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy, ustala się:

Kwotę zysku bazowego, o którym mowa w ust. 1, ustala się jako równowartość 35%, a w jednostkach gospodarczych ustawowo zwolnionych od podatku dochodowego - 100% średniej wielkości zysku z lat 1984 i 1985.

Dla ustalenia kwoty wypłat nagród i premii wolnej od podatku przyjmuje się równowartość 35% kwoty zysku w roku podatkowym, powiększoną o kwotę ulg w podatku dochodowym z tytułu sprzedaży eksportowej i produkcji wyrobów oznaczonych państwowymi znakami jakości „Q” i „1”, a w jednostkach gospodarczych ustawowo zwolnionych od podatku dochodowego - 100% zysku.

W państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej przy ustalaniu normatywnego wskaźnika udziału wypłat z zysku, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się równowartość 20% średniej kwoty wynagrodzeń wolnych od obciążeń z lat 1984 i 1985, a w jednostkach gospodarczych rozliczających się w roku gospodarczym - z lat 1984/1985 i 1985/1986.

Jednostki gospodarcze prowadzące działalność rolniczą przekazują kwoty podatku na scentralizowany rachunek właściwego ministerstwa lub centralnego związku spółdzielczego z przeznaczeniem na pomoc jednostkom gospodarczym działającym w trudnych warunkach przyrodniczo-ekonomicznych.

Właściwi ministrowie oraz zarządy centralnych związków spółdzielczych w porozumieniu z Ministrem Finansów określą szczegółowe zasady wykorzystania środków zgromadzonych na scentralizowanych rachunkach. o których mowa w ust. 1.

Spółdzielnie mleczarskie i ich związki przekazują kwoty podatku na scentralizowany rachunek funduszu rozwoju Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich.

Zakład Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych przekazuje kwoty podatku na fundusz ochrony pracy tworzony przez Zarząd Główny Polskiego Związku Niewidomych.