Obwieszczenie Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowejz dnia 20 października 1989 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego   (Dz. U. Nr 10, poz. 56) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego   (Dz. U. Nr 17, poz. 71), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1)

ustawą z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych   (Dz. U. Nr 28, poz. 168),

2)

ustawą z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin   (Dz. U. Nr 3, poz. 6),

3)

ustawą z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych   (Dz. U. Nr 27, poz. 250),

4)

ustawą z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego   (Dz. U. Nr 10, poz. 56)
oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji rozdziałów, artykułów, ustępów i punktów.

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje:

1)

art. 16-18 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego   (Dz. U. Nr 17, poz. 71) w brzmieniu:
„ 

Art. 16.

1.

Traci moc dekret z dnia 28 listopada 1945 r. o przejęciu niektórych nieruchomości ziemskich na cele reformy rolnej i osadnictwa   (Dz. U. Nr 57, poz. 321), art. 5, 6 i 7 dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. o przejęciu na własność Państwa nie pozostających w faktycznym władaniu właścicieli nieruchomości ziemskich położonych w niektórych powiatach województwa białostockiego, lubelskiego, rzeszowskiego i krakowskiego   (Dz. U. Nr 46, poz. 339) oraz art. 43 dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska   (Dz. U. z 1946 r. Nr 49, poz. 279 i z 1947 r. Nr 66, poz. 410).

2.

Jeżeli jednak byli właściciele nieruchomości ziemskich, przejętych na własność Państwa na podstawie przepisów dekretów wymienionych w ust. 1, wprowadzeni zostali w posiadanie nieruchomości państwowych w związku z ich uprawnieniem do otrzymania nieruchomości zamiennych - nadaje się im te nieruchomości zamienne stosownie do wymienionych przepisów.

3.

Byli właściciele (współwłaściciele) nieruchomości ziemskich przejętych na własność Państwa na mocy przepisów wymienionych w ust. 1 mają prawo do renty na zasadach określonych w art. 10. Nie dotyczy to jednak przypadków, gdy właściciele (współwłaściciele) otrzymali nieruchomość zamienną lub gdy w myśl ust. 2 przysługuje im uprawnienie do otrzymania takiej nieruchomości.

Art. 17.

1.

Traci moc art. 7 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reforma rolną i osadnictwem rolnym   (Dz. U. z 1955 r. Nr 18, poz. 107 i z 1957 r. Nr 39, poz. 174).

2.

Osoby, które do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy objęły w posiadanie nieruchomości państwowe w związku z ich uprawnieniem, wynikającym z art. 7 dekretu wymienionego w ust. 1, otrzymują je na własność w trybie i na zasadach tego dekretu.

Art. 18.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ,

2)

art. 29 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych   (Dz. U. Nr 28, poz. 168) w brzmieniu:
„ 

Art. 29.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ,

3)

art. 128 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin   (Dz. U. Nr 3, poz. 6) w brzmieniu:
„ 

Art. 128.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1968 r.
 ”
 ,

4)

art. 21 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych   (Dz. U. Nr 27, poz. 250) w brzmieniu:
„ 

Art. 21.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ,

5)

art. 2 i 4 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego   (Dz. U. Nr 10, poz. 56) w brzmieniu:
„ 

Art. 2.

1.

Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc, z zastrzeżeniem ust. 2, zarządzenia terenowych organów administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego o podwyższaniu lub obniżaniu ceny nieruchomości, wymienione w wykazach aktów prawa miejscowego, wydanych na podstawie art. 178 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego   (Dz. U. z 1988 r. Nr 26, poz. 183).

2.

W sprawach, w których zapadły decyzje ostateczne o ustaleniu kandydata na nabywcą nieruchomości przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy.
 ”
„ 

Art. 4.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1989 r.
 ”
 .

Załącznik   -   Tekst jednolity ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego

   Rozdział 1   

Sprzedaż nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi

Art. 1.

1.

Nabywcami nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi, zwanych dalej „nieruchomościami”, mogą być:

1)

osoby fizyczne,

2)

spółdzielcze, społeczne oraz inne organizacje prowadzące działalność rolniczą.

2.

Osoba fizyczna może nabyć nieruchomość, jeżeli:

1)

odpowiada warunkom wymaganym do nabycia własności nieruchomości rolnych w drodze przeniesienia własności,

2)

w wyniku nabycia nieruchomość sama przez się bądź wraz z nieruchomościami stanowiącymi już własność nabywcy utworzy gospodarstwo rolne zdolne do towarowej produkcji rolnej - stosownie do przepisów Kodeksu cywilnego.

Art. 2.

Nabywcami nieruchomości będących w użytkowaniu spółdzielczych i społecznych organizacji prowadzących działalność rolniczą mogą być w pierwszej kolejności ich użytkownicy.

Art. 3.

1.

Przedmiotem sprzedaży mogą być wyłącznie nieruchomości objęte wykazem sporządzonym przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego, podanym do publicznej wiadomości.

2.

Nieruchomości objęte wykazem nie mogą być z niego wyłączone, chyba że konieczność taka wynika z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Art. 4.

1.

Cenę jednego hektara gruntu ustala się mnożąc cenę jednego kwintala żyta stanowiącą podstawę do naliczania podatku rolnego przez stawkę szacunkową jednego hektara.

2.

Stawkę szacunkową ustala się uwzględniając rodzaj i klasę gruntu, określone w ewidencji gruntów, oraz okręg podatkowy według przepisów o podatku rolnym w następujący sposób:

1)

dla gruntu ornego:
Okręg podatkowy według przepisów o podatku rolnym
Stawki szacunkowe (w kwintalach żyta) 1 ha gruntu ornego klasy:
I
II
IIIa
IIIb
IVa
IVb
V
VI
VIZ
I
145
132
118
100
80
60
35
15
8
II
126
115
103
86
70
52
30
12
5
III
110
100
90
75
60
45
25
10
1
IV
94
85
76
64
50
38
20
6
1
                   

2)

dla użytku zielonego:
Okręg podatkowy według przepisów o podatku rolnym
Stawki szacunkowe (w kwintalach żyta) 1 ha użytku zielonego klasy:
I
II
III
IV
V
VI
VIZ
I
145
118
93
67
35
13
5
II
126
103
80
58
30
10
3
III
110
90
70
50
25
8
1
IV
94
76
60
43
20
5
1
               

3.

Cenę gruntu pod budynkami ustala się z zastosowaniem stawek wynikających z ust. 2.

4.

Cenę gruntu określonego w ewidencji gruntów jako: leśny, zadrzewiony lub zakrzewiony ustala się przyjmując 50% ceny gruntu ornego klasy VI.

5.

Cenę gruntu pod wodami nadającymi się do chowu lub hodowli ryb ustala się według ceny gruntu pod tymi wodami, powiększonej o wartość urządzeń.

6.

Cenę gruntu pod ciekami wodnymi naturalnymi lub sztucznymi, zaliczonymi do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, oraz gruntu pod wodami nie nadającymi się do chowu ryb, a także nieużytków ustala się przyjmując 50% ceny użytku zielonego klasy VI.

7.

Wartość drzewostanów leśnych ustala się według cen obowiązujących w państwowym gospodarstwie leśnym.

8.

Wartość innych drzewostanów ustala się stosując odpowiednio ceny, o których mowa w ust. 7.

9.

Wartość plantacji kultur wieloletnich oraz upraw i zasiewów ustala się według zasad określonych w przepisach o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.

10.

Cenę budynku ustala się:

1)

według szacunkowych norm ubezpieczeniowych Państwowego Zakładu Ubezpieczeń,

2)

w granicach wartości rozbiórkowej materiałów - w razie zużycia budynku co najmniej w 70%.

Art. 5.

1.

Jeżeli ceny gruntów ustalone według zasad, o których mowa w art. 4 ust. 1, znacznie odbiegają od cen stosowanych w obrocie między rolnikami, właściwa rada narodowa stopnia podstawowego może w drodze uchwały odpowiednio obniżać lub podwyższać cenę gruntów położonych na terenie jej właściwości lub jego części.

2.

Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego, w indywidualnych wypadkach zasługujących na uwzględnienie z przyczyn społeczno-gospodarczych, może obniżyć cenę gruntu - w tym także wraz z częściami składowymi - do 50%; dalsza obniżka może nastąpić za zgodą terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki ziemią stopnia wojewódzkiego.

Art. 6.

1.

Kandydatów na nabywców nieruchomości ustala w drodze decyzji terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego po zasięgnięciu opinii kółka rolniczego, a jeśli w danej miejscowości nie ma takiej organizacji - właściwego gminnego związku rolników, kółek i organizacji rolniczych. Opinia ta nie jest wymagana, jeżeli o nabycie ubiega się:

1)

dzierżawca lub współwłaściciel, któremu przysługuje prawo pierwokupu,

2)

spółdzielcza, społeczna lub inna organizacja użytkująca tę nieruchomość.

2.

Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna określać nie dłuższy niż 3-miesięczny termin do zawarcia umowy. Termin ten jest liczony od dnia upływu terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a w razie wniesienia skargi do sądu - od daty doręczenia orzeczenia przez sąd. W uzasadnionych wypadkach termin ten może być przedłużony przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego; w przeciwnym razie organ ten stwierdza wygaśnięcie decyzji jako bezprzedmiotowej.

Art. 7.

1.

Nabywca nieruchomości ustalony w drodze decyzji płaci jednorazowo 20% ceny przy zawarciu umowy sprzedaży, resztę zaś spłaca w półrocznych ratach w okresie:

1)

30 lat - za nieruchomość nabywaną na utworzenie nowego gospodarstwa rolnego,

2)

20 lat - za nieruchomość nabywaną na powiększenie gospodarstwa rolnego,
poczynając od następnego roku kalendarzowego po upływie okresu karencji w spłacie ceny.

2.

Okres karencji w spłacie ceny wynosi:

1)

6 lat dla młodych rolników lub młodych małżeństw oraz dla nowo powstałych rolniczych spółdzielni produkcyjnych,

2)

5 lat dla nabywców nieruchomości, którzy nabywają nieruchomość bez zabudowań lub z zabudowaniami wymagającymi kapitalnego remontu,

3)

3 lata dla pozostałych nabywców.

3.

Jeżeli nabywcą nieruchomości jest młody rolnik lub młode małżeństwo albo nowo powstała rolnicza spółdzielnia produkcyjna, jednorazowa wpłata przy zawarciu umowy sprzedaży wynosi 5% ceny; reszta ceny jest spłacana w terminach i ratach określonych w ust. 1.

4.

Za młodego rolnika uważa się nabywcę, który nie przekroczył 35 lat życia, a jeśli chodzi o młode małżeństwo, gdy jeden ze współmałżonków nie przekroczył 35 lat życia. Za nowo powstałą rolniczą spółdzielnię produkcyjną uważa się jednostkę w okresie 5 lat jej działalności od daty zarejestrowania.

5.

Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego w wypadkach uzasadnionych względami społeczno-gospodarczymi może w drodze decyzji:

1)

zwolnić całkowicie lub częściowo od dokonania jednorazowej wpłaty wymaganej przy zawarciu umowy sprzedaży, przy czym nabywca zwolnioną część ceny płaci w ratach i terminach określonych w ust. 1,

2)

przedłużyć okres spłaty rat do 40 lat oraz okres karencji do 7 lat.

6.

Oprocentowanie nie spłaconej części ceny ustala się w wysokości 5% w stosunku rocznym. W indywidualnych wypadkach uzasadnionych względami społeczno-gospodarczymi terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego może obniżyć wysokość oprocentowania o 2%.

7.

W razie zapłaty całej ceny przy zawarciu umowy sprzedaży, stosuje się bonifikatę w wysokości 30% ceny, a jeżeli nabywcą jest młody rolnik lub młode małżeństwo - w wysokości 50%.

8.

W razie zapłaty całej ceny w okresie karencji, stosuje się bonifikatę w wysokości 25% ceny.

9.

W razie przedterminowej spłaty rat stosuje się bonifikatę w wysokości:

1)

20% spłaty, jeżeli wynosi ona jednorazowo co najmniej 12 rat,

2)

15% spłaty, jeżeli wynosi ona jednorazowo co najmniej 9 rat,

3)

10% spłaty, jeżeli wynosi ona jednorazowo co najmniej 6 rat.

10.

Odsetki za zwłokę w płatności wynoszą 0,5% za każdy rozpoczęty miesiąc, nie więcej jednak niż 20% nie spłaconej w terminie raty.

11.

W szczególnie uzasadnionych wypadkach terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego, na wniosek banku spółdzielczego, może odroczyć na okres do lat 5 spłatę wymaganych rat bez pobierania odsetek.

Art. 8.

Decyzja, o której mowa w art. 6 ust. 1, stanowi podstawę do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości.

Art. 9.

1.

Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego może przeznaczyć nieruchomość do sprzedaży w drodze przetargu.

2.

W wypadku przysługującego prawa pierwokupu nieruchomości przepis ust. 1 stosuje się, jeśli osoba, której prawo to przysługuje, nie złoży w ciągu miesiąca od daty powiadomienia jej przez organ określony w ust. 1 oświadczenia na piśmie, że z prawa tego chce skorzystać.

3.

Cena wywoławcza nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży w drodze przetargu nie może być niższa od ceny ustalonej według zasad określonych w art. 4.

4.

W przetargu mogą brać udział osoby spełniające warunki do nabycia nieruchomości rolnych, które wpłaciły co najmniej w przeddzień przetargu wadium w wysokości 10% ceny wywoławczej nieruchomości.

5.

Przetarg przeprowadza przedstawiciel organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego, z udziałem:

1)

przedstawiciela kółka rolniczego, a jeżeli w danej miejscowości nie ma takiej organizacji - gminnego związku rolników, kółek i organizacji rolniczych,

2)

przedstawiciela banku spółdzielczego.

6.

W drodze przetargu wyłania się kandydata na nabywcę nieruchomości. Kandydatem tym jest osoba, która zaoferowała najwyższą cenę.

7.

Protokół z przetargu powinien określać nie dłuższy niż 3-miesięczny termin zawarcia umowy sprzedaży. Przepis art. 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio. W razie niezawarcia umowy w tym terminie, osobie wymienionej w ust. 6 przysługuje roszczenie przeciwko Skarbowi Państwa o zawarcie umowy.

8.

Kandydat na nabywcę jest obowiązany uiścić cenę nabycia najpóźniej przy zawarciu aktu notarialnego.

9.

Kandydat na nabywcę, który w terminie określonym w ust. 7 nie przystąpił do zawarcia umowy sprzedaży, traci złożone wadium.

10.

Uczestnikom przetargu, których nie ustalono kandydatami na nabywców, zwraca się wadium.

Art. 10.

1.

Sprzedaż nieruchomości w imieniu Skarbu Państwa prowadzą banki spółdzielcze.

2.

Sprzedaż nieruchomości następuje w formie aktu notarialnego.

Art. 11.

1.

Nie spłacona część ceny sprzedaży podlega zabezpieczeniu przez wpis hipoteki, w wysokości odpowiadającej tej części, w księdze wieczystej sprzedawanej nieruchomości.

2.

Jeżeli nieruchomość nie ma uregulowanej księgi wieczystej lub jeżeli księga wieczysta dla tej nieruchomości zaginęła albo uległa zniszczeniu, właściwe państwowe biuro notarialne zakłada księgę wieczystą nieruchomości na wniosek banku spółdzielczego. Zabezpieczenie nie spłaconej części ceny następuje w sposób wskazany w ust. 1.

3.

Biuro notarialne, które sporządziło akt sprzedaży, obowiązane jest łącznie z wnioskiem o ujawnienie zmiany własności nieruchomości zgłosić wniosek o zabezpieczenie nie spłaconej części ceny.

Art. 12.

Należności za sprzedane nieruchomości, po potrąceniu prowizji należnej bankowi spółdzielczemu, stanowią dochód budżetu rady narodowej stopnia podstawowego właściwej dla położenia nieruchomości.

Art. 13.

Za czynności związane ze sprzedażą nieruchomości bank spółdzielczy pobiera prowizję w wysokości 5% ceny sprzedaży oraz wpływy z oprocentowania nie spłaconej części ceny, o których mowa w art. 7 ust. 6.

Art. 14.

W sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Art. 15.

Minister Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej określa szczegółowy tryb sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi.

   Rozdział 2   

Przejęcie niektórych nieruchomości rolnych i leśnych na własność państwa

Art. 16.

1.

Nieruchomości rolne i leśne, objęte we władanie Państwa do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przejmuje się na własność Państwa bez względu na ich obszar, jeżeli znajdują się one nadal we władaniu Państwa lub zostały przekazane przez Państwo w użytkowanie innym osobom fizycznym lub prawnym. Nieruchomości te przejmuje się bez odszkodowania, a długi i ciężary zabezpieczone na tych nieruchomościach umarza się, z wyjątkiem służebności gruntowych, których utrzymanie w mocy uznane zostanie za niezbędne.

2.

Przepis ust. 1 nie dotyczy gruntów wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o uchyleniu dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych   (Dz. U. Nr 39, poz. 173) oraz gruntów objętych we władanie Państwa na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych   (Dz. U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31)

3.

O przejęciu nieruchomości rolnych na własność Państwa orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami stopnia podstawowego, a o przejęciu nieruchomości leśnych - dyrektor okręgowego zarządu lasów państwowych. O uznaniu służebności za niezbędne orzeka organ właściwy do wydania decyzji o przejęciu nieruchomości na własność Państwa.

4.

Postępowanie sądowe o przywrócenie posiadania lub wydanie nieruchomości określonych w ust. 1 podlega umorzeniu, a nie wykonane tytuły egzekucyjne zasądzające te roszczenia są pozbawione skutków prawnych.

Art. 17.

Nieruchomości rolne i leśne, należące do osób, które dopuściły się odstępstwa od narodowości w czasie wojny 1939-1945 r., objęte przez te osoby w posiadanie od dnia 23 lipca 1950 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zwalnia się spod zajęcia, dozoru i zarządu.

   Rozdział 3   

Przepisy końcowe i przejściowe

Art. 18.

1.

Uznaje się za wygasłe uprawnienia byłych właścicieli (współwłaścicieli) nieruchomości ziemskich, przejętych na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej   (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13), do otrzymania gospodarstw rolnych w myśl art. 17 tego dekretu.

2.

Przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy byli właściciele (współwłaściciele) przejętych na własność Państwa nieruchomości ziemskich wprowadzeni już zostali w posiadanie gospodarstw rolnych.

Art. 19.

Umarza się długi i ciężary zabezpieczone na nieruchomościach przejętych na własność Państwa na podstawie dekretu z dnia 28 listopada 1945 r. o przejęciu niektórych nieruchomości ziemskich na cele reformy rolnej i osadnictwa   (Dz. U. Nr 57, poz. 321) oraz dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. o przejęciu na własność Państwa nie pozostających w faktycznym władaniu właścicieli nieruchomości ziemskich, położonych w niektórych powiatach województwa białostockiego, lubelskiego, rzeszowskiego i krakowskiego   (Dz. U. Nr 46, poz. 339), z wyjątkiem służebności gruntowych.

Art. 20.

Uznaje się za wygasłe uprawnienia repatriantów do otrzymania państwowych nieruchomości rolnych, przysługujących im stosownie do umów międzynarodowych w zamian za mienie pozostawione poza granicami Państwa, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy nie zostali wprowadzeni w posiadanie takich nieruchomości.

Art. 21.

1.

Prawo do otrzymania państwowych nieruchomości rolnych na własność w drodze nadania na podstawie przepisów dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej   (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13) oraz dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska   (Dz. U. z 1946 r. Nr 49, poz. 279 i z 1947 r. Nr 66, poz. 410) przysługuje osobom, które użytkują te nieruchomości w dniu wejścia w życie ustawy.

2.

Do kategorii osób określonych w ust. 1 należą:

1)

posiadacze nieruchomości, w stosunku do których wydane zostały orzeczenia komisji ziemskich o nadaniu im nieruchomości, chociażby orzeczenia te nie były jeszcze prawomocne;

2)

osadnicy i repatrianci wprowadzeni we władanie nieruchomości przez organy administracji rolnej, z wyjątkiem dzierżawców oraz osób użytkujących grunty na podstawie umów o zagospodarowaniu.