Obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnejz dnia 11 lutego 1989 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent   (Dz. U. Nr 36, poz. 283) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent   (Dz. U. Nr 18, poz. 77 i z 1988 r. Nr 36, poz. 283), z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji paragrafów, ustępów i punktów.

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje:

1)

§ 15 i § 17 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent   (Dz. U. Nr 18, poz. 77) w brzmieniu:
„ 

§ 15.

1.

Przepisy rozporządzenia stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytur i rent, o których przyznanie zgłoszono wnioski począwszy od dnia 1 lipca 1985 r.

2.

Podstawa wymiaru emerytur i rent przyznanych od dnia 1 stycznia 1983 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia, ustalona bez uwzględnienia zasad dotyczących honorariów (§ 4 ust. 2) oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego (§ 10), ulega ponownemu ustaleniu - na wniosek zainteresowanego - z uwzględnieniem tych zasad.

3.

Wypłata świadczeń ustalonych w myśl ust. 2 następuje za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie podstawy wymiaru świadczenia, nie wcześniej jednak niż od dnia wejścia w życie rozporządzenia
 ”
 .
„ 

§ 17.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r.”

2)

§ 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 października 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent   (Dz. U. Nr 36, poz. 283) w brzmieniu:
„ 

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1989 r. i ma zastosowanie przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytur i rent, o których przyznanie zgłoszono wnioski począwszy od tej daty
 ”
 .

Załącznik   -   Tekst jednolity rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1-3 i 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin   (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270 oraz z 1986 r. Nr 1, poz. 1) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

§ 1.

Podstawę wymiaru emerytur i rent, zwaną dalej „podstawą wymiaru”, ustala się od wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy, z uwzględnieniem wypłaconych zamiast tego wynagrodzenia świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

§ 2.

1.

Podstawę wymiaru stanowi, z zastrzeżeniem § 3, przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia albo kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 12 lat zatrudnienia.

2.

Okres ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia liczy się wstecz poczynając od miesiąca, w którym ustało ostatnie zatrudnienie, a jeżeli zatrudnienie trwa nadal - od miesiąca:

1)

w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę albo

2)

późniejszego, wskazanego przez osobę zainteresowaną, poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje prawo do pobierania emerytury lub renty.

3.

Okres kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia obejmuje następujące po sobie miesiące zatrudnienia w dowolnie wybranym przez zainteresowanego okresie z ostatnich 12 lat zatrudnienia.

§ 3.

Za podstawę wymiaru emerytur i rent ustalanych od wynagrodzenia, które stosownie do przepisów o składkach na ubezpieczenie społeczne jest określane w wysokości zryczałtowanej z możliwością podwyższenia, przyjmuje się:

1)

kwotę ryczałtu obowiązującą w ostatnim miesiącu zatrudnienia,

2)

przeciętne miesięczne wynagrodzenie z okresu ostatnich 36 miesięcy zatrudnienia, nie niższe jednak od kwoty ryczałtu określonej w pkt 1, jeżeli do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne przyjęto wynagrodzenie inne niż ta kwota.

   Rozdział 2   

Składniki wynagrodzenia

§ 4.

1.

W podstawie wymiaru dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy uwzględnia się wszystkie składniki wynagrodzenia w gotówce i w naturze z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy, z wyjątkiem:

1)

gratyfikacji (nagród jubileuszowych),

2)

odpraw przysługujących w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką,

3)

ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy, ekwiwalentów za nie wykorzystane dni wolne od pracy,

4)

odszkodowań przysługujących pracownikowi w razie niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy przez zakład pracy,

5)

dodatkowych świadczeń pieniężnych bądź wartości świadczeń w naturze nie mających charakteru deputatu, przyznawanych na podstawie przepisów szczególnych (kart branżowych), np. ekwiwalentu pieniężnego z tytułu zwrotu kosztów przejazdów urlopowych, świadczeń na pomoce naukowe dla dzieci, świadczeń przyznawanych z okazji uroczystych dni, jak tradycyjne „barbórkowe”, korzyści materialnych zapewnionych pracownikom w układach zbiorowych pracy lub w umowach indywidualnych, a polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów lub przedmiotów, korzystania z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji, z biletów teatralnych, kinowych itp.,

6)

nagród okolicznościowych, wypłacanych w związku z uroczystym dniem lub też należących do sfery praw honorowych,

7)

nagród za wyniki w procesie inwestycyjnym,

8)

nagród za współzawodnictwo pracy,

9)

nagród za wyniki w handlu zagranicznym,

10)

nagród rzeczowych,

11)

wartości świadczeń rzeczowych, wynikających z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (w tym posiłków profilaktycznych), oraz ekwiwalentów za te świadczenia, a także ekwiwalentów za pranie i reperację odzieży roboczej wykonywane we własnym zakresie przez pracowników, ekwiwalentów za przedłużenie używalności odzieży roboczej, za używanie odzieży własnej zamiast odzieży roboczej, za nie wydane pracownikom przysługujące im środki higieny osobistej,

12)

ekwiwalentu pieniężnego za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące własność wykonawcy,

13)

wypłat należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju oraz z tytułu wyrównania wydatków ponoszonych przez pracownika w związku z wykonywaniem pracy poza stałym miejscem pracy lub poza stałym miejscem zamieszkania, m.in. dodatków i ryczałtów za rozłąkę, strawnego, dodatków godzinowych wypłacanych w Przedsiębiorstwie „Polskie Koleje Państwowe”,

14)

ryczałtów i ekwiwalentów za używanie do celów służbowych prywatnych samochodów lub innych środków lokomocji,

15)

wartości wyżywienia wydawanego bezpłatnie lub częściowo odpłatnie na kursach i szkoleniach,

16)

wartości posiłków regeneracyjno-wzmacniających oraz innych środków wydawanych niektórym grupom pracowników do spożycia wyłącznie w czasie wykonywania pracy bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, m.in. w zakładach gastronomicznych, placówkach żywienia przyzakładowego, placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zakładach dla nieletnich, służbie zdrowia, domach wczasowych, marynarzom i rybakom, oraz dodatków kalorycznych wypłacanych na podstawie odrębnych przepisów,

17)

wypłat należności obliczanych od wielkości efektów uzyskanych przez zastosowanie pracowniczego projektu wynalazczego i za dokumentację dostarczoną bezumownie przez twórcę projektu, przydatną do stosowania projektu, oraz nagród za wynalazczość, a także nagród za prace badawcze i wdrożeniowe, wypłacanych z funduszu efektów wdrożeniowych,

18)

nagród o charakterze szczególnym, a zwłaszcza nagród państwowych, resortowych o charakterze nagród państwowych, nagród konkursowych, nagród za szczególne osiągnięcia w zakresie prac badawczych oraz zastosowania ich wyników w praktyce, nagród dla wyróżniających się w pracy aktywistów społecznych, nagród za ratownictwo morskie, nagród dla krwiodawców, nagród za upowszechnianie kultury, nagród za osiągnięcia w eksporcie przyznawanych z funduszu nagród Ministra Handlu Zagranicznego i Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą
(nie dotyczy wynagrodzeń osobowych),

19)

odpraw sześciomiesięcznych wypłacanych na podstawie przepisów w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę,

20)

zasiłków na zagospodarowanie oraz zasiłków osiedleniowych,

21)

jednorazowych pożyczek na zagospodarowanie (np. dla młodych małżeństw),

22)

zapomóg wypłacanych pracownikom z funduszu zapomóg pozostającego w dyspozycji ministrów (kierowników urzędów centralnych) i wojewodów (prezydentów miast: stołecznego Warszawy, Krakowa i Łodzi) oraz w dyspozycji Służby Więziennej,

23)

wypłat przeznaczonych na pomoc zdrowotną dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej,

24)

ryczałtów oraz dodatków wypłacanych w złotych obywatelom polskim zatrudnionym za granicą przez pracodawcę zagranicznego w ramach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej,

25)

jednorazowych odszkodowań z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo śmierci oraz odszkodowań za przedmioty utracone lub uszkodzone wskutek wypadku przy pracy, przysługujących od zakładu pracy,

26)

odpraw pośmiertnych po zmarłych pracownikach, wypłacanych na podstawie Kodeksu pracy lub przepisów układów zbiorowych pracy,

27)

świadczeń finansowych ze środków przeznaczonych na cele socjalne (z funduszu socjalnego, funduszu mieszkaniowego i przewidzianej na ten cel części czystej nadwyżki w spółdzielczości),

28)

rekompensat pieniężnych z tytułu wzrostu cen detalicznych, wypłacanych na podstawie odrębnych przepisów osobom korzystającym z urlopu wychowawczego,

29)

ekwiwalentów pieniężnych wypłacanych uczniom szkół zawodowych dla niepracujących z tytułu praktycznej nauki zawodu,

30)

nagród z zakładowego funduszu nagród, wypłat z zysku do podziału, nadwyżki bilansowej w spółdzielniach i nagród z funduszu nagród tworzonego na podstawie art. 208 § 6 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze   (Dz. U. Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 39, poz. 176, z 1986 r. Nr 39, poz. 192, z 1987 r. Nr 33, poz. 181 i z 1988 r. Nr 41, poz. 324) - od których nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne,

31)

wynagrodzeń finansowanych z funduszu Skarbu Państwa, wypłacanych urzędnikom państwowym zwalnianym w trybie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych   (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132 i z 1989 r. Nr 4, poz. 24),

32)

dodatków wyrównawczych i świadczeń pieniężnych finansowanych z Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej, udzielanych pracownikom zwalnianym z urzędów naczelnych i centralnych organów administracji państwowej.

2.

Do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się również honoraria wypłacane:

1)

dziennikarzom za pracę dziennikarską przez macierzystą redakcję, z tym że w Komitecie do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” przez redakcję macierzystą rozumie się w Warszawie Zespół Polskiego Radia albo Zespół Telewizji Polskiej, a w terenie - rozgłośnię radiową albo ośrodek telewizyjny bądź ośrodek radiowo-telewizyjny (z uwzględnieniem programu ogólnopolskiego),

2)

pracownikom własnym za prace związane z przygotowaniem, realizacją i organizacją programu radiowego i telewizyjnego w Komitecie do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”, w ośrodku telewizyjnym bądź ośrodku radiowo-telewizyjnym albo rozgłośni radiowej oraz wynagrodzenia za pracę dla terytorialnie właściwego ośrodka telewizyjnego (ośrodka radiowo-telewizyjnego) i programu ogólnopolskiego,

3)

pracownikom za realizację i opracowanie filmów w jednostkach do tego uprawnionych,
w wysokości nie przekraczającej trzykrotnej średniej płacy w gospodarce uspołecznionej, bez uwzględnienia przemysłu wydobywczego, ustalonej na podstawie danych statystycznych za rok poprzedzający zgłoszenie wniosku o świadczenie i ogłoszonej przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w uzgodnieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego.

3.

Rekompensatę wypłaconą pracownikowi przed przejściem na emeryturę lub rentę obok wynagrodzenia lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego dolicza się do wynagrodzeń z miesięcy, z których wynagrodzenia zostały przyjęte do ustalenia podstawy wymiaru, z wyjątkiem miesięcy, w których wynagrodzenie obejmuje włączoną rekompensatę.

§ 5.

1.

Wynagrodzenie obejmujące wartość świadczeń w naturze określa się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego ustalonego we właściwych przepisach branżowych lub normach budżetowych, w razie ich braku - na podstawie cen detalicznych artykułów obejmujących świadczenia w naturze, a jeżeli świadczenia w naturze stanowią produkty rolne - według cen kontraktacyjnych ich skupu z okresów, z których wynagrodzenie przyjmuje się do podstawy wymiaru.

2.

Roczną wartość użytkowania działki przez nauczycieli określa się w wysokości równowartości 2 q żyta według cen obowiązujących w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do podstawy wymiaru, za 1 hektar użytkowanej działki.

3.

Wynagrodzenie obejmujące wartość świadczeń w naturze (ust. 1) uwzględnia się:

1)

w pełnej wysokości, jeżeli pracownik pobrał je całkowicie w naturze nieodpłatnie,

2)

w wysokości odpowiadającej części świadczenia w naturze pobranej nieodpłatnie.

4.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia w naturze lub jego ekwiwalentu, do których emeryt (rencista) zachowuje nadal prawo po uzyskaniu emerytury lub renty.

§ 6.

Składniki wynagrodzenia pobierane w odstępach czasu dłuższych niż miesiąc oblicza się w stosunku miesięcznym i dolicza do wynagrodzenia z tych miesięcy zatrudnienia, za które wynagrodzenie to przysługuje. Jeżeli nie można ustalić okresu, za jaki składniki wynagrodzenia zostały wypłacone, dolicza się je do wynagrodzenia za miesiąc, w którym nastąpiła ich wypłata.

§ 7.

1.

Do obliczenia podstawy wymiaru emerytur i rent dla pracowników zatrudnionych w nie uspołecznionych zakładach pracy lub przez osoby fizyczne przyjmuje się składniki wynagrodzenia, od których zostały ustalone składki na ubezpieczenie społeczne.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się także do obywateli polskich zatrudnionych w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, obcych misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych instytucjach działających w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

   Rozdział 3   

Szczegółowe zasady obliczania podstawy wymiaru

§ 8.

W razie inwalidztwa lub śmierci pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego (nauki zawodu) przy ustalaniu podstawy wymiaru przyjmuje się:

1)

z tytułu zatrudnienia w uspołecznionym zakładzie pracy - kwotę odpowiadającą najniższemu miesięcznemu wynagrodzeniu, jakie przysługuje w tym zakładzie pracy pracownikom wykonującym pracę w tym samym zawodzie bezpośrednio po ukończeniu przygotowania zawodowego (nauki zawodu),

2)

z tytułu zatrudnienia w nie uspołecznionym zakładzie pracy - kwotę odpowiadającą najniższej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w danym zakładzie pracy, ustalonej pracownikom bezpośrednio po ukończeniu przygotowania zawodowego (nauki zawodu).

§ 9.

1.

Do podstawy wymiaru nie przyjmuje się wynagrodzenia z miesięcy, w których pracownik przez okres dłuższy niż 5 dni w miesiącu nie wykonywał zatrudnienia wskutek podjęcia lub zaprzestania pracy, a przyjmuje się wynagrodzenie z kolejnych miesięcy poprzednich.

2.

Wynagrodzenie z miesięcy podlegających wyłączeniu w myśl ust. 1 przyjmuje się jednak do obliczenia podstawy wymiaru na wniosek zainteresowanego, jeżeli jest to dla niego korzystniejsze.

3.

W razie pobierania przez pracownika wynagrodzenia zmniejszonego w związku z odbywaniem czynnej służby wojskowej lub służby zastępczej, do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie w pełnej wysokości.

4.

W razie zmniejszenia pracownikowi wynagrodzenia w związku z pobytem w areszcie tymczasowym, do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie w pełnej wysokości.

§ 10.

1.

Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru, pracownik pobierał zasiłek chorobowy, podstawę wymiaru ustala się na zasadach określonych w ust. 2 i 3.

2.

Jeżeli pracownik pobierał zasiłek chorobowy przez część miesiąca, podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie wypłacone za ten miesiąc, uzupełnione o kwotę zasiłku. Jednak na wniosek pracownika wynagrodzenie z miesiąca, w którym przysługiwał zasiłek, podlega wyłączeniu i jest przyjmowane wynagrodzenie z kolejnego miesiąca poprzedniego.

3.

Jeżeli pracownik pobierał zasiłek chorobowy przez pełny miesiąc kalendarzowy, do podstawy wymiaru przyjmuje się - na jego wniosek - kwotę miesięcznego zasiłku chorobowego za ten miesiąc lub wynagrodzenie z kolejnego miesiąca poprzedniego.

4.

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w razie pobierania zasiłku macierzyńskiego, opiekuńczego i świadczenia rehabilitacyjnego.

5.

W razie pobierania przez pracownika zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego w okresie, z którego wynagrodzenie przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, wynagrodzenie wypłacone za te miesiące uzupełnia się o kwotę tych świadczeń.

§ 11.

1.

Jeżeli pracownik był zatrudniony przez okres krótszy niż 12 miesięcy, nie mniej jednak niż przez miesiąc, podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie uzyskane w miesiącach faktycznie przepracowanych, podzielone przez liczbę tych miesięcy.

2.

Jeżeli pracownik był zatrudniony przez okres krótszy niż miesiąc, podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie, które otrzymałby na podstawie umowy o pracę, gdyby pracował przez pełny miesiąc, albo wynagrodzenie, jakie otrzymywali inni pracownicy tego zakładu pracy, zatrudnieni w tym samym lub podobnym charakterze i o podobnych kwalifikacjach w tym miesiącu zatrudnienia, w którym pracownik przerwał pracę, jeżeli na podstawie umowy o pracę nie można ustalić wynagrodzenia.

§ 12.

Podstawę wymiaru renty rodzinnej stanowi:

1)

w razie śmierci pracownika, który nie miał ustalonego prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej - przeciętne miesięczne wynagrodzenie zmarłego pracownika obliczone według przepisów § 1-11,

2)

w razie śmierci emeryta (rencisty), który nie był zatrudniony po przyznaniu emerytury lub renty inwalidzkiej - podstawa wymiaru tej emerytury lub renty,

3)

w razie śmierci emeryta (rencisty) zatrudnionego po przyznaniu emerytury lub renty inwalidzkiej - podstawa wymiaru tej emerytury lub renty albo przeciętne miesięczne wynagrodzenie emeryta (rencisty) ustalone według zasad określonych w pkt 1, jeżeli jest to korzystniejsze.

§ 13.

1.

Jeżeli wskutek likwidacji zakładu pracy albo zniszczenia lub zaginięcia dokumentów płacowych znajdujących się w zakładzie pracy, jak kart wynagrodzeń lub list płac, potwierdzonego przez jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy, w którym pracownik był zatrudniony, nie jest możliwe przedstawienie zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia pracownika z ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia, przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się wynagrodzenie przypadające za te miesiące, na które istnieją inne jakiekolwiek dokumenty stwierdzające wysokość wynagrodzenia. Jeżeli brak jest takich dowodów, organ rentowy ustala podstawę wymiaru według danych stwierdzonych przez jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy, wynikających z przepisów płacowych, przy uwzględnieniu kwalifikacji pracownika oraz zajmowanego stanowiska lub rodzaju wykonywanej pracy.

2.

W braku dowodów stwierdzających wysokość wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia w nie uspołecznionym zakładzie pracy, do obliczenia świadczenia za miesiące, na które brak dowodów, przyjmuje się najniższą miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jaka byłaby ustalona dla danego pracownika w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru.

3.

Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości wynagrodzenia w sposób określony w ust. 1, za podstawę wymiaru emerytury lub renty należy przyjąć najniższe wynagrodzenie obowiązujące w jednostkach gospodarki uspołecznionej w dniu zgłoszenia wniosku o przyznanie świadczenia.

§ 14.

1.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru dla osób, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin   (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270 oraz z 1986 r. Nr 1, poz. 1), uwzględnia się odpowiednio składniki uposażenia i inne należności przyjmowane do podstawy wymiaru według przepisów odrębnych, dotyczących zaopatrzenia emerytalnego tych osób.

2.

Dla osób, o których mowa w ust. 1, pobierających w zamian uposażenia wynagrodzenie według zasad i stawek przewidzianych dla pracowników, do podstawy wymiaru przyjmuje się to wynagrodzenie.

§ 15.

Traci moc rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 19 sierpnia 1968 r. w sprawie obliczania podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenie społeczne   (Dz. U. Nr 35, poz. 246, z 1972 r. Nr 27, poz. 196 i z 1976 r. Nr 40, poz. 239).