Ustawaz dnia 6 kwietnia 1990 r.o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych

Minister Spraw Wewnętrznych jest naczelnym organem administracji państwowej realizującym politykę państwa w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także ochrony przed bezprawnymi zamachami na życie i zdrowie ludzkie oraz dorobek kulturalny i materialny społeczeństwa i poszczególnych obywateli, jak również w dziedzinie ochrony granicy państwa i kontroli ruchu granicznego, ochrony przeciwpożarowej oraz administracji spraw wewnętrznych.

Minister Spraw Wewnętrznych w granicach swoich kompetencji współdziała z innymi organami państwowymi i samorządowymi w zakresie ochrony praw i wolności obywatelskich.

Minister Spraw Wewnętrznych wykonuje swoje uprawnienia naczelnego organu administracji państwowej w stosunku do właściwych terenowych organów administracji państwowej w zakresie spraw społeczno-administracyjnych, określonych w odrębnych ustawach.

Do zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych należą:

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowy zakres działania Ministra Spraw Wewnętrznych.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut organizacyjny Ministerstwu Spraw Wewnętrznych oraz ustala wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i wykaz przedsiębiorstw, dla których Minister Spraw Wewnętrznych jest organem założycielskim.

Zadania i organizację Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Pożarnej i Straży Granicznej regulują odrębne ustawy.

Minister Spraw Wewnętrznych wykonuje zadania przy pomocy podległego mu urzędu, zwanego ministerstwem.

W Ministerstwie Spraw Wewnętrznych zatrudnia się pracowników na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych.

Rada Ministrów może także określić stanowiska w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, na których mogą być zatrudniani oddelegowani funkcjonariusze Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Pożarnej lub Straży Granicznej.

Ministrowi Spraw Wewnętrznych mogą zostać podporządkowane jednostki wojskowe, których etat zostaje określony w decyzji o ich podporządkowaniu.

Do zadań jednostek wojskowych, o których mowa w ust. 1, należeć może ochrona osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz osób, które ze względu na dobro państwa należy objąć ochroną, ochrona delegacji państw obcych przebywających na terenie Polski oraz ochrona i zapewnienie należytego funkcjonowania urządzeń i obiektów służących najwyższym organom władzy i administracji państwowej.

Rada Ministrów może przyznać żołnierzom jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych uprawnienia funkcjonariuszy Policji, określone w art. 15, 16 i 17 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji   (Dz. U. Nr 30, poz. 179), w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań.

Minister Spraw Wewnętrznych określa obieg informacji tajnych i poufnych wewnątrz podległych mu jednostek organizacyjnych.

Minister Spraw Wewnętrznych może zezwalać pracownikom, funkcjonariuszom i żołnierzom resortu spraw wewnętrznych na udzielenie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową określonej osobie lub instytucji. Zezwolenie to nie może jednak dotyczyć sytuacji, o której mowa w art. 21 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz w art. 12 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa   (Dz. U. Nr 30, poz. 180).

Jeśli informacje uzyskane przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, Minister Spraw Wewnętrznych jest obowiązany niezwłocznie przekazać je do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów.

Minister Spraw Wewnętrznych określa jednostki organizacyjne resortu, które mogą działać jako zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze, a także jednostki budżetowe, których działalność finansowana jest w formie środków specjalnych, z zachowaniem zasad określonych w odrębnych przepisach.

Minister Spraw Wewnętrznych wykonuje na zasadach określonych w odrębnych przepisach zadania i obowiązki organu założycielskiego przedsiębiorstw państwowych.

Jednostki organizacyjne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Pożarnej i Straży Granicznej, związki zawodowe oraz funkcjonariusze i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeśli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych bądź środków publicznych dla celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem.

Na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne są obowiązane uwzględniać potrzeby podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych organów w zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania ich zadań.

Rada Ministrów powołuje Polityczny Komitet Doradczy przy Ministrze Spraw Wewnętrznych, nadając mu statut w drodze rozporządzenia.

Rozporządzenia i inne akty prawne Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Spraw Wewnętrznych dotyczące organizacji i funkcjonowania resortu spraw wewnętrznych wydawane są po zasięgnięciu opinii Politycznego Komitetu Doradczego.

Stosunki pracy pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych nie ustają z chwilą likwidacji lub przekształcenia tych jednostek, jeżeli ich likwidacja lub przekształcenie jest następstwem wejścia w życie ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, ustawy o Policji i ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa.

Do rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1, stosuje się również przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 i Nr 10, poz. 59).