Ustawaz dnia 29 listopada 1990 r.o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym

Art. 1.

W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym   (Dz. U. z 1983 r. Nr 10, poz. 54, z 1984 r. Nr 3, poz. 13 i z 1989 r. Nr 35, poz. 191) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4:

a)

ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„ 

2.

Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości bieżąco ustalanych alimentów, jednakże nie wyższej niż 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników gospodarki uspołecznionej w poprzednim kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego stosownie do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Kwoty te zaokrągla się do pełnych stu złotych w górę.

3.

Górną granicę świadczeń wypłacanych z funduszu alimentacyjnego ustala się na okres trzech miesięcy, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego każdego kwartału.
 ”
 ,

b)

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„ 

4.

Nie dokonuje się zmiany górnej granicy świadczeń w przypadku obniżenia przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2.
 ”
 ;

2)

w art. 6:

a)

w pkt 2 wyrazy „Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” zastępuje się wyrazami „Rzeczypospolitej Polskiej”,

b)

pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3)

po osiągnięciu pełnoletności nie uczęszcza do szkoły dziennej i nie jest zaliczona do I lub II grupy inwalidów, chyba że kobieta ukończyła 50 lat, a mężczyzna 65 lat.
 ”
 ;

3)

w art. 7 w ust. 1 po wyrazach „osoby uprawnionej” stawia się przecinek i dodaje wyrazy „ośrodka pomocy społecznej”;

4)

w art. 12:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odstępuje od wydania decyzji o zaprzestaniu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego mimo wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wskutek śmierci osoby zobowiązanej do alimentów, jeżeli osobie dotychczas uprawnionej do alimentów nie przysługuje renta rodzinna, stałe świadczenie z opieki społecznej lub inna stała pomoc. Świadczenia z funduszu wypłaca się w kwocie przysługującej w dniu śmierci zobowiązanego do alimentów, przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy.
 ”
 ,

b)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzji o zaprzestaniu wypłaty świadczeń z powodu śmierci osoby obowiązanej do alimentacji w przypadku braku prawa do renty rodzinnej informuje:

1)

świadczeniobiorcę funduszu o możliwości otrzymania zasiłku z pomocy społecznej,

2)

ośrodek pomocy społecznej o konieczności wszczęcia z urzędu postępowania w celu udzielenia pomocy materialnej.
 ”
 ;

5)

w art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Do udziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w postępowaniu egzekucyjnym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące egzekucji z udziałem Skarbu Państwa oraz podmiotów gospodarczych.
 ”

Art. 2.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolity tekst ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej numeracji artykułów, ustępów i punktów.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.