Obwieszczenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwaz dnia 11 września 1991 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1987 r. w sprawie wysokości, zasad i trybu nakładania kar pieniężnych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska

Karę pieniężną za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska, określonego decyzją wojewody, nakłada się w zależności od stopnia przekroczenia tego poziomu.

Dobowa stawka kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska za każdy dB(A) przekroczenia wynosi:

Po stwierdzeniu naruszenia wymagań ochrony środowiska, o którym mowa w § 1 i 2, wojewoda decyzją określa termin naliczania kary pieniężnej oraz wymiar kary:

Określone w § 1 i 2 naruszenie wymagań ochrony środowiska stwierdza się na podstawie pomiarów rodzaju i ilości substancji zanieczyszczających, wprowadzanych do powietrza, lub poziomu hałasu przenikającego do środowiska, wykonywanych przez wojewodę, Państwową Inspekcję Ochrony Środowiska, Państwową Inspekcję Sanitarną oraz jednostki organizacyjne zobowiązane do prowadzenia takich pomiarów.

Organy, o których mowa w ust. 2, przekazują wyniki pomiarów zainteresowanej jednostce organizacyjnej w terminie 21 dni od daty ich wykonania.

Łączną karę pieniężną za naruszenie wymagań ochrony środowiska, o którym mowa w § 1 i 2, ustala się po stwierdzeniu, z urzędu lub na wniosek jednostki organizacyjnej, potwierdzony wynikami pomiarów, że naruszenie ustało. Jeżeli jednak do dnia 31 grudnia danego roku naruszenie to nie zostało usunięte, wysokość kary łącznej ustala się za okres do dnia 31 grudnia tego roku, natomiast od dnia 1 stycznia następnego roku wymiar kary, o którym mowa w § 3, stanowi podstawę naliczenia następnej kary łącznej.

Jeżeli naruszenie wymagań ochrony środowiska trwa nieprzerwanie przez trzy kolejne lata, po tym okresie ustala się wymiar kary pieniężnej, stosując podwyższone o 100% stawki przewidziane w § 1 lub w § 2.

Wojewoda może badać zasadność wniosku, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli wojewoda stwierdzi, że jednostka organizacyjna nadal nie przestrzega wymagań ochrony środowiska, to ustali jednostce organizacyjnej, od dnia stwierdzenia bezzasadności wniosku, wymiar kary pieniężnej, stosując stawki wyższe o 100% od przewidzianych w § 1 lub 2.

Karę pieniężną:

Stawki kar pieniężnych za zniszczenie lub usunięcie drzew oraz za zniszczenie zieleni określa załącznik.

Wysokość kary pieniężnej za usuwanie lub zniszczenie drzew nie wymienionych w załączniku ustala się jak za usuwanie lub zniszczenie drzew o podobnej wartości przyrodniczej wymienionych w tym załączniku.

Karę pieniężną za usuwanie lub zniszczenie drzew albo krzewów na obszarze ochrony uzdrowiskowej lub strefy ochronnej albo na terenach zieleni miejskiej lub z terenów nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków ustala się stosując podwyższone o 100% stawki przewidziane w załączniku.

Organ gminy zawiesza postępowanie o nałożenie kary pieniężnej, jeżeli z przedstawionej przez zainteresowaną jednostkę organizacyjną ekspertyzy, wykonanej przez rzeczoznawcę wskazanego przez ten organ, wynika, iż zniszczenie drzew lub krzewów ma charakter częściowy, nie wykluczający zachowania ich żywotności, i jeżeli jednostka ta podjęła działania w kierunku zachowania tych drzew lub krzewów oraz zabezpieczyła je przed dalszymi ujemnymi skutkami uszkodzenia. Po upływie roku od daty stwierdzenia uszkodzenia drzew lub krzewów organ ten nałoży karę albo umorzy postępowanie.

W razie zniszczenia trawników lub kwietników, postępowanie o nałożenie kary pieniężnej ulega zawieszeniu, jeżeli jednostka organizacyjna zobowiąże się odtworzyć te trawniki lub kwietniki w najbliższym okresie wegetacyjnym. Po stwierdzeniu wykonania tego obowiązku organ gminy umarza postępowanie.

Karę pieniężną za gromadzenie lub wylewanie odpadów w miejscach nie przeznaczonych na ten cel lub niezgodne z warunkami określonymi w decyzji o wyznaczeniu składowiska odpadów ustala się w zależności od ilości i kategorii uciążliwości tych odpadów dla środowiska.

Za 1 tonę odpadów składowanych w miejscu lub w sposób określony w ust. 1 nakłada się karę pieniężną w wysokości 0,05 stawki jednostkowej opłaty rocznej, określonej w przepisach o opłatach za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian, za każdą dobę składowania, a za rodzaje odpadów nie wymienione w tych przepisach - w wysokości 0,05 stawki opłaty przewidzianej dla odpadów zaliczonych do IV kategorii uciążliwości.

Wysokość kary pieniężnej określonej w ust. 2 zwiększa się o 100% w razie:

Karę pieniężną określoną w ust. 1 nalicza się za każdą dobę od dnia stwierdzenia gromadzenia odpadów w miejscach nie przeznaczonych na ten cel albo niezgodnie z warunkami określonymi w decyzji o wyznaczeniu składowiska odpadów do dnia zlikwidowania naruszania wymagań ochrony środowiska przez jednostkę organizacyjną naruszającą te wymagania. Łączną karę pieniężną nakłada się po zlikwidowaniu naruszania wymagań ochrony środowiska. Jeżeli jednak do dnia 31 grudnia danego roku naruszenie to nie zostało usunięte, wysokość kary łącznej ustala się za okres do dnia 31 grudnia tego roku, natomiast od dnia 1 stycznia następnego roku dobowy wymiar kary stanowi podstawę naliczenia następnej kary łącznej.

W razie kolejnego gromadzenia lub wylewania odpadów przez tę samą jednostkę organizacyjną w miejscu lub w sposób określony w ust. 1, wysokość kary pieniężnej zwiększa się o 100%.

Na obszarze województwa katowickiego nakłada się karę według stawek o 100% wyższych od określonych w rozporządzeniu.

Na obszarze województwa krakowskiego za zanieczyszczanie powietrza nakłada się karę według stawek przewidzianych w ust. 1.