Ustawaz dnia 16 października 1991 r.o zmianie niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym

Art. 1.

W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa   (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 106, poz. 457) art. 48 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 48.

Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają:

1)

zakłady pracy, które nie zgłaszają imiennie pracowników do ubezpieczenia społecznego w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia, a także po ustaniu zatrudnienia, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ustaniem zatrudnienia,

2)

oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w pozostałych przypadkach.
 ”

Art. 2.

W ustawie z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia   (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 146, z 1989 r. Nr 32, poz. 169 i Nr 35, poz. 190 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Pracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni.
 ”
 ,

2)

w art. 28 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy „a także tryb postępowania w sprawach kontynuowania ubezpieczenia”,

3)

w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Współpracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni.
 ”
 ,

4)

w art. 38 w ust. 1 skreśla się wyrazy „kontynuowania ubezpieczenia”;

5)

dodaje się art. 381 w brzmieniu:
„ 

Art. 381.

Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia na rzecz innych niż uspołecznione zakłady pracy i osób fizycznych oraz do osób z nimi współpracujących.
 ”

Art. 3.

W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin   (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 i z 1990 r. Nr 36, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Obowiązek ubezpieczenia powstaje z dniem rozpoczęcia działalności rodzącej obowiązek ubezpieczenia, a ustaje z dniem, w którym nastąpiło zaprzestanie działalności.
 ”
 ;

2)

w art. 7:

a)

po ust. 4 dodaje się nowe ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„ 

5.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, macierzyńskiego i pogrzebowego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 6, kwota odpowiadająca przeciętnej miesięcznej podstawie wymiaru składek z okresu ostatnich 12 miesięcy ubezpieczenia, a jeżeli ubezpieczenie trwało krócej - z faktycznego okresu ubezpieczenia. Podstawa wymiaru tych zasiłków nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie za miesiąc kalendarzowy, w którym powstało prawo do zasiłku.

6.

W okresie pierwszych 12 miesięcy ubezpieczenia podstawa wymiaru zasiłków ustalana w myśl ust. 5 nie może być wyższa od kwoty 250% przeciętnego wynagrodzenia. Górną granicę podstawy wymiaru zasiłków ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego każdego kwartału na okres trzech miesięcy na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.
 ”
 ,

b)

dotychczasowe ust. 5 i 6 otrzymują oznaczenie ust. 7 i 8;

3)

w art. 19 wyrazy „określonych w art. 5 pkt 2, 4, 5 i 7” skreśla się;

4)

w art. 20 wyrazy „zasady obliczania podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 7” skreśla się;

5)

w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Obowiązek ubezpieczenia osoby współpracującej powstaje z dniem, w którym nastąpiło rozpoczęcie współpracy.
 ”

Art. 4.

W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych   (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 104, poz. 450) w art. 41 wyrazy „do 50 000 złotych” zastępuje się wyrazami „do wysokości najwyższej grzywny przewidzianej w przepisach prawa o wykroczeniach”.

Art. 5.

Kadencję rad nadzorczych określoną w art. 20 i 21 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych   (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 104, poz. 450) przedłuża się do dnia 30 września 1992 r., nie dłużej jednak niż do dnia wejścia w życie nowej ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych.

Art. 6.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.