Ustawaz dnia 4 września 1992 r.o zmianie ustawy o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego

Art. 1.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego   (Dz. U. Nr 75, poz. 332) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, określi, w drodze rozporządzenia, zasady wykonywania przewozów dla potrzeb własnych, o których mowa w ust. 1.
 ”
 ,

2)

w art. 3 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1-4, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg.
 ”
 ,

3)

w art. 6:

a)

w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3)

posiada kapitał w postaci pieniężnej lub rzeczowej w wysokości równej co najmniej 3000 ECU na pojazd lub 150 ECU na tonę dopuszczalnej ładowności pojazdu ciężarowego lub na jedno miejsce siedzące w autobusie lub posiada inne zabezpieczenie majątkowe, dla roszczeń wierzycieli, w wysokości podanej wyżej,
 ”
 ,

b)

w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

spełnia warunki wynikające z umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską w zakresie międzynarodowego transportu drogowego.
 ”
 ,

c)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, niezbędne dokumenty do wydania koncesji oraz treść i wzór koncesji.
 ”
 ,

d)

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„ 

4.

Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki kwalifikacyjne przewoźników i kierowców, od których spełnienia uzależnione będzie udzielenie koncesji.
 ”
 ,

4)

w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Koncesji udziela się podmiotowi gospodarczemu na:

1)

przewóz do jednego lub więcej krajów,

2)

przewóz jednym lub większą liczbą określonych pojazdów samochodowych,

3)

wykonywanie wszystkich lub niektórych rodzajów przewozów.
 ”
 ,

5)

po art. 13 dodaje się art. 131 w brzmieniu:
„ 

Art. 131.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Prezesem Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze rozporządzenia, organy właściwe w sprawach kontroli przestrzegania przez zagranicznych przewoźników obowiązujących przepisów w zakresie międzynarodowych przewozów drogowych oraz zasady jej przeprowadzania.
 ”
 ,

6)

w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, w drodze rozporządzenia, określa wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich wnoszenia.
 ”
 ,

7)

użyte w art. 19 i 20 ust. 1 wyrazy „organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych w Polsce” zastępuje się wyrazami „polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych”,

8)

w art. 23:

a)

dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„ 

2.

Podmioty gospodarcze prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie międzynarodowego transportu drogowego uważa się za podmioty posiadające co najmniej roczną praktykę w wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1.
 ”
 ,

b)

dotychczasowy ust. 2 otrzymuje oznaczenie ust. 3.

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.