Ustawaz dnia 2 grudnia 1993 r.o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy

Art. 1.

1.

Ustawa określa obowiązek oznaczania znakami skarbowymi akcyzy, zwanymi dalej„ znakami akcyzy”, następujących wyrobów oznaczonych symbolem SWW według klasyfikacji wydanej na podstawie przepisów o statystyce państwowej:

1)

paliwa do silników (0242-2),

2)

oleje smarowe i specjalne (0243),

3)

wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego (244), z wyłączeniem drożdży (2445),

4)

wyroby winiarskie (247),

5)

piwo (2483),

6)

inne niż wymienione w pkt 3-5 napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,5% bez względu na symbol SWW,

7)

wyroby przemysłu tytoniowego (2552).

2.

Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, terminy wprowadzenia obowiązku oznaczania znakami akcyzy poszczególnych grup wyrobów wymienionych w ust. 1 oraz może zwolnić, na czas określony, niektóre grupy wyrobów lub poszczególne wyroby z obowiązku oznaczania tymi znakami.

Art. 2.

Wyroby podlegające obowiązkowi oznaczenia znakami akcyzy nie mogą być wydane z zakładu produkcyjnego, sprowadzone z zagranicy lub wystąpić w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ich uprzedniego, prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy lub z uszkodzonymi znakami akcyzy.

Art. 3.

Obowiązek oznaczania wyrobów znakami akcyzy ciąży na producentach lub importerach tych wyrobów, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 i art. 5.

Art. 4.

1.

Obowiązek oznaczania wyrobów powstaje również w razie:

1)

pakowania, rozlania lub rozważenia wyrobów w opakowania jednostkowe,

2)

przepakowania, ponownego rozlania lub rozważenia wyrobów w inne opakowania jednostkowe,

3)

wystąpienia w obrocie wyrobów nie oznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo względnie nieodpowiednimi znakami akcyzy lub wyrobów z uszkodzonymi znakami akcyzy.

2.

W odniesieniu do czynności wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 obowiązek oznaczania przeznaczonych do obrotu wyrobów znakami akcyzy ciąży na podmiotach gospodarczych dokonujących tych czynności. W przypadku wyrobów przeznaczonych do dalszego obrotu, a wymienionych w ust. 1 pkt 3, obowiązek oznaczania ciąży na ich posiadaczach, z tym że w odniesieniu do wyrobów zbywanych przez organ państwowy obowiązek oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy ciąży na ich nabywcy. Do podmiotów tych mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy dotyczące producentów.

3.

Posiadacz wyrobów określonych w ust. 1 pkt 3 jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go do potwierdzenia właściwemu urzędowi kontroli skarbowej.

Art. 5.

1.

Obowiązek oznaczania wyrobów znakami akcyzy nie dotyczy wyrobów, które są:

1)

całkowicie niezdatne do użytku,

2)

próbkami do badań naukowych laboratoryjnych lub jakościowych w ilościach zwolnionych na podstawie odrębnych przepisów z podatku akcyzowego,

3)

wytworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przeznaczone do wywozu za granicę, z zachowaniem warunków określonych w ust. 3,

4)

przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt), z zachowaniem warunków określonych w ust. 4,

5)

wolne od cła, na podstawie przepisów prawa celnego, przy przywozie z zagranicy:

a)

przez podróżnych w zakresie ustalonych norm,

b)

jako próbki pełniące funkcje reklamowe lub akwizycyjne,

c)

przez organizatorów lub uczestników międzynarodowych wystaw, targów, zawodów i konkursów - w związku z tymi imprezami, pod warunkiem wzajemności,

6)

wolne od cła na podstawie przepisów prawa celnego, pod warunkiem wzajemności, przy przywozie z zagranicy do użytku:

a)

urzędowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Polsce, a także organizacji międzynarodowych mających siedzibę lub placówkę w Polsce,

b)

osobistego uwierzytelnionych w Polsce szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, osób należących do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, osób należących do personelu organizacji międzynarodowych oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin,

c)

osobistego urzędników konsularnych państw obcych oraz pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin,

d)

osobistego osób nie korzystających z immunitetów, a należących do cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Polsce,

7)

wprowadzone do składów celnych i wolnych obszarów celnych, a przeznaczone do zbycia w sklepach wolnocłowych lub w samolotach, na promach i statkach w rejsach zagranicznych, z zachowaniem warunków określonych w ust. 3.

2.

Producenci i importerzy wyrobów są obowiązani do prowadzenia ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 5 lit. b), c) oraz pkt 7, wydanych lub sprowadzonych bez oznaczenia znakami akcyzy.

3.

Wyroby przeznaczone przez producenta do wywozu za granicę (eksport) mogą być wydane przez niego bez znaków akcyzy pod warunkiem pisemnego zawiadomienia właściwego urzędu kontroli skarbowej o zamiarze wywozu, w terminie co najmniej 7 dni przez dniem wydania wyrobów; zawiadomienie powinno określać rodzaj i ilość wyrobów przeznaczonych na eksport. Urząd kontroli skarbowej może zarządzić konwojowanie wywożonych wyrobów na koszt producenta.

4.

Wyroby przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt) nie są oznaczane znakami akcyzy, pod warunkiem złożenia w urzędzie celnym dokonującym odprawy celnej zabezpieczenia majątkowego dokonanego w trybie zabezpieczenia należności celnych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Składający zabezpieczenie otrzymuje dowód złożenia zabezpieczenia, na podstawie którego w ciągu 7 dni od dnia zwrotu dowodu, po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej i opuszczeniu przez wyrób terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, następuje zwrot złożonego zabezpieczenia.

5.

W razie niezachowania terminu przewozu wyrobów (tranzytu), określonego na podstawie ust. 6, urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę urzędu celnego dokonującego odprawy celnej wydaje decyzję ustalającą wysokość zobowiązań w podatkach: od towarów i usług oraz akcyzowym, orzekając równocześnie o zaliczeniu złożonego zabezpieczenia na poczet należnych podatków.

6.

Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, maksymalne terminy przewozu wyrobów, o których mowa w ust. 4, przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 6.

1.

Znaki akcyzy w szczególności mogą mieć postać banderol, znaków cechowych lub odcisków pieczęci.

2.

Znak akcyzy może w szczególności zawierać oznaczenie serii, numer ewidencyjny, dane o rodzaju i ilości wyrobu w opakowaniu jednostkowym oraz datę wytworzenia lub umieszczenia znaku.

3.

Znak akcyzy jest umieszczany na opakowaniu jednostkowym wyrobu lub na wyrobie w ten sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do otwierania lub użycie wyrobu powodowało trwałe i widoczne uszkodzenie znaku, chyba że znak akcyzy umieszczony jest bezpośrednio na wyrobie w sposób trwały.

4.

W przypadku gdy znaki akcyzy mają postać odcisków pieczęci, znaki te umieszcza na wyrobie urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce wykonywania działalności przez producenta wyrobu lub urząd celny dokonujący odprawy celnej wyrobu, po dokonaniu zgłoszenia przez producenta (importera) wyrobu.

5.

Minister Finansów w drodze rozporządzenia:

1)

określi postacie znaków akcyzy wprowadzonych do stosowania i ich wzory oraz szczegółowe sposoby ich umieszczania na opakowaniu jednostkowym wyrobu lub na wyrobie,

2)

określi zasady i tryb zgłoszenia przez producenta i inne podmioty - urzędowi skarbowemu oraz przez importera - urzędowi celnemu wyrobów w celu oznaczenia znakami akcyzy mającymi postać odcisków pieczęci, w razie wprowadzenia do stosowania znaku w takiej postaci,

3)

określi wysokość odpłatności za czynności związane z umieszczeniem znaków akcyzy w postaci pieczęci na opakowaniu jednostkowym lub na wyrobie, w razie wprowadzenia do stosowania znaku w takiej postaci,

4)

może wprowadzić obowiązek kasowania znaków akcyzy oraz określić sposoby ich kasowania.

Art. 7.

1.

Banderole wydane producentom (importerom) wyrobów akcyzowych z tytułu zapłaty zaliczki na podatek akcyzowy określa się jako banderole podatkowe; wartość wydanych banderol powinna stanowić równowartość wpłaconej zaliczki.

2.

Banderole sprzedawane podmiotom gospodarczym nie będącym podatnikami podatku akcyzowego lub podmiotom dokonującym czynności, o których mowa w art. 4 ust. 1, określa się jako banderole legalizacyjne służące do oznaczania wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania.

3.

Wydawanie oraz sprzedaż banderol lub wydawanie upoważnień do wydania banderol następuje na wniosek uprawnionego podmiotu.

4.

Wydawanie oraz sprzedaż banderol są zwolnione od podatku od towarów i usług.

5.

Wpływy uzyskane ze sprzedaży banderol przez urzędy skarbowe stanowią dochód budżetu państwa.

6.

Minister Finansów określi:

1)

w drodze rozporządzenia, urzędy skarbowe uprawnione do wydawania, sprzedaży banderol lub wydawania upoważnień do wydania banderol podatkowych i legalizacyjnych,

2)

w drodze zarządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3.

Art. 8.

1.

W postępowaniu przed właściwym urzędem skarbowym w sprawie o wydanie banderol podatkowych producenci (importerzy) są obowiązani do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu odpowiedniej zaliczki na podatek akcyzowy stanowiącej równowartość żądanych banderol, a w postępowaniu o sprzedaż banderol legalizacyjnych podmioty uprawnione do ich zakupu są obowiązane do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu należności odpowiadającej odpłatności za te banderole.

2.

W razie odmowy wydania banderol podatkowych lub sprzedaży banderol legalizacyjnych, zaliczka lub należność podlega zwrotowi przez urząd skarbowy, do którego została wpłacona, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku przez podmiot, który wpłacił zaliczkę.

3.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zaliczki na podatek akcyzowy odpowiadającej wartości banderol podatkowych, uprawniającej do ich otrzymania, oraz wysokość odpłatności za sprzedaż banderol legalizacyjnych.

Art. 9.

1.

Producent (importer) lub inny uprawniony podmiot, składając wniosek we właściwym urzędzie skarbowym o wydanie lub o sprzedaż banderol, załącza odpowiednio:

1)

zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego, dotyczące zaległości w podatkach dochodowym, od towarów i usług, obrotowym oraz akcyzowym,

2)

aktualny wypis z rejestru lub aktualne zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej,

3)

odpis zezwolenia (koncesji) na produkcję, rozlewanie, import lub obrót wyrobów objętych obowiązkiem uzyskania takiego zezwolenia,

4)

odpis umowy zawartej przez importera z podmiotem zagranicznym na dostawę wyrobów oraz odpis pozwolenia właściwego organu na przywóz tych wyrobów z zagranicy,

5)

odpis dowodu stwierdzającego złożenie zabezpieczenia należności z tytułu podatków, gdy zabezpieczenie to jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów,

6)

potwierdzony przez urząd kontroli skarbowej spis wyrobów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3.

2.

Oryginały dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, są okazywane do wglądu urzędowi skarbowemu.

3.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków, chyba że wnioskodawca złoży oświadczenie, iż informacje wynikające z uprzednio złożonych lub okazanych dokumentów oraz stany faktyczne lub prawne, których te dokumenty dotyczą, nie uległy zmianie. Do wniosku złożonego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia poprzedniego wniosku wnioskodawca dołącza lub okazuje stosowne dokumenty określone w ust. 1 i 2.

4.

Urząd skarbowy odmówi wydania lub sprzedaży banderol wnioskodawcy, który nie wpłaci zaliczki lub należności, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub nie dopełni obowiązków określonych w ust. 1-3.

5.

Urząd skarbowy może odmówić wydania banderol podatkowych wnioskodawcy, który:

1)

posiada zaległości podatkowe w podatkach: dochodowym, od towarów i usług, obrotowym lub akcyzowym,

2)

jest postawiony w stan upadłości albo likwidacji, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu jego prywatyzacji.

Art. 10.

1.

Banderol nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie innym podmiotom niż urząd skarbowy lub podmiotowi wskazanemu przez Ministra Finansów, od którego odpowiednio zakupiono lub otrzymano banderole (upoważnienia do wydania banderol).

2.

Przepis ust. 1 nie dotyczy importerów przekazujących banderole producentowi zagranicznemu w celu umieszczenia ich na wyrobach (opakowaniach jednostkowych) będących przedmiotem importu.

Art. 11.

1.

Przepisy art. 7-10 stosuje się odpowiednio do innych znaków akcyzy. W przypadkach gdy producent (importer) lub inny podmiot spełnia warunki, o których mowa w tych przepisach, urząd skarbowy wydaje decyzję uprawniającą do oznaczenia opakowań jednostkowych lub wyrobów tymi znakami.

2.

Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest na czas określony, nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 12 miesięcy.

3.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, urzędy skarbowe uprawnione do wydawania decyzji, o której mowa w ust. 1.

Art. 12.

1.

Minister Finansów powierza wykonanie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytwarzania i przechowywania tych znaków. Wytwórca znaków może je zbywać tylko Ministrowi Finansów oraz wydawać tylko podmiotom upoważnionym przez Ministra Finansów lub urzędy skarbowe właściwe w sprawach znaków akcyzy do odbioru znaków.

2.

Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, zasady składania przez uprawnione podmioty wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy.

Art. 13.

1.

Producent (importer) lub inny uprawniony podmiot są obowiązani prowadzić ewidencję znaków akcyzy.

2.

Stwierdzenie utraty, zniszczenia, uszkodzenia, wydania lub zwrotu znaków akcyzy musi być potwierdzone protokołem.

3.

Znaki akcyzy muszą być przechowywane w sposób zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.

4.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji znaków akcyzy, sposób ich przewozu i przechowywania oraz zasady i tryb sporządzania protokołu, o którym mowa w ust. 2, a także jego wzór.

Art. 14.

Importer jest obowiązany do uzyskania od producenta zagranicznego rozliczenia z przekazanych mu znaków akcyzy, z podaniem rodzaju i ilości znaków zużytych do oznaczania wyrobów, utraconych, zniszczonych lub uszkodzonych oraz nie wykorzystanych. Banderole uszkodzone oraz nie wykorzystane powinny być zwrócone w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania od producenta zagranicznego urzędowi skarbowemu, który je wydał.

Art. 15.

1.

Uszkodzone znaki akcyzy nie mogą być użyte do oznaczania wyrobów.

2.

W przypadku gdy uszkodzenie znaku akcyzy nastąpiło u innych niż producenci (importerzy) podmiotów dokonujących obrotu wyrobami oznaczonymi tymi znakami, wyroby te nie mogą być zbywane. Wyroby z uszkodzonymi znakami muszą być oznaczone nowymi znakami. Z czynności tej sporządza się protokół.

3.

Znaki akcyzy uszkodzone przed ich naniesieniem są zwracane w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia urzędowi skarbowemu, który je wydał.

Art. 16.

1.

W przypadku wprowadzenia przez Ministra Finansów nowego wzoru znaku akcyzy, posiadający dotychczasowe znaki są obowiązani w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia tego wzoru zwrócić nie wykorzystane znaki urzędowi skarbowemu, który je wydał.

2.

Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów lub na wyroby zachowują ważność na okres nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 12 miesięcy, o ile zostały naniesione na wyrób przed zmianą znaku.

Art. 17.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, zasady zwrotu znaków akcyzy.

Art. 18.

Zwracającemu nie wykorzystane i nie uszkodzone znaki akcyzy przysługuje bezzwłocznie odpowiednio zwrot wpłaconych zaliczek lub należności albo prawo otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy odpowiadających znakom zwróconym.

Art. 19.

1.

W razie wystąpienia strat znaków akcyzy w procesie oznaczania wyrobów tymi znakami, producentom przysługuje odpowiednio zwrot wpłaconych zaliczek, należności lub prawo do otrzymania w zamian nowych znaków w granicach dopuszczalnej normy strat, pod warunkiem przedstawienia protokołu, o którym mowa w art. 13 ust. 2, oraz zwrotu uszkodzonych znaków.

2.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania w stosunku do łącznej liczby znaków wykorzystanych w ciągu miesiąca do oznaczenia wyrobów.

Art. 20.

1.

Kto sprowadza z zagranicy, zbywa lub w jakikolwiek inny sposób wprowadza do obrotu wyroby objęte obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy bez znaków akcyzy, a także wyroby z przerobionymi, podrobionymi lub uszkodzonymi znakami akcyzy,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 i grzywny od 100.000.000 zł do 50.000.000.000 zł.

2.

W wypadku mniejszej wagi sprawca
podlega karze pozbawienia wolności do roku albo grzywny od 20.000.000 zł do 200.000.000 zł, albo obu tym karom łącznie.

Art. 21.

Kto podrabia lub przerabia znak akcyzy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 i grzywny od 50.000.000 zł do 50.000.000.000 zł.

Art. 22.

1.

Kto posiada wyroby objęte obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy bez tych znaków w ilościach wskazujących na przeznaczenie do działalności handlowej,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 i grzywny od 100.000.000 zł do 50.000.000.000 zł.

2.

Tej samej karze podlega również ten, kto prowadząc działalność gospodarczą posiada wyroby z podrobionymi lub przerobionymi znakami akcyzy.

3.

W wypadku mniejszej wagi sprawca
podlega karze pozbawienia wolności do roku albo grzywny od 20.000.000 zł do 200.000.000 zł, albo obu tym karom łącznie.

Art. 23.

1.

Kto zbywa lub w jakikolwiek inny sposób przekazuje znaki akcyzy innym podmiotom nieuprawnionym lub posiada znaki akcyzy bez dokumentu stwierdzającego ich wydanie lub zakup,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 i grzywny od 50.000.000 zł do 50.000.000.000 zł.

2.

Tej samej karze podlega również ten, kto nabywa znaki akcyzy od nieuprawnionego podmiotu.

Art. 24.

1.

Kto nie przechowuje znaków akcyzy w sposób określony przez Ministra Finansów,
podlega karze grzywny od 10.000.000 zł do 1.000.000.000 zł.

2.

Tej samej karze podlega, kto nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 13 ust. 1, lub prowadzi ją w sposób uniemożliwiający rozliczenie się z wykorzystanych znaków akcyzy.

Art. 25.

W razie skazania za przestępstwa określone w art. 20-24, sąd może orzec przepadek rzeczy stanowiących przedmiot przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy.

Art. 26.

Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, wykaz wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy, objętych klasyfikacją Systematycznego wykazu wyrobów oraz Scaloną nomenklaturą towarową handlu zagranicznego.

Art. 27.

Znaki opłaty skarbowej akcyzy wprowadzone przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie odrębnych przepisów stają się znakami akcyzy w rozumieniu ustawy.

Art. 28.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.