Treść ustawy

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa reguluje:

1)

bankowe postępowanie ugodowe,

2)

publiczną sprzedaż wierzytelności bankowych,

3)

nabywanie akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa za wierzytelności,

4)

przekazywanie środków na powiększenie funduszy własnych banków państwowych oraz banków, w których Skarb Państwa posiada więcej niż 50% akcji lub udziałów.

Art. 2.

Uprawnienia i obowiązki banku określone w rozdziałach 2 i 3 przysługują każdemu bankowi.

Art. 3.

Uprawnienia i obowiązki banku określone w rozdziałach 2 i 3 przysługują także Agencji Rozwoju Przemysłu Spółka Akcyjna.

Art. 4.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)

spółkach - należy przez to rozumieć spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,

2)

akcjach - należy przez to rozumieć akcje w spółce akcyjnej i udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,

3)

statutach - należy przez to rozumieć statuty spółek akcyjnych oraz umowy i akty założycielskie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,

4)

wartości księgowej netto - należy przez to rozumieć, w przypadku spółki, sumę kapitałów własnych skorygowaną o wynik finansowy, a w przypadku przedsiębiorstwa państwowego, sumę funduszy własnych skorygowaną o wynik finansowy.

Rozdział 2

Bankowe postępowanie ugodowe

Art. 5.

Na wniosek dłużnika, który zaprzestał spłacania długu wobec banku lub nie będzie w stanie spłacać długu w przyszłości - bank, z zastrzeżeniem art. 7, 8 i art. 37, może wszcząć bankowe postępowanie ugodowe w celu doprowadzenia do ugody między dłużnikiem i wierzycielami.

Art. 6.

1.

Bankowe postępowanie ugodowe może dotyczyć:

1)

wyłącznie dłużnika będącego przedsiębiorstwem państwowym, jednoosobową spółką Skarbu Państwa lub spółką, w której akcje będące własnością Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa stanowią łącznie więcej niż 50%,

2)

Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, w części obejmującej jej zobowiązania przejęte - stosownie do odrębnych przepisów o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa - po zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej.

2.

Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, przedmiotem bankowego postępowania ugodowego są wierzytelności wobec poszczególnych, zlikwidowanych i przejętych przez Agencję państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.

Art. 7.

1.

Bank może wszcząć bankowe postępowanie ugodowe indywidualnie lub w imieniu i za zgodą grupy banków, gdy:

1)

wierzytelności banku lub grupy banków wobec dłużnika stanowią co najmniej 10% ogólnej kwoty zobowiązań dłużnika, przy czym suma wierzytelności bankowej jest nie mniejsza niż jeden miliard złotych, lub

2)

wierzytelności banku lub grupy banków stanowią nie mniej niż 20% ogólnej kwoty zobowiązań dłużnika.

2.

Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, wierzytelności, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, sporządzanego przez organ założycielski tego przedsiębiorstwa i Agencję.

3.

Przez ogólną kwotę zobowiązań dłużnika, o której mowa w ust. 1, rozumie się, z zastrzeżeniem ust. 4, kwotę wynikającą z pomniejszenia sumy bilansowej bilansu, sporządzonego na koniec kwartału poprzedzającego dzień złożenia wniosku:

1)

o kapitały - w przypadku spółki,

2)

o fundusze własne - w przypadku przedsiębiorstwa państwowego
- skorygowane o wynik finansowy.

4.

Przez ogólną kwotę zobowiązań dłużnika, będącego Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, rozumie się kwotę zobowiązań określoną w protokole zdawczo-odbiorczym, o którym mowa w ust. 2.

Art. 8.

Bankiem właściwym do wszczęcia bankowego postępowania ugodowego jest:

1)

bank, którego suma wierzytelności wobec dłużnika jest największa spośród wszystkich wierzytelności bankowych,

2)

inny bank będący wierzycielem, jeżeli bank, o którym mowa w pkt 1, nie wszczął bankowego postępowania ugodowego w terminie 30 dni od dnia złożenia przez dłużnika wniosku o wszczęcie postępowania, a w przypadku określonym w art. 10 ust. 1, w terminie 30 dni od przedstawienia lub uzupełnienia programu uzdrowienia gospodarki przez dłużnika.

Art. 9.

1.

Do wniosku o wszczęcie bankowego postępowania ugodowego dłużnik powinien dołączyć:

1)

propozycje ugodowe, w szczególności założenia uzdrowienia gospodarki dłużnika, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4,

2)

bilans z rachunkiem wyników,

3)

wyciąg z rejestru,

4)

spis wierzycieli, w tym zagranicznych, ze wskazaniem imion, nazwisk lub firm i adresów oraz wymienieniem wierzytelności i terminów ich płatności, z oznaczeniem wierzytelności zabezpieczonych zastawem bądź hipoteką,

5)

wykaz udzielonych poręczeń,

6)

wykaz tytułów egzekucyjnych przeciwko dłużnikowi,

7)

spis podmiotów zobowiązanych względem dłużnika, z wymienieniem należności i terminów ich płatności,

8)

propozycje potrąceń według zasad, o których mowa w art. 13.

2.

Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio, gdy przedmiotem bankowego postępowanie ugodowego mają być wierzytelności, o których mowa w art. 6 ust. 2, z tym że:

1)

w miejsce wyciągu z rejestru dłużnik dołącza decyzję organu założycielskiego o likwidacji państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej,

2)

dane określone w ust. 1 pkt 2 i 4-7 dotyczą zlikwidowanego przedsiębiorstwa.

3.

Jeżeli dłużnikiem jest państwowe przedsiębiorstwo gospodarki rolnej, propozycje ugodowe, uwzględniające również program zagospodarowania majątku po przejęciu przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, wymagają zgody Agencji.

4.

Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, propozycje ugodowe uwzględniają program zagospodarowania majątku po zlikwidowanym państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej.

Art. 10.

1.

Bank może uzależnić wszczęcie lub prowadzenie bankowego postępowania ugodowego od przedstawienia lub uzupełnienia programu uzdrowienia gospodarki dłużnika lub programu zagospodarowania, o którym mowa w art. 9 ust. 3 i 4, wyznaczając mu na tę czynność czas nie krótszy niż 30 dni.

2.

Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe, bank może uzależnić wszczęcie bankowego postępowania ugodowego od złożenia przez dłużnika wniosku do:

1)

Ministra Przekształceń Własnościowych o przekształcenie przedsiębiorstwa w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa w trybie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480) lub

2)

organu założycielskiego o wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

3.

Przepisów ust. 2 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów na podstawie odrębnych przepisów, chyba że Rada Ministrów wyrazi zgodę na prywatyzację, oraz do państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.

Art. 11.

Bankowym postępowaniem ugodowym, z zastrzeżeniem art. 12, objęte są wszelkie wierzytelności, z wyłączeniem wierzytelności:

1)

z tytułu ubezpieczeń społecznych,

2)

ze stosunku pracy,

3)

z umowy o rentę lub o dożywocie,

4)

zabezpieczonych zastawem, z wyjątkiem zastawów ustanowionych później niż na 30 dni przed złożeniem wniosku o wszczęcie bankowego postępowania ugodowego oraz zastawów ustawowych w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 110, poz. 475 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 53, poz. 251),

5)

zabezpieczonych hipoteką, z wyjątkiem hipotek ustanowionych później niż na 30 dni przed złożeniem wniosku o wszczęcie bankowego postępowania ugodowego oraz hipotek przymusowych i hipotek ustawowych w rozumieniu ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 i z 1993 r. Nr 6, poz. 29),

6)

powstałych z tytułu pobierania przez dłużnika - zobowiązanego jako płatnik w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 448) - zaliczek na podatek dochodowy.

Art. 12.

1.

Wierzytelności zabezpieczone zastawem lub hipoteką, wyłączone na podstawie art. 11 pkt 4 i 5, mogą zostać objęte bankowym postępowaniem ugodowym tylko za zgodą wierzycieli.

2.

Jeżeli wierzytelność nie została objęta ugodą bankową w związku z brakiem zgody wierzyciela, o której mowa w ust. 1, po uprawomocnieniu się ugody bankowej, dłużnik może przenieść na wierzyciela własność rzeczy obciążonej zastawem lub hipoteką ze skutkiem całkowitego zaspokojenia wierzyciela z tytułu wierzytelności zabezpieczonych zastawem lub hipoteką, które nie zostały objęte ugodą bankową.

3.

Objęcie ugodą bankową wierzytelności zabezpieczonych zastawem lub hipoteką nie powoduje wygaśnięcia zastawu lub hipoteki do czasu zakończenia bankowego postępowania ugodowego w trybie określonym w art. 36.

Art. 13.

W bankowym postępowaniu ugodowym, przed zawarciem ugody bankowej, dokonuje się potrącenia wierzytelności i zobowiązań dłużnika wobec Skarbu Państwa i jednostek budżetowych na zasadach określonych w art. 28 ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzycieli objętych bankowym postępowaniem ugodowym - na zasadach określonych w art. 498-508 Kodeksu cywilnego.

Art. 14.

1.

Bank ogłasza o wszczęciu bankowego postępowania ugodowego w co najmniej jednym dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w siedzibie banku i jego oddziałach, a także w siedzibie dłużnika.

2.

Bankowe postępowanie ugodowe uważa się za wszczęte w dniu pierwszego ogłoszenia prasowego, o którym mowa w ust. 1.

3.

O wszczęciu bankowego postępowania ugodowego bank odrębnie zawiadamia:

1)

wszystkich wierzycieli, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,

2)

właściwe organy podatkowe,

3)

Ministra Przekształceń Własnościowych.

4.

Do zawiadomienia wierzycieli mających wierzytelności zabezpieczone zastawem bądź hipoteką bank dołącza zapytanie o zgodę na objęcie ich wierzytelności bankowym postępowaniem ugodowym. Brak odpowiedzi w terminie 21 dni od dnia otrzymania zawiadomienia oznacza odmowę objęcia bankowym postępowaniem ugodowym wierzytelności objętej zastawem lub hipoteką.

Art. 15.

Bank kierujący bankowym postępowaniem ugodowym określa szczegółowy tryb postępowania i terminy wykonania objętych tym postępowaniem czynności oraz nadzoruje wykonanie ugody bankowej.

Art. 16.

1.

Bankowe postępowanie ugodowe prowadzi do zawarcia ugody bankowej, która obejmuje:

1)

zobowiązanie dłużnika do podjęcia określonych działań zmierzających do naprawy przedsiębiorstwa dłużnika, a w przypadku gdy dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa - do realizacji programu zagospodarowania majątku po zlikwidowanym państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej,

2)

zobowiązanie wierzycieli do podjęcia działań w celu wsparcia realizacji programu naprawczego,

3)

określenie zasad zamiany wierzytelności na akcje, jeżeli ugoda przewiduje taką zamianę,

4)

określenie sposobu pokrywania kosztów ponoszonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym; Skarb Państwa jest zwolniony z obowiązku ponoszenia kosztów,

5)

określenie sposobu realizacji wierzytelności objętych ugodą bankową po uprawomocnieniu się ugody.

2.

Działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą polegać na restrukturyzacji długu oraz ułatwieniu dłużnikowi pozyskania nowych środków finansowych, a w szczególności na:

1)

odroczeniu terminów płatności,

2)

obniżeniu oprocentowania wierzytelności,

3)

zaniechaniu naliczania oprocentowania w określonym czasie od całości lub części wierzytelności,

4)

przejściowym kapitalizowaniu należnych odsetek,

5)

rozłożeniu w czasie spłat odsetek i kapitału,

6)

zamianie części lub całości wierzytelności na akcje,

7)

umorzeniu części lub całości wierzytelności, w tym odsetek,

8)

udzieleniu dłużnikowi nowych pożyczek, kredytów lub gwarancji kredytowych.

3.

Ustalenia mające na celu zabezpieczenie wykonania ugody bankowej oraz kontroli nad jej realizacją polegać mogą na:

1)

powołaniu rady wierzycieli kontrolującej wykonanie postanowień ugody bankowej; w skład rady wierzycieli wchodzi przedstawiciel Ministra Finansów, jeżeli ugodą bankową są objęte wierzytelności Skarbu Państwa,

2)

przekazaniu wskazanemu wierzycielowi, na czas oznaczony, praw głosu z akcji, jeżeli wierzyciele uznają to za niezbędne, poprzez ustanowienie odpowiedniego pełnomocnictwa,

3)

zobowiązaniu się akcjonariusza spółki dłużnika do zbycia akcji lub obciążenia akcji prawem zastawu na rzecz wierzycieli.

4.

Uprawnienia osób wchodzących w skład rady wierzycieli, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w zakresie należności przysługujących im z tytułu pełnienia tych funkcji, określa akt powołania.

Art. 17.

1.

Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe:

1)

Minister Przekształceń Własnościowych przekształci przedsiębiorstwo w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, w trybie i na zasadach przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia podpisania ugody,

2)

Minister Przekształceń Własnościowych wyrazi zgodę na wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz wyrazi zgodę na zamianę wierzytelności na akcje tej spółki według zasad, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3, w ciągu 30 dni od dnia podpisania ugody.

2.

Przepisów ust. 1 nie stosuje się, o ile:

1)

przekształcenie przedsiębiorstwa w trybie i na zasadach przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub

2)

likwidacja przedsiębiorstwa w trybie określonym w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych

- nie jest warunkiem zawartym w ugodzie.

3.

Przepisów ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów na podstawie odrębnych przepisów, chyba że Rada Ministrów wyrazi zgodę na prywatyzację, oraz do państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.

4.

Z chwilą przekształcenia przez Ministra Przekształceń Własnościowych przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub wniesienia przedsiębiorstwa albo zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - spółka ta staje się stroną w bankowym postępowaniu ugodowym jako dłużnik.

5.

Z dniem podjęcia decyzji o likwidacji państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej w celu przekazania majątku tego przedsiębiorstwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - stroną w bankowym postępowaniu ugodowym staje się Agencja.

Art. 18.

1.

Ugoda bankowa powinna uwzględniać interesy wierzycieli na warunkach nie krzywdzących.

2.

Ugoda bankowa może przewidywać korzystniejsze warunki dla wierzycieli mających drobne wierzytelności.

Art. 19.

1.

Organy podatkowe dokonują zmian w zobowiązaniach podatkowych dłużnika, będących następstwem zawartej ugody bankowej.

2.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów podatkowych dokonujących zmian w zobowiązaniach podatkowych dłużnika, wynikających z zawartej ugody bankowej.

Art. 20.

1.

Zawarcie ugody bankowej następuje wówczas, gdy propozycja ugody określająca sposób realizacji wszystkich wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym zostanie zaakceptowana przez dłużnika oraz wierzycieli posiadających łącznie więcej niż 50% sumy wierzytelności objętych postępowaniem, w tym przez bank prowadzący bankowe postępowanie ugodowe.

2.

Ugoda, o której mowa w ust. 1, jest wiążąca dla wszystkich wierzycieli, z zastrzeżeniem art. 11 i art. 12 ust. 2.

3.

Ugoda bankowa, pod rygorem nieważności, powinna być zawarta w formie pisemnej.

4.

Ugodę obejmującą wierzytelności Skarbu Państwa podpisuje w imieniu Skarbu Państwa Minister Finansów lub osoba przez niego upoważniona.

5.

Ugodę zawieraną na warunkach określonych w art. 17 ust. 1 podpisuje w imieniu Skarbu Państwa Minister Przekształceń Własnościowych lub osoba przez niego upoważniona.

6.

Przedstawiciel Ministra Finansów, o którym mowa w ust. 4, może nie podpisać ugody bankowej tylko wtedy, gdy wierzytelności Skarbu Państwa zostały potraktowane w sposób krzywdzący w stosunku do innych wierzytelności, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2.

7.

Do zbywania i obciążania akcji należących do Skarbu Państwa, w ramach wykonywania ugody bankowej, nie stosuje się przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Art. 21.

1.

Bank ogłasza o zawarciu ugody bankowej w trybie określonym w art. 14 ust. 1, ze wskazaniem miejsca, w którym można zapoznać się z jej warunkami.

2.

O zawarciu ugody bankowej bank odrębnie i niezwłocznie zawiadamia:

1)

wszystkich wierzycieli, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,

2)

właściwe organy podatkowe,

3)

Ministra Przekształceń Własnościowych.

Art. 22.

1.

Wierzyciel, który nie podpisał ugody bankowej, a którego wierzytelności zostały objęte ugodą, może wnieść sprzeciw w terminie 30 dni od dnia ukazania się, zgodnie z art. 21, pierwszego ogłoszenia prasowego o zawarciu ugody bankowej.

2.

Sprzeciw wraz z uzasadnieniem wnosi się za pośrednictwem banku, o którym mowa w art. 15, w formie pisemnej do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika.

3.

Na żądanie sądu, do którego wniesiono sprzeciw zgodnie z ust. 2, bank niezwłocznie przekazuje pełną dokumentację bankowego postępowania ugodowego.

Art. 23.

1.

W postępowaniu sądowym sprawy z zakresu bankowego postępowania ugodowego są rozpatrywane na podstawie przepisów księgi drugiej Kodeksu postępowania cywilnego - postępowanie nieprocesowe, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału.

2.

Wnoszący sprzeciw uiszcza stały wpis.

3.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wpisu wnoszonego od sprzeciwu.

Art. 24.

1.

Sąd oddala sprzeciw, jeżeli zawarta ugoda bankowa nie narusza przepisów ustawy; w przeciwnym przypadku uchyla ugodę bankową i umarza bankowe postępowanie ugodowe.

2.

Postanowienie sądu wymaga uzasadnienia.

3.

Na postanowienie sądu nie służy środek odwoławczy.

Art. 25.

1.

Ugoda bankowa jest prawomocna, jeżeli w terminie określonym w art. 22 ust. 1 nie został złożony sprzeciw lub sąd sprzeciw oddalił.

2.

O uprawomocnieniu się ugody bankowej bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.

3.

Wierzyciele, których wierzytelności objęto ugodą bankową, są tą ugodą związani od chwili uprawomocnienia.

Art. 26.

1.

Prawomocna ugoda bankowa stanowi tytuł egzekucyjny w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego oraz w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161 i z 1992 r. Nr 20, poz. 78), z zastrzeżeniem art. 19.

2.

Na żądanie uprawnionego bank wydaje wyciąg z ugody z zapewnieniem o jej prawomocności, pobierając za tę czynność opłatę zgodną z przepisami o opłatach kancelaryjnych w sprawach cywilnych.

3.

Każdy z uprawnionych, na podstawie prawomocnej ugody bankowej, w razie jej nierealizowania przez dłużnika, może wystąpić do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika, o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu.

4.

Przepis ust. 3 nie narusza przepisów o egzekucji.

Art. 27.

Jeżeli dłużnik nie wykonuje wynikających z ugody bankowej zobowiązań, bank, który prowadził postępowanie ugodowe, z własnej inicjatywy lub na wniosek innego wierzyciela, o którym mowa w pkt 2:

1)

występuje do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika, z wnioskiem o rozwiązanie ugody bankowej lub

2)

zaspokaja wierzyciela pokrzywdzonego niewykonywaniem ugody bankowej przez dłużnika.

Art. 28.

Do postępowania sądowego dotyczącego rozwiązania ugody bankowej mają zastosowanie przepisy art. 23 ust. 2 oraz art. 24 ust. 2 i 3.

Art. 29.

Sąd oddala wniosek, jeżeli dłużnik wykonuje wynikające z ugody bankowej zobowiązania; w przeciwnym przypadku rozwiązuje ugodę bankową.

Art. 30.

O rozwiązaniu ugody bankowej przez sąd bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.

Art. 31.

1.

Rozwiązanie ugody bankowej przez sąd może nastąpić nie później niż w ciągu 3 lat od dnia jej uprawomocnienia.

2.

W okresie, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu bieg terminów przedawnienia wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym.

Art. 32.

W razie rozwiązania ugody bankowej przez sąd:

1)

dokonane na podstawie ugody bankowej czynności dłużnika pozostają w mocy, a wypłacone lub wyegzekwowane kwoty nie podlegają zwrotowi,

2)

wierzyciele zachowują prawo do nie spłaconej przez dłużnika części wierzytelności istniejącej przed zawarciem ugody bankowej,

3)

bankowe postępowanie ugodowe nie może być ponownie wszczęte wobec tego samego dłużnika, chyba że przedmiotem bankowego postępowania ugodowego mają być wierzytelności wobec innego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, zlikwidowanego i przejętego przez Agencję, niż wobec tego przedsiębiorstwa, którego wierzytelności już objęte zostały ugodą bankową.

Art. 33.

Jeżeli dłużnik udzielił niektórym wierzycielom korzyści większych niż przewidziane w ugodzie, każdy wierzyciel w ciągu 2 lat od dnia uprawomocnienia się ugody może w drodze powództwa żądać solidarnie od dłużnika i wierzyciela, który osiągnął nienależną korzyść, uiszczenia sumy, o jaką w ugodzie zmniejszona została wierzytelność żądającego. Wierzyciel, który osiągnął nienależną korzyść, odpowiada tylko do wysokości tej korzyści.

Art. 34.

1.

Z dniem wszczęcia postępowania ugodowego do czasu jego umorzenia, uprawomocnienia się ugody lub uchylenia ugody bankowej przez sąd:

1)

ulegają zawieszeniu toczące się postępowania układowe i upadłościowe,

2)

nie może być dokonywana spłata wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym,

3)

nie może być wszczęta lub prowadzona dalej przeciwko dłużnikowi egzekucja wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym; wszczęte wcześniej postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu,

4)

nie mogą być ustanawiane hipoteki i zastawy.

2.

Po uprawomocnieniu się ugody zawieszone postępowania układowe, upadłościowe i egzekucyjne, w odniesieniu do wierzytelności objętych ugodą, ulegają umorzeniu, a wydane w toku tych postępowań tytuły wykonawcze pozbawia się z mocy prawa wykonalności.

Art. 35.

1.

Bank umarza bankowe postępowanie ugodowe, jeżeli w terminie 4 miesięcy od wszczęcia bankowego postępowania ugodowego nie dojdzie do zawarcia ugody bankowej.

2.

Jeżeli bankowe postępowanie ugodowe zostało wszczęte wobec przedsiębiorstwa państwowego, termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy.

3.

O umorzeniu bankowego postępowania ugodowego bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.

Art. 36.

1.

Bank prowadzący bankowe postępowanie ugodowe na wniosek dłużnika, po stwierdzeniu, że wszystkie zobowiązania wynikające z ugody zostały wykonane, uznaje bankowe postępowanie ugodowe za zakończone.

2.

O zakończeniu bankowego postępowania ugodowego bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.

Art. 37.

Bankowe postępowanie ugodowe nie może być wszczęte po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Rozdział 3

Publiczna sprzedaż wierzytelności bankowych

Art. 38.

Bank jest uprawniony do publicznej sprzedaży wymagalnych wierzytelności bankowych po cenie rynkowej.

Art. 39.

Wymagalne wierzytelności bankowe są zbywane:

1)

w drodze przetargu,

2)

na podstawie oferty ogłoszonej publicznie,

3)

w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.

Art. 40.

1.

O zamiarze sprzedaży wymagalnych wierzytelności bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.

2.

Bank, nie później niż na 14 dni przed ogłoszeniem, o którym mowa w ust. 1, powiadamia:

1)

dłużnika,

2)

podmioty, które udzieliły zabezpieczenia na spłatę wierzytelności banku,

3)

organ administracji państwowej reprezentujący Skarb Państwa, jeżeli dłużnikiem jest spółka, w której akcje posiada Skarb Państwa,

4)

organ założycielski oraz Ministra Przekształceń Własnościowych, jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe.

Art. 41.

Do przelewu wierzytelności, o której mowa w art. 40, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o zmianie wierzyciela, z następującymi wyjątkami:

1)

w żadnym przypadku nie jest wymagana zgoda dłużnika,

2)

przelew nie może być dokonany na rzecz dłużnika lub podmiotu związanego z dłużnikiem stosunkiem zależności lub dominacji, w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. Nr 35, poz. 155 i Nr 103, poz. 447).

Art. 42.

Przy publicznej sprzedaży wymagalnych wierzytelności bankowych nie stosuje się przepisów ustawy Prawo bankowe o przestrzeganiu tajemnicy obrotów i stanów rachunków bankowych, w zakresie wierzytelności oferowanych do sprzedaży.

Rozdział 4

Nabywanie akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa za wierzytelności

Art. 43.

1.

Wierzyciele posiadający łącznie co najmniej 30% sumy wymagalnych wierzytelności wobec przedsiębiorstwa państwowego lub jednoosobowej spółki Skarbu Państwa mogą wnosić o zamianę wierzytelności na akcje, na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.

2.

Warunkiem zamiany wierzytelności na akcje jest powstanie zobowiązania dłużnika przed dniem 30 czerwca 1992 r.

3.

Warunek, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do wierzytelności nabytych w trybie przewidzianym w rozdziale 3.

Art. 44.

W celu zamiany wierzytelności na akcje wierzyciele, o których mowa w art. 43 ust. 1, składają wniosek zawierający listę wymagalnych wierzytelności przedsiębiorstwu lub jednoosobowej spółce Skarbu Państwa oraz odpowiednio Ministrowi Przekształceń Własnościowych lub innemu organowi administracji państwowej reprezentującemu w spółce Skarb Państwa.

Art. 45.

1.

Jeżeli w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 44, objęte listą wymagalne wierzytelności nie zostaną zaspokojone, Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa:

1)

ogłasza, w trybie określonym w art. 14 ust. 1, o zamiarze dokonania zamiany wierzytelności na udziały lub

2)

składa do Komisji Papierów Wartościowych, za pośrednictwem podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, wniosek o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu akcji jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, w celu dokonania zamiany akcji za wierzytelności.

2.

Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe, przed dokonaniem czynności, o których mowa w ust. 1, Minister Przekształceń Własnościowych dokonuje przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa.

3. Art. 46.

1.

Ogłoszenie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1, musi dodatkowo zawierać bilans i rachunek wyników dłużnika, określać sposób nabywania udziałów i termin zgłoszenia propozycji zamiany wierzytelności na udziały, nie dłuższy niż 3 miesiące od upływu terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, oraz zaproszenie wszystkich wierzycieli do nabywania udziałów.

2.

Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa sporządza listę wierzycieli, którzy wyrazili gotowość zamiany ich wierzytelności na udziały, i dokonuje zamiany wierzytelności na udziały tej spółki.

Art. 47.

1.

Wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, powinien zawierać:

1)

określenie nazwy (firmy) i siedziby emitenta,

2)

podstawowe dane o emisji dotyczące rodzaju emitowanego papieru, wielkości i wartości emisji, przewidywany termin wprowadzenia akcji do obrotu.

2.

Do wniosku należy dołączyć odpis statutu, informację o członkach zarządu spółki oraz zweryfikowany bilans i rachunek wyników za okres kończący się nie wcześniej niż na 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku.

3.

W przypadku spełnienia warunków określonych w ust. 1 i 2, Komisja Papierów Wartościowych wyraża zgodę, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

4.

Po uzyskaniu zgody Komisji Papierów Wartościowych, Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa ogłasza, w trybie określonym w art. 14 ust. 1, o zamiarze dokonania zamiany wierzytelności na akcje.

5.

Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 4, powinno dodatkowo zawierać zweryfikowany bilans i rachunek wyników dłużnika, określać sposób nabywania akcji i termin zgłoszenia propozycji zamiany wierzytelności na akcje, nie dłuższy niż 3 miesiące od upływu terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Art. 48.

1.

Do przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 45 ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 5 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

2.

W razie nabywania akcji za wierzytelności nie stosuje się przepisów art. 29 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Art. 49.

Z chwilą dokonania zamiany wierzytelności na akcje zobowiązanie dłużnika związane z tą wierzytelnością wygasa.

Art. 50.

1.

Przy zamianie wierzytelności na akcje, jeżeli strony w ciągu 30 dni od upływu terminu zgłoszenia propozycji zamiany wierzytelności na akcje, określonego w art. 46 ust. 1 i w art. 47 ust. 5, nie uzgodnią warunków tej zamiany, wierzycielowi przysługuje, z zastrzeżeniem art. 51 ust. 1, roszczenie wobec Skarbu Państwa, jako właściciela akcji, o zamianę wierzytelności na akcje według następujących zasad:

1)

jeżeli wartość księgowa netto spółki nie jest ujemna, wierzyciel w zamian za wierzytelność obejmuje część kapitału spółki w proporcji równej ilorazowi wartości wierzytelności do księgowych aktywów spółki, pomniejszonych o długi spółki, które nie zostały zamienione na akcje,

2)

jeżeli wartość księgowa netto spółki jest ujemna, wierzytelność podlega zamianie na część kapitału spółki w proporcji równej ilorazowi wartości wierzytelności do całkowitej wartości zobowiązań spółki na dzień sporządzenia bilansu.

2.

Wartość księgowa netto spółki jest ustalana na podstawie:

1)

bilansu sporządzonego przez spółkę i zbadanego przez biegłego rewidenta, na koniec miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgłoszono wniosek,

2)

bilansu otwarcia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, w przypadku określonym w art. 45 ust. 2.

3.

Nabywca akcji może, na własny koszt, powierzyć weryfikację bilansu spółki wybranym przez siebie osobom uprawnionym do badania bilansów.

4.

Przepis ust. 1 nie wyłącza ograniczeń obrotu akcjami, zastrzeżonych w innych ustawach.

Art. 51.

1.

Zamiana wierzytelności na akcje nie może naruszyć uprawnień do nabywania akcji dłużnika na zasadach preferencyjnych, w trybie określonym ustawą o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - do czasu zakończenia procedury udostępniania akcji pracownikom.

2.

Postanowienia statutów jednoosobowych spółek Skarbu Państwa zawartych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, ograniczające obrót akcjami, uważa się, w zakresie określonym niniejszą ustawą, za nie zastrzeżone.

Rozdział 5

Przekazywanie środków na powiększenie funduszy własnych banków

Art. 52.

1.

Minister Finansów przekaże, w imieniu Skarbu Państwa, bankom państwowym oraz bankom, w których Skarb Państwa posiada więcej niż 50% akcji lub udziałów, obligacje skarbowe wyemitowane w tym celu na podstawie odrębnego upoważnienia lub środki pieniężne dla zwiększenia funduszy własnych i rezerw banków.

2.

Środki, o których mowa w ust. 1, zostaną przekazane bankowi, który spełnia następujące warunki:

1)

posiada zweryfikowane sprawozdanie finansowe zawierające analizę jakości portfela kredytowego banku, przeprowadzone przez podmiot mający doświadczenie w tym zakresie,

2)

wyodrębnił kredyty o obniżonej jakości,

3)

utworzył odrębny pion organizacyjny do zarządzania kredytami, o których mowa w pkt 2,

4)

przedstawił plan restrukturyzacji portfela kredytów, o których mowa w pkt 2.

Art. 53.

1.

Banki, które otrzymają środki w trybie określonym w art. 54, nie mogą udzielać kredytów oraz gwarancji dłużnikom, których kredyty zostały wyodrębnione zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 2, poza przypadkiem, gdy dostarczenie nowych środków wynika z postanowień ugody bankowej albo gdy dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa.

2.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, termin, w którym banki, o których mowa w ust. 1, zobowiązane są sprzedać nie zaspokojone wierzytelności wobec dłużników, których kredyty były wyodrębnione zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3.

3.

Obowiązek określony w ust. 2 nie dotyczy przypadków, w których:

1)

z dłużnikiem została zawarta ugoda lub układ,

2)

dłużnik został postawiony w stan upadłości,

3)

wobec dłużnika zostało wszczęte postępowanie likwidacyjne w trybie art. 37 ust. 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub art. 18a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464),

4)

dłużnik przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w pełni na bieżąco spłaca kredyt,

5)

dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa lub państwowe przedsiębiorstwo gospodarki rolnej.

Art. 54.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

banki, którym zostaną przekazane obligacje skarbowe i środki pieniężne,

2)

podział kwoty, przeznaczonej w ustawie budżetowej na zwiększenie funduszy własnych i rezerw banków, między banki, o których mowa w pkt 1.

Rozdział 6

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy końcowe

Art. 55.

W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 46 w ust. 3 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: „W wypadku likwidacji przedsiębiorstwa państwowego sprzedaż środków trwałych może być również dokonana na podstawie oferty ogłoszonej publicznie bądź w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.”,

2)

w art. 48 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy „z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1. ”

Art. 56.

W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4:

a)

dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„

4a.

Przedsiębiorstwo otrzymujące środki trwałe w wypadku, o którym mowa w ust. 9, powiększa swój fundusz założycielski o wartość równą kwocie zmniejszenia funduszu założycielskiego dokonanego przed przedsiębiorstwo przekazujące.

”

b)

ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:

„

6.

Zmniejszanie funduszu założycielskiego w wypadkach przewidzianych w ust. 3, 5, 9 i 10 następuje wyłącznie w sytuacji, gdy przekazane mienie w postaci środków trwałych lub nabyte budynki i lokale stanowiły podstawę ustalenia tego funduszu.

7.

Kwotę zmniejszenia funduszu założycielskiego w wypadkach przewidzianych w ust. 3, 5, 9 i 10 ustala się mnożąc wartość przekazanych środków trwałych lub nabytych budynków i lokali przez współczynnik udziału funduszu założycielskiego w łącznej wartości funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa, według stanu na dzień 1 stycznia (po przeszacowaniu) roku, w którym mienie to zostało nieodpłatnie przekazane lub nabyte.

”

c)

dodaje się ust. 9 i 10 w brzmieniu:

„

9.

Fundusz założycielski ulega zmniejszeniu w wypadku dokonania darowizny, zgodnie z art. 46a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464), posiadanych budynków i budowli oraz infrastruktury technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci: energetycznych (elektrycznych i gazowych), wodnokanalizacyjnych, ciepłowniczych oraz telekomunikacyjnych, innemu przedsiębiorstwu państwowemu, pod warunkiem przejęcia przez to przedsiębiorstwo odpowiedniej części funduszu założycielskiego ustalonej zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6 i 7.

10.

Jeżeli przedsiębiorstwo dokonuje darowizny, zgodnie z art. 46a ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, na rzecz jednostek budżetowych lub gmin (związków gmin) budynków i budowli, w których funkcjonują szkoły, szpital i przychodnie przyzakładowe, hotele robotnicze, oraz infrastruktury technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci: energetycznych (elektrycznych i gazowych), wodnokanalizacyjnych, ciepłowniczych oraz telekomunikacyjnych, to może pomniejszyć fundusz założycielski zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6 i 7.

”

2)

w art. 6 w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„

6)

kwotę zmniejszenia wartości mienia w postaci zakładowych domów mieszkalnych, żłobków, przedszkoli oraz budynków służących zakładowej działalności socjalnej, w związku z dokonaniem darowizny tych środków trwałych na rzecz innych osób prawnych.

”

3)

w art. 12 w ust. 4 wyrazy „do czasu zakończenia statutowej działalności gospodarczej, określonego w zarządzeniu o otwarciu likwidacji” zastępuje się wyrazami „do dnia otwarcia likwidacji, określonego zarządzeniem o likwidacji.”

Art. 57.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Ustawaz dnia 3 lutego 1993 r.o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw

Spis treści