Ustawaz dnia 7 lipca 1994 r.o denominacji złotego

Poczynając od dnia 1 stycznia 1995 r. Narodowy Bank Polski dokona ekwiwalentnej denominacji złotego, wprowadzając do obrotu pieniężnego nową polską jednostkę pieniężną.

Nowa jednostka pieniężna o nazwie złoty będzie dzieliła się na 100 groszy.

W okresie od wprowadzenia nowej jednostki pieniężnej do dnia 31 grudnia 1996 r. banknoty i monety, będące w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r., zwane dalej „starymi złotymi”, zostaną stopniowo zastąpione banknotami i monetami opiewającymi na jednostkę pieniężną, o której mowa w art. 1.

Nowa jednostka pieniężna, o której mowa w art. 1, będzie miała wartość równą 10 000 starych złotych.

W okresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1, stare złote będą nadal bez żadnych ograniczeń prawnym środkiem płatniczym w przeliczeniu według stosunku ustalonego w art. 2 ust. 2.

Stare złote przestaną być prawnymi środkami płatniczymi poczynając od dnia 1 stycznia 1997 r., z tym jednak że będą one podlegały bez żadnych ograniczeń wymianie w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r., w stosunku określonym w art. 2 ust. 2, w placówkach Narodowego Banku Polskiego oraz w innych bankach zobowiązanych do tej czynności przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Wykaz placówek Narodowego Banku Polskiego oraz innych banków zobowiązanych do czynności, o których mowa w ust. 2, określi w drodze zarządzenia Prezes Narodowego Banku Polskiego. Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym „Monitor Polski”.

Kwotą pieniężną podlegającą wymianie jest 100 starych złotych lub jej wielokrotność.

Wszelkie prawa majątkowe, a także zobowiązania i należności pieniężne powstałe przed datą określoną w art. 1 ust. 1, a płatne po tej dacie - podlegają przeliczeniu w stosunku określonym w art. 2 ust. 2. W szczególności przeliczeniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, podlegają: wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, inne należności wynikające z praw i zobowiązań majątkowych (publicznych i prywatnych) bez względu na tytuł ich powstania, wartości materiałów i surowców, wkładów oszczędnościowych, lokat i depozytów bankowych.

Przeliczenie, o którym mowa w ust. 1, na nową jednostkę pieniężną nastąpi według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r.

Detaliczne ceny sprzedaży wszystkich towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. powinny być wyrażane w nowej jednostce pieniężnej z jednoczesnym podaniem ich wysokości w starych złotych. Przeliczenie to powinno być dokonane ściśle w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, przy czym dopuszczalna jest jedynie korekta wynikająca z konieczności zaokrąglania końcówek wartości pieniężnej do 1 grosza, na zasadach ogólnych.

Dane statystyczne podlegają przeliczeniu według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r., z tym że w wypadku gdy datą kończącą okres statystyczny jest ostatni dzień 1994 r. - przeliczenie nastąpi z dniem 31 grudnia 1994 r.

Przeliczeniu, o którym mowa w ust. 2, podlegają także: kary pieniężne, kary porządkowe, nawiązki, poręczenia majątkowe, odszkodowania, zadośćuczynienia, koszty postępowania, opłaty i inne świadczenia orzeczone w postępowaniu sądowym, administracyjnym oraz przez inne upoważnione do ich nakładania organy, o ile nie zostały uiszczone do dnia 31 grudnia 1994 r.

Wszelkie wartości pieniężne wynikające z obowiązujących przepisów lub przepisów, jakie zostaną ogłoszone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają z dniem 1 stycznia 1995 r. przeliczeniu z mocy prawa w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2.

Należności z przelewów bankowych, czeków i weksli oraz przekazów pocztowych i innych tego rodzaju czynności, podlegające realizacji po dniu 31 grudnia 1994 r., będą wypłacane lub zarachowywane na poczet zobowiązań po przeliczeniu według stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb dokonywania w księgach wieczystych przeliczenia na nową jednostkę pieniężną wartości praw i obowiązków w tych księgach ujawnionych oraz wartości pieniężnych w rejestrach prowadzonych przez sądy.

Właściwi ministrowie dostosują przepisy wydane na podstawie innych ustaw do przepisów niniejszej ustawy w terminie do dnia 31 października 1994 r.

Nie skasowane znaki opłat publicznych, a w szczególności opłat: pocztowej, skarbowej, sądowej, z dniem 1 stycznia 1995 r. podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2, wymianie na nowe znaki opiewające na jednostkę pieniężną, o której mowa w art. 1, przy czym wyrażać one powinny wartość obowiązującą przed datą, o której wyżej mowa, przeliczoną według stosunku określonego w art. 2 ust. 2.

Właściwi ministrowie określą, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady wymiany znaków opłat, o których mowa w ust. 1, na nowe znaki, przy czym dopuszcza się do stosowania dotychczasowe znaki opłat po umieszczeniu na nich w sposób trwały nowej ich wartości. W okresie do dnia

31 grudnia 1996 r. mogą być dopuszczone jako prawne środki opłaty pocztowej znaczki tej opłaty będące dotychczas w obiegu, w przeliczeniu ich wartości według stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2.