1.
Rejonowy organ rządowej administracji ogólnej w odniesieniu do gruntów stanowiących
własność Skarbu Państwa i zarząd gminy w odniesieniu do gruntów stanowiących własność
gminy, zamierzający podwyższyć opłatę za użytkowanie wieczyste, powinny wypowiedzieć
wysokość obowiązującej strony opłaty, z równoczesną ofertą przyjęcia nowej jej wysokości.
W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej opłaty i pouczyć o sposobie
zakwestionowania wypowiedzenia przez użytkownika wieczystego. Do wypowiedzenia dołącza
się informację o wysokości oszacowania, o którym mowa w art. 43 ust. 2, oraz gdzie
można zapoznać się z jego treścią.
2.
Użytkownik wieczysty może, w terminie 30 dni od dnia doręczenia mu wypowiedzenia,
złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego, właściwego ze względu na miejsce położenia
nieruchomości, zwanego dalej „kolegium”, wniosek o ustalenie, że podwyższenie opłaty
jest nieuzasadnione albo jest uzasadnione w mniejszej wysokości. W wypadku niezłożenia
wniosku, strony wiąże nowa wysokość opłaty zaoferowana w wypowiedzeniu.
3.
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, wnosi się co do gruntów Skarbu Państwa przeciwko
rejonowemu organowi rządowej administracji ogólnej, zaś co do gruntów stanowiących
własność gminy - przeciwko zarządowi gminy.
4.
Ciężar dowodu, że istnieją przesłanki podwyższenia opłaty, spoczywa na organie, który
wypowiedział wysokość obowiązującej strony opłaty.