Ustawaz dnia 5 stycznia 1995 r.o zmianie ustawy o cudzoziemcach

Art. 1.

W ustawie z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach   (Dz. U. z 1992 r. Nr 7, poz. 30 i Nr 25, poz. 112) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 15 skreśla się ust. 4 i 6;

2)

po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:
„ 

Art. 15a.

1.

Policja lub Straż Graniczna ma prawo zatrzymać cudzoziemca, w stosunku do którego zachodzą okoliczności uzasadniające jego wydalenie albo występują okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 5 lub art. 16 ust. 1 i 2. Zatrzymanemu cudzoziemcowi przysługują uprawnienia przewidziane w Kodeksie postępowania karnego dla osoby zatrzymanej.

2.

Niezwłocznie po zatrzymaniu cudzoziemca należy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o jego wydaleniu albo przystąpić do wykonania obowiązku odstawienia go do granicy, a w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 2, wystąpić do prokuratora z wnioskiem o wyznaczenie cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowanie aresztu w celu wydalenia.

3.

Jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie doręczono cudzoziemcowi odpisu postanowienia o wyznaczeniu miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, należy cudzoziemca niezwłocznie zwolnić.
 ”
 ;

3)

art. 16 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 16.

1.

Jeżeli niezwłoczne odstawienie cudzoziemca do granicy nie jest możliwe i zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec będzie uchylać się od wykonania decyzji o wydaleniu, prokurator wyznacza mu miejsce przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku do czasu wykonania tej decyzji.

2.

Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec nie podporządkuje się zasadom obowiązującym w strzeżonym ośrodku, albo gdy cudzoziemiec przebywający w tym ośrodku opuści go bez zezwolenia, można zastosować areszt w celu wydalenia na okres niezbędny do wykonania decyzji o wydaleniu.

3.

Postanowienie o wyznaczeniu cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia wydaje prokurator rejonowy, właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

4.

Na przewidziane w ust. 3 postanowienie prokuratora przysługuje, w terminie 7 dni, zażalenie do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.

5.

Cudzoziemca przebywającego w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia należy niezwłocznie zwolnić, jeżeli w ciągu 90 dni od chwili jego zatrzymania nie wykonano decyzji o wydaleniu albo ustały przyczyny uzasadniające stosowanie tych środków.
 ”
 ;

4)

art. 17 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 17.

1.

Cudzoziemca nie umieszcza się w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia w przypadku, gdy może to spowodować poważne zagrożenie dla jego życia lub ciężkie skutki dla jego rodziny.

2.

Jeżeli stan zdrowia cudzoziemca przebywającego w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia tego wymaga, należy umieścić go w odpowiednim zakładzie leczniczym.

3.

Prokurator, wydając postanowienie o wyznaczeniu cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, ma obowiązek:

1)

zawiadomienia o tym właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego - na wniosek cudzoziemca, którego to dotyczy,

2)

zawiadomienia sądu opiekuńczego, jeżeli zachodzi potrzeba opieki nad jego dziećmi,

3)

przedsięwzięcia niezbędnych czynności do ochrony jego mienia.

4.

Cudzoziemca należy powiadomić, w formie pisemnej, o przysługujących mu prawach, poczynionych wystąpieniach oraz wydanych zarządzeniach.
 ”
 ;

5)

art. 18 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 18.

1.

Strzeżone ośrodki dla cudzoziemców tworzy i znosi Minister Spraw Wewnętrznych. Ośrodki te podlegają komendantom wojewódzkim Policji.

2.

Areszt w celu wydalenia jest wykonywany w pomieszczeniach wyznaczonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych.

3.

Nadzór nad prawidłowością wykonania postanowienia o wyznaczeniu miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia sprawuje prokurator.
 ”
 ;

6)

w art. 20 w ust. 2 po wyrazie „prawnej” dodaje się wyrazy „albo jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej”;

7)

art. 21 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 21.

Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 15, wydają, właściwi ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, wojewodowie z urzędu lub na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji albo komendanta oddziału Straży Granicznej.
 ”
 ;

8)

w art. 26:

a)

w ust. 1 wyrazy „art. 16 ust. 1” zastępuje się wyrazami „art. 16 ust. 2”,

b)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Nakaz karny wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny.
 ”

Art. 2.

Postępowania w sprawie wyznaczenia cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku oraz w sprawie zastosowania wobec cudzoziemca aresztu w celu wydalenia, wszczęte na podstawie przepisów dotychczasowych, podlegają umorzeniu, a decyzji wydanych w takich postępowaniach nie wykonuje się.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.