Obwieszczenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicąz dnia 17 lutego 1995 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 132, poz. 682) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 61, poz. 357), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1)

rozporządzeniem Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 27 lutego 1992 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 17, poz. 73),

2)

rozporządzeniem Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 76, poz. 347),

3)

obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. o utracie mocy obowiązującej § 20 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 76, poz. 348),

4)

rozporządzeniem Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 grudnia 1994 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 132, poz. 682),
i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia nie obejmuje:

1)

§ 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 27 lutego 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 17, poz. 73), który stanowi:
„ 

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że § 1 pkt 2 lit. e) wchodzi w życie z dniem 1 marca 1992 r.
 ”
 ,

2)

§ 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 76, poz. 347), który stanowi:
„ 

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ,

3)

§ 3 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat   (Dz. U. Nr 132, poz. 628), który stanowi:
„ 

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r.
 ”

Załącznik   -   Tekst jednolity rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat

Na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 pkt 2-4 oraz art. 88 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne   (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepis ogólny

§ 1.

Powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia artykuły oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne   (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312).

   Rozdział 2   

Kontrola i dozór celny towarów i środków przewozowych

§ 2.

1.

Po doręczeniu dokumentów przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, przewoźnika lub spedytora funkcjonariusz celny sprawdza stan zamknięć celnych na środkach przewozowych lub towarach, zgodność cech i numerów tych środków z dokumentami, a w miarę potrzeby może sprawdzić stan opakowań towarów, ich ilość znaki i numery.

2.

W razie stwierdzenia rozbieżności z treścią dokumentów lub uszkodzenia opakowania albo zamknięć celnych lub w razie dokonania przeładunku określonego w art. 43, funkcjonariusz celny przeprowadza rewizję celną towaru. Odpowiedni protokół na powyższą okoliczność przy przewozie pojazdami drogowymi sporządza funkcjonariusz celny z udziałem przewoźnika lub spedytora, a w innych rodzajach przewozu - przewoźnik albo prowadzący magazyn, przyjmujący towar na przechowanie, z udziałem funkcjonariusza celnego.

3.

W toku wykonywania czynności przewidzianych w ust. 1 i 2 funkcjonariusz celny przeprowadza w miarę potrzeby rewizję celną środka przewozowego.

§ 3.

1.

Po dokonaniu czynności przewidzianych w § 2 funkcjonariusz celny nakłada zamknięcia celne bezpośrednio na dostarczone towary lub na środki przewozowe.

2.

Nie nakłada się zamknięć celnych na towary:

1)

znajdujące się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, amunicji, materiałów wybuchowych, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, używek oraz przedmiotów innych niż potrzebne do osobistego użytku, posiadanych przez członków załogi,

2)

przewożone zgodnie z przepisami o przewozach bez opakowania w niektórych wagonach, otwartych barkach albo innych środkach przewozowych.

3.

W innych wypadkach niż określone w ust. 2 można zaniechać nakładania zamknięć celnych, jeżeli nie zachodzi obawa naruszenia tożsamości towarów celnych.

§ 4.

Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio do towarów składanych i przechowywanych w składach celnych.

§ 5.

1.

Na przekazywany towar nakłada się zamknięcia celne.

2.

W razie niemożności nałożenia zamknięcia celnego opisuje się towar w dokumencie przekazowym lub w inny sposób zapewnia się ustalenie jego tożsamości.

3.

Organ celny odbiorczy dokonuje czynności określonych w § 2 i o dokonanym odbiorze przekazanego towaru powiadamia organ celny nadawczy.

4.

W wypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza w razie przekazywania towarów przewożonych przez polski obszar celny, towarów przewożonych w przesyłkach całowagonowych lub pod konwojem funkcjonariusza celnego, przekazania towaru można dokonać w sposób uproszczony; przepis § 11 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 6.

Rewizji celnej towarów przewożonych ze sobą przez podróżnego i osobę przesiedlającą się można dokonać wyrywkowo, odstępując od rewizji celnej bagażu lub ograniczając ją tylko do niektórych sztuk bagażu.

§ 7.

Organ celny może dokonać rewizji celnej towarów przewożonych przez podmioty nie wymienione w § 6 wyrywkowo, jeżeli przedmiotem przewozu są:

1)

jednorodne towary w jednolitych oryginalnych opakowaniach producenta,

2)

towary wyszczególnione w specyfikacjach dołączonych do zgłoszenia celnego.

§ 8.

Jeżeli dane w zgłoszeniu celnym i załączonych dokumentach nie budzą wątpliwości co do rodzaju, ilości oraz wartości celnej towaru, rewizji celnej można dokonać przez:

1)

uznanie rewizji celnej, przeprowadzonej przez organ celny państwa obcego,

2)

oględziny zewnętrzne oryginalnych opakowań producenta,

3)

dokonanie oględzin zewnętrznych oryginalnie opakowanych i zaopatrzonych w zamknięcia bankowe wartości dewizowych bądź dokumentów bankowych wysyłanych za granicę lub otrzymywanych z zagranicy przez banki polskie,

4)

uznanie przesyłek pocztowych lub lotniczych dokonywanych w kraju nadania, jeżeli zgodnie z umowami międzynarodowymi odprawa tych przesyłek odbywa się również z zachowaniem przepisów polskich dotyczących przywozu towarów z zagranicy,

5)

oględziny zewnętrzne towarów przeznaczonych dla wojska lub policji,

6)

oględziny zewnętrzne towarów wymagających szczególnego obchodzenia się.

§ 9.

1.

Kontroli celnej towarów przeznaczonych do użytku jednostek określonych w art. 12 dokonuje się w pierwszej kolejności i w obecności nadawcy lub odbiorcy przesyłki albo osoby przez nich upoważnionej, należącej do personelu tych jednostek.

2.

Na wniosek jednostki określonej w art. 12 kontroli celnej można dokonać w pomieszczeniu urzędowym lub w lokalu tej jednostki.

§ 10.

1.

W razie wątpliwości, czy określonej osobie przysługują zwolnienia celne na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych, organ celny zwraca się o wyjaśnienie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych za pośrednictwem Głównego Urzędu Ceł.

2.

Do czasu wyjaśnienia wątpliwości określonych w ust. 1 towary przyjmuje się do depozytu.

§ 11.

1.

Decyzja organu celnego wydana w formie pisemnej, oprócz danych określonych w art. 107 § 1 i 3 Kpa oraz w art. 67 ust. 1, powinna zawierać:

1)

wskazanie kraju nadania, nadawcy i podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, a w razie potrzeby - odbiorcy towaru,

2)

wskazanie podmiotu, który złożył zgłoszenie celne,

3)

określenie rodzaju towaru co najmniej przez wskazanie odpowiedniej pozycji i stawki taryfy celnej oraz określenie - zależnie od przyjętej podstawy wymiaru cła - wartości celnej, ilości lub masy netto towaru,

4)

dane dotyczące pozwolenia przywozu lub wywozu oraz oznaczenia załączonych dokumentów,

5)

w razie potrzeby - zastrzeżenia, pod jakimi dopuszczono towar do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę, oraz wzmiankę o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i o terminie wykonania zastępczego.

2.

W wypadkach uzasadnionych można pominąć w decyzji niektóre dane określone w ust. 1 lub ograniczyć się do wydania uproszczonej decyzji. Wydanie uproszczonej decyzji polega na ograniczeniu się do stosownego zapisu w dokumencie przywozu lub wywozu albo do zaopatrzenia takiego dokumentu w odcisk stempla organu celnego stwierdzającego dopuszczenie towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę ze wskazaniem daty tej czynności.

§ 12.

1.

Jeżeli decyzję o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym wydano w formie pisemnej, rozstrzygnięcie o powrotnym wywozie towaru wydaje się po przedstawieniu tej decyzji.

2.

W przypadku niemożności przedstawienia decyzji, o której mowa w ust. 1, powrotnego wywozu można dokonać na podstawie innych, nie budzących wątpliwości dowodów co do treści decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.

3.

W razie potrzeby udowodnienia powrotnego wywozu towaru, za dowód mogą służyć w szczególności:

1)

zaświadczenia organu celnego lub innego organu administracyjnego państwa obcego, stwierdzające, że towar znajduje się za granicą,

2)

zapisy organów celnych państw obcych, dokonane w dokumentach odprawy celnej czasowej.

§ 13.

1.

W razie utraty dokumentu odprawy celnej czasowej przed powrotnym przywozem na polski obszar celny, stosuje się odpowiednio przepis § 12 ust. 3.

2.

Na wniosek strony organ celny wydaje zaświadczenie stwierdzające, że towar znajduje się na polskim obszarze, jeżeli jest ono potrzebne w celu przedstawienia władzom obcego państwa. Zaświadczenie wydaje się po dokonaniu oględzin towaru.

§ 14.

Wydanie decyzji o odprawie czasowej statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz pojazdów kolejowych utrzymujących komunikację z zagranicą, a także pojazdów drogowych należących do krajowych i zagranicznych przewoźników, można ograniczyć do stosownego zapisu w dokumentacji przyjazdu i wyjazdu prowadzonej przez organ celny.

§ 15.

1.

Organ celny może dopuszczać według uproszczonej odprawy celnej czasowej inne środki przewozowe niż określone w § 14.

2.

Termin powrotnego wywozu lub przywozu środków przewozowych dopuszczonych do przywozu lub wywozu według odprawy czasowej uproszczonej upływa z dniem powrotnego wyjazdu za granicę lub powrotnego przyjazdu z zagranicy osoby, która zgłosiła środek przewozowy do odprawy celnej czasowej.

   Rozdział 3   

Depozyty

§ 16.

1.

Na towar przyjęty do depozytu organ celny wydaje pokwitowanie.

2.

Pokwitowanie powinno zawierać:

1)

wskazanie podstawy prawnej przyjęcia towaru do depozytu,

2)

określenie:

a)

osoby uprawnionej do odbioru towaru,

b)

rodzaju i ilości towaru,

c)

wartości celnej towaru, jeżeli przyjęto towar przywożony z zagranicy,

d)

krajowej wartości rynkowej towaru w złotych, jeżeli przyjęto towar wywożony za granicę,

3)

pouczenie o skutkach niepodjęcia towaru w wyznaczonym terminie,

4)

w wypadku określonym w art. 86 ust. 2 pkt 3 - określenie osoby, której zajęto towar.

3.

Krajową wartość rynkową towaru ustala organ celny.

§ 17.

W wypadkach szczególnie uzasadnionych, a zwłaszcza w razie nie rozporządzania odpowiednią pojemnością magazynu depozytowego, organ celny może odmówić przedłużenia terminu przechowywania towaru ponad 2 miesiące.

§ 18.

11)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 132, poz. 682), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1995 r..

Za przechowywanie towaru celnego, w tym pieniędzy polskich, pobiera się opłatę w wysokości 5% wartości, jednak nie mniej niż 10 zł miesięcznie.

2.

W razie przekazania towaru celnego na przechowanie innej osobie, pobiera się opłatę w wysokości poniesionych kosztów przechowania.

3.

Za przechowanie wartości dewizowych pobiera się opłatę w wysokości 5% równowartości za pierwszy miesiąc, a za każdy następny miesiąc w wysokości 2% według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu ich przyjęcia do depozytu; w razie przekazania wartości dewizowych do banku dewizowego 2)Obecnie: każdy bank, który na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591) jest upoważniony przez Prezesa NBP do dokonywania czynności obrotu dewizowego. W związku z wejściem w życie z dniem 31 grudnia 1994 r. ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703) pojęcie „bank dewizowy” przestało być pojęciem normatywnym., przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4.

Za przechowanie towarów, o których mowa w art. 71 ust. 2, pobiera się opłatę w wysokości określonej w ust. 1.

5.

Miesiąc rozpoczęty liczy się za cały.

   Rozdział 4   

Opłaty za czynności organów celnych

§ 19.

Ustala się następujące stawki opłaty manipulacyjnej:

13)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 27 lutego 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 17, poz. 73), które weszło w życie z dniem 13 marca 1992 r., oraz przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

10 zł za:

a)

przeprowadzenie rewizji celnej towarów lub środków przewozowych, w których przewożony jest towar celny,

b)

badanie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o wszczęcie postępowania celnego,

24)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

20 zł za:

a)

wydanie na wniosek strony postanowienia o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia przez dyrektora innego urzędu celnego,

b)

sporządzenie protokołu, o którym mowa w § 2 ust. 2.

35)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

40 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego przeprowadzającego czynności z zakresu kontroli celnej dokonywanej na wniosek strony poza miejscem odpraw celnych lub czasem pracy urzędu celnego, w tym za czas niezbędny na dojazdy, opóźnienia i przerwy w ich wykonywaniu, spowodowane przez stronę nawet bez jej winy,

46)Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 27 lutego 1992 r. wymienionego w przypisie 3, który szedł w życie z dniem 1 marca 1992 r., a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 76, poz. 347), które weszło w życie z dniem 4 lipca 1994 r., oraz przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

60 zł za badanie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o przyznanie statusu upoważnionego eksportera, w zakresie dokumentowania pochodzenia towarów,

56)Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 27 lutego 1992 r. wymienionego w przypisie 3, który szedł w życie z dniem 1 marca 1992 r., a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 76, poz. 347), które weszło w życie z dniem 4 lipca 1994 r., oraz przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

60 zł za badanie dokumentów niezbędnych do wydania świadectwa pochodzenia wywożonego towaru według wzoru oznaczonego EUR. 1 Lt z ważnością nie przekraczającą jednego roku od daty wystawienia (świadectwo długoterminowe),

67)Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

20 zł za badanie dokumentów niezbędnych do wydania świadectwa pochodzenia wywożonego towaru według wzoru oznaczonego EUR. 1 (świadectwo EUR. 1, wystawiane w normalnej procedurze, wystawiane retrospektywnie, duplikat, świadectwo wystawiane w procedurze uproszczonej z pieczęcią urzędu celnego oraz świadectwo wystawiane zastępczo),

78)Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

40 zł za badanie dokumentów przechowywanych przez eksperta i niezbędnych do weryfikacji formularza EUR. 2 lub faktury zawierającej deklarację o pochodzeniu bądź świadectwa według wzoru EUR. 1 wystawionego w procedurze uproszczonej przez upoważnionego eksportera.

§ 20.

(utracił moc 9)Z dniem 24 czerwca 1984 r. - zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 348).).

§ 20a10)Dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1..

Ustala się następujące stawki opłaty manipulacyjnej dodatkowej:

1)

opłaty, o której mowa w art. 18:

a)

w przypadku czasowego przywozu - 50% wartości celnej towaru, nie więcej jednak niż 10 000 zł,

b)

w przypadku czasowego wywozu - 7% krajowej wartości rynkowej towaru,

2)

opłaty, o której mowa w art. 68 ust. 3:

a)

w przypadku czasowego przywozu - 30% wartości celnej towaru, nie więcej jednak niż 5 000 zł,

b)

w przypadku czasowego wywozu - 5% krajowej wartości rynkowej towaru,

3)

opłaty za niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 42 oraz w art. 52 ust. 2 i 3 - 40% wartości celnej towaru; jeżeli jednak podmiot wykonał obowiązek nie później niż 7 dni po upływie wyznaczonego terminu - nie więcej niż 1 000 zł,

4)

opłaty za naruszenie zastrzeżenia nie odstępowania, o którym mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 pkt 12 i art. 122 ust. 1 - 5% wartości celnej towaru.

§ 21.

Ustala się następujące stawki opłaty za sprawowanie dozoru celnego:

111)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

za dokonywanie oględzin miejsc odpraw celnych towarów celnych, opakowań, zamknięć celnych lub dokumentów - 5 zł,

211)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

za przeprowadzanie rewizji celnej towarów celnych lub środków przewozowych - 5 zł,

312)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

za strzeżenie towarów celnych lub miejsc odpraw celnych albo pomieszczeń, placów i środków przewozowych nie będących miejscami odpraw celnych oraz konwojowanie towarów celnych lub środków przewozowych - 10 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy funkcjonariusza celnego,

413)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.)

za nałożenie zamknięć celnych na towary celne, pomieszczenia lub środki przewozowe - 1 zł od jednego zamknięcia celnego.

§ 22.

Przepisów § 19-21 nie stosuje się do towarów określonych w art. 12 oraz - na zasadzie wzajemności - do towarów przywożonych z zagranicy, wywożonych za granicę oraz przewożonych przez polski obszar celny na podstawie właściwych dokumentów gwarancyjnych, ustalonych w umowach międzynarodowych.

§ 23.

Środki finansowe określone w art. 70 ust. 4 pozostają w dyspozycji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z przeznaczeniem na doskonalenie zawodowe funkcjonariuszy celnych, wyposażenie organów celnych w sprzęt lub na inne cele związane z funkcjonowaniem tych organów.

   Rozdział 5   

Przepisy końcowe

§ 24.

Tracą moc:

1)

rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 1975 r. w sprawie zakresu, wypadków oraz trybu stosowania zwolnień od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz oraz od należności celnych w odniesieniu do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych oraz ich personelu   (Dz. U. Nr 23, poz. 126 i z 1989 r. Nr 27, poz. 146),

2)

rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 4 grudnia 1984 r. w sprawie kontroli celnej i postępowania celnego   (Dz. U. Nr 57, poz. 291 i z 1988 r. Nr 38, poz. 305).

§ 25.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 132, poz. 682), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1995 r.
2)
Obecnie: każdy bank, który na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591) jest upoważniony przez Prezesa NBP do dokonywania czynności obrotu dewizowego. W związku z wejściem w życie z dniem 31 grudnia 1994 r. ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703) pojęcie „bank dewizowy” przestało być pojęciem normatywnym.
3)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 27 lutego 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 17, poz. 73), które weszło w życie z dniem 13 marca 1992 r., oraz przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
4)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
5)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
6)
Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 27 lutego 1992 r. wymienionego w przypisie 3, który szedł w życie z dniem 1 marca 1992 r., a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat (Dz. U. Nr 76, poz. 347), które weszło w życie z dniem 4 lipca 1994 r., oraz przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
7)
Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
8)
Dodany przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
9)
Z dniem 24 czerwca 1984 r. - zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 348).
10)
Dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1994 r. wymienionego w przypisie 6, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
11)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
12)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.
13)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1.