Ustawaz dnia 28 czerwca 1995 r.o zaspokajaniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych niektórych świadczeń przysługujących emerytom i rencistom

Ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych podlegają zaspokojeniu świadczenia przysługujące emerytom lub rencistom na podstawie układów zbiorowych pracy zawartych przed dniem 1 stycznia 1987 r., jeżeli do ich realizacji są obowiązani pracodawcy, którzy w wyniku zmian organizacyjno-prawnych przejęli obowiązek realizacji tych świadczeń wobec emerytów i rencistów nie będących przed ich przejściem na emeryturę lub rentę pracownikami takiego pracodawcy.

Wypłata środków finansowych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na zaspokojenie świadczeń określonych w ust. 1 może nastąpić na pisemny wniosek pracodawcy. Wniosek powinien zawierać oznaczenie pracodawcy, wskazanie jego rachunku bankowego oraz określenie łącznej kwoty niezbędnej do zaspokojenia świadczeń; do wniosku należy dołączyć wykaz osób uprawnionych do otrzymania świadczeń oraz prawomocne orzeczenia sądowe zobowiązujące pracodawcę do wypłaty na ich rzecz należnych świadczeń.

Przy ustalaniu łącznej kwoty, o której mowa w ust. 2, pracodawca uwzględnia, w odniesieniu do każdej z uprawnionych osób, okres od uprawomocnienia się orzeczenia sądowego zasądzającego należność główną wraz z odsetkami za zwłokę do dnia, w którym podjęto decyzję o włączeniu wartości świadczenia przysługującego na podstawie układu zbiorowego pracy do podstawy wymiaru emerytury lub renty, nie później jednak niż do dnia 26 listopada 1995 r. Dla osób, które w podstawie wymiaru emerytury lub renty mają już uwzględnioną wartość świadczenia określonego w ust. 1, a na podstawie układu zbiorowego pracy zachowały uprawnienie do tego świadczenia w wymiarze przysługującym emerytom lub rencistom, pracodawca uwzględnia należność główną wraz z odsetkami do dnia wejścia w życie porozumienia o odstąpieniu od stosowania tych świadczeń, zawartego zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 113, poz. 547 i z 1995 r. Nr 1, poz. 2), nie później jednak niż do dnia 26 listopada 1995 r.

Wniosek określony w ust. 2, wraz z załącznikami, składa się w dwóch egzemplarzach do dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy składającego wniosek, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Przy realizacji wniosku, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 7 ust. 2 i 4 oraz art. 8 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy stosuje się odpowiednio.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz szczegółowy tryb postępowania związany z przekazywaniem środków z Funduszu i dokonywaniem wypłat.

Pracodawca, w ciągu 14 dni od dnia otrzymania środków finansowych na wypłatę świadczeń określonych w art. 2 ust. 1, dokonuje wypłaty tych świadczeń zgodnie z wykazem osób uprawnionych.

Po dokonaniu wypłaty pracodawca przekazuje na rachunek bankowy Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z którego otrzymał środki finansowe, w terminie nie przekraczającym 30 dni od dnia ich otrzymania, różnicę między kwotą otrzymaną a kwotą wypłaconą uprawnionym osobom. W tym samym terminie pracodawca przekazuje dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy jeden egzemplarz wykazu osób uprawnionych zawierający potwierdzenie otrzymania przez te osoby należnych im świadczeń.