W przypadku gdy niemożliwe jest ustalenie pierwotnej wartości poszczególnych, zniszczonych,
zaginionych lub zużytych składników majątku albo ustalenie ich cen w chwili wydawania
orzeczenia o zwrocie, odszkodowanie ustala się w wysokości odpowiadającej ich łącznej
wartości, stwierdzonej w protokołach przekazania majątku, bilansach lub innych dokumentach
księgowych, podwyższonej w relacji do wzrostu przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, jaki nastąpił odpowiednio
między dniem 12 grudnia 1981 r. lub dniem faktycznego pozbawienia majątku a dniem
wydania orzeczenia.