Ustawaz dnia 7 listopada 1996 r.o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw

Art. 1.

W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej   (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2:

a)

w ust. 1:
  •   -  
    w pkt 1 na końcu skreśla się wyrazy „do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych”,
  •   -  
    po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
    „ 

    1a)

    ujawnianie i kontrola nie zgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,
     ”
  •   -  
    pkt 2 otrzymuje brzmienie:
    „ 

    2)

    kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu państwa, środkami państwowych jednostek budżetowych i państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej oraz środkami państwowych funduszy celowych, zarówno u przekazujących, jak i otrzymujących te środki,
     ”
  •   -  
    w pkt 3 po wyrazie „badanie” dodaje się wyrazy „celowości w czasie podejmowania decyzji i”,
  •   -  
    po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:
    „ 

    4)

    kontrola źródeł pochodzenia majątku, w przypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,

    5)

    wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego.
     ”
     ,

b)

w ust. 2 po wyrazach „w ust. 1 pkt 1” dodaje się wyrazy „i pkt 1a” oraz skreśla się wyrazy „a także innych niż wymienione w tym przepisie należności pieniężnych budżetu państwa”;

2)

w art. 3 skreśla się pkt 1;

3)

w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Kontroli skarbowej podlegają także płatnicy i inkasenci podatków i innych należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1.
 ”
 ;

4)

w art. 6:

a)

w ust. 1 po wyrazie „ustawie” dodaje się wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 2a”,

b)

w ust. 2 skreśla się wyrazy „- ujawnione w toku kontroli”,

c)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

Szczególny nadzór podatkowy, w zakresie i trybie określonym w rozdziale 3b niniejszej ustawy, wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej.
 ”
 ;

5)

art. 7 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 7.

1.

Organy administracji państwowej i samorządowej oraz inne państwowe i gminne jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać i udzielać organom kontroli skarbowej pomocy technicznej przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie.

2.

Organy kontroli skarbowej są upoważnione do korzystania z będących w posiadaniu organów podatkowych informacji o podatnikach.
 ”
 ;

6)

w art. 9 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„ 

4a.

Jeżeli podmiot posiada oddziały (zakłady) na terenie działania innego urzędu kontroli skarbowej niż właściwy dla siedziby tego podmiotu, do przeprowadzenia kontroli w tym oddziale (zakładzie) upoważniony jest również inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej, którego terytorialny zasięg działania obejmuje miejsce położenia tego oddziału (zakładu).
 ”
 ;

7)

art. 10 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 10.

1.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej sprawuje nadzór nad działalnością inspektorów kontroli skarbowej oraz pracowników operacyjnych w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie.

2.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej:

1)

określa zadania i sprawuje kontrolę urzędów kontroli skarbowej,

2)

organizuje szkolenia inspektorów oraz pracowników operacyjnych,

3)

organizuje system informacji w urzędach kontroli skarbowej i zapewnia jego współdziałanie z systemem informacji innych instytucji, organizacji państwowych i samorządowych,

4)

powołuje spośród inspektorów wicedyrektorów urzędów kontroli skarbowej i ich odwołuje,

5)

upoważnia inspektorów zatrudnionych w Ministerstwie Finansów do przeprowadzania kontroli, a także w uzasadnionych przypadkach decyduje o zmianie inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne,

6)

ustala plany kontroli,

7)

upoważnia inspektorów zatrudnionych w urzędach kontroli skarbowej do przeprowadzania kontroli poza właściwością miejscową określoną w art. 9 ust. 4,

8)

analizuje wyniki działalności kontroli skarbowej i przedstawia Ministrowi Finansów propozycje ich wykorzystania,

9)

uczestniczy w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji zajmujących się kontrolą skarbową.

3.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania określone w ustawie przy pomocy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów.

4.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może podawać do wiadomości publicznej zbiorczą informację dotyczącą działalności kontroli skarbowej.
 ”
 ;

8)

w art. 11 w ust. 2 po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:
„ 

4)

dokonuje, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zmiany inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne,

5)

może podawać do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące działalności kontroli skarbowej na terenie objętym zasięgiem działania urzędu kontroli skarbowej.
 ”
 ;

9)

w art. 12 w ust. 1 wyrazy „z zastrzeżeniem art. 13 ust. 2” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem art. 14”;

10)

art. 13-18 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 13.

1.

Postępowanie kontrolne, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, wszczyna inspektor po okazaniu kontrolowanemu legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, z równoczesnym doręczeniem zawiadomienia o wszczęciu postępowania kontrolnego.

2.

W przypadku nieobecności kontrolowanego czynności kontrolne mogą być przeprowadzone po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie zastępującej kontrolowanego lub jego pracownikom bądź przywołanemu świadkowi; z czynności tych sporządza się protokół i przedstawia niezwłocznie kontrolowanemu.

3.

Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydawane jest przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej i określa:

1)

imię i nazwisko inspektora,

2)

numer legitymacji służbowej inspektora,

3)

oznaczenie kontrolowanego,

4)

termin ważności upoważnienia.

4.

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego wystawiane jest przez inspektora i zawiera:

1)

imię i nazwisko inspektora prowadzącego kontrolę oraz imiona i nazwiska pracowników jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, wykonujących czynności kontrolne,

2)

przewidywany czas trwania kontroli,

3)

miejsce prowadzenia kontroli,

4)

zakres kontroli,

5)

prawa i obowiązki kontrolowanego.

5.

Minister Finansów, w drodze zarządzenia, określa wzory legitymacji pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej oraz ustala zasady ich wydawania i wymiany.

Art. 14.

1.

Jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, postępowanie kontrolne może być wszczęte po okazaniu legitymacji służbowej osobom wymienionym w art. 13 ust. 1 i 2.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kontrolowanemu należy niezwłocznie doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego; niedopełnienie tych obowiązków powoduje nieważność postępowania kontrolnego. O nieważności przeprowadzonego postępowania kontrolnego informuje się kontrolowanego, a materiały pochodzące z kontroli zostają zniszczone.

3.

Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego; w przypadku jego nieobecności przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4.

Jeżeli ustalenie danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego jest niemożliwe, przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2, dokonuje się po ustaleniu tych danych.

5.

Inspektor może zawiesić postępowanie, jeżeli w okresie 14 dni od wszczęcia postępowania nie ustali danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego. Z tych samych przyczyn inspektor może umorzyć postępowanie, jeżeli od wszczęcia postępowania upłynęło co najmniej 30 dni; postępowanie umorzone może być jednak podjęte w każdym czasie, gdy ustali się osobę, w stosunku do której może być prowadzone postępowanie kontrolne.

Art. 15.

1.

Inspektor ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy; kontrolowany potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami.

2.

Kontrolowany ma obowiązek wskazać na piśmie, w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego, osobę upoważnioną do działania w jego imieniu, zwłaszcza w czasie jego nieobecności.

Art. 16.

1.

Czynności kontrolne prowadzone są przede wszystkim w siedzibie kontrolowanego oraz w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność w lokalu mieszkalnym.

3.

Na żądanie inspektora kontrolowany będący osobą fizyczną jest obowiązany złożyć oświadczenie o stanie majątkowym na określony dzień, jeżeli z toczącego się postępowania wynika, że nie ujawnił wszystkich obrotów lub przychodów mających istotne znaczenie do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego; do oświadczeń tych stosuje się przepis art. 247 Kodeksu karnego, o czym należy pouczyć kontrolowanego.

4.

Inspektor może, za zgodą prokuratora, dokonywać czynności kontrolnych w lokalu, w którym zamieszkuje osoba fizyczna zobowiązana do uiszczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a, w razie powzięcia wiarygodnych wiadomości, że osoba ta nie zgłosiła osiąganych przychodów do opodatkowania lub zgłosiła je w niepełnej wysokości. Z czynności tych sporządza się protokół, który wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu odnoszące się do Policji mają również zastosowanie do inspektorów.

Art. 17.

1.

Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności:

1)

udostępnić obiekty, urządzenia i składniki majątkowe, których badanie wchodzi w zakres kontroli skarbowej,

2)

zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli,

3)

sporządzać kopie dokumentów określonych przez kontrolującego,

4)

zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów,

5)

umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli,

6)

udostępnić środki łączności, a w przypadku gdy kontrolowanym jest przedmiot gospodarczy - także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności kontrolnych,

7)

przedstawić, na żądanie inspektora, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji finansowo-księgowej,

8)

przeprowadzić inwentaryzację na żądanie i w niezbędnym zakresie określonym przez inspektora.

2.

Czynności określone w ust. 1 kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie.

3.

W przypadku gdy kontrolowany nie jest w stanie zapewnić warunków pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest obowiązany, na żądanie inspektora wydać stosowne ewidencje i dokumenty na czas trwania postępowania kontrolnego; czynności w tym zakresie są przeprowadzane w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej. Z wydania ewidencji i dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również kontrolowany.

4.

W sprawach objętych zakresem kontroli, kontrolowany ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, udzielić wyjaśnień lub dostarczyć żądany dokument inspektorowi lub innym osobom dokonującym czynności kontrolnych.

5.

Inspektor oraz osoby dokonujące czynności kontrolnych są uprawnione do wstępu oraz poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej na podstawie legitymacji służbowej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, oraz nie podlegają rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki; podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce.

Art. 18.

1.

W toku postępowania kontrolnego inspektor może w szczególności:

1)

badać dokumenty i ewidencje, objęte zakresem kontroli,

2)

zabezpieczać zebrane dowody,

3)

zarządzać inwentaryzację wraz z rozliczeniem jej wyniku,

4)

dokonać oględzin.

5)

legitymować osoby w celu ustalenia tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli,

6)

przesłuchiwać świadków,

7)

zasięgać opinii biegłych,

8)

zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą,

9)

przesłuchiwać kontrolowanego w charakterze strony, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały nie wyjaśnione okoliczności mające znaczenie dla postępowania kontrolnego.

2.

W razie niestawienia się kontrolowanego, świadka lub biegłego na wezwanie inspektora w związku z prowadzonym postępowaniem kontrolnym, stosuje się odpowiednio przepisy art. 110 § 2 i art. 115 § 2 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r.   (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641), o czym należy uprzedzić osobę wezwaną.
 ”
 ;

11)

w art. 19 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„ 

2.

Kontrolowany powinien być powiadomiony o miejscu i terminie przeprowadzania dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin w sposób umożliwiający kontrolowanemu udział w przeprowadzeniu tych dowodów nie później niż przed podjęciem tych czynności.

3.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności, a kontrolowany jest nieobecny.
 ”
 ;

12)

w art. 20:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Inspektor, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym, może po okazaniu legitymacji służbowej dokonać sprawdzenia prawidłowości i rzetelności badanych dokumentów u kontrahentów kontrolowanego prowadzących działalność gospodarczą, bez względu na ich siedzibę; z czynności tych sporządza się protokół, który podpisują osoby obecne przy dokonywaniu czynności. Przepis art. 9 ust. 4 nie ma w tym przypadku zastosowania.
 ”
 ,

b)

w ust. 3 wyrazy „art. 13-19” zastępuje się wyrazami „art. 17 i 19”;

13)

w art. 23 w ust. 3 skreśla się wyrazy „niezwłocznie lub najpóźniej”;

14)

art. 24 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 24.

1.

Inspektor jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w art. 23 ust. 3, i w terminie 3 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia.

2.

Po rozpatrzeniu zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, inspektor wydaje:

1)

decyzję lub decyzje w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego - gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych,

2)

wynik kontroli - gdy ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1 lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono.

3.

Przy ustalaniu zobowiązań podatkowych organowi kontroli skarbowej przysługują uprawnienia organu podatkowego, w zakresie obliczania podatku w drodze szacunkowej, przewidziane w przepisach podatkowych oraz uprawnienia przewidziane w art. 168 § 2 i art. 169 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.
 ”
 ;

15)

art. 25-28 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 25.

Decyzję doręcza się kontrolowanemu oraz właściwemu urzędowi skarbowemu reprezentującemu Skarb Państwa, który staje się wierzycielem obowiązków wynikających z tej decyzji.

Art. 26.

1.

Od decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1, służy odwołanie do:

1)

izby skarbowej właściwej dla podatnika, płatnika lub inkasenta, jeżeli decyzje wydał inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej,

2)

Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, jeżeli decyzje wydał inspektor zatrudniony w Ministerstwie Finansów.

2.

Odwołanie wnosi się za pośrednictwem inspektora, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

3.

Do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej inspektora właściwy jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej; do wznowienia postępowania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 27.

1.

Wynik kontroli powinien zawierać:

1)

oznaczenie organu kontroli skarbowej,

2)

oznaczenie kontrolowanego,

3)

datę wydania,

4)

zakres kontroli,

5)

powołanie podstawy prawnej,

6)

końcowe ustalenia i wnioski w zakresie określonym w art. 24 ust. 2 pkt 2,

7)

termin usunięcia nieprawidłowości wskazanych przez inspektora,

8)

pieczęć urzędową i podpis inspektora.

2.

Wynik kontroli doręcza się kontrolowanemu, a właściwemu organowi lub dysponentowi części budżetu doręcza się ponadto dokumentację z czynności kontrolnych; jeżeli wynik kontroli zawiera ustalenia obejmujące zagadnienia należące do właściwości różnych organów, każdemu z tych organów doręcza się wyciąg i dokumentację zawierającą ustalenia w sprawie, w której właściwy jest ten organ.

3.

Kontrolowany jest obowiązany, w ciągu 30 dni po upływie terminu określonego w ust. 1 pkt 7, poinformować organ kontroli skarbowej o sposobie usunięcia wskazanych nieprawidłowości.

Art. 28.

Przepisu art. 24 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli ustalenia inspektora dotyczą spraw zakończonych decyzją organu podatkowego. W tym przypadku organ kontroli skarbowej sporządza wynik kontroli, który przekazuje właściwemu organowi podatkowemu i kontrolowanemu.
 ”
 ;

16)

skreśla się art. 29 i 30;

17)

w art. 32:

a)

w ust. 1-3 wyrazy „organ kontroli skarbowej” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej”,

b)

skreśla się ust. 4;

18)

art. 33 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 33.

1.

Na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, wydane w związku z wszczętym postępowaniem przygotowawczym w sprawie karnej skarbowej, banki są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących podejrzanego w zakresie:

1)

posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków,

2)

posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków,

3)

zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, a także umów depozytowych,

4)

nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi,

5)

obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi.

2.

Przepisy ust. 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do innych niż banki podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie.

3.

Towarzystwa funduszy powierniczych, na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio.

4.

W żądaniu, o którym mowa w ust. 1-3, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej określa zakres informacji oraz termin ich przekazania; żądanie oznacza się klauzulą „Tajemnica skarbowa”, a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.
 ”
 ;

19)

po art. 33 dodaje się art. 33a i 33b w brzmieniu:
„ 

Art. 33a.

1.

Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 33 ust. 1-3 Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wystąpić również w związku z postępowaniem kontrolnym wszczętym przez inspektora na podstawie wydanego upoważnienia, po uprzednim wezwaniu podatnika przez inspektora do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia instytucji finansowych do przekazania tych informacji, jeżeli podatnik uprzednio:

1)

nie wyrazi zgody na udzielenie tych informacji albo

2)

nie upoważni inspektora do wystąpienia do instytucji finansowych wymienionych w art. 33 ust. 1-3 o przekazanie tych informacji, albo

3)

w terminie wyznaczonym przez inspektora nie udzieli informacji lub upoważnienia, o których mowa w pkt 1 lub 2.

2.

Żądanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania tych informacji,

2)

dowody potwierdzające, że:

a)

podatnik odmówił udzielenia informacji lub

b)

podatnik nie wyraził zgody na udzielenie inspektorowi upoważnienia do zażądania tych informacji, lub

c)

w terminie określonym przez inspektora podatnik nie udzielił informacji albo upoważnienia.

3.

Instytucje finansowe wymienione w art. 33 ust. 1-3 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2.

4.

Występując z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej powinien zwracać uwagę na zasadę wzajemnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami; przepis art. 33 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

5.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej i dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej składają Ministrowi Finansów półroczne sprawozdania zawierające informacje o liczbie wszczętych w danym półroczu postępowań karnych skarbowych i kontrolnych w porównaniu z liczba spraw, w których wystąpiono o przekazanie informacji określonych w art. 33.

6.

Informacje, o których mowa w ust. 5, są corocznie przedkładane Sejmowi, łącznie ze sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa.

Art. 33b.

1.

W toku postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego prowadzonego przez inspektora dostęp do informacji, o których mowa w art. 33, przysługuje wyłącznie pracownikowi prowadzącemu postępowanie, jego przełożonym oraz Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej.

2.

Akta sprawy należy przechowywać w pomieszczeniu zabezpieczonym zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.

3.

Po zakończeniu postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego informacje, o których mowa w art. 33, są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych; Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej dokonuje w aktach sprawy adnotacji o wyłączeniu informacji.

4.

Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w art. 33, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 34a.
 ”
 ;

20)

art. 34 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 34.

1.

Informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej stanowią tajemnicę skarbową.

2.

Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są:

1)

pracownicy urzędów kontroli skarbowej,

2)

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej oraz pracownicy Ministerstwa Finansów, o których mowa w art. 10 ust. 3,

3)

osoby, które na podstawie odrębnych przepisów odbywają praktykę zawodową w urzędach kontroli skarbowej.

3.

Osoby wymienione w ust. 2 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści:
„ 
Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej.
 ”

4.

Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub praktyki zawodowej.

5.

Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa.

6.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową.
 ”
 ;

21)

po art. 34 dodaje się art. 34a-34c w brzmieniu:
„ 

Art. 34a.

1.

Akta zawierające informacje wymienione w art. 33 organy kontroli skarbowej udostępnią wyłącznie:

1)

Ministrowi Finansów, Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, izbie skarbowej lub podatkowej komisji odwoławczej - w toku postępowania administracyjnego lub karnego skarbowego,

2)

urzędom skarbowym albo innym organom kontroli skarbowej - w związku z wszczęty, na podstawie uprzednio wydanego postanowienia, postępowaniem administracyjnym albo w związku z wszczętym, na podstawie uprzednio wydanego postanowienia, postępowaniem administracyjnym albo w związku z wszczętym postępowaniem kontrolnym lub karnym skarbowym,

3)

Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - w razie złożenia przez stronę skargi w rozumieniu przepisów o Naczelnym Sądzie Administracyjnym,

4)

Ministrowi Sprawiedliwości, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, a także Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jeżeli strona wniesie podanie o złożenie rewizji nadzwyczajnej,

5)

Prokuratorowi Generalnemu:

a)

W związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej,

b)

na wniosek właściwego prokuratora,
  •   -  
    w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego,
  •   -  
    w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym,

6)

Sądowi Najwyższemu - w związku z rozpoznaniem rewizji nadzwyczajnej.

2.

W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 33b ust. 1.

3.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 33 ust. 4.

4.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej udostępnia Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w ust. 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 33, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów.

5.

Akta nie zawierające informacji, o których mowa w art. 33, organy kontroli skarbowej udostępniają:

1)

Ministrowi Finansów lub Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej,

2)

organom podatkowym,

3)

innym organom kontroli skarbowej,

4)

Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli,

5)

sądowi albo prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem,

6)

biegłym powołanym w toku postępowania kontrolnego - w zakresie określonym przez organ kontroli skarbowej,

7)

innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Art. 34b.

1.

Organy kontroli skarbowej udostępniają informacje wynikające z akt kontroli, z wyłączeniem informacji określonych w art. 33, organom podatkowym, innym organom kontroli skarbowej, Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej i Ministrowi Finansów.

2.

W zakresie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami organy kontroli skarbowej obowiązane są udostępniać informacje wynikające z akt kontroli skarbowych.

3.

Informacje, o których, mowa w ust. 1, udostępniane są również:

1)

organom celnym,

2)

rejonowym urzędom pracy,

3)

jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

4)

Policji, Urzędowi Ochrony Państwa, Straży Granicznej,

5)

innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w art. 27 ust. 2.

4.

Dokumenty zawierające informacje przekazywane zgodnie z przepisami ust. 2 oznacza się klauzulą „Tajemnica skarbowa”.

Art. 34c.

Przepisy art. 34a i 34b nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 73 i 74 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w art. 150 § 1 i 2 ustawy karnej skarbowej.
 ”
 ;

22)

art. 35 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 35.

Na żądanie dyrektora urzędu kontroli skarbowej wydawca i redaktor dziennika lub czasopisma są obowiązani do udzielania posiadanych informacji o nazwach i adresach podmiotów gospodarczych lub nazwiskach i adresach osób fizycznych zamieszczających odpłatne ogłoszenia i reklamy w sprawach działalności gospodarczej.
 ”
 ;

23)

dodaje się rozdział 3a i 3b w brzmieniu:
„ 

   Rozdział 3a   

Przepisy karne

Art. 35a.

1.

Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje objęte tą tajemnicą,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2.

Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone w art. 33 ust. 1-3,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

3.

Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.

4.

Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

   Rozdział 3b   

Szczególny nadzór podatkowy

Art. 35b.

1.

Szczególnemu nadzorowi podatkowemu podlega produkcja, import, eksport oraz obrót niektórymi wyrobami akcyzowymi, a także czynności bezpośrednio z nimi związane, jak wytwarzanie, uszlachetnianie, przerabianie zużywanie, skażanie, rozlew, przyjmowanie, magazynowanie, wydawanie przewóz oraz stosowanie i oznaczanie tych wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

2.

Przepis art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 35c.

1.

Szczególny nadzór podatkowy wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej przez swoich pracowników, zwanych dalej pracownikami szczególnego nadzoru podatkowego, w formie kontroli okresowych, doraźnych lub przez sprawowanie stałego nadzoru.

2.

Do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego stosuje się odpowiednio przepisy określone w art. 9 ust. 4, 4a, 5 i 6, art. 10 ust. 2 pkt 5 i 7, art. 16-20, art. 31, art. 34 i art. 34a-34c oraz przepisy rozdziału 3a.

Art. 35d.

1.

Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego są uprawnieni do:

1)

żądania powtórzenia, jeżeli to możliwe, każdej czynności, w której wyniku uzyskuje się dane o przyjmowanych, wydawanych lub wprowadzanych do procesu produkcyjnego surowcach, materiałach, produkcji w toku i półfabrykatach oraz uzyskanych produktach, wyrobach gotowych i wysokości strat produkcyjnych,

2)

pobierania próbek surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych w celu ich zbadania,

3)

nakładania zabezpieczeń urzędowych.
Przepisy art. 16 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 18 stosuje się odpowiednio.

2.

Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na podstawie upoważnienia określonego przez Ministra Finansów, wydawanego przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej.

3.

Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują pracownikom szczególnego nadzoru podatkowego także w stosunku do podmiotów wykonujących czynności określone w art. 35b, bez zachowania warunków oraz form przewidzianych przepisami prawa.

Art. 35e.

1.

Podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu obowiązane są zapewnić warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w tym:

1)

przesłać do urzędu kontroli skarbowej co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w art. 35b, zgłoszenie oraz dokumentację dotyczącą tej działalności w zakresie określonym przez Ministra Finansów,

2)

dostosować urządzenia i pomieszczenia do nakładania zabezpieczeń urzędowych,

3)

dostarczyć legalizowane przyrządy pomiarowe, odczynniki oraz sprzęt techniczny, niezbędne do kontroli ilości i jakości surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych,

4)

oznaczyć urządzenia i pomieszczenia służące do działalności objętej szczególnym nadzorem podatkowym w sposób określony przez Ministra Finansów,

5)

zgłaszać niezwłocznie urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu, o ile jest w danym podmiocie sprawowany, przypadki zniszczenia lub kradzieży wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym bądź znaków skarbowych akcyzy,

6)

zgłaszać urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu informacje o terminach czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie określonym przez Ministra Finansów,

7)

prowadzić dokumentację i ewidencje zgodnie z wzorami ustalonymi przez Ministra Finansów.

2.

Przepisy art. 17 ust. 1, 3, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

3.

Koszty związane z realizacją obowiązków określonych w ust. 1 i 2 obciążają podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu.

Art. 35f.

W podmiotach podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu przeprowadza się urzędowe sprawdzenie przed rozpoczęciem wykonywania czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie i na zasadach określonych przez Ministra Finansów.

Art. 35g.

1.

Wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym, wytworzone lub będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 35b, bez spełnienia obowiązków określonych w art. 35f, podlegają zajęciu.

2.

Do czynności zajęcia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 35h.

1.

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wyroby akcyzowe, które w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 35b, są objęte szczególnym nadzorem podatkowym,

2)

zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów akcyzowych, podlegających temu nadzorowi,

3)

zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy,

4)

zasady i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje lub formy tych zabezpieczeń, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 3,

5)

zakres i zasady urzędowego sprawdzenia, o których mowa w art. 35f,

6)

szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania doraźnych i okresowych kontroli oraz sprawowania stałego nadzoru przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego,

7)

wzór pisemnego upoważnienia, o którym mowa w art. 35d ust. 2,

8)

szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2,

9)

rodzaje i wzory prowadzonej dokumentacji i ewidencji, o której mowa w art. 35e ust. 1 pkt 1 i 7,

10)

sposób i warunki zgłaszania czynności, o których mowa w art. 35e ust. 1 pkt 6.

2.

Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia:

1)

tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia,

2)

zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym.
 ”
 ;

24)

art. 36 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 36.

1.

Kontrola skarbowa, w granicach swoich zadań, uzyskuje, w tym również w drodze czynności operacyjno-rozpoznawczych, gromadzi, przetwarza i wykorzystuje informacje o dochodach, obrotach, rzeczach i prawach majątkowych podlegających kontroli w celu ustalenia należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a i ust. 2, oraz w sprawach wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3.

2.

Przy wykonywaniu zadań określonych w ust. 1 mogą być dokonywane czynności operacyjno-rozpoznawcze umożliwiające uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów w sposób tajny lub poufny.

3.

W celu wykrycia przestępstw:

1)

gospodarczych, powodujących znaczną szkodę majątkową,

2)

przeciwko mieniu znacznej wartości,

3)

skarbowych, polegających na uszczupleniu podatku lub innej należności Skarbu Państwa znacznej wartości
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić na czas określony stosowanie środków technicznych, umożliwiających w sposób tajny uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów.

4.

Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują pracownicy operacyjni zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej.

5.

Czynności operacyjno-rozpoznawcze określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów.

6.

Materiały uzyskane w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu.

7.

Przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, kontrola skarbowa współdziała z Policją, Urzędem Ochrony Państwa, Głównym Urzędem Ceł oraz Strażą Graniczną.

8.

Informacje uzyskiwane w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych są tajne i mogą być wykorzystane wyłącznie przez organy kontroli skarbowej dla celów postępowania kontrolnego.
 ”
 ;

25)

art. 37 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 37.

1.

Pracownik operacyjny przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może korzystać z pomocy osób nie będących pracownikami jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej.

2.

Minister Finansów jest obowiązany ujawnić dane o osobie, o której mowa w ust. 1, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przypadku wszczęcia postępowania karnego o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, a także w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych.

3.

Osobom udzielającym pomocy pracownikom operacyjnym w wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może być przyznane wynagrodzenie.

4.

Jeżeli w czasie udzielania pomocy lub w związku z pomocą, o której mowa w ust. 1, osoby udzielające pomocy utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub członkom ich rodzin odszkodowanie przysługuje na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia.

5.

Tworzy się fundusz operacyjny przeznaczony na wypłatę wynagrodzeń lub odszkodowań, o których mowa w ust, 3 i 4; ustawa budżetowa, w części dotyczącej Ministerstwa Finansów, określa wysokość funduszu w danym roku.

6.

Minister Finansów, uwzględniając przepisy o ochronie tajemnicy państwowej, określi w drodze zarządzeń:

1)

w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji - sposób prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz rodzaje stosowanych środków technicznych, o których mowa w art. 36 ust. 1-3,

2)

zasady dysponowania funduszem operacyjnym, o którym mowa w ust. 5.
 ”
 ;

26)

w art. 38 w ust. 3:

a)

po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„ 

2a)

przesłuchiwania kontrolowanego w charakterze strony,
 ”

b)

pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„ 

5)

wydawania decyzji,
 ”

c)

pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie:
„ 

7)

podpisywania aktów oskarżenia lub wniosków o ukaranie,

8)

czynności, o których mowa w art. 16 ust. 4.
 ”
 ;

27)

w art. 39:

a)

w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4)

jest zatrudniony w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej i posiada co najmniej 5-letni staż pracy w organach administracji podatkowej albo 3-letnią praktykę w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej,
 ”

b)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

Inspektorzy podlegają corocznej ocenie kwalifikacyjnej.
 ”
 ;

28)

w art. 40 po ust. 1 dodaje się nowe ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„ 

1a.

Pracownikom jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, którzy nie są inspektorami, a wykonują osobiście czynności kontrolne lub czynności operacyjno-rozpoznawcze, przysługuje miesięczny dodatek skarbowy do wynagrodzenia, w wysokości do 50% wynagrodzenia.

1b.

Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określi zasady, wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1a.
 ”
 ;

29)

art. 42 i 43 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 42.

1.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora z zajmowanego stanowiska, jeżeli inspektor:

1)

złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska,

2)

nie spełnia warunków określonych w art. 39 ust. 1 pkt 1 lub 2,

3)

otrzymał ujemna ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniej oceny,

4)

utracił zdolność fizyczną lub psychiczną do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

5)

nabył prawo do emerytury na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów.

2.

Odwołanie inspektora z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 4 nie stanowi rozwiązania stosunku pracy; nowe warunki pracy i płacy proponuje odwołanemu inspektorowi dyrektor urzędu kontroli skarbowej - jeżeli inspektor jest zatrudniony w tym urzędzie, albo Minister Finansów - jeżeli inspektor jest zatrudniony w Ministerstwie Finansów.

3.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora, jeżeli wystąpiły przyczyny uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, określone w ustawie o pracownikach urzędów państwowych; odwołanie w tym trybie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Art. 43.

W sprawach z zakresu stosunku pracy, nie uregulowanych w niniejszej ustawie, do inspektorów oraz innych pracowników urzędów kontroli skarbowej stosuje się przepisy o pracownikach urzędów państwowych.
 ”

Art. 2.

W Kodeksie postępowania karnego w art. 265 w § 2 skreśla się wyrazy „w toku kontroli”.

Art. 3.

W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r.   (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 106 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 106.

Kto utrudnia inspektorowi kontroli skarbowej lub uprawnionemu pracownikowi jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej albo pracownikowi organu podatkowego wszczęcie postępowania kontrolnego lub przeprowadzanie kontroli
  •   -  
    podlega karze grzywny do 25 000 złotych.
 ”
 ;

2)

w art. 174 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2)

w sprawach o pozostałe przestępstwa i wykroczenia skarbowe - urzędy skarbowe, a w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione przez organy kontroli skarbowej - inspektorzy kontroli skarbowej.
 ”

Art. 4.

1.

Żądania, o których mowa w art. 1 pkt 18 i 19 niniejszej ustawy, nie mogą dotyczyć informacji o zdarzeniach zaistniałych przed dniem 1 stycznia 1997 r.

2.

Przepisów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do żądań wymienionych w art. 1 pkt 18 niniejszej ustawy, w zakresie dotyczącym informacji o zdarzeniach określonych w art. 33 ust. 1.

Art. 5.

1.

W okresie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy instytucje finansowe wymienione w art. 1 pkt 17 mogą wystąpić z wnioskiem do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, w zależności od tego, kto zażądał przekazania informacji, o ograniczenie ich zakresu.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składany jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania i wymaga uzasadnienia.

3.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, postanawia ostatecznie o zakresie żądanych informacji.

Art. 6.

Sprawy wszczęte, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, prowadzi się na zasadach i w trybie określonych przez przepisy dotychczasowe.

Art. 7.

Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o kontroli skarbowej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

Art. 8.

1.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.

2.

Przepisy art. 1 pkt 24 i 25 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.