Ustawaz dnia 6 czerwca 1997 r.o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego i ustawy karnej skarbowej

Art. 1.

w ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego   (Dz. U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444 i Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 757 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 71, poz. 449 i Nr 75, poz. 441) art. 492-502 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 492.

§ 1.

Prośbę o ułaskawienie skazanego może wnieść on sam, osoba uprawniona do składania na jego korzyść środków odwoławczych, krewni w linii prostej, przysposabiający lub przysposobiony, rodzeństwo, małżonek skazanego, a także osoba pozostająca ze skazanym we wspólnym pożyciu.

§ 2.

Prośbę o ułaskawienie wniesioną przez osobę nieuprawnioną lub niedopuszczalną z mocy ustawy, sąd pozostawia bez rozpoznania.

Art. 493.

§ 1.

Prośbę o ułaskawienie przedstawia się sądowi, który wydał wyrok w pierwszej instancji.

§ 2.

Sąd, o którym mowa w § 1, powinien rozpoznać prośbę o ułaskawienie w ciągu 2 miesięcy od daty jej otrzymania.

Art. 494.

§ 1.

Sąd rozpoznaje prośbę o ułaskawienie w takim samym składzie, w jakim orzekał. W skład sądu powinni w miarę możności wchodzić sędziowie i ławnicy, którzy brali udział w wydaniu wyroku.

§ 2.

Jeżeli sąd orzekał jednoosobowo, prośbę o ułaskawienie rozpoznaje się w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.

Art. 495.

Rozpoznając prośbę o ułaskawienie sąd w szczególności ma na względzie zachowanie się skazanego po wydaniu wyroku, rozmiary wykonanej już kary, stan zdrowia skazanego i jego warunki rodzinne, naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, a przede wszystkim szczególne wydarzenia, jakie nastąpiły po wydaniu wyroku.

Art. 496.

§ 1.

Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał tylko sąd pierwszej instancji i wyda on opinię pozytywną - przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta sprawy lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią, a w braku podstaw do wydania opinii pozytywnej - pozostawia prośbę bez dalszego biegu.

§ 2.

Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał sąd odwoławczy, sąd pierwszej instancji przesyła mu akta lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią.

§ 3.

Sąd odwoławczy pozostawia prośbę bez dalszego biegu tylko wtedy, gdy wydaje opinię negatywną, a opinię taką wydał już sąd pierwszej instancji; w innych wypadkach sąd odwoławczy przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta wraz z opiniami.

§ 4.

Opinie pozytywne nie są dostępne dla osób wymienionych w art. 492 § 1.

Art. 497.

§ 1.

Jeżeli prośbę o ułaskawienie choćby jeden sąd zaopiniował pozytywnie, Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej prośbę o ułaskawienie wraz z aktami sprawy i swoim wnioskiem.

§ 2.

Prośbę o ułaskawienie skierowaną bezpośrednio do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przekazuje się Prokuratorowi Generalnemu w celu nadania jej biegu zgodnie z art. 493 albo art. 499.

Art. 498.

Ponowna prośba o ułaskawienie, wniesiona przed upływem roku od negatywnego załatwienia poprzedniej prośby, może być przez sąd pozostawiona bez rozpoznania.

Art. 499.

§ 1.

Postępowanie o ułaskawienie może wszcząć z urzędu Prokurator Generalny, który może żądać przedstawienia sobie akt sprawy z opiniami sądów albo przedstawić akta Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej bez zwracania się o opinię.

§ 2.

Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej akta sprawy lub wszczyna z urzędu postępowanie o ułaskawienie w każdym wypadku, kiedy Prezydent tak zadecyduje.

Art. 500.

Uznając, że szczególnie ważne powody przemawiają za ułaskawieniem, zwłaszcza gdy uzasadnia to krótki okres pozostałej do odbycia kary, sąd wydający opinię oraz Prokurator Generalny mogą wstrzymać wykonanie kary lub zarządzić przerwę w jej wykonaniu do czasu ukończenia postępowania o ułaskawienie.

Art. 501.

§ 1.

W wypadku wydania wyroku skazującego na karę śmierci, a także w razie utrzymania takiego wyroku w mocy, sąd wydaje niezwłocznie opinię w kwestii ułaskawienia. Po uprawomocnieniu się wyroku sąd przedstawia akta sprawy Prokuratorowi Generalnemu.

§ 2.

Prokurator Generalny przedstawia niezwłocznie akta sprawy Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze swoim wnioskiem w kwestii ułaskawienia. Do czasu rozstrzygnięcia tego wniosku wyrok nie ulega wykonaniu.

§ 3.

W wypadku określonym w § 1 opinie sądów nie są dostępne dla uczestników postępowania, a opinia wydana przez sąd pierwszej instancji także dla sądu odwoławczego do czasu ogłoszenia wyroku przez ten sąd.

Art. 502.

Postanowienia przewidziane w rozdziale niniejszym nie wymagają sporządzenia uzasadnienia.
 ”

Art. 2.

W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r.   (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449) art. 249-253 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 249.

§ 1.

Prośbę o ułaskawienie przedstawia się organowi finansowemu, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji. Art. 492 i art. 498 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.

§ 2.

Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał tylko finansowy organ pierwszej instancji i wyda on opinię pozytywną - przesyła Ministrowi Finansów akta sprawy wraz ze swoją opinią, a w razie braku podstaw do wydania opinii pozytywnej - pozostawia prośbę bez dalszego biegu.

§ 3.

Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał finansowy organ drugiej instancji, organ orzekający w pierwszej instancji przesyła mu akta lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią.

§ 4.

Organ orzekający w drugiej instancji pozostawia prośbę o ułaskawienie bez dalszego biegu tylko wtedy, gdy wydaje opinię negatywną, a opinię taką wydał już organ orzekający w pierwszej instancji; w innych wypadkach organ orzekający w drugiej instancji przesyła Ministrowi Finansów akta wraz z opiniami.

§ 5.

Jeżeli choćby jeden finansowy organ orzekający zaopiniował pozytywnie prośbę o ułaskawienie, Minister Finansów przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej prośbę o ułaskawienie wraz z aktami sprawy i swoim wnioskiem.

§ 6.

Przy rozpoznawaniu prośby o ułaskawienie bierze się pod uwagę okoliczności określone w art. 495 Kodeksu postępowania karnego.

Art. 250.

Prośbę o ułaskawienie skierowaną bezpośrednio do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przekazuje się Ministrowi Finansów w celu nadania jej biegu zgodnie z art. 249 albo art. 251.

Art. 251.

§ 1.

Postępowanie o ułaskawienie może wszcząć z urzędu Minister Finansów, który może żądać przedstawienia sobie akt sprawy wraz z opiniami finansowych organów orzekających albo przedstawić akta Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej bez zwracania się o opinię.

§ 2.

Minister Finansów przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej akta sprawy lub wszczyna z urzędu postępowanie o ułaskawienie w każdym wypadku, kiedy Prezydent tak zadecyduje.

Art. 252.

Uznając, że szczególnie ważne powody przemawiają za ułaskawieniem, finansowy organ orzekający wydający opinię oraz Minister Finansów mogą wstrzymać wykonanie kary lub zarządzić przerwę w jej wykonaniu do czasu ukończenia postępowania o ułaskawienie.

Art. 253.

Pozytywne opinie finansowych organów orzekających nie są dostępne dla stron.
 ”

Art. 3.

Prośby o ułaskawienie, które zostały wniesione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych.

Art. 4.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.