Ustawaz dnia 21 maja 1997 r.o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o związkach zawodowych

Art. 1.

W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli   (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 79, poz. 484) art. 86 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 86.

1.

Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, z wyjątkiem Prezesa, wiceprezesów, dyrektora generalnego, dyrektorów i wicedyrektorów jednostek organizacyjnych oraz doradców Prezesa, mają prawo zrzeszania się w związkach zawodowych.

2.

Pracownicy nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne mogą należeć do związku zawodowego zrzeszającego wyłącznie pracowników Najwyższej Izby Kontroli. W Najwyższej Izbie Kontroli może działać tylko jeden związek zawodowy zrzeszający pracowników, o których mowa w zdaniu pierwszym.
 ”

Art. 2.

W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych   (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 88, poz. 554) w art. 2 w ust. 6 po wyrazach „oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej” dodaje się wyrazy „, a także pracowników Najwyższej Izby Kontroli”.

Art. 3.

Przynależność pracowników nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne do związku zawodowego innego niż określony w art. 86 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, ustaje z mocy prawa.

Art. 4.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.