Ustawaz dnia 28 sierpnia 1997 r.o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności

Art. 1.

1.

Zatrudnianie osób pozbawionych wolności odbywa się w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu karnego wykonawczego.

2.

Zatrudnianie osób pozbawionych wolności powinno mieć na celu przede wszystkim pozytywne oddziaływanie na ich postawy. Osiąganie zysku powinno być podporządkowane resocjalizacji.

Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa, bez bliższego oznaczenia, o zakładzie karnym, rozumie się przez to również inne jednostki organizacyjne Służby Więziennej.

Art. 3.

1.

W celu tworzenia warunków do zatrudniania osób pozbawionych wolności oraz prowadzenia działalności gospodarczej mogą być tworzone przy zakładach karnych przywięzienne zakłady pracy.

2.

Przywięzienny zakład pracy może być utworzony i prowadzony jako:

1)

przedsiębiorstwo państwowe,

2)

spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Skarb Państwa lub państwowa osoba prawna ma więcej niż 50% udziałów albo akcji,

3)

gospodarstwo pomocnicze przy zakładzie karnym.

3.

Osoby pozbawione wolności stanowią co najmniej 20% ogółu zatrudnionych w przywięziennym zakładzie pracy.

4.

Przepisy ustawy dotyczące przywięziennych zakładów pracy stosuje się odpowiednio do zakładu karnego, w którym wykonywana jest praca nakładcza.

Art. 4.

1.

Organem założycielskim przedsiębiorstwa państwowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1, zwanego dalej „przedsiębiorstwem”, jest Minister Sprawiedliwości.

2.

Minister Sprawiedliwości nadaje przedsiębiorstwu statut.

3.

Minister Sprawiedliwości zarządza łączenie i podział przedsiębiorstwa.

4.

Organem przedsiębiorstwa jest dyrektor przedsiębiorstwa.

5.

Dyrektora przedsiębiorstwa powołuje i odwołuje Dyrektor Generalny Służby Więziennej po zasięgnięciu opinii dyrektora zakładu karnego, przy którym działa przedsiębiorstwo.

Art. 5.

1.

Do przedsiębiorstwa, z wyjątkiem art. 10, 12 ust. 2, art. 18, 35 i 63 ust. 3, stosuje się ustawę z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych   (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444, Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675 i Nr 121, poz. 699 i 700) w zakresie nie uregulowanym w ustawie.

2.

Do przedsiębiorstwa nie stosuje się ustawy z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego   (Dz. U. Nr 24, poz. 123, z 1986 r. Nr 17, poz. 88, z 1987 r. Nr 33, poz. 181, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, z 1990 r. Nr 17, poz. 99, z 1991 r. Nr 2, poz. 6, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272).

Art. 6.

1.

Przywięzienne zakłady pracy są zwolnione, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, z:

1)

podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o tym podatku,

2)

niepodatkowych należności budżetowych,

3)

wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,

4)

opłat z tytułu użytkowania lub użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa
jeżeli średnioroczne zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty w poprzednim roku podatkowym wynosiło co najmniej 50% ogółu zatrudnionych.

2.

W przypadku gdy w poprzednim roku podatkowym średnioroczne zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty stanowiło mniej niż 50% ogółu zatrudnionych, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, wynoszą:

1)

25% przy zatrudnieniu co najmniej 20% osób pozbawionych wolności,

2)

50% przy zatrudnieniu co najmniej 30% osób pozbawionych wolności,

3)

75% przy zatrudnieniu co najmniej 40% osób pozbawionych wolności.

3.

Jeżeli w poprzednim roku podatkowym zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty wynosiło mniej niż 20% ogółem zatrudnionych, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, nie przysługują.

4.

Przywięzienne zakłady pracy rozpoczynające działalność korzystają ze zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, w pełnej wysokości, w roku podatkowym, w którym nastąpiło ich zarejestrowanie.

Art. 7.

1.

Przywięzienne zakłady pracy, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2, przekazują co najmniej 25% środków uzyskanych z tytułu zwolnień określonych w art. 6 ust. 1 i ust. 2 na rachunek Scentralizowanego Funduszu Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej, zwanego dalej „Funduszem Rozwoju”.

2.

Przywięzienne zakłady pracy, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3, przekazują co najmniej 25% środków uzyskanych z tytułu zwolnień określonych w art. 6 ust. 1 i ust. 2 na środki specjalne Centralnego Zarządu Służby Więziennej.

3.

Przywięzienny zakład pracy przekazuje środki, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminach wymagalności przewidzianych dla poszczególnych wpłat określonych w art. 6 ust. 1.

4.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji Funduszu Rozwoju.

Art. 8.

1.

Środki Funduszu Rozwoju przeznacza się na finansowanie działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, a w szczególności na:

1)

tworzenie nowych miejsc pracy dla osób pozbawionych wolności,

2)

tworzenie w zakładach karnych infrastruktury niezbędnej dla działań resocjalizacyjnych,

3)

modernizację przywięziennych zakładów pracy i ich produkcji,

4)

organizowanie nauki zawodu i doskonalenia zawodowego dla osób pozbawionych wolności,

5)

organizowanie szkolenia w zakresie aktywizacji zawodowej i umiejętności poszukiwania pracy.

2.

Ze środków Funduszu Rozwoju mogą być przyznawane pożyczki bądź dotacje przywięziennym zakładom pracy zatrudniającym osoby pozbawione wolności.

3.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb przyznawania pożyczek bądź dotacji przywięziennym zakładom pracy ze środków, o których mowa w ust. 2.

Art. 9.

Pracodawcy innemu niż określony w art. 3, zatrudniającemu osoby pozbawione wolności, przysługuje ulga w podatku dochodowym od osób prawnych lub podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci zmniejszenia podstawy opodatkowania o kwotę równą funduszowi wynagrodzeń przysługujących zatrudnionym u tego pracodawcy osobom pozbawionym wolności.

Art. 10.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość składki na ubezpieczenie społeczne oraz sposób jej naliczania dla osób pozbawionych wolności oraz dla nieletnich zatrudnionych w gospodarstwach pomocniczych zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich.

Art. 11.

Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwa państwowe podległe Ministrowi Sprawiedliwości działające przy zakładach karnych, spółki prawa handlowego powstałe z przekształcenia tych przedsiębiorstw lub utworzone przez te przedsiębiorstwa oraz gospodarstwa pomocnicze przy zakładach karnych stają się przywięziennymi zakładami pracy w rozumieniu art. 3 ust. 2 niniejszej ustawy.

Art. 12.

W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych   (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675 i Nr 121, poz. 699 i 700) w art. 3 w ust. 1 skreśla się wyrazy „a także przedsiębiorstw podległych Ministrowi Sprawiedliwości, działających przy zakładach karnych”.

Art. 13.

1)

w art. 6 w ust. 2 skreśla się wyraz „więziennictwa”;

2)

w art. 17 w ust. 1 w pkt 28 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 29 w brzmieniu:
„ 

29)

dochody przywięziennych zakładów pracy, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. Nr 123, poz. 777), w tej części, od której co najmniej 25% równowartości należnego od nich podatku dochodowego zostanie przekazane na Scentralizowany Fundusz Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej, wymieniony w tej ustawie, a w przypadku gospodarstw pomocniczych przy zakładach karnych będących przywięziennymi zakładami pracy - na środki specjalne Centralnego Zarządu Służby Więziennej, w terminach określonych dla wpłat tego podatku.
 ”

Art. 14.

W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych   (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645 oraz z 1995 r. Nr 99, poz. 488) w art. 6 w pkt 3 lit. b) po wyrazach „aresztach śledczych” dodaje się wyrazy „oraz gospodarstwom pomocniczym przy jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej i gospodarstwom pomocniczym zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich”.

Art. 15.

W 1998 r.:

1)

wskaźnik średniorocznego zatrudnienia osób pozbawionych wolności, o którym mowa w art. 6 ust. 2, wynosi 40% ogółu zatrudnionych,

2)

zwolnienia, o których mowa w art. 6 ust. 2, wynoszą odpowiednio:

a)

25% przy zatrudnieniu co najmniej 20% osób pozbawionych wolności,

b)

50% przy zatrudnieniu co najmniej 25% osób pozbawionych wolności,

3)

75% przy zatrudnieniu co najmniej 30% osób pozbawionych wolności,
gdy liczba osób pozbawionych wolności w roku sprawozdawczym 1997 stanowiła mniej niż 40% ogółu zatrudnionych.

Art. 16.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.