1.
Osobom zajmującym kierownicze stanowiska państwowe wymienionym w art. 2, małżonkom
tych osób oraz członkom rodzin będącym na ich utrzymaniu przysługuje prawo do świadczeń
zdrowotnych, w szczególności w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia
lub konieczności natychmiastowego leczenia szpitalnego.
2.
Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują niezależnie od świadczeń określonych
w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i są finansowane z budżetu państwa
w części dotyczącej ministra właściwego do spraw zdrowia oraz udzielane w zakładach
opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3.
Osoby odwołane z kierowniczych stanowisk państwowych oraz osoby, które zaprzestały
wykonywania funkcji na tych stanowiskach wskutek upływu kadencji, małżonkowie tych
osób oraz członkowie rodzin będących na ich utrzymaniu zachowują uprawnienie, o którym
mowa w ust. 1, przez okres 3 miesięcy.
4.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, na wniosek ministra właściwego
do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka
Sejmu i Marszałka Senatu, szczegółowy zakres świadczeń zdrowotnych, o których mowa
w ust. 1, oraz warunki ich udzielania.
5.
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posłów i senatorów, sędziów Sądu Najwyższego,
Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu, osób
wymienionych w art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz.
U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366), a także
ich małżonków i członków rodzin będących na ich utrzymaniu oraz członków personelu
dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Polsce i ich rodzin, w odniesieniu
do państw, z którymi zostały podpisane umowy o świadczenia usług medycznych.