Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 7 grudnia 1999 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodnicząca,
Teresa Dębowska-Romanowska,
Lech Garlicki,
Stefan J. Jaworski,
Marian Zdyb - sprawozdawca,
protokolant: Joanna Szymczak
po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 1999 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków: Konfederacji Związków Zawodowych Górnictwa w Polsce, Porozumienia Związków Zawodowych „Kadra”, Komisji Krajowej Wolnego Związku Zawodowego „Sierpień 80”, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie:

I.

z wniosków Konfederacji Związków Zawodowych Górnictwa w Polsce i Porozumienia Związków Zawodowych „Kadra”:
niezgodności art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), w brzmieniu nadanym przez art. 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych   (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) z:
art. 2, art. 7, art. 9, art. 32, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z Konwencjami Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 i nr 111,

II.

z wniosku Komisji Krajowej Wolnego Związku Zawodowego „Sierpień 80”:
niezgodności art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych   (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), w części dotyczącej warunków stanowiących podstawę realizacji postępowania oddłużeniowego w przedsiębiorstwach górniczych, a w związku z tym rozdziału 2 ustawy pt. „Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych” (art. 4-11) z:
art. 2, art. 7, art. 9, art. 32, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
oraz
niezgodności art. 37 w związku z art. 36 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych   (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) z:
art. 7, art. 32 ust. 2 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
orzeka:

1.

Art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), w brzmieniu nadanym przez art. 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych   (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), jest zgodny z art. 2, art. 7 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 9, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 dotyczącą stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 126) i Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 111 dotyczącą dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218).

2.

Art. 8 ust. 2 pkt 1, a także związane z nim pozostałe postanowienia rozdziału 2 zatytułowanego „Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych” (art. 4-11) ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. powołanej w pkt 1, są zgodne z art. 2, art. 7 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie są niezgodne z art. 9, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 dotyczącą stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 126) i Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 111 dotyczącą dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218).

3.

Art. 37 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 36 powołanej w pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. nie jest niezgodny z art. 7, art. 32 ust. 2 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.