W
ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach
kontraktów eksportowych
(Dz. U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w tytule ustawy skreśla się wyraz „kontraktów”;
2)
art. 1-3 otrzymują brzmienie:
„
Art. 1.
1.
Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań
jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych
na ten cel środków.
2.
Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej «ubezpieczeniem eksportowym», może
dotyczyć:
3)
inwestycji bezpośrednich za granicą,
4)
kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu.
3.
Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:
1)
ubezpieczenia bezpośredniego,
2)
ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji),
3)
udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.
Art. 2.
1.
Celem ubezpieczeń eksportowych jest, w przypadku ubezpieczenia:
1)
kredytów eksportowych - ochrona jednostek finansujących na wypadek strat poniesionych
w związku z finansowaniem kontraktów eksportowych,
2)
kontraktów eksportowych - ochrona krajowych przedsiębiorców na wypadek strat poniesionych,
w związku z realizacją kontraktu eksportowego, przed wysyłką towarów bądź realizacją
usług (ryzyko produkcji) oraz po wysyłce towarów bądź realizacji usług (ryzyko kredytu),
3)
inwestycji bezpośrednich za granicą - ochrona krajowych przedsiębiorców na wypadek
strat poniesionych w związku z realizacją inwestycji bezpośredniej za granicą,
4)
kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu - ochrona krajowych przedsiębiorców
na wypadek uzasadnionych kosztów i wydatków poniesionych w związku z poszukiwaniem
zagranicznych rynków zbytu.
2.
Celem gwarancji ubezpieczeniowej jest umożliwienie krajowym przedsiębiorcom zawarcia
i realizacji kontraktów eksportowych.
3.
Ochrona ubezpieczeniowa z tytułu ubezpieczeń eksportowych, o których mowa w ust. 1,
nie obejmuje utraconych korzyści ani innych szkód pośrednich poniesionych przez ubezpieczającego,
chyba że w umowie ubezpieczenia eksportowego postanowiono inaczej.
4.
Ubezpieczenie kredytów eksportowych obejmuje szkody poniesione przez jednostkę finansującą,
w związku z finansowaniem kontraktu eksportowego, jeżeli szkody te są następstwem
zdarzeń określonych jako:
5.
Ubezpieczenie kontraktów eksportowych obejmuje szkody poniesione przez ubezpieczającego
w wyniku niemożności wykonania kontraktu eksportowego bądź w wyniku niewykonania lub
nienależytego wykonania kontraktu eksportowego przez kontrahenta zagranicznego, jeżeli
szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako:
6.
Ubezpieczenie inwestycji bezpośrednich za granicą obejmuje szkody poniesione przez
ubezpieczającego w wyniku realizacji inwestycji bezpośredniej za granicą, jeżeli szkody
te są następstwem zdarzeń określonych jako ryzyko polityczne.
7.
Ubezpieczenie kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu obejmuje uzasadnione
koszty i wydatki poniesione w związku z poszukiwaniem zagranicznych rynków zbytu na
wypadek niezawarcia z kontrahentem zagranicznym na danym rynku zamierzonego kontraktu
eksportowego z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy krajowego.
Art. 3.
Ubezpieczenie eksportowe dotyczy ryzyka handlowego, jeżeli kontrakt jest zawarty na
okres kredytu dwóch lub więcej lat, lub ryzyka związanego ze zmianami kursów walutowych.
”
;
3)
w art. 4 wyrazy „w drodze uchwały” zastępuje się wyrazami „w drodze rozporządzenia”;
4)
art. 5 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 5.
1.
Prowadzenie działalności w zakresie ubezpieczeń eksportowych, na warunkach określonych
ustawą, powierza się Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółka Akcyjna,
zwanej dalej «Korporacją».
2.
Korporacja prowadzi działalność, o której mowa w ust. 1, i udziela gwarancji ubezpieczeniowych
w imieniu własnym.
”
;
5)
po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
„
Art. 5a.
Ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2, określa limit, którego nie mogą
przekroczyć łączne zobowiązania Korporacji z tytułu gwarantowanych przez Skarb Państwa
ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, a także przewidywane na
dany rok wypłaty ze środków budżetu państwa z tytułu:
1)
poręczeń kredytów wraz z odsetkami, zaciągniętych przez Korporację, stosownie do art.
13 ust. 2 pkt 1,
2)
pożyczek udzielonych Korporacji z budżetu państwa, stosownie do art. 13 ust. 2 pkt
2.
”
;
6)
art. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„
Art. 6.
Z ubezpieczenia eksportowego oraz gwarancji ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art.
5a, mogą korzystać:
1)
przedsiębiorcy, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, dokonujący eksportu krajowych produktów i usług, dokonujący inwestycji bezpośrednich
za granicą lub poszukujący zagranicznych rynków zbytu,
2)
jednostki finansujące kontrakty eksportowe realizowane przez przedsiębiorców określonych
w pkt 1.
Art. 7.
1.
Tworzy się Komitet Polityki Ubezpieczeń Eksportowych, zwany dalej «Komitetem».
2.
Do zadań Komitetu należy:
1)
określanie szczegółowych zasad działalności Korporacji w zakresie gwarantowanych przez
Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, z uwzględnieniem
standardów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
2)
określanie zasad ustalania stawek ubezpieczeniowych oraz wynagrodzeń z tytułu udzielonych
gwarancji ubezpieczeniowych,
3)
opiniowanie wniosków o ubezpieczenie eksportowe oraz zleceń udzielenia gwarancji ubezpieczeniowych
w ramach limitu, o którym mowa w art. 5a,
4)
ustalanie zakresu uprawnień Korporacji do podejmowania decyzji dotyczących zawierania
umów ubezpieczenia eksportowego oraz udzielenia gwarancji ubezpieczeniowych,
5)
klasyfikowanie krajów w zależności od stopnia ryzyka,
6)
rozpatrywanie rocznych sprawozdań Korporacji z jej działalności, obejmujących:
a)
stan zobowiązań z tytułu zawartych umów ubezpieczenia eksportowego, umów kredytowych,
udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych oraz stopień wykorzystania limitu określonego
w ustawie budżetowej,
b)
przychody ze składek, wynagrodzenia z tytułu udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych,
wypłacone odszkodowania i kwoty gwarancji ubezpieczeniowych oraz uzyskane kwoty regresów,
c)
przewidywane zobowiązania z tytułu zawartych umów ubezpieczenia eksportowego i udzielonych
gwarancji ubezpieczeniowych na poszczególne lata,
7)
rozpatrywanie propozycji zmian w działalności Korporacji i przedstawianie ich ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych.
3.
Komitet przedstawia Radzie Ministrów roczne sprawozdanie ze swojej działalności w
terminie do dnia 31 maja następnego roku.
”
;
7)
art. 7a otrzymuje brzmienie:
„
Art. 7a.
W skład Komitetu wchodzą, powołani przez Prezesa Rady Ministrów, po jednym przedstawicielu:
1)
ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
2)
ministra właściwego do spraw gospodarki,
3)
ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa,
4)
ministra właściwego do spraw rolnictwa,
5)
ministra właściwego do spraw rynków rolnych,
6)
ministra właściwego do spraw zagranicznych
- w randze sekretarza albo podsekretarza stanu oraz
7)
przedstawiciel Prezesa Narodowego Banku Polskiego.
”
;
9)
art. 9 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 9.
Ogólne warunki umów ubezpieczenia eksportowego zatwierdza, na wniosek Korporacji,
minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego
do spraw gospodarki.
”
;
11)
po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:
„
Art. 12a.
Z chwilą wypłaty kwoty gwarancji Korporacja wstępuje w prawa beneficjenta gwarancji
do wysokości zapłaconej kwoty gwarancji.
”
;
13)
w art. 14 skreśla się wyraz „ubezpieczeniowej”;
16)
w art. 17 wyrazy „ubezpieczenia kontraktów eksportowych uregulowanych” zastępuje się wyrazami „zawieranych w zakresie uregulowanym”;
17)
użyte w art. 7b ust. 1, art. 8 ust. 2, art. 10 ust. 4, 5 i 6, art. 13 ust. 2 pkt 1
i ust. 3, art. 14 zdanie drugie, art. 15 ust. 1 i 2, art. 15a ust. 1, art. 16, art.
18 ust. 2 i art. 19 ustawy w różnych przypadkach wyrazy „Minister Finansów” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw finansów publicznych”;
18)
użyte w art. 8 w ust. 2, w art. 10 w ust. 7 i w art. 16 ustawy w różnych przypadkach
wyrazy „Minister Gospodarki” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw gospodarki”.