Ustawaz dnia 12 maja 2000 r.o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych

Art. 1.

W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie   (Dz. U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 11:

a)

w zdaniu wstępnym po wyrazie „być” dodaje się wyraz „powołany”,

b)

w pkt 3 po wyrazie „prawnicze” dodaje się wyrazy „i uzyskał tytuł magistra prawa”,

c)

w pkt 6 wyraz „2” zastępuje się wyrazem „3”;

2)

w art. 16 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„ 
Odwołanie następuje po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby notarialnej wydanej na wniosek Ministra Sprawiedliwości, w terminie miesięcznym od daty wpływu wniosku. Bezskuteczny upływ tego terminu nie wstrzymuje rozpatrzenia odwołania.
 ”
 ;

3)

po art. 19 dodaje się art. 19a i 19b w brzmieniu:
„ 

Art. 19a.

Notariusz podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 1 § 1.

Art. 19b.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Notarialnej i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a:

1)

datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia,

2)

podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń,

3)

minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo,

4)

zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.
 ”
 ;

4)

w art. 35 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„ 

2a)

nadzór nad wykonaniem obowiązkowego ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a,
 ”
 ;

5)

w art. 44:

a)

w § 1 po wyrazie „rady” dodaje się wyrazy „albo emerytowanych notariuszy”,

b)

w § 3 po wyrazach „Rada izby notarialnej” dodaje się wyrazy „ocenia wyniki wizytacji i”;

6)

w art. 50 po wyrazie „zawodowe” dodaje się przecinek i wyrazy „w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawnych”;

7)

w art. 51 w § 1 w pkt 3 po wyrazie „wysokości” dodaje się wyraz „pięciokrotnego” oraz wyrazy „w sferze produkcji materialnej” zastępuje się wyrazami „w sektorze przedsiębiorstw, nie niższa od połowy tego wynagrodzenia”;

8)

w art. 52 w § 1 wyrazy „1 roku” zastępuje się wyrazami „3 lat”;

9)

w art. 63:

a)

dotychczasową treść oznacza się jako § 1,

b)

dodaje się § 2 w brzmieniu:
„ 

§ 2.

Orzeczenie wraz z uzasadnieniem wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu, Ministrowi Sprawiedliwości oraz Krajowej Radzie Notarialnej.
 ”
 ;

10)

po art. 63 dodaje się art. 63a-63e w brzmieniu:
„ 

Art. 63a.

§ 1.

Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny przysługuje obwinionemu, rzecznikowi dyscyplinarnemu, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Krajowej Radzie Notarialnej kasacja do Sądu Najwyższego.

§ 2.

Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom, o których mowa w § 1, nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu do jej wniesienia.

Art. 63b.

Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej.

Art. 63c.

Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu dyscyplinarnego drugiej instancji w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem.

Art. 63d.

§ 1.

Od kasacji, o której mowa w art. 63a § 1, nie uiszcza się opłaty sądowej.

§ 2.

Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji.

§ 3.

Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów.

Art. 63e.

Do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 63a § 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.
 ”
 ;

11)

w art. 65 w § 2 wyraz „wyroku” zastępuje się wyrazem „orzeczenia”;

12)

skreśla się art. 66;

13)

w art. 71:

a)

w § 1 po wyrazach „może być” dodaje się wyraz „mianowany”,

b)

§ 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

§ 3.

Aplikanta notarialnego mianuje rada izby notarialnej po przeprowadzeniu konkursu przez tę radę.
 ”
 ;

14)

w art. 72 po wyrazach „2 lata” dodaje się wyrazy „i 6 miesięcy”;

15)

w art. 80 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„ 

§ 4.

Notariusz może sprostować protokołem niedokładności, błędy pisarskie, rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
 ”
 ;

16)

w art. 90 w § 1 wyrazy „po upływie 5 lat” zastępuje się wyrazami „po upływie 10 lat”.

Art. 2.

„ 
Jeżeli obwiniony podjął pracę w urzędzie państwowym, adwokaturze, jako radca prawny lub notariusz, sąd przesyła wyrok odpowiednio temu urzędowi, Naczelnej Radzie Adwokackiej, Krajowej Radzie Radców Prawnych lub Krajowej Radzie Notarialnej.
 ”

Art. 3.

Przepisy ustawy stosuje się do spraw nie zakończonych w dniu wejścia ustawy w życie orzeczeniami sądów dyscyplinarnych wydanymi w drugiej instancji.

Art. 4.

Do osób, które rozpoczęły aplikację notarialną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 5.

Do asesorów notarialnych powołanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 6.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.