Ustawaz dnia 6 września 2001 r.o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw

Art. 1.

W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich   (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 62, poz. 685 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2:

a)

pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4)

infrastrukturze portowej - rozumie się przez to znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, związane z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5,
 ”

b)

w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„ 

8)

nieruchomości gruntowej - rozumie się przez to nieruchomości gruntowe określone ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).
 ”
 ;

2)

tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

   Rozdział 2   

Gospodarka nieruchomościami gruntowymi w portach i przystaniach morskich

 ”
 ;

3)

art. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 3.

Zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, wyrażonej, w drodze decyzji administracyjnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, wymaga:

1)

przeniesienie własności, użytkowania wieczystego albo oddanie w użytkowanie wieczyste,

2)

oddanie w użytkowanie, dzierżawę lub najem na okres powyżej 10 lat
- nieruchomości gruntowych stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, położonych w granicach portów i przystani morskich.
 ”
 ;

4)

art. 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 4.

1.

Podmiot zarządzający portem ma prawo:

1)

pierwokupu przy sprzedaży lub przeniesieniu użytkowania wieczystego,

2)

pierwszeństwa przy oddaniu w użytkowanie wieczyste
- nieruchomości gruntowych znajdujących się w granicach portów lub przystani morskich.

2.

W przypadku nieskorzystania z prawa pierwokupu przy sprzedaży nieruchomości gruntowych przez podmiot zarządzający portem prawo to przysługuje Skarbowi Państwa.

3.

Sprzedaż, przeniesienie użytkowania wieczystego lub oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych z naruszeniem ust. 1 i ust. 2 są nieważne.

4.

Podmiot zarządzający portem, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2, Skarb Państwa, wykonuje prawo pierwokupu lub prawo pierwszeństwa przy oddaniu w użytkowanie wieczyste przez złożenie oświadczenia, w formie aktu notarialnego, w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o zamiarze sprzedaży lub przeniesienia użytkowania wieczystego albo o zamiarze oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste.

5.

Skutki prawne czynności, o których mowa w ust. 4, następują z dniem złożenia zawiadamiającemu oświadczenia.

6.

Do czynności prawnych, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami.
 ”
 ;

5)

w art. 5:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Własność akwenów portowych, własność infrastruktury zapewniającej dostęp do portów lub przystani morskich przysługuje Skarbowi Państwa i jest wyłączona z obrotu.
 ”
 ,

b)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dla każdego portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury portowej, uwzględniając usytuowanie obiektów, urządzeń i instalacji oraz ich rodzaj, liczbę lub wymiary.
 ”
 ,

c)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Dyrektor właściwego urzędu morskiego w akcie prawa miejscowego określi:

1)

obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do każdego portu innego niż określony w ust. 2 i do przystani morskich,

2)

akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury portowej każdego portu innego niż określony w ust. 2 i przystani morskich,
uwzględniając usytuowanie obiektów, urządzeń i instalacji oraz ich rodzaj, liczbę lub wymiary.
 ”
 ;

6)

w art. 7:

a)

w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„ 

6)

zapewnianie odbioru i unieszkodliwiania odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków.
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa podmiotu zarządzającego nie może być prowadzenie innej działalności gospodarczej niż ta, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 6.
 ”
 ;

7)

art. 8 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 8.

1.

Za użytkowanie infrastruktury portowej pobierane są opłaty portowe.

2.

Ustala się następujące rodzaje opłat portowych:

1)

opłatę tonażową pobieraną za wejście statku do portu i wyjście statku z portu, przejście statku tranzytem przez obszar portu, umożliwienie odbioru i unieszkodliwiania odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków, która nie może być wyższa niż 1,10 euro za 1 GT (tonę rejestrową brutto),

2)

opłatę przystaniową pobieraną za korzystanie przez statek z nabrzeża lub przystani, która nie może być wyższa niż 0,17 euro za 1 GT (tonę rejestrową brutto),

3)

opłatę ładunkową pobieraną za korzystanie przez ładunek z infrastruktury portowej:

a)

od ładunków, która nie może być wyższa niż 1,80 euro za 1 tonę,

b)

od pojazdów samochodowych, która nie może być wyższa niż 13,80 euro za 1 sztukę,

c)

od ładunków w kontenerach, która nie może być wyższa niż 5,80 euro za standardowy kontener 20-stopowy,

4)

opłatę pasażerską pobieraną za zejście pasażera na ląd albo za wejście pasażera na statek, która nie może być wyższa niż 1,74 euro od 1 pasażera.

3.

Opłaty, o których mowa w ust. 2, pobiera od użytkowników infrastruktury portowej podmiot zarządzający portem, z zastrzeżeniem ust. 4. Użytkownikiem infrastruktury portowej jest każda osoba prawna lub fizyczna korzystająca z tej infrastruktury.

4.

Opłatę przystaniową od obiektów infrastruktury portowej, które nie są zarządzane przez podmiot zarządzający portem, pobiera podmiot będący właścicielem tych obiektów, chyba że umowy cywilne lub decyzje administracyjne stanowią inaczej.

5.

Nie pobiera się opłat portowych od jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji oraz od statków pełniących specjalną służbę państwową.

6.

Nie pobiera się opłat portowych, na zasadzie wzajemności, od jednostek pływających sił zbrojnych Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego.

7.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, wysokości opłat portowych, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju, typów i wielkości statków, czasu użytkowania infrastruktury portowej, wielkości i rodzaju ładunków oraz rodzaju ruchu pasażerskiego.
 ”
 ;

8)

w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Budowa, modernizacja i utrzymanie infrastruktury portowej znajdującej się na gruntach, którymi gospodaruje podmiot zarządzający, oraz utrzymanie akwenów portowych są finansowane ze środków podmiotu zarządzającego.
 ”
 ;

9)

w art. 13 w ust. 3 wyrazy „Zarząd Morskiego Portu Szczecin-Świnoujście” zastępuje się wyrazami „Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście”;

10)

w art. 15 wyrazy „Ministra Skarbu Państwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa”;

11)

art. 19 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 19.

1.

Przedstawicielami Skarbu Państwa w radach nadzorczych spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3, są osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej.

2.

W skład rad nadzorczych spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, wchodzą ponadto przedstawiciele gmin, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, wskazani przez zarządy tych gmin. Przewodniczącymi tych rad nadzorczych są przedstawiciele gmin.

3.

W skład rady nadzorczej spółki, o której mowa w art. 13 ust. 3, wchodzą przedstawiciele gmin, o których mowa w art. 13 ust. 3, w równej liczbie, wskazani przez zarządy tych gmin. Przewodniczącym rady nadzorczej są na przemian przedstawiciele gmin Szczecin i Świnoujście.
 ”
 ;

12)

skreśla się art. 21;

13)

w art. 23 w ust. 1 wyraz „grunty” zastępuje się wyrazami „nieruchomości gruntowe”;

14)

w art. 24 w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy „w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku”;

15)

art. 25 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 25.

W przypadku niepowołania podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morską, o których mowa w art. 23 ust. 1, zadania i uprawnienia podmiotu zarządzającego przewidziane w art. 7, 8 i art. 11 należą do dyrektora właściwego urzędu morskiego.
 ”

Art. 2.

W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych   (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315) w art. 7 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„ 

4a)

budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty,
 ”
 .

Art. 3.

W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki   (Dz. U. Nr 47, poz. 243 i z 2000 r. Nr 109, poz. 1156) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 10.

1.

Statek podczas postoju w porcie, przystani morskiej lub w stoczni remontowej jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2, zdać do portowych urządzeń odbiorczych wszystkie odpady, określone w załączniku V do Konwencji MARPOL 1973/78, i pozostałości ładunkowe, których zrzut do morza nie jest dozwolony na Morzu Bałtyckim.

2.

Dyrektor właściwego urzędu morskiego może:

1)

udzielić zwolnienia od obowiązku każdorazowego zdawania odpadów i pozostałości ładunkowych przed opuszczeniem portu lub przystani morskiej statkom odbywającym podróże po Morzu Bałtyckim,

2)

zezwolić statkowi - zgodnie z załącznikiem IV do Konwencji helsińskiej, na zatrzymanie znikomych ilości odpadów i pozostałości ładunkowych, których zdanie do portowych urządzeń odbiorczych nie znajduje uzasadnienia.

3.

Organy portowej inspekcji sanitarnej mogą uzależnić przyjęcie odpadów i pozostałości ładunkowych lub usunięcie wód balastowych od wyniku przeprowadzonej inspekcji.

4.

Podmiot zarządzający portem lub przystanią morską jest obowiązany zapewnić sprawne działanie portowych urządzeń odbiorczych do przyjmowania odpadów i pozostałości ładunkowych, o których mowa w ust. 1, i do ich unieszkodliwiania; urządzenia te powinny być wystarczające do zaspokojenia potrzeb korzystających z nich statków.

5.

Jeżeli portowe urządzenia odbiorcze okażą się niewystarczające do odbioru ze statku odpadów i pozostałości ładunkowych, statek, po otrzymaniu od podmiotu zarządzającego portem dokumentu potwierdzającego ten fakt, może zatrzymać posiadane odpady i pozostałości ładunkowe celem zdania ich do portowych urządzeń odbiorczych w następnym porcie.

6.

W razie niesprawności portowych urządzeń odbiorczych, o których mowa w ust. 4, podmiot zarządzający portem lub przystanią morską jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym dyrektora właściwego urzędu morskiego.
 ”

Art. 4.

W ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego   (Dz. U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 100, poz. 1085) w art. 2 w ust. 1 w pkt 12 wyrazy „art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich” zastępuje się wyrazami „art. 2 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich”.

Art. 5.

Organy spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3 ustawy określonej w art. 1, powołane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów działają do końca swoich kadencji na podstawie tych przepisów.

Art. 6.

W sprawach, o których mowa w art. 3 i art. 4 ustawy określonej w art. 1, wszczętych na podstawie dotychczasowych przepisów stosuje się te przepisy.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.