W
ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie
(Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 401, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 875 i Nr 110, poz. 1189) wprowadza się następujące zmiany:
1)
użyte w art. 4 w ust. 2 w pkt 2, w art. 5, w art. 6, w art. 15 w ust. 4, w art. 16
w ust. 2, w art. 23 w ust. 2, w art. 28 w ust. 2 i 3, w art. 32 w ust. 3, w art. 34
w pkt 12, w art. 38 w ust. 1 w pkt 8, w art. 41 w ust. 1 i 2, w art. 43 w ust. 2 i
3 i w art. 44 w ust. 1, 3 i 4, w różnych przypadkach, wyrazy „Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw środowiska”;
2)
użyte w art. 5 i w art. 44 w ust. 1, w różnych przypadkach, wyrazy „Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw rolnictwa”;
3)
rozdział 4 otrzymuje brzmienie:
„
Rozdział 4
Zezwolenia
Art. 17.
1.
Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:
1)
obrotu zwierzyną żywą, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców
obwodów łowieckich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2)
obrotu tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem, o którym mowa w pkt 1,
3)
sprzedaży usług turystycznych obejmujących:
a)
polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2.
Organem właściwym do wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia jest minister
właściwy do spraw środowiska, zwany dalej «organem zezwalającym».
Art. 18.
Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać informacje o uprzednim wykonywaniu
działalności gospodarczej wymagającej uzyskania zezwolenia, o którego wydanie ubiega
się przedsiębiorca.
Art. 18a.
1.
Do wniosku o wydanie zezwolenia załącza się:
1)
odpis z rejestru przedsiębiorców prowadzonego na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze
Sądowym,
2)
zaświadczenie o nadanym przedsiębiorcy numerze indentyfikacyjnym, wydane na podstawie
przepisów o statystyce publicznej,
3)
umowę o ustanowienie zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt
1,
4)
informację o niekaralności przedsiębiorcy lub osób kierujących jego działalnością
za przestępstwa, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, wydawaną na podstawie przepisów
o Krajowym Rejestrze Karnym.
2.
Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności, o której mowa w art.
17 ust. 1 pkt 3, załącza się ponadto:
1)
zaświadczenie o złożonym z wynikiem pozytywnym przez przedsiębiorcę lub osobę przez
niego zatrudnioną egzaminie, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 1,
2)
odpis z księgi rejestrowej prowadzonej na podstawie przepisów o usługach turystycznych,
potwierdzający uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2, jeżeli
przepisy o usługach turystycznych wymagają jego uzyskania.
Art. 19.
1.
Warunkiem uzyskania zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej, o której
mowa w art. 17 ust. 1, jest:
1)
ustanowienie przez przedsiębiorcę zabezpieczenia majątkowego roszczeń osób trzecich
z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez przedsiębiorcę,
2)
niekaralność przedsiębiorcy lub osób kierujących jego działalnością za przestępstwo
określone ustawą oraz przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu.
2.
Warunkiem uzyskania zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej, o której
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, jest ponadto:
1)
złożenie z wynikiem pozytywnym przez przedsiębiorcę lub osobę przez niego zatrudnioną
egzaminu ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody,
2)
posiadanie przez przedsiębiorcę zezwolenia na działalność organizatorów turystyki
i pośredników turystycznych, jeżeli przepisy o usługach turystycznych wymagają jego
uzyskania.
Art. 19a.
1.
Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, polega na zawarciu:
1)
umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej bądź
2)
umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej.
2.
Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zabezpieczeń, o których
mowa w ust. 1. Wysokość zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1, nie będzie ograniczała
wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1.
Art. 19b.
1.
Egzamin ze znajomości wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody przeprowadza
komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego do spraw środowiska.
2.
Złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu, o którym mowa w ust. 1, komisja, o której
mowa w ust. 1, stwierdza zaświadczeniem.
3.
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1)
liczbę członków komisji, o której mowa w ust. 1, oraz jej skład, tak aby w skład komisji
wchodziło:
a)
nie mniej niż 3 członków spośród ekspertów z dziedziny ochrony przyrody, gospodarki
łowieckiej oraz zasad posiadania i posługiwania się myśliwską bronią palną,
b)
przedstawiciel ministra właściwego do spraw środowiska - jako przewodniczący komisji,
c)
przedstawiciel Polskiego Związku Łowieckiego,
d)
przedstawiciel Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
2)
dokumenty, jakie przedkłada osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu, o którym
mowa w ust. 1, uwzględniając, aby umożliwiały one pełną identyfikację tej osoby,
3)
sposób przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając, aby obejmował
on sprawdzenie znajomości przepisów dotyczących ochrony przyrody, gospodarki łowieckiej
oraz posiadania i posługiwania się myśliwską bronią palną,
4)
wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2.
Art. 20.
1.
Warunkiem wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa
w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, jest:
1)
prowadzenie ewidencji skupu,
2)
zapewnienie badań zwierzyny i mięsa zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej.
2.
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres ewidencji,
o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz jej wzór, kierując się rodzajem wykonywanej działalności
gospodarczej w zakresie obrotu zwierzyną żywą lub tuszami zwierzyny i ich częściami.
Art. 21.
Organ zezwalający odmawia wydania zezwolenia, jeżeli przedsiębiorca nie spełnia warunków
uzyskania zezwolenia.
Art. 21a.
1.
Organ zezwalający cofa zezwolenie, jeżeli przedsiębiorca:
1)
złoży wniosek o cofnięcie zezwolenia,
2)
przestał spełniać warunki do uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 2,
3)
nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2,
4)
nie usunął stanu sprzecznego z warunkami uzyskania zezwolenia lub wykonywania działalności
gospodarczej w terminie, o którym mowa w ust. 2.
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, organ zezwalający może wezwać przedsiębiorcę
do usunięcia stanu sprzecznego z warunkami uzyskania zezwolenia i wykonywania działalności
gospodarczej, w terminie podanym w wezwaniu.
Art. 22.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie do zezwoleń stosuje się przepisy o działalności
gospodarczej.
”
;
4)
w art. 27 w ust. 1 skreśla się wyrazy „obszaru kraju”;
5)
w art. 38 w ust. 1 w pkt 8, w art. 41 w ust. 1 i 2 i w art. 43 w ust. 2 wyrazy „Ministrem Spraw Wewnętrznych” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw wewnętrznych”;
6)
w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„
1.
Cudzoziemiec niebędący członkiem Polskiego Związku Łowieckiego może wykonywać polowanie
po wykupieniu polowania u przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na wykonywanie działalności,
o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, bądź na podstawie zgody ministra właściwego
do spraw środowiska.
”
;
7)
w art. 44 w ust. 1 wyrazy „obszaru całego kraju” zastępuje się wyrazami „terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;
8)
w art. 52 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„
3)
bez wymaganego zezwolenia wprowadza do obrotu zwierzynę żywą lub mięso zwierzyny ubitej,
”
.