Ustawaz dnia 21 grudnia 2001 r.o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz niektórych innych ustaw, ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz o zmianie ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw

Art. 1.

1)

art. 69 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 69.

1.

Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe i ćwiczenia wojskowe oraz pełniącym służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również ze świadczeń zdrowotnych realizowanych przez inne zakłady opieki zdrowotnej, oraz prawo do bezpłatnego zaopatrzenia w produkty lecznicze i wyroby medyczne.

2.

Zaopatrzenie w produkty lecznicze i wyroby medyczne przysługuje żołnierzom, o których mowa w ust. 1, na podstawie recepty wystawionej przez lekarza lub felczera publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również lekarza lub felczera innego zakładu opieki zdrowotnej.

3.

Produkty lecznicze i wyroby medyczne wydaje się bezpłatnie żołnierzom, o których mowa w ust. 1, przyjętym do szpitali i innych zakładów opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania tych świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy doraźnej.
 ”
 ;

2)

po art. 69 dodaje się art. 69a i 69b w brzmieniu:
„ 

Art. 69a.

1.

Żołnierzom odbywającym nadterminową zasadniczą służbę wojskową i służbę okresową przysługuje prawo do bezpłatnego, z wyjątkiem leczenia uzdrowiskowego sanatoryjnego, korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również ze świadczeń zdrowotnych realizowanych przez inne zakłady opieki zdrowotnej.

2.

Zaopatrzenie w produkty lecznicze i wyroby medyczne przysługuje żołnierzom, o których mowa w ust. 1, na podstawie recepty wystawionej przez lekarza lub felczera publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również lekarza lub felczera innego zakładu opieki zdrowotnej.

3.

Produkty lecznicze i wyroby medyczne wydaje się bezpłatnie żołnierzom, o których mowa w ust. 1, przyjętym do szpitali i innych zakładów opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania tych świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy doraźnej.

4.

Przepisy art. 37, 38 i 48 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 88, poz. 961, Nr 97, poz. 1050, Nr 126, poz. 1382 i 1384 i Nr 154, poz. 1796) stosuje się odpowiednio.

Art. 69b.

Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb korzystania ze świadczeń zdrowotnych przez żołnierzy, o których mowa w art. 69 i 69a. Rozporządzenie powinno zawierać w szczególności szczegółowy zakres świadczeń zdrowotnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej oraz przypadki udzielania świadczeń zdrowotnych na rzecz żołnierzy przez inne zakłady opieki zdrowotnej.
 ”
 ;

3)

w art. 193 w ust. 3 po wyrazach „art. 69” dodaje się wyrazy „i 69b”.

Art. 2.

W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych   (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117, z 1999 r. Nr 1, poz. 7 oraz z 2001 r. Nr 85, poz. 925 i Nr 154, poz. 1800) art. 61 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 61.

1.

Żołnierzom zawodowym przysługuje prawo do bezpłatnego, z wyjątkiem leczenia uzdrowiskowego sanatoryjnego, korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również ze świadczeń zdrowotnych realizowanych przez inne zakłady opieki zdrowotnej.

2.

Minister Obrony Narodowej może skierować żołnierza zawodowego do przeprowadzenia;

a)

w zakładzie opieki zdrowotnej innym niż publiczny, leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w publicznych zakładach opieki zdrowotnej,

b)

za granicą leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju.
Koszty tych świadczeń oraz koszty transportu żołnierza zawodowego są finansowane z budżetu państwa.

3.

Zaopatrzenie w produkty lecznicze i wyroby medyczne przysługuje żołnierzom zawodowym na podstawie recepty wystawionej przez lekarza lub felczera publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej, a w określonych przypadkach również lekarza lub felczera innego zakładu opieki zdrowotnej.

4.

Produkty lecznicze i wyroby medyczne wydaje się bezpłatnie żołnierzom zawodowym przyjętym do szpitali i innych zakładów opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania tych świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy doraźnej.

5.

Przepisy art. 37, 38 i 48 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700. Nr 70, poz. 777. Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64. Nr 52, poz. 539, Nr 88, poz. 961, Nr 97, poz. 1050. Nr 126, poz. 1382 i 1384 i Nr 154, poz. 1796) stosuje się odpowiednio.

6.

Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb korzystania ze świadczeń zdrowotnych przez żołnierzy zawodowych. Rozporządzenie powinno zawierać w szczególności szczegółowy zakres świadczeń zdrowotnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej oraz przypadki udzielania świadczeń zdrowotnych na rzecz żołnierzy przez inne zakłady opieki zdrowotnej.
 ”

Art. 3.

1)

w art. S pkt 22 otrzymuje brzmienie:
„ 

22)

niepodlegający ubezpieczeniu z innego tytułu członkowie rodzin żołnierzy zawodowych oraz żołnierzy odbywających służbę okresową lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową.
 ”
 ;

2)

w art. 16 w ust. 9a i w art. 24 w ust. 11 skreśla się wyraz „wojskowy”;

3)

w art. 25 w ust. 2 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „oraz art. 8 pkt 22”;

4)

po art. 25a dodaje się art. 25b w brzmieniu:
„ 

Art. 25b.

1.

Na finansowanie świadczeń zdrowotnych dla żołnierzy zawodowych oraz żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową i służbę okresową oraz składek zdrowotnych za niepodlegających ubezpieczeniu z innego tytułu członków rodzin tych żołnierzy przeznacza się corocznie środki z budżetu państwa w wysokości stanowiącej iloczyn planowanych wydatków na wynagrodzenia tych żołnierzy i wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, ustalonej zgodnie z przepisami niniejszej ustawy.

2.

Ustawa budżetowa ustala kwotę wydatków przeznaczonych na finansowanie świadczeń zdrowotnych dla żołnierzy zawodowych oraz żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową i służbę okresową, z uwzględnieniem ust. 1.
 ”
 ;

5)

w art.165:

a)

w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach „art. 69,” dodaje się wyrazy „69a,”

b)

w ust. 1a wyrazy „w ustawie” zastępuje się wyrazami „w ustawach”.

Art. 4.

W ustawie z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 88, poz. 961 i Nr 154, poz. 1796) wprowadza się następujące zmiany:

1)

skreśla się art. 2 i 3;

2)

w art. 12 w pkt 2:

a)

wyrazy „oraz art. 2, 3, 7 pkt 2” zastępuje się wyrazami „oraz art. 7 pkt 2”,

b)

wyrazy „1 stycznia 2002 r.” zastępuje się wyrazami „1 stycznia 2003 r.”

Art. 5.

W ustawie z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym   (Dz. U. Nr 113, poz. 1207) wprowadza się następujące zmiany:

1)

użyte w art. 15 ust. 1 pkt 5 i 6, art. 24 ust. 3 i 11 oraz art. 34 ust. 2 i ust. 5 pkt 2 w różnych przypadkach wyrazy „lotnicze służby ratownicze” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „lotnicze pogotowie ratunkowe”;

2)

w art. 44:

a)

w ust. 1 wyrazy „ust. 2” zastępuje się wyrazami „ust. 2 i 4”,

b)

dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
„ 

4.

W roku 2003 podstawę decyzji wojewody o włączeniu jednostki do systemu stanowi wojewódzki plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, sporządzony przez właściwego wojewodę i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

5.

Plan, o którym mowa w ust. 4, stanowi również podstawę do planowania środków na finansowanie działalności bieżącej centrów powiadamiania ratunkowego w roku 2003.
 ”
 ;

3)

po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu:
„ 

Art. 44a.

1.

W roku 2002 jednostki lotniczego pogotowia ratunkowego są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.

2.

Finansowanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie umowy między ministrem właściwym do spraw zdrowia i jednostką lotniczego pogotowia ratunkowego.

3.

Do umowy, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.
 ”
 ;

4)

art. 45 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 45.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., z tym że:

1)

art. 3, art. 22-24 i art. 44 wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2002 r.,

2)

art. 35, art. 39 pkt 2, art. 41 i 44a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.,

3)

art. 34 ust. 5 w części dotyczącej uwzględnienia wysokości środków, które dysponenci jednostek i zespołów ratownictwa medycznego uzyskują z kas chorych, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
 ”

Art. 6.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych   (Dz. U. Nr 126, poz. 1382) wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 1.

1.

Ustawa - Prawo farmaceutyczne, zwana dalej «Prawem farmaceutycznym», wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r., z wyjątkiem art. 4 oraz art. 116, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2001 r.

2.

Ustawa o wyrobach medycznych wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r.

3.

Ustawa o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r.
 ”
 ;

2)

art. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 3.

Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników badań toksykologicznych, farmakologicznych i klinicznych, jeżeli wykaże, że produkt leczniczy jest odpowiednikiem gotowego oryginalnego produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej, a od daty wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo za granicą gotowego oryginalnego produktu leczniczego upłynął okres nie krótszy niż 3 lata.
 ”
 ;

3)

w art. 14 w ust. 1 wyrazy „przed dniem 1 stycznia 2002 r.” zastępuje się wyrazami „przed dniem 1 kwietnia 2002 r.”;

4)

po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:
„ 

Art. 23a.

Pierwsze zestawienia, o których mowa w art. 4 ust. 6 Prawa farmaceutycznego, hurtownie farmaceutyczne przekazują za okres pierwszego kwartału 2002 r.
 ”
 ;

5)

art. 28 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 28.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r., z wyjątkiem:

1)

art. 11 pkt 2 i 3 niniejszej ustawy, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,

2)

art. 4 i 116 Prawa farmaceutycznego, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2001 r.
 ”

Art. 7.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw   (Dz. U. Nr 126, poz. 1383) w art. 1 skreśla się pkt 12.

Art. 8.

1.

Do czasu wydania wykazu, o którym mowa w art. 4 ust. 7 pkt 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, nie dłużej jednak niż do dnia 31 maja 2002 r., dopuszcza się okresowo do obrotu, bez konieczności uzyskania pozwolenia, produkty lecznicze określone w art. 4 ust. 1 tej ustawy, których wykaz określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, a także dostępność w kraju produktów leczniczych o podobnym działaniu.

2.

Do czasu powołania Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych jego zadania w zakresie potwierdzania okoliczności, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo farmaceutyczne, dokonuje Komisja Rejestracji Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych.

3.

Produkty lecznicze objęte wykazem, o którym mowa w ust. 1, nabywane są na zasadach określonych w art. 4 ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Art. 9.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2001 r., z wyjątkiem art. 1-3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.