Ustawaz dnia 1 lutego 2001 r.o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Art. 1.

W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji   (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i 358 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„ 

1a)

nadawcą społecznym jest nadawca:

a)

którego program upowszechnia działalność wychowawczą i edukacyjną, działalność charytatywną, respektuje chrześcijański system wartości za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki oraz zmierza do ugruntowania tożsamości narodowej,

b)

w którego programie nie są rozpowszechniane audycje ani inne przekazy, o których mowa w art. 18 ust. 5,

c)

który nie nadaje reklam lub telesprzedaży oraz sponsorowanych audycji lub innych sponsorowanych przekazów,

d)

który nie pobiera opłat z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub odbierania jego programu,
 ”
 ;

2)

w art. 6 w ust. 2 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„ 

3a)

uznawanie za nadawcę społecznego lub odbieranie tego przymiotu, na warunkach określonych ustawą,
 ”
 ;

3)

dodaje się art. 37a w brzmieniu:
„ 

Art. 37a.

Nadawca jest obowiązany do corocznego składania do Krajowej Rady sprawozdania finansowego, w formie przewidzianej w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186).
 ”
 ;

4)

w art. 38 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„ 

7)

osoba posiadająca koncesję nie złoży sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 37a.
 ”
 ;

5)

dodaje się art. 39b w brzmieniu:
„ 

Art. 39b.

1.

O uznanie za nadawcę społecznego może do Krajowej Rady wystąpić:

1)

stowarzyszenie w ramach realizacji celów statutowych,

2)

fundacja w ramach realizacji celów statutowych,

3)

kościelna lub wyznaniowa osoba prawna kościoła lub związku wyznaniowego o uregulowanej w ustawie sytuacji prawnej.

2.

Nadawca społeczny jest zwolniony z opłat za udzielenie lub zmianę koncesji.

3.

W przypadku naruszenia przez nadawcę społecznego wymogów określonych w art. 4 pkt 1a, organ koncesyjny wydaje decyzję o uchyleniu decyzji o uznaniu za nadawcę społecznego. Stwierdza w niej obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w ust. 2, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia udzielenia lub zmiany koncesji.
 ”
 ;

6)

w art. 43 w ust. 1 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„ 

2a)

programy krajowych nadawców społecznych dostępne na danym obszarze,
 ”
 .

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.