1.
Numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany w niniejszej
ustawie «numerem PESEL», jest to 11-cyfrowy, stały symbol numeryczny, jednoznacznie
identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia
(rok, miesiąc, dzień), kolejne cztery - liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia
jest cyfrą kontrolną służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru
ewidencyjnego.
2.
Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw administracji publicznej w formie czynności
materialno-technicznej.
3.
Numer PESEL nadaje się osobom fizycznym przebywającym stale na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące, a także
osobom ubiegającym się o wydanie dowodu osobistego.
4.
Nadanie numeru PESEL następuje na wniosek organu gminy właściwej ze względu na miejsce
pobytu stałego lub czasowego osoby podlegającej obowiązkowi jego nadania albo organu,
w którym złożono wniosek o wydanie dowodu osobistego, z zastrzeżeniem art. 31b.