1.
Wymienione w ustawie kwoty określające:
1)
wartość dochodu odpowiadającą dochodowi z 1 ha przeliczeniowego,
2)
wysokość dochodu uprawniającą do świadczeń z pomocy społecznej,
3)
wysokość zasiłku stałego lub renty socjalnej,
4)
wysokość dodatku do zasiłku stałego lub renty socjalnej,
5)
minimalną wysokość zasiłku okresowego oraz zasiłku stałego wyrównawczego,
6)
kwoty świadczeń pieniężnych na utrzymanie przysługujące uchodźcom,
7)
podstawę ustalania pomocy pieniężnej dla rodziny zastępczej, a także wynagrodzenia
dla rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego, oraz pomocy pieniężnej
na usamodzielnienie lub kontynuowanie nauki oraz pomocy rzeczowej dla osób, które
osiągnęły pełnoletność w rodzinie zastępczej, oraz osób opuszczających niektóre typy
placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów pomocy społecznej oraz schroniska dla nieletnich,
zakłady poprawcze i specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, a także kwoty do własnego
dysponowania przez dzieci przebywające w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zwaną
dalej «podstawą»,
podlegają w każdym roku waloryzacji o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych
ogółem, raz w roku od dnia 1 czerwca, jeśli średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług
konsumpcyjnych ogółem jest niższy niż 110%, lub dwa razy w roku, od dnia 1 marca i
od dnia 1 września, jeśli średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych
ogółem wynosi co najmniej 110%.
2.
Wskaźniki waloryzacji, o których mowa w ust. 1, ustalane są na podstawie wskaźnika
wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych przyjętego w ustawie budżetowej na dany
rok kalendarzowy, z uwzględnieniem ust. 3 i 4. Kwoty te podlegają zaokrągleniu do
1 zł. Przy waloryzacji dwa razy w roku ustala się w tych terminach jednakowe wskaźniki
waloryzacji, równe 1/2 wskaźnika przyjętego w ustawie budżetowej.
3.
Jeżeli faktyczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym
różnił się od przyjętego w ustawie budżetowej, wskaźnik kolejnej waloryzacji podlega
pomnożeniu przez wskaźnik weryfikacyjny, o którym mowa w ust. 4.
4.
Wskaźnik weryfikacyjny stanowi iloraz faktycznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych
w danym roku kalendarzowym oraz wskaźnika wzrostu przyjętego na ten rok kalendarzowy
w ustawie budżetowej, wyrażony w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu.
5.
Podstawa, o której mowa w ust. 1 pkt 7, po zwaloryzowaniu według zasad wymienionych
w ust. 1-4, zwana dalej «podstawą zwaloryzowaną cenowo», jest dodatkowo zwiększana
o kwotę stanowiącą 20% różnicy między wysokością kwoty bazowej określanej przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162,
poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr
106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz.
678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298), obowiązującej
od terminu waloryzacji, o którym mowa w ust. 1, a wysokością podstawy zwaloryzowanej
cenowo.
6.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski» wskaźniki waloryzacji oraz kwoty, o których
mowa w ust. 1 pkt 1-6 i w ust. 5.