1.
Leśny materiał rozmnożeniowy gatunków określonych w pkt 1, 3, 8, 14, 22, 28, 32, 45
oraz 46 załącznika do ustawy może być wykorzystywany do uprawy w lasach lub na gruntach
przeznaczonych do zalesienia wyłącznie w regionie pochodzenia, w którym znajduje się
źródło nasion, drzewostan lub drzewa mateczne, z których został wyprodukowany.
2.
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, przypadki,
w których dozwolone jest wykorzystywanie leśnego materiału rozmnożeniowego gatunków,
o których mowa w ust. 1, do uprawy w lasach lub na gruntach przeznaczonych do zalesienia
poza regionami ich pochodzenia, uwzględniając konieczność zachowania różnorodności
biologicznej na obszarze kraju.
3.
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wykaz, obszary
oraz mapy regionów pochodzenia, o których mowa w ust. 1, uwzględniając, aby granice
regionów pochodzenia obejmowały obszary, na których panują takie same lub zbliżone
warunki ekologiczne i na których znajdują się drzewostany lub źródła nasion wykazujące
zbliżone cechy fenotypowe lub genetyczne. Obszary regionów pochodzenia wytyczane będą
na podstawie istniejącego podziału administracyjnego, biorąc pod uwagę występujące
różnice w wysokości nad poziomem morza.