Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwościz dnia 12 kwietnia 2002 r.o sprostowaniu błędu

Treść obwieszczenia

Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych   (Dz. U. Nr 62, poz. 718 i z 2001 r. Nr 46, poz. 499) prostuje się następujący błąd:
Przepis art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, omyłkowo zamieszczony w tekście jednolitym ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, stanowiącym załącznik do obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 stycznia 2002 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich   (Dz. U. Nr 11, poz. 109), powinien być zamieszczony w tekście obwieszczenia:

1)

w tekście jednolitym ustawy zamiast wyrazów:
„ 

Art. 102.

§ 1.

(pominięty).96)

§ 2.

Umieszczenie w izbie może nastąpić na okres 72 godzin. Dłuższy pobyt nieletniego może nastąpić jedynie za zgodą sędziego rodzinnego na czas przez niego określony, nieprzekraczający jednak 14 dni.
 ”
powinny być wyrazy:
„ 

Art. 102.

(pominięty).96)
 ”
 ;

2)

w tekście obwieszczenia:

a)

zamiast wyrazów „102 § 1” powinien być wyraz „102”,

b)

zamiast wyrazów:
„ 
« 

Art. 102.

§ 1.

a) Do dnia 31 grudnia 2000 r., z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 40, można umieścić w policyjnej izbie dziecka również nieletniego wymagającego natychmiastowej opieki na okres niezbędny do ustalenia jego tożsamości i oddania rodzicom lub opiekunowi albo umieszczenia w odpowiedniej placówce opiekuńczo-wychowawczej.
 »”
 »”
powinny być wyrazy:
„ 

Art. 102.

§ 1.

Do dnia 31 grudnia 2000 r., z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 40, można umieścić w policyjnej izbie dziecka również nieletniego wymagającego natychmiastowej opieki na okres niezbędny do ustalenia jego tożsamości i oddania rodzicom lub opiekunowi albo umieszczenia w odpowiedniej placówce opiekuńczo-wychowawczej.

§ 2.

Umieszczenie w izbie może nastąpić na okres 72 godzin. Dłuższy pobyt nieletniego może nastąpić jedynie za zgodą sędziego rodzinnego na czas przez niego określony, nieprzekraczający jednak 14 dni.
 ”