po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego oraz Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora
Generalnego, na rozprawie w dniu 7 maja 2002 r., skargi konstytucyjnej Leszka Lepczyńskiego
o zbadanie zgodności art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze
(Dz. U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) z:
1)
prawem ochrony wolności, określonym w art. 31 ust. 1 Konstytucji,
2)
zasadą równości wobec prawa, określoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji,
3)
zasadą niedyskryminowania w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym, określoną
w art. 32 ust. 2 Konstytucji,
4)
prawem dostępu do służby publicznej, zawartym w art. 60 Konstytucji,
5)
prawem wolności wyboru i wykonywania zawodu, określonym w art. 65 ust. 1 Konstytucji,
6)
zasadą swobodnego zrzeszania się, określoną w art. 11 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w zw. z art. 87 ust. 1 Konstytucji,
7)
zasadą niedyskryminacji określoną w art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w zw. z art. 87 ust. 1 Konstytucji,
2)
art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze nie jest niezgodny z art. 31 ust. 1 i art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
na podstawie
art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) umorzyć postępowanie w zakresie zgodności art. 65 pkt 1 ustawy powołanej wyżej z
art. 11 ust. 1 oraz z art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.
(Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z 1995 r. Nr 36, poz. 175, 176i 177 oraz z 1998 r. Nr 147, poz. 962) w zw. z
art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.