a)
art. 225 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
(Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze
(Dz. U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji dlatego, że zawarte w nich upoważnienia
ustawowe mają charakter blankietowy lub nie zawierają wytycznych odnośnie do treści
rozporządzenia wykonawczego,
b)
rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat
za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych
(Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) jest zgodne z art. 92 ust. 1 i art. 2 Konstytucji przez to, że nie realizuje celu
wyrażonego w ustawach upoważniających i narusza inne ustawy,
c)
§ 1 pkt 2, § 2, § 3, § 5, § 7 i § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności
radców prawnych
(Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) są zgodne z zakresem delegacji ustawowej z art. 225 ust. 3 ustawy o radcach prawnych i art. 16 ust. 3 ustawy - Prawo o adwokaturze w
zakresie, w jakim ustalają stawki minimalne opłat, chociaż rozporządzenie miało osobno,
w oparciu o upoważnienie zawarte w art. 225 ust. 2 i art. 16 ust. 2 cytowanych ustaw, ustalić opłaty stosowane przez sąd orzekający
o kosztach procesu i osobno stawki minimalne wynagrodzenia ustalane przez radcę prawnego
(adwokata) z klientem w umowie zastępstwa prawnego, zaś rozporządzenie to w niedopuszczalny
sposób łączy oba zakresy spraw przekazanych do uregulowania,
d)
§ 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat
za czynności adwokackie i czynności radców prawnych
(Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) jest zgodny z art. 3531, art. 735 oraz art. 744 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny
(Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a przez to również z art. 92 ust. 1 Konstytucji,