Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 29 maja 2002 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Mazurkiewicz - przewodniczący,
Jadwiga Skórzewska-Łosiak,
Jerzy Stępień,
Mirosław Wyrzykowski - sprawozdawca,
Marian Zdyb,
protokolant: Grażyna Szałygo,
po rozpoznaniu z udziałem sądów przedstawiających pytania prawne, Sejmu i Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego na rozprawie w dniu 29 maja 2002 r.:

1)

pytania prawnego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy, czy:

a)

art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze   (Dz. U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji,

b)

art. 225 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych   (Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji,

c)

rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych   (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) jest zgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji,

2)

pytania prawnego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, czy:

a)

art. 225 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych   (Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze   (Dz. U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji dlatego, że zawarte w nich upoważnienia ustawowe mają charakter blankietowy lub nie zawierają wytycznych odnośnie do treści rozporządzenia wykonawczego,

b)

rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych   (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) jest zgodne z art. 92 ust. 1 i art. 2 Konstytucji przez to, że nie realizuje celu wyrażonego w ustawach upoważniających i narusza inne ustawy,

c)

§ 1 pkt 2, § 2, § 3, § 5, § 7 i § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych   (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) są zgodne z zakresem delegacji ustawowej z art. 225 ust. 3 ustawy o radcach prawnych i art. 16 ust. 3 ustawy - Prawo o adwokaturze w zakresie, w jakim ustalają stawki minimalne opłat, chociaż rozporządzenie miało osobno, w oparciu o upoważnienie zawarte w art. 225 ust. 2 i art. 16 ust. 2 cytowanych ustaw, ustalić opłaty stosowane przez sąd orzekający o kosztach procesu i osobno stawki minimalne wynagrodzenia ustalane przez radcę prawnego (adwokata) z klientem w umowie zastępstwa prawnego, zaś rozporządzenie to w niedopuszczalny sposób łączy oba zakresy spraw przekazanych do uregulowania,

d)

§ 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i czynności radców prawnych   (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.) jest zgodny z art. 3531, art. 735 oraz art. 744 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny   (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a przez to również z art. 92 ust. 1 Konstytucji,
orzeka:

I.

1.

Art. 16 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze   (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 39, poz. 439 i Nr 94, poz. 1037 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) oraz art. 225 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych   (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 545 i Nr 94, poz. 1037 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji, ponieważ nie określają wytycznych dotyczących treści aktu.

2.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych   (Dz. U. Nr 154, poz. 1013 i z 1998 r. Nr 159, poz. 1049) jest niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ upoważnienie ustawowe, na podstawie którego zostało wydane, nie odpowiada wymogom art. 92 ust. 1 Konstytucji.

II.

Utrata mocy obowiązującej przepisów powołanych w pkt I.1 oraz rozporządzenia powołanego w pkt I.2 wyroku nastąpi z dniem 31 maja 2003 r.
Ponadto postanawia:

1)

umorzyć postępowanie, uznając wydanie orzeczenia za zbędne, w zakresie badania zarzutów dotyczących zgodności § 1 pkt 2, § 2, § 3, § 5, § 7 i § 15 ust. 2 rozporządzenia powołanego w pkt I.2 wyroku z art. 225 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych powołanej w pkt I.1 wyroku z art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze powołanej w pkt I.1 wyroku oraz z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji,