po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego, Prezesa Rady Ministrów, Prokuratora Generalnego
i Rzecznika Praw Obywatelskich, na rozprawie w dniu 8 lipca 2002 r. skargi konstytucyjnej
Andrzeja Smagalskiego dotyczącej niezgodności
§ 6 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1989 r. w sprawie zasad
wynagradzania pracowników urzędów państwowych
(Dz. U. z 1989 r. Nr 8, poz. 50) w brzmieniu ustalonym przez
rozporządzenie z dnia 6 kwietnia 1990 r. zmieniające rozporządzenie z dnia 18 lutego
1989 r.
(Dz. U. z 1990 r. Nr 24, poz. 139) z art. 7, art. 8, art. 65 ust. 1, art. 83, art. 92 ust. 2, art. 146 ust. 4 pkt 1
Konstytucji oraz z art. 21 ust. 3 ustawy o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U.
z 1982 r. Nr 31, poz. 214 z późn. zm.),
§ 6 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1989 r. w sprawie zasad
wynagradzania pracowników urzędów państwowych
(Dz. U. Nr 8, poz. 50) w brzmieniu ustalonym przez
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 1990 r. zmieniające powołane rozporządzenie
z dnia 18 lutego 1989 r.
(Dz. U. z 1990 r. Nr 24, poz. 139):
2)
jest zgodny z art. 65 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.
umorzyć postępowanie w zakresie badania zgodności
§ 6 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1989 r. w sprawie zasad
wynagradzania pracowników urzędów państwowych
(Dz. U. Nr 8, poz. 50) w brzmieniu ustalonym przez
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 1990 r. zmieniające powołane rozporządzenie
z dnia 18 lutego 1989 r.
(Dz. U. z 1990 r. Nr 24, poz. 139) z
art. 7, art. 8, art. 83, art. 146 ust. 4 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz z
art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
(Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403).