1.
Do dnia 31 grudnia 2004 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu Państwa, poręczeń lub gwarancji
spłaty części lub całości kredytów wraz z odsetkami oraz spełnienia przez emitenta
świadczeń pieniężnych wynikających z wyemitowanych przez niego obligacji, jeżeli środki
uzyskane z kredytu lub emisji obligacji zostaną przeznaczone na finansowanie:
3)
usuwania szkód górniczych.
2.
Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 2 500 000 000
złotych, w tym suma kwot poręczonych lub gwarantowanych kredytów oraz kwot poręczonych
lub gwarantowanych świadczeń pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć
1 692 100 000 złotych.
3.
Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek kredytobiorcy
lub emitenta obligacji.
4.
Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy rozdziału 1
i 1a oraz art. 5, art. 8, art. 17, art. 31, art. 43-44b, art. 45 pkt 1, art. 46 pkt
1 i art. 47, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.
5.
Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej.
6.
Poręczenia lub gwarancje mogą być udzielane na cele określone w ust. 1 także w przypadku,
gdy z analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, wynika, że podmiot, którego zobowiązania
mają zostać objęte poręczeniem lub gwarancją, nie uzyskałby takiego poręczenia lub
gwarancji, zgodnie z art. 2a ust. 2.