1.
Prezes Urzędu może w drodze decyzji administracyjnej wprowadzić ograniczenia lub zakazy
wykonywania przez cywilne poddźwiękowe samoloty z napędem odrzutowym, posiadające
maksymalną masę startową nie mniejszą niż 34 000 kg albo mieszczące, zgodnie z certyfikatem
typu samolotu, więcej niż dziewiętnaście miejsc pasażerskich, z wyłączeniem miejsc
przeznaczonych wyłącznie dla załogi, operacji lotniczych w celu ograniczenia hałasu
emitowanego na lotnisku, na którym, w ciągu ostatnich trzech lat kalendarzowych, było
wykonywanych średnio nie mniej niż 50 000 operacji lotniczych rocznie.
2.
Ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1, dotyczą samolotów marginalnie zgodnych,
tj. o skumulowanym marginesie hałasu wynoszącym nie więcej niż 5 EPNdB (efektywnie
odczuwalny hałas w decybelach). Przez skumulowany margines hałasu rozumie się sumę
różnic pomiędzy dopuszczalnym poziomem hałasu a poziomem hałasu określonym w świadectwie
zdatności statku powietrznego w zakresie hałasu, według pomiarów dokonywanych w trzech
punktach referencyjnych; dopuszczalny poziom hałasu oraz punkty referencyjne określa
Rozdział 3 części II Tomu I Załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie
cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.
3.
Ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1, wprowadza się z uwzględnieniem zasady
zrównoważonego podejścia oraz bodźców ekonomicznych oraz biorąc pod uwagę przewidywane
koszty i korzyści ich wprowadzenia oraz charakterystykę danego lotniska.
4.
Przez zasadę zrównoważonego podejścia rozumie się wybór metod i środków zmierzających
do ograniczenia hałasu na lotnisku i w jego otoczeniu polegających na:
1)
ograniczaniu hałasu emitowanego przez samoloty (zmniejszenie poziomu hałasu źródła),
3)
odpowiednim zarządzaniu ruchem lotniczym w celu zmniejszenia uciążliwości hałasu na
lotnisku i w jego otoczeniu,
4)
wprowadzaniu ograniczeń i zakazów operacji lotniczych na określonym lotnisku.
5.
Wyboru metod i środków, o których mowa w ust. 4, dokonuje się, biorąc pod uwagę:
1)
zasadę niedyskryminowania przewoźników lotniczych i producentów samolotów,
2)
konieczność zastosowania środków, które nie byłyby bardziej restrykcyjne, niż jest
to konieczne ze względu na ochronę środowiska na określonym lotnisku.
6.
Ograniczeń, o których mowa w ust. 1, nie wprowadza się, jeżeli zostały już wprowadzone
ograniczenia w wyniku drobnych zmian technicznych niestwarzających istotnych kosztów
dla użytkowników statków powietrznych.