Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 4 maja 2004 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień - przewodniczący,
Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca,
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,
Mirosław Wyrzykowski,
Marian Zdyb,
protokolant: Dorota Raczkowska-Paluch,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 4 maja 2004 r., wniosku Rady Miasta Poznania o zbadanie zgodności:
art. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 154, poz. 1799, z 2002 r. Nr 152, poz. 1267) z art. 2 i art. 16 ust. 2 Konstytucji RP oraz z art. 4 ust. 2 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r.   (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607),
orzeka:
Art. 3 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 154, poz. 1799 oraz z 2002 r. Nr 152, poz. 1267) w zakresie, w jakim zakazuje wzrostu wielkości wynagrodzeń w 2002 r. w porównaniu z rokiem 2001, jeżeli wzrost ten nie powodował wzrostu planowanego deficytu budżetowego w roku 2002 w porównaniu z rokiem 2001, jest niezgodny z art. 2 i art. 16 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto postanawia:
umorzyć postępowanie na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym   (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) w zakresie badania zgodności art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 3-9 w związku z ust. 2 i 3 ustawy, o której mowa w sentencji wyroku, ze względu na niedopuszczalność orzekania.