Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiejz dnia 24 sierpnia 2004 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych   (Dz. U. Nr 62, poz. 718, z 2001 r. Nr 46, poz. 499, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 65, poz. 595 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 14, poz. 60), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1)

ustawą z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej   (Dz. U. Nr 19, poz. 132),

2)

ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych   (Dz. U. Nr 35, poz. 192),

3)

ustawą z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 34, poz. 198),

4)

ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego   (Dz. U. Nr 75, poz. 332),

5)

ustawą z dnia 28 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 47, poz. 212),

6)

ustawą z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych   (Dz. U. Nr 127, poz. 627),

7)

ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustaw: o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego, o drogach publicznych, Prawo celne, o ochronie granicy państwowej oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej   (Dz. U. z 1997 r. Nr 6, poz. 31),

8)

ustawą z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 80, poz. 497),

9)

ustawą z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego   (Dz. U. Nr 106, poz. 677),

10)

ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych   (Dz. U. Nr 123, poz. 780),

11)

ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa   (Dz. U. Nr 106, poz. 668),

12)

ustawą z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa   (Dz. U. Nr 162, poz. 1126),

13)

ustawą z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej   (Dz. U. Nr 12, poz. 136 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 154, poz. 1802, z 2002 r. Nr 208, poz. 1763 oraz z 2003 r. Nr 203, poz. 1966)
- ujętych w obwieszczeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2000 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 71, poz. 838),

14)

ustawą z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw   (Dz. U. Nr 86, poz. 958),

15)

ustawą z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym   (Dz. U. Nr 125, poz. 1371),

16)

ustawą z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 25, poz. 253, Nr 93, poz. 820, Nr 200, poz. 1689 i Nr 230, poz. 1923 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492),

17)

ustawą z dnia 15 marca 2002 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 62, poz. 554),

18)

ustawą z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 41, poz. 365),

19)

ustawą z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu   (Dz. U. Nr 74, poz. 676),

20)

ustawą z dnia 7 czerwca 2002 r. o zniesieniu Generalnego Inspektora Celnego, o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 89, poz. 804),

21)

ustawą z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta   (Dz. U. Nr 113, poz. 984),

22)

ustawą z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2002 oraz niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 216, poz. 1826),

23)

ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym   (Dz. U. Nr 80, poz. 717),

24)

ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych   (Dz. U. Nr 80, poz. 721),

25)

ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 200, poz. 1953),

26)

ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 217, poz. 2124),

27)

ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej   (Dz. U. Nr 173, poz. 1808)
oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 24 sierpnia 2004 r.

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:

1)

art. 48-50 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 14, poz. 60), które stanowią:
„ 

Art. 48.

W Kodeksie wykroczeń art. 98 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 98.

Kto, prowadząc pojazd poza drogą publiczną, nie zachowuje należytej ostrożności, czym zagraża bezpieczeństwu innych osób, lub nie stosuje się do przepisów regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych lub innych miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
 ”

Art. 49.

W ustawie z dnia 19 grudnia 1975 r. o niektórych podatkach i opłatach terenowych   (Dz. U. Nr 45, poz. 229, z 1982 r. Nr 7, poz. 55, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i z 1985 r. Nr 12, poz. 50) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 19:

a)

oznaczenie pkt 1 skreśla się,

b)

pkt 2 skreśla się;

2)

w art. 20:

a)

oznaczenie ust. 1 skreśla się,

b)

ust. 2 i 3 skreśla się.

Art. 50.

Użyte w art. 27 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego   (Dz. U. Nr 41, poz. 185 i Nr 62, poz. 286 oraz z 1984 r. Nr 21, poz. 100 i Nr 31, poz. 173) określenie „drogi państwowe” oznacza w rozumieniu niniejszej ustawy drogi krajowe, określone w art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. c).
 ”
 ;

2)

art. 19 ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej   (Dz. U. Nr 19, poz. 132), który stanowi:
„ 

Art. 19.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1989 r., z wyjątkiem art. 18, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ;

3)

art. 80 i 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych   (Dz. U. Nr 35, poz. 192), które stanowią:
„ 

Art. 80.

Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnień, o których mowa w art. 1-43 pkt 1 i w art. 44-79, zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie upoważnień w brzmieniu określonym ustawą.

Art. 81.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r.
 ”
 ;

4)

art. 47 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 34, poz. 198), który stanowi:
„ 

Art. 47.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 27 maja 1990 r.
 ”
 ;

5)

art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego   (Dz. U. Nr 75, poz. 332), który stanowi:
„ 

Art. 25.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

6)

art. 5 i 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 47, poz. 212), które stanowią:
„ 

Art. 5.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o drogach publicznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

Art. 6.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

7)

art. 65 ust. 2 i art. 71 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych   (Dz. U. Nr 127, poz. 627), które stanowią:
„ 

Art. 65.

2.

Na okres roku od dnia wejścia w życie ustawy utrzymuje się w mocy przepisy wydane na podstawie art. 16d pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1.
 ”
„ 

Art. 71.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

8)

art. 9 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustaw: o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego, o drogach publicznych, Prawo celne, o ochronie granicy państwowej oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej   (Dz. U. z 1997 r. Nr 6, poz. 31), który stanowi:
„ 

Art. 9.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

9)

art. 2 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 80, poz. 497), który stanowi:
„ 

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ;

10)

art. 37 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego   (Dz. U. Nr 106, poz. 677), który stanowi:
„ 

Art. 37.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

11)

art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych   (Dz. U. Nr 123, poz. 780), który stanowi:
„ 

Art. 11.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem wchodzących w życie z dniem ogłoszenia:

1)

art. 3, art. 4 i art. 9, które mają zastosowanie do projektów ustaw budżetowych począwszy od projektu na 1998 r.,

2)

art. 7 pkt 3 i 5, które stosuje się do wydania aktów wykonawczych do ustawy, o której mowa w art. 7.
 ”
 ;

12)

art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa   (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi:
„ 

Art. 150.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.
 ”
 ;

13)

art. 38 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa   (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), który stanowi:
„ 

Art. 38.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.
 ”
 ;

14)

art. 74 i 75 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej   (Dz. U. Nr 12, poz. 136 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 154, poz. 1802, z 2002 r. Nr 208, poz. 1763 oraz z 2003 r. Nr 203, poz. 1966), które stanowią:
„ 

Art. 74.

Przepisy wykonawcze, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnień zmienianych w ustawach nowelizowanych tą ustawą, zachowują moc do dnia 30 czerwca 2000 r.

Art. 75.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem:

1)

art. 71, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r.,

2)

art. 5 pkt 6 i 8, art. 8 pkt 3, art. 25 pkt 26 i art. 29 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r.,

3)

art. 24 pkt 6-10 i art. 41 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r.,

4)

art. 63 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2000 r.,

5)

art. 2, art. 14 pkt 2 lit. a), c)-e), pkt 3, 4 i 5 lit. a), art. 15 pkt 10 lit. d), art. 26 pkt 1, art. 30 pkt 1, art. 39 pkt 1 lit. a), art. 40 pkt 2 lit. b), art. 46 pkt 1 i 3 i art. 62, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.,

6)

art. 25 pkt 20, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2001 r.,

7)

(uchylony).
 ”
 ;

15)

art. 12 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw   (Dz. U. Nr 86, poz. 958), który stanowi:
„ 

Art. 12.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

16)

art. 110 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym   (Dz. U. Nr 125, poz. 1371), który stanowi:
„ 

Art. 110.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym że rozdział 9 wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2001 r., z wyjątkiem art. 50, art. 68-75 i art. 80-82, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

17)

art. 70-72, 77 i 81 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 25, poz. 253, Nr 93, poz. 820, Nr 200, poz. 1689 i Nr 230, poz. 1923 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), które stanowią:
„ 

Art. 70.

1.

Należności i zobowiązania, w tym z tytułu pożyczek, kredytów i poręczeń, likwidowanych urzędów lub agencji stają się, z zastrzeżeniem ust. 2, należnościami i zobowiązaniami odpowiednio urzędów obsługujących organy, które przejęty ich zadania i kompetencje lub urzędów albo agencji, które wykonują ich zadania, z zastrzeżeniem art. 71a.

2.

Prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez likwidowane urzędy lub agencje, lub na ich rzecz, przejmują odpowiednio urzędy obsługujące organy, które przejęły ich zadania i kompetencje, lub urzędy albo agencje, które wykonują ich zadania.

3.

Bank Gospodarstwa Krajowego, działając w uzgodnieniu z Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad, dokonuje, ze środków finansowych Krajowego Funduszu Autostradowego, spłaty zaciągniętych przez Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad kredytów przeznaczonych na cele, o których mowa w art. 39d ust. 1 ustawy zmienianej w art. 29, i z których środki zostały przekazane do tego Funduszu.

Art. 71.

1.

Z dniem likwidacji pracownicy likwidowanych urzędów i agencji stają się odpowiednio pracownikami urzędów obsługujących organy, które przejmują ich zadania i kompetencje, lub pracownikami agencji, które przejmują ich zadania.

2.

Dyrektorzy Generalni likwidowanych urzędów i Prezesi likwidowanych agencji, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ustawy, są obowiązani zawiadomić na piśmie pracowników o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunków pracy. Przepisy art. 231 § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

3.

Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie trzech miesięcy od dnia przejścia do nowego urzędu lub agencji, jeżeli przed upływem tego terminu nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w razie nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy.

4.

Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem może nastąpić za wypowiedzeniem.

5.

W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 3, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 4, pracownikom przysługują świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunki pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji urzędu lub agencji.

6.

Przepisów ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3 i 4 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej   (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 102, poz. 1116, Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1403 i Nr 154, poz. 1800).

7.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do pracowników likwidowanych inspektoratów wojewódzkich, przy pomocy których wykonywano zadania znoszonych wojewódzkich inspektorów jako kierowników wojewódzkich inspekcji wchodzących w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.

8.

Prezes zarządu, wiceprezesi oraz członkowie zarządu spółki powstałej w trybie art. 1 ust. 7 oraz kierownicy jednostek organizacyjnych tej spółki są osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne   (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701, z 2000 r. Nr 43, poz. 488 i Nr 50, poz. 600 oraz z 2002 r. Nr 14, poz. 128), w szczególności mają obowiązek złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 6 tej ustawy.

Art. 72.

1.

Prezes Rady Ministrów ustali, w drodze zarządzeń, przeznaczenie mienia będącego w posiadaniu likwidowanych urzędów lub agencji, z zastrzeżeniem przepisów o gospodarce nieruchomościami.

2.

Związane z budową autostrad nieruchomości Skarbu Państwa pozostające przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w użytkowaniu Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad przechodzą nieodpłatnie w trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

3.

Ustanowienie trwałego zarządu, o którym mowa w ust. 2, stwierdza wojewoda w drodze decyzji.

4.

W okresie nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 2002 r. wpływy ze źródeł, o których mowa w art. 39a ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy zmienianej w art. 29, stanowią dochody środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z przeznaczeniem na pokrycie kosztów związanych z finansowaniem zadań, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 17, oraz z finansowaniem wynagrodzeń i innych świadczeń pracowniczych na rzecz pracowników likwidowanej Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad.

5.

Środki finansowe Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, stanowiące jej przychody, zgromadzone na rachunku bankowym, podlegają przekazaniu, w terminie nie późniejszym niż 1 miesiąc od dnia likwidacji Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, na rachunek środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w ust. 4.
 ”
„ 

Art. 77.

Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne.
 ”
„ 

Art. 81.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r., z wyjątkiem:

1)

art. 31, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2002 r.,

2)

art. 52 pkt 12 lit. a), art. 59, art. 62 pkt 1, art. 71 ust. 2 i art. 79, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia,

3)

art. 1 ust. 1 pkt 1, ust. 5 oraz ust. 6 i art. 10 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 31 marca 2002 r.,

4)

art. 50 pkt 7, który wchodzi w życie z dniem 6 kwietnia 2002 r.,

5)

art. 2 ust. 3, art. 25, art. 36 pkt 1, 2 i 4, art. 41, art. 48, art. 52 pkt 5, art. 63 pkt 1 oraz art. 80 ust. 1 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2002 r.,

6)

art. 27 i art. 52 pkt 13 w zakresie dotyczącym art. 33a ust. 1 pkt 9, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.,

7)

(uchylony).
 ”
 ;

18)

art. 2 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 62, poz. 554), który stanowi:
„ 

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

19)

art. 39 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 41, poz. 365), który stanowi:
„ 

Art. 39.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2002 r., z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie z dniem 30 kwietnia 2002 r., i art. 29, który wchodzi w życie z dniem 5 czerwca 2002 r.
 ”
 ;

20)

art. 235 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu   (Dz. U. Nr 74, poz. 676), który stanowi:
„ 

Art. 235.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 227 i art. 233, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
 ”
 ;

21)

art. 32 ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zniesieniu Generalnego Inspektora Celnego, o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 89, poz. 804), który stanowi:
„ 

Art. 32.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2002 r., z wyjątkiem:

1)

art. 27 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia,

2)

art. 2, który wchodzi w życie z dniem 30 czerwca 2002 r.,

3)

art. 9 pkt 7 i art. 21, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
 ”
 ;

22)

art. 102 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta   (Dz. U. Nr 113, poz. 984), który stanowi:
„ 

Art. 102.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 28-81, art. 82 pkt 1 i 6 oraz art. 83-99 wchodzą w życie w dniu wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzonych w związku z zakończeniem kadencji tych organów wybranych w dniu 11 października 1998 r.
 ”
 ;

23)

art. 11 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2002 oraz niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 216, poz. 1826), który stanowi:
„ 

Art. 11.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., z wyjątkiem art. 5, który wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

24)

art. 89 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym   (Dz. U. Nr 80, poz. 717), który stanowi:
„ 

Art. 89.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia.
 ”
 ;

25)

art. 45 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych   (Dz. U. Nr 80, poz. 721), który stanowi:
„ 

Art. 45.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i traci moc, z wyjątkiem rozdziału 6, z dniem 31 grudnia 2007 r.
 ”
 ;

26)

art. 6-13 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 200, poz. 1953), które stanowią:
„ 

Art. 6.

1.

W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. przedsiębiorcy wykonujący międzynarodowy transport drogowy lub niezarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy są obowiązani do uiszczania opłaty dodatkowej za jednokrotny przejazd pojazdu silnikowego lub zespołu pojazdów o nacisku osi pojedynczej ponad 98 kN (10,0 t) do 112,7 kN (11,5 t) po głównych drogach tranzytowych.

2.

Wykaz dróg, o których mowa w ust. 1, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze stan techniczny dróg oraz ochronę dróg przed zniszczeniem.

3.

Wysokość opłaty dodatkowej w poszczególnych latach jej obowiązywania określa się następująco:
Rok
Wysokość opłaty dodatkowej w złotych
pojazdy o zawieszeniu standardowym
pojazdy o zawieszeniu pneumatycznym
2004
400
300
2005
364
272
2006
320
240
2007
280
212
2008
220
164
     

4.

Za przejazd pojazdu o nacisku osi pojedynczej ponad 98 kN (10,0 t) do 112,7 kN (11,5 t) po głównych drogach tranzytowych bez uiszczenia opłaty dodatkowej inspektor Inspekcji Transportu Drogowego lub funkcjonariusz Policji wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną.

5.

Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, wynosi odpowiednio:
Rok
Wysokość kary pieniężnej w złotych
pojazdy o zawieszeniu standardowym
pojazdy o zawieszeniu pneumatycznym
2004
4 000
3 000
2005
3 640
2 720
2006
3 200
2 400
2007
2 800
2 120
2008
2 200
1 640
     

6.

Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 13g ust. 3-12 oraz art. 40c ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.

7.

Uiszczenie opłaty dodatkowej następuje przez nabycie przez dokonującego przejazdu wypełnionej karty opłaty dodatkowej.

8.

Karty opłaty dodatkowej są drukami ścisłego zarachowania, odpowiednio zabezpieczonymi, w szczególności przez zastosowanie:

1)

papieru ze znakiem wodnym;

2)

papieru zabezpieczonego chemicznie przed próbami usuwania zapisów w dokumencie;

3)

numeracji nadrukowanej farbą czarną;

4)

napisów w kolorze czarnym.

9.

Opłata dodatkowa może być uiszczana:

1)

na drogowych przejściach granicznych:

a)

w placówkach kontroli granicznej,

b)

w urzędach celnych;

2)

w urzędach celnych wewnątrz kraju.

10.

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wzór karty opłaty dodatkowej,

2)

sposób jej wypełniania,

3)

okres ważności karty opłaty dodatkowej
- mając na uwadze potrzebę zabezpieczenia kart opłaty dodatkowej przed podrobieniem, uszkodzeniem i zniszczeniem.

11.

Do opłat dodatkowych stosuje się odpowiednio art. 40b ust. 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 1.

12.

Opłaty dodatkowe i kary pieniężne stanowią przychód środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z przeznaczeniem na dostosowanie nawierzchni głównych dróg tranzytowych do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku na pojedynczą oś do 112,7 kN (11,5 t).

13.

Koszt druku i dystrybucji kart opłat, o których mowa w ust. 1, ponosi Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad z przychodów środka specjalnego.

Art. 7.

Jeżeli budowa, przebudowa lub remont drogi wymaga przełożenia urządzenia lub obiektu, niezwiązanego z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, umieszczonego w pasie drogowym na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, koszt tego przełożenia ponosi zarządca drogi, pod warunkiem zachowania dotychczasowych właściwości użytkowych oraz parametrów technicznych tego urządzenia lub obiektu.

Art. 8.

Opłata, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, może być pobierana za przejazd pojazdów przez obiekt mostowy lub tunel, które zostały wybudowane po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 9.

Do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 10.

Do postępowań administracyjnych wszczętych, a niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 11.

Do dnia wejścia w życie przepisów określonych w art. 40 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 do wydawania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego, ustalania opłat i kar z tego tytułu oraz przeznaczania środków pochodzących z tych opłat i kar stosuje się przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 12.

Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej załączniki nr 1 i 2 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu określonym w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszej ustawy.

Art. 13.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1)

art. 1 pkt 13-15, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia;

2)

art. 1 pkt 30, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;

3)

art. 1 pkt 45 w zakresie art. 41 ust. 4-6, który wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej;

4)

art. 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
 ”
 ;

27)

art. 17 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie niektórych ustaw   (Dz. U. Nr 217, poz. 2124), który stanowi:
„ 

Art. 17.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
 ”
 ;

28)

art. 90 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej   (Dz. U. Nr 173, poz. 1808), który stanowi:
„ 

Art. 90.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1)

art. 27 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.;

2)

art. 15 pkt 2, art. 23 pkt 1-4, art. 69 i art. 70, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.
 ”
 .

Załącznik   -   Tekst jednolity ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

Art. 1.

Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Art. 2.

1.

Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1)

drogi krajowe;

2)

drogi wojewódzkie;

3)

drogi powiatowe;

4)

drogi gminne.

2.

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

31)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200, poz. 1953), która weszła w życie z dniem 9 grudnia 2003 r..

Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane   (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 92, poz. 881, Nr 93, poz. 888 i Nr 96, poz. 959.), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

Art. 2a.

1.

Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.

2.

Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Art. 33)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na:

1)

drogi ogólnodostępne;

2)

drogi o ograniczonej dostępności, w tym autostrady i drogi ekspresowe.

Art. 44)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)

pas drogowy - wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą;

2)

droga - budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym;

3)

ulica - drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe;

4)

torowisko tramwajowe - część ulicy między skrajnymi szynami wraz z zewnętrznymi pasami bezpieczeństwa o szerokości 0,5 m każdy;

5)

jezdnia - część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów;

6)

chodnik - część drogi przeznaczoną do ruchu pieszych;

7)

korona drogi - jezdnie z poboczami, pasami awaryjnego postoju lub pasami przeznaczonymi do ruchu pieszych, zatokami autobusowymi lub postojowymi, a przy drogach dwujezdniowych - również z pasem dzielącym jezdnie;

8)

zjazd - połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

9)

skrzyżowanie dróg publicznych:

a)

jednopoziomowe - przecięcie się lub połączenie dróg publicznych na jednym poziomie,

b)

wielopoziomowe - krzyżowanie się lub połączenie dróg publicznych na różnych poziomach, zapewniające pełną lub częściową możliwość wyboru kierunku jazdy (węzeł drogowy) lub krzyżowanie się dróg na różnych poziomach, uniemożliwiające wybór kierunku jazdy (przejazd drogowy);

10)

droga ekspresowa - drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych:

a)

wyposażoną w jedną lub dwie jezdnie,

b)

posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania z przecinającymi ją innymi drogami transportu lądowego i wodnego, z dopuszczeniem wyjątkowo jednopoziomowych skrzyżowań z drogami publicznymi,

c)

wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek, przeznaczone wyłącznie dla użytkowników drogi;

11)

autostrada - drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych:

a)

wyposażoną przynajmniej w dwie trwale rozdzielone jednokierunkowe jezdnie,

b)

posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania ze wszystkimi przecinającymi ją drogami transportu lądowego i wodnego,

c)

wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek, przeznaczone wyłącznie dla użytkowników autostrady;

12)

drogowy obiekt inżynierski - obiekt mostowy, tunel, przepust i konstrukcję oporową;

13)

obiekt mostowy - budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji nad przeszkodą terenową, w szczególności: most, wiadukt, estakadę, kładkę;

14)

tunel - budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji przez przeszkodę terenową lub pod nią, w tym przejście podziemne;

15)

przepust - budowlę o przekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczoną do przeprowadzenia cieków, szlaków wędrówek zwierząt dziko żyjących lub urządzeń technicznych przez nasyp drogi;

16)

konstrukcja oporowa - budowlę przeznaczoną do utrzymywania w stanie stateczności nasypu lub wykopu;

17)

budowa drogi - wykonywanie połączenia drogowego między określonymi miejscami lub miejscowościami, a także jego odbudowę i rozbudowę;

18)

przebudowa drogi - wykonywanie robót, w których wyniku następuje podwyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi, niewymagających zmiany granic pasa drogowego;

19)

remont drogi - wykonywanie robót przywracających pierwotny stan drogi, także przy użyciu wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pierwotnym;

20)

utrzymanie drogi - wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej;

21)

ochrona drogi - działania mające na celu niedopuszczenie do przedwczesnego zniszczenia drogi, obniżenia klasy drogi, ograniczenia jej funkcji, niewłaściwego jej użytkowania oraz pogorszenia warunków bezpieczeństwa ruchu;

22)

zieleń przydrożna - roślinność umieszczoną w pasie drogowym, mającą na celu w szczególności ochronę użytkowników drogi przed oślepianiem przez pojazdy nadjeżdżające z kierunku przeciwnego, ochronę drogi przed zawiewaniem i zaśnieżaniem, ochronę przyległego terenu przed nadmiernym hałasem, zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleby;

23)

reklama - nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek materialnej formie wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów o znakach i sygnałach lub znakiem informującym o obiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę;

24)

dostępność drogi - cechę charakteryzującą gęstość połączeń danej drogi z innymi drogami przez skrzyżowania dróg oraz zakres dostępu do drogi przez zjazdy;

25)

pojazd nienormatywny - pojazd lub zespół pojazdów, którego masa, naciski osi lub wymiary wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi.

Art. 4a5)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sieć autostrad i dróg ekspresowych, mając na uwadze potrzeby społeczne i gospodarcze kraju w zakresie rozwoju infrastruktury.

2.

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, wykaz dróg o znaczeniu obronnym. Zarządzenie to nie podlega ogłoszeniu.

Art. 5.

1.

Do dróg krajowych zalicza się:

1)

autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich ciągach do czasu wybudowania autostrad i dróg ekspresowych;

2)

drogi międzynarodowe;

3)

drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajowych;

4)

drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących ruch osobowy i towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów);

5)

drogi alternatywne dla autostrad płatnych;

6)

drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich;

7)

drogi o znaczeniu obronnym.

26)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, a w miastach na prawach powiatu - opinii rad miast, w drodze rozporządzenia, zalicza drogi do kategorii dróg krajowych, mając na uwadze kryteria zaliczenia określone w ust. 1.

36)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych zarządów województw, a w miastach na prawach powiatu - właściwych prezydentów miast, w drodze rozporządzenia, ustala przebieg istniejących dróg krajowych, w celu zapewnienia ciągłości dróg krajowych.

Art. 6.

1.

Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, stanowiące połączenia między miastami, mające znaczenie dla województwa, i drogi o znaczeniu obronnym niezaliczone do dróg krajowych.

2.

Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz obrony narodowej.

37)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Ustalenie przebiegu istniejących dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa, po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów, na obszarze których przebiega droga, a w miastach na prawach powiatu - opinii prezydentów miast.

Art. 6a.

1.

Do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą.

28)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zaliczenie drogi do kategorii dróg powiatowych następuje w drodze uchwały rady powiatu w porozumieniu z zarządem województwa, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga, oraz zarządów sąsiednich powiatów, a w miastach na prawach powiatu - opinii prezydentów miast.

38)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Ustalenie przebiegu istniejących dróg powiatowych następuje w drodze uchwały rady powiatu, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga.

Art. 7.

1.

Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych.

2.

Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.

39)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.

Art. 7a10)Dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Organy właściwe w sprawach zaliczenia do kategorii i ustalenia przebiegu dróg, przekazując propozycje zaliczenia do kategorii lub propozycje ustalenia przebiegu dróg, wyznaczają termin do przedstawienia opinii, o których mowa w art. 5-7. Wyznaczony termin zgłaszania opinii nie może być krótszy niż 21 dni od dnia doręczenia propozycji do zaopiniowania.

2.

Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie uznaje się za akceptację propozycji.

Art. 811)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi.

2.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu.

3.

Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 2, należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu.

4.

Oznakowanie połączeń dróg wewnętrznych z drogami publicznymi oraz utrzymanie urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanych z funkcjonowaniem tych połączeń, należy do zarządcy drogi publicznej.

Art. 912)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, zaliczyć drogę niebędącą drogą publiczną w rozumieniu art. 1 do odpowiedniej kategorii, jeżeli droga ta:

1)

jest niezbędna do komunikacji publicznej;

2)

spełnia kryteria właściwe dla kategorii drogi wojewódzkiej, powiatowej lub gminnej;

3)

nie została zaliczona przez organ właściwy do zaliczenia do kategorii dróg wojewódzkich w trybie art. 6 ust. 2, powiatowych w trybie art. 6a ust. 2 lub gminnych w trybie art. 7 ust. 2.

2.

Finansowanie w zakresie budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, o których mowa w ust. 1, należy do zarządcy drogi właściwego dla kategorii, do której droga została zaliczona.

Art. 1013)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Organem właściwym do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii jest organ właściwy do zaliczenia jej do odpowiedniej kategorii.

2.

Pozbawienia drogi jej kategorii dokonuje się w trybie właściwym do zaliczenia drogi do odpowiedniej kategorii.

3.

Pozbawienie drogi dotychczasowej kategorii, z wyjątkiem przypadku wyłączenia drogi z użytkowania, jest możliwe jedynie w sytuacji jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii. Pozbawienie i zaliczenie nie może być dokonane później niż do końca trzeciego kwartału danego roku, z mocą od dnia 1 stycznia roku następnego.

4.

Nowo wybudowany odcinek drogi zostaje zaliczony do kategorii drogi, w której ciągu leży.

5.

Odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi z chwilą oddania go do użytkowania zostaje pozbawiony dotychczasowej kategorii i zaliczony do kategorii drogi gminnej.

6.

Drogom publicznym, obiektom mostowym i tunelom nadaje się numerację.

7.

Numery drogom, po zaliczeniu ich do kategorii dróg publicznych, nadają odpowiednio:

1)

drogom krajowym i wojewódzkim - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2)

drogom powiatowym i gminnym - zarządy województw.

8.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad oraz zarządy województw prowadzą rejestry numerów nadanych drogom.

9.

Jednolite numery inwentarzowe, zwane dalej „JNI”, obiektom mostowym i tunelom nadaje, na podstawie zgłoszeń zarządców dróg, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

10.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad prowadzi rejestr JNI nadanych obiektom mostowym i tunelom.

11.

Dla poszczególnych kategorii dróg właściwy zarządca drogi prowadzi ewidencję dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów.

12.

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób numeracji oraz zakres, treść i sposób prowadzenia ewidencji dróg publicznych, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów, a także treść i sposób prowadzenia rejestrów numerów nadanych drogom oraz rejestru JNI nadanych obiektom mostowym i tunelom, mając na względzie potrzeby zarządzania drogami publicznymi oraz gromadzenia danych o sieci tych dróg, w ramach jednolitej metodyki systemu referencyjnego.

Art. 11.

(uchylony).14)Przez art. 52 pkt 8 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

Art. 12.

(uchylony).14)Przez art. 52 pkt 8 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

Art. 1315)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za:

1)

parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania;

2)

przejazdy po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych.

2.

Korzystający z dróg publicznych mogą być obowiązani do ponoszenia opłat za:

1)

przejazdy przez obiekty mostowe i tunele zlokalizowane w ciągach dróg publicznych;

2)

przeprawy promowe na drogach publicznych.

3.

Od opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, są zwolnione:

1)

pojazdy:

a)

Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Państwowej Straży Pożarnej, jednostek ochrony przeciwpożarowej, Straży Granicznej, pogotowia ratunkowego, Służby Więziennej, Służby Celnej,

b)

zarządów dróg,

c)

Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także sił zbrojnych państw obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi,

d)

wykorzystywane w ratownictwie lub w przypadku klęski żywiołowej;

2)

autobusy szkolne przewożące dzieci do szkoły.

4.

Od opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 2, zwolnione są:

1)

ciągniki rolnicze i inne maszyny rolnicze;

2)

oznakowane pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdy zaopatrzone w kartę parkingową.

5.

Korzystający z drogi publicznej może być zwolniony z opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, w przypadku wykonywania przez niego przejazdów w ramach pomocy humanitarnej i medycznej.

6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 5, następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu, na wniosek podmiotu występującego o takie zwolnienie.

Art. 13a16)W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 2124), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r..

Zadania w zakresie budowy i eksploatacji autostrad i dróg ekspresowych mogą być realizowane:

1)

na zasadach ogólnych określonych w ustawie;

2)

na zasadach określonych w przepisach o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.

Art. 13b17)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

2.

Strefę płatnego parkowania ustala się na obszarach charakteryzujących się znacznym deficytem miejsc postojowych, jeżeli uzasadniają to potrzeby organizacji ruchu, w celu zwiększenia rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, w szczególności w celu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej.

3.

Rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania.

4.

Rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania:

1)

ustala wysokość stawek opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, z tym że opłata za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może przekraczać 3 zł;

2)

może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;

3)

określa sposób pobierania opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1.

5.

Stawki opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, mogą być zróżnicowane w zależności od miejsca parkowania. Przy ustalaniu stawek uwzględnia się progresywne narastanie opłaty przez pierwsze trzy godziny parkowania, przy czym progresja nie może przekraczać powiększenia stawki opłaty o 20% za kolejne godziny w stosunku do stawki za poprzednią godzinę parkowania. Stawka opłaty za czwartą godzinę i za kolejne godziny parkowania nie może przekraczać stawki opłaty za pierwszą godzinę parkowania.

6.

Organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach w uzgodnieniu z zarządcą drogi:

1)

wyznacza w strefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową;

2)

może wyznaczać w strefie płatnego parkowania zastrzeżone stanowiska postojowe (koperty) w celu korzystania z nich na prawach wyłączności w określonych godzinach lub całodobowo.

7.

Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku - zarządca drogi.

Art. 13c18)Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, pobiera się za:

1)

jednorazowy przejazd w wyznaczonym czasie, po ustalonej trasie, pojazdu nienormatywnego;

2)

jednorazowy przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu nienormatywnego, który przekracza granicę państwa;

3)

przejazdy pojazdu nienormatywnego na podstawie zezwolenia wydanego na czas określony;

4)

przejazdy pojazdu nienormatywnego na podstawie zezwolenia wydanego na czas nieokreślony.

2.

Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się jako iloczyn liczby kilometrów przejazdu pojazdu nienormatywnego i stawki opłaty za przekroczenie dopuszczalnej wielkości parametru tego pojazdu, przewidzianej w przepisach określających warunki techniczne pojazdów. W przypadku przekroczenia dopuszczalnej wielkości więcej niż jednego parametru opłatę ustala się za każde przekroczenie oddzielnie. Jeżeli przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi występują na kilku osiach pojedynczych lub składowych osi wielokrotnej pojazdu, opłatę ustala się za każde przekroczenie oddzielnie.

3.

Stawki opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do ustawy.

4.

Stawki opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wynoszą:

1)

150 zł - za przekroczenie dopuszczalnej długości pojazdu nie więcej niż o 2 m;

2)

150 zł - za przekroczenie dopuszczalnej szerokości pojazdu nieprzekraczającej 3 m;

3)

450 zł - za przekroczenie dopuszczalnych wielkości nacisków osi pojedynczych lub składowych do 15%.

5.

Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ustala się jako iloczyn liczby dni ważności zezwolenia i stawki opłaty dziennej.

6.

Stawka opłaty dziennej, o której mowa w ust. 5, wynosi:

1)

10 zł - za przekroczenie dopuszczalnej szerokości pojazdu;

2)

5 zł - za każdy rozpoczęty 1 m ponad dopuszczalną długość pojazdu.

7.

Stawka opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 4, wynosi 20 zł.

8.

Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, pobiera się przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

9.

Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustala i pobiera Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna.

10.

Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala i pobiera naczelnik urzędu celnego.

11.

Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, ustala i pobiera starosta.

12.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się przy udzielaniu zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego, w drodze decyzji administracyjnej.

13.

Termin uiszczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna.

14.

Opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest pobierana przed wydaniem zezwolenia.

15.

W przypadku odstąpienia od dokonania przejazdu przed terminem określonym w zezwoleniu opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega zwrotowi. Zwrotu dokonuje organ, który pobrał opłatę.

Art. 13d18)Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Opłata, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, może być pobierana za przejazd pojazdów przez obiekt mostowy lub tunel, którego długość jest większa niż 400 m.

2.

Przez długość obiektu mostowego lub tunelu, o której mowa w ust. 1, należy rozumieć długość całkowitą obiektu podaną w dokumentach ewidencyjnych obiektu mostowego lub tunelu, prowadzonych zgodnie z przepisami w sprawie numeracji i ewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli i promów.

3.

Ustala się następujące kategorie pojazdów w celu określania wysokości opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1:

1)

kategoria 1 - trójkołowe lub czterokołowe pojazdy samochodowe o masie własnej nieprzekraczającej 550 kg;

2)

kategoria 2 - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusów, oraz zespoły tych pojazdów;

3)

kategoria 3 - autobusy o dwóch osiach, ciągniki samochodowe bez naczep;

4)

kategoria 4 - samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, autobusy o trzech i więcej osiach, pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi do pięciu;

5)

kategoria 5 - zespoły pojazdów składające się z samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i przyczepy albo z autobusu i przyczepy oraz pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi powyżej pięciu, a także pojazdy specjalne.

4.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić dla obiektów mostowych zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przejazd przez obiekt mostowy nie może przekroczyć dla:

1)

pojazdu kategorii 1 - 4 zł;

2)

pojazdu kategorii 2 - 5 zł;

3)

pojazdu kategorii 3 - 6 zł;

4)

pojazdu kategorii 4 - 8 zł;

5)

pojazdu kategorii 5 - 9 zł.

5.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, może wprowadzić dla obiektów mostowych zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przejazd przez obiekt mostowy nie może przekroczyć stawek określonych w ust. 4 pkt 1-5.

6.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić dla tuneli zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przejazd przez tunel nie może przekroczyć dla:

1)

pojazdu kategorii 1 - 8 zł;

2)

pojazdu kategorii 2 - 10 zł;

3)

pojazdu kategorii 3 - 12 zł;

4)

pojazdu kategorii 4 - 15 zł;

5)

pojazdu kategorii 5 - 18 zł.

7.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, może wprowadzić dla tuneli zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przejazd przez tunel nie może przekroczyć stawek, o których mowa w ust. 6 pkt 1-5.

8.

Minister właściwy do spraw transportu wprowadzając opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, w drodze rozporządzenia:

1)

może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi,

2)

określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty,

3)

określa sposób pobierania tej opłaty
- uwzględniając w szczególności potrzeby użytkowników w zakresie częstotliwości korzystania z obiektów mostowych i tuneli, zmniejszenie skutków finansowych wprowadzenia opłaty dla mieszkańców, dostępność informacji o wysokości opłat oraz koszt poboru tej opłaty.

9.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wprowadzając opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, w drodze uchwały:

1)

może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;

2)

określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty;

3)

określa sposób pobierania tej opłaty.

10.

Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku - zarządca drogi.

Art. 13e18)Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Opłata, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, może być pobierana za przewóz promem osób, zwierząt, bagażu lub pojazdów.

2.

Nie pobiera się opłaty za przewóz osób od kierowcy przewożonego pojazdu.

3.

Nie pobiera się opłaty za przewóz zwierzęcia przewożonego jako bagaż ręczny.

4.

Nie pobiera się opłaty za przewóz bagażu od osoby przewożącej bagaż ręczny, którego masa nie przekracza 20 kg na osobę.

5.

Ustala się następujące kategorie pojazdów w celu określania wysokości opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2:

1)

kategoria 1 - trójkołowe lub czterokołowe pojazdy samochodowe o masie własnej nieprzekraczającej 550 kg, motorowery i motocykle;

2)

kategoria 2 - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusów, oraz zespoły tych pojazdów, a także pojazdy zaprzęgowe;

3)

kategoria 3 - autobusy o dwóch osiach, ciągniki samochodowe bez naczep;

4)

kategoria 4 - samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, autobusy o trzech i więcej osiach, pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi do pięciu;

5)

kategoria 5 - zespoły pojazdów składające się z samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i przyczepy albo z autobusu i przyczepy oraz pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi powyżej pięciu, a także pojazdy specjalne.

6.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić dla przepraw promowych zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przewóz promem nie może przekroczyć dla:

1)

jednej osoby - 3 zł;

2)

jednego zwierzęcia - 3 zł;

3)

jednej sztuki bagażu - 5 zł;

4)

pojazdu:

a)

kategorii 1 - 8 zł,

b)

kategorii 2 - 10 zł,

c)

kategorii 3 - 12 zł,

d)

kategorii 4 - 15 zł,

e)

kategorii 5 - 18 zł.

7.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, może wprowadzić dla przepraw promowych zlokalizowanych w ciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, i ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za przewóz promem nie może przekroczyć stawek, o których mowa w ust. 6 pkt 1-4.

8.

Minister właściwy do spraw transportu wprowadzając opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, w drodze rozporządzenia:

1)

może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi,

2)

określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty,

3)

określa sposób pobierania tej opłaty
- uwzględniając w szczególności potrzeby użytkowników w zakresie częstotliwości korzystania z przepraw promowych, zmniejszenie skutków finansowych wprowadzenia opłaty dla mieszkańców, dostępność informacji o wysokości opłat oraz koszt poboru tej opłaty.

9.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wprowadzając opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, w drodze uchwały:

1)

może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;

2)

określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty;

3)

określa sposób pobierania tej opłaty.

10.

Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2, pobiera zarząd drogi, w której ciągu jest zlokalizowana przeprawa promowa, a w przypadku jego braku zarządca drogi.

Art. 13f18)Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Za nieuiszczenie opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się opłatę dodatkową.

2.

Rada gminy (rada miasta) określa wysokość opłaty dodatkowej, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej pobierania. Wysokość opłaty dodatkowej nie może przekroczyć 50 zł.

3.

Opłatę dodatkową, o której mowa w ust. 1, pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku zarządca drogi.

Art. 13g18)Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r..

1.

Za przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych bez zezwolenia określonego przepisami o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu wymierza się karę pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej.

2.

Wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do ustawy.

3.

Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z zastrzeżeniem ust. 4.

4.

Dokonujący przejazdu pojazdem nienormatywnym zarejestrowanym w kraju uiszcza wymierzoną karę pieniężną w terminie 21 dni od dnia jej wymierzenia oraz jest obowiązany do niezwłocznego przekazania dowodu uiszczenia kary pieniężnej organowi, który ją wymierzył.

5.

Karę pieniężną uiszcza się w formie bezgotówkowej za pomocą przekazu na właściwy rachunek bankowy lub za pomocą karty płatniczej, z tym że w przypadku przedsiębiorców zagranicznych możliwe jest uiszczenie kary pieniężnej w formie gotówkowej bezpośrednio organowi, który ją wymierzył.

6.

W przypadku uiszczenia kary pieniężnej w formie gotówkowej organ wydaje pokwitowanie na druku ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia tej kary.

7.

Koszty związane z uiszczeniem kary pieniężnej poprzez przekazanie jej na rachunek bankowy, a w przypadku uiszczenia kary pieniężnej za pomocą karty płatniczej - koszty związane z autoryzacją transakcji i przekazem środków na właściwy rachunek bankowy - pokrywa wpłacający.

8.

W przypadku uwzględnienia odwołania uiszczona kara pieniężna podlega zwrotowi z rachunku środka specjalnego, o którym mowa w art. 40a ust. 1, w terminie 14 dni od dnia uchylenia decyzji wymierzającej karę.

9.

Do czasu uiszczenia kary pieniężnej przez przedsiębiorcę zagranicznego pojazd kieruje się lub usuwa na jego koszt na najbliższy parking strzeżony.

10.

W zakresie postępowania w związku z usuwaniem pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy o ruchu drogowym.

11.

Zwrot pojazdu z parkingu następuje po ustaniu przyczyny skierowania pojazdu na parking i przedstawieniu przez kontrolowanego organowi, który wymierzył karę, dowodu uiszczenia kary pieniężnej.

12.

Jeżeli kara pieniężna nie zostanie uiszczona lub pojazd nie zostanie odebrany z parkingu w ciągu 30 dni od dnia wymierzenia kary pieniężnej, stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji   (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z późn. zm.19)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824, z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 193, poz. 1884, Nr 217, poz. 2124 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203.) dotyczące egzekucji należności pieniężnych z ruchomości.

Art. 14.

(uchylony).20)Przez art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.

Art. 15.

(uchylony).21)Przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Art. 1622)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

2.

Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

   Rozdział 1a   

(uchylony).23)Przez art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz. U. Nr 127, poz. 627), która weszła w życie z dniem 2 stycznia 1995 r.

   Rozdział 2   

Administracja drogowa

Art. 1724)W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r..

1.

Do zakresu działania ministra właściwego do spraw transportu należy:

1)

określanie kierunków rozwoju sieci drogowej;

225)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

wydawanie przepisów techniczno-budowlanych i eksploatacyjnych dotyczących dróg i drogowych obiektów inżynierskich;

3)

koordynacja działań w zakresie przygotowania dróg na potrzeby obrony państwa;

4)

koordynacja działań na rzecz rozwiązywania problemów klęsk żywiołowych w zakresie dróg publicznych;

5)

(uchylony);26)Przez art. 1 pkt 18 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

6)

sprawowanie nadzoru nad Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad.

2.

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, sposób koordynacji działań, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia sprawnego współdziałania właściwych organów i instytucji w tym zakresie.

Art. 1824)W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r..

1.

Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, do którego należy:

1)

wykonywanie zadań zarządcy dróg krajowych;

2)

realizacja budżetu państwa w zakresie dróg krajowych.

2.

Do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad należy również:

1)

współudział w realizacji polityki transportowej w zakresie dróg;

1a27)Dodany przez art. 1 pkt 19 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

gromadzenie danych i sporządzanie informacji o sieci dróg publicznych;

2)

nadzór nad przygotowaniem infrastruktury drogowej na potrzeby obrony państwa;

328)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

wydawanie zezwoleń na jednorazowy przejazd w określonym czasie i po ustalonej trasie pojazdów nienormatywnych;

4)

współpraca z administracjami drogowymi innych państw i organizacjami międzynarodowymi;

5)

współpraca z organami samorządu terytorialnego w zakresie rozbudowy i utrzymania infrastruktury drogowej;

6)

zarządzanie ruchem na drogach krajowych; 6a)29)Dodany przez art. 1 pkt 19 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1. ochrona zabytków drogownictwa;

7)

wykonywanie zadań związanych z przygotowywaniem i koordynowaniem budowy i eksploatacji albo wyłącznie eksploatacji, autostrad płatnych, w tym:

a30)Ze zmianą wprowadzoną przez art. 34 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721), która weszła w życie z dniem 25 maja 2003 r.)

prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad płatnych, przygotowywanie dokumentów wymaganych w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko - na etapie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska,

b)

współpraca z organami właściwymi w sprawach zagospodarowania przestrzennego, obrony narodowej, geodezji i gospodarki gruntami, ewidencji gruntów i budynków, scalania i wymiany gruntów, melioracji wodnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, ochrony środowiska oraz ochrony zabytków,

c)

nabywanie, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, nieruchomości pod autostrady i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego prawa do nieruchomości,

d)

opracowywanie projektów kryteriów oceny ofert w postępowaniu przetargowym i przeprowadzanie postępowań przetargowych,

e)

(uchylona),31)Przez art. 7 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808), która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 2004 r.

f)

uzgadnianie projektu budowlanego autostrady lub jej odcinka w zakresie zgodności z przepisami techniczno-budowlanymi dotyczącymi autostrad płatnych,

g32)W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 31.)

kontrola budowy i eksploatacji autostrady w zakresie przestrzegania warunków umowy o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady,

h)

wykonywanie innych zadań, w sprawach dotyczących autostrad, określonych przez ministra właściwego do spraw transportu;

833)Dodany przez art. 3 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 16.)

pobieranie opłat za przejazd zgodnie z przepisami o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.

3.

Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu powołuje Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad odwołuje Prezes Rady Ministrów.

4.

Minister właściwy do spraw transportu na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad powołuje zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad odwołuje minister właściwy do spraw transportu.

Art. 18a34)Dodany przez art. 17 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 24..

1.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad realizuje swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad wykonuje również zadania zarządu dróg krajowych.

2.

W skład Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad wchodzą oddziały w województwach.

3.

Obszar działania oddziału pokrywa się z obszarem województwa.

4.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad powołuje i odwołuje dyrektorów oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

5.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad może upoważnić pracowników Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad do załatwiania określonych spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych.

6.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze zarządzenia, nadaje Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad statut, określający jej wewnętrzną organizację.

735)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania informacji oraz gromadzenia i udostępniania danych o sieci dróg publicznych, obiektach mostowych, tunelach oraz promach, uwzględniając potrzebę zapewnienia ich jednolitości i kompletności.

8.

Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad otrzymuje środki, ustalane corocznie w ustawie budżetowej, na związane z budową autostrad prace studialne i dokumentacyjne, nabywanie nieruchomości i gospodarowanie nimi, odszkodowania, należności z tytułu ochrony gruntów leśnych, prace scaleniowe i wymienne, przebudowę urządzeń infrastruktury technicznej, przeprowadzanie ratowniczych badań archeologicznych i badań ekologicznych oraz opracowywanie ich wyników.

Art. 19.

136)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

237)W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2002 oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 216, poz. 1826), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r..

Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, są dla dróg:

1)

krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2)

wojewódzkich - zarząd województwa;

3)

powiatowych - zarząd powiatu;

4)

gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

338)W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 31..

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad jest zarządcą autostrady wybudowanej na zasadach określonych w ustawie do czasu przekazania jej, w drodze porozumienia, spółce, z którą zawarto umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady. Spółka pełni funkcję zarządcy autostrady płatnej na warunkach określonych w umowie o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, z wyjątkiem zadań, o których mowa w art. 20 pkt 1, 8 i 17, które wykonuje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

3a.

(uchylony).39)Przez art. 17 pkt 4 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 24.

440)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

541)Ze zmianą wprowadzoną przez art. 41 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. Nr 113, poz. 984), który wszedł w życie z dniem wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzonych w związku z zakończeniem kadencji tych organów wybranych w dniu 11 października 1998 r..

W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

6.

(uchylony).42)Przez art. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 37.

Art. 20.

Do zarządcy drogi należy w szczególności:

143)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;

244)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich;

3)

pełnienie funkcji inwestora;

445)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą;

5)

realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu;

6)

przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju;

7)

koordynacja robót w pasie drogowym;

846)W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 24.)

wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego i zjazdy z dróg oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych;

947)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

prowadzenie ewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz udostępnianie ich na żądanie uprawnionym organom;

9a48)Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. e ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

sporządzanie informacji o drogach publicznych oraz przekazywanie ich Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad;

1049)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. f ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich oraz przepraw promowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego;

11)

wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających;

12)

przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników;

13)

przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg;

1450)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. g ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

wprowadzanie ograniczeń lub zamykanie dróg i drogowych obiektów inżynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów drogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia;

15)

dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego;

1651)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. h ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów;

1751)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. h ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

nabywanie nieruchomości pod pasy drogowe dróg publicznych i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego prawa do tych nieruchomości;

1852)Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. i ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

nabywanie nieruchomości innych niż wymienione w pkt 17 na potrzeby zarządzania drogami i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego do nich prawa.

Art. 21.

153)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2-4 i ust. 5, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca.

1a53)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządca drogi może upoważnić pracowników odpowiednio: urzędu marszałkowskiego, starostwa, urzędu miasta lub gminy albo pracowników jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, do załatwiania spraw w jego imieniu, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych.

253)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządy dróg mają prawo do:

1)

wstępu na grunty przyległe do pasa drogowego, jeżeli jest to niezbędne do wykonywania czynności związanych z utrzymaniem i ochroną dróg;

2)

urządzania czasowego przejazdu przez grunty przyległe do pasa drogowego w razie przerwy w komunikacji na drodze;

3)

ustawiania na gruntach przyległych do pasa drogowego zasłon przeciwśnieżnych.

3.

Właścicielom lub użytkownikom gruntów, którzy ponieśli szkody w wyniku czynności wymienionych w ust. 2, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

Art. 22.

1.

Zarząd drogi sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami w pasie drogowym.

254)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Grunty, o których mowa w ust. 1, zarząd drogi może oddawać w najem, dzierżawę albo je użyczać, w drodze umowy, na cele związane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, a także na cele związane z potrzebami obsługi użytkowników ruchu. Zarząd drogi może pobierać z tytułu najmu lub dzierżawy opłaty w wysokości ustalonej w umowie. Przepisów art. 43 ust. 2 pkt 3 i art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami   (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.55)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 19, poz. 177, Nr 91, poz. 870, Nr 92, poz. 880 i Nr 141, poz. 1492.) nie stosuje się.

354)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

W przypadku nabywania gruntów przeznaczonych pod pas drogowy zarząd drogi może wystąpić z wnioskiem o dokonanie podziału lub scalenia i podziału nieruchomości, zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami lub przepisami o scalaniu gruntów.

Art. 23-24.

(wygasły).56)Rozdział 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 52 pkt 10 ustawy, o której mowa w odnośniku 14, nie zawiera tych artykułów.

   Rozdział 3   

Skrzyżowania dróg z innymi drogami komunikacji lądowej i powietrznej oraz liniowymi urządzeniami technicznymi

Art. 2557)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona skrzyżowań dróg różnej kategorii, wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi w pasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi z funkcjonowaniem tego skrzyżowania, należy do zarządcy drogi właściwego dla drogi wyższej kategorii.

2.

Koszt budowy lub przebudowy skrzyżowania, o którym mowa w ust. 1, wraz z koniecznymi drogowymi obiektami inżynierskimi w pasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi z funkcjonowaniem tego skrzyżowania, ponosi zarządca drogi, który wystąpił z inicjatywą budowy lub przebudowy takiego skrzyżowania.

3.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona skrzyżowania autostrady lub drogi ekspresowej z innymi drogami publicznymi, wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi w pasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi z funkcjonowaniem tego skrzyżowania, należy do zarządcy autostrady lub drogi ekspresowej.

4.

Koszt budowy lub przebudowy skrzyżowania, o którym mowa w ust. 3, wraz z koniecznymi drogowymi obiektami inżynierskimi w pasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi z funkcjonowaniem tego skrzyżowania, ponosi zarządca drogi, który wystąpił z inicjatywą budowy lub przebudowy takiego skrzyżowania.

Art. 2658)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona budowli brzegowych przepraw promowych zlokalizowanych w ciągu drogi wraz z urządzeniami i instalacjami oraz jednostkami przeprawowymi (promami) należy do zarządcy tej drogi.

Art. 27.

(uchylony).59)Przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 47, poz. 212), która weszła w życie z dniem 9 lipca 1993 r.

Art. 28.

160)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona skrzyżowań dróg z liniami kolejowymi w poziomie szyn, wraz z zaporami, urządzeniami sygnalizacyjnymi, znakami kolejowymi, jak również nawierzchnią drogową w obszarze między rogatkami, a w przypadku ich braku - w odległości 4 m od skrajnych szyn, należy do zarządu kolei.

2.

Do zarządów kolei należy również:

1)

konserwacja znajdującej się nad skrajnią kolejową dolnej części konstrukcji wiaduktów drogowych, łącznie z urządzeniami zabezpieczającymi;

2)

budowa i utrzymanie urządzeń odwadniających wiadukty kolejowe nad drogami, łącznie z urządzeniami odprowadzającymi wodę poza koronę drogi;

3)

budowa skrzyżowań dróg z torami kolejowymi w różnych poziomach w razie budowy nowej lub zmiany trasy istniejącej linii kolejowej, zwiększenia ilości torów, elektryfikacji linii, zwiększenia szybkości lub częstotliwości ruchu pociągów.

Art. 28a61)Dodany przez art. 1 pkt 28 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona torowiska tramwajowego umieszczonego w pasie drogowym należy do podmiotu zarządzającego torowiskiem tramwajowym.

2.

Podmiot zarządzający torowiskiem tramwajowym, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia z zarządcą drogi warunki wykonania robót na terenie tego torowiska.

Art. 2962)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Budowa lub przebudowa zjazdu należy:

1)

w przypadku budowy lub przebudowy drogi, jeżeli powoduje to zmianę dostępności drogi - do zarządcy drogi;

2)

w pozostałych przypadkach - do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu.

2.

Zezwolenie na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wydaje się na czas nieokreślony. W zezwoleniu określa się miejsce lokalizacji zjazdu i jego parametry techniczne.

3.

Ze względu na wymogi wynikające z warunków technicznych dróg publicznych zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony.

4.

Zezwolenie na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wygasa, jeżeli w ciągu 3 lat od jego wydania zjazd nie został wybudowany.

Art. 29a63)Dodany przez art. 1 pkt 30 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 25 lutego 2004 r..

1.

Za wybudowanie lub przebudowę zjazdu:

1)

bez zezwolenia zarządcy drogi,

2)

o powierzchni większej niż określona w zezwoleniu zarządcy drogi
- zarządca drogi wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości 10-krotności opłaty ustalanej zgodnie z art. 40 ust. 4.

2.

Karę, o której mowa w ust. 1, zarządca drogi wymierza również za użytkowanie zjazdu po terminie określonym w zezwoleniu zarządcy drogi.

3.

Termin płatności kary, o której mowa w ust. 1, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna.

Art. 3064)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Utrzymywanie zjazdów, łącznie ze znajdującymi się pod nimi przepustami, należy do właścicieli lub użytkowników gruntów przyległych do drogi.

Art. 31.

(uchylony).65)Przez art. 1 pkt 32 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Art. 3266)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

W przypadku gdy budowa lub przebudowa drogi w miejscu jej przecięcia się z inną drogą transportu lądowego - z wyjątkiem skrzyżowania z linią kolejową w poziomie szyn, o którym mowa w art. 28 ust. 1 - wodnego, korytarzem powietrznym w strefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (w szczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

2.

Koszty przyłączy do urządzeń liniowych w granicach pasa drogowego, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa w całości zarządca drogi, a poza tymi granicami właściciel lub użytkownik urządzeń.

3.

Koszty przełożenia urządzeń liniowych w pasie drogowym, wynikające z naruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, w wysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń i przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa zarządca drogi.

4.

Jeżeli w wyniku uzgodnień zarządcy drogi z zainteresowaną stroną zostaną wprowadzone ulepszenia urządzeń, koszty tych ulepszeń pokrywa odpowiednio ich właściciel lub użytkownik.

5.

Przekazanie przez zarządcę drogi urządzeń, o których mowa w ust. 2-4, wykonanych w pasie drogowym, osobie uprawnionej następuje nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Art. 3367)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 34 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Wykonanie skrzyżowań nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów, o których mowa w art. 32 ust. 1, oraz linii kolejowych, powodujące naruszenie stanu istniejącej drogi lub konieczność dokonania zmian elementów drogi, należy do inwestora zlecającego budowę lub przebudowę tych obiektów.

   Rozdział 4   

Pas drogowy

Art. 34.

Odległość granicy pasa drogowego od zewnętrznej krawędzi wykopu, nasypu, rowu lub od innych urządzeń wymienionych w art. 4 pkt 1 i 2 powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a dla autostrad i dróg ekspresowych - co najmniej 2 m.

Art. 3568)w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Zarządca drogi sporządza i weryfikuje okresowo plany rozwoju sieci drogowej i przekazuje je, niezwłocznie po sporządzeniu, organom właściwym w sprawie sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego.

2.

W planach zagospodarowania przestrzennego województwa i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przeznacza się pod przyszłą budowę dróg pas terenu o szerokości uwzględniającej ochronę użytkowników dróg i terenu przyległego przed wzajemnym niekorzystnym oddziaływaniem.

3.

Zmianę zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, w szczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia w zakresie możliwości włączenia do drogi ruchu drogowego spowodowanego tą zmianą.

4.

W pasie terenu, o którym mowa w ust. 2, mogą być wznoszone tylko tymczasowe obiekty budowlane oraz urządzenia budowlane związane z obiektami budowlanymi. Ich usunięcie w wypadku budowy drogi następuje na koszt właściciela, bez odszkodowania.

5.

Nieruchomości położone w pasie, o którym mowa w ust. 2, stanowiące własność Skarbu Państwa, przeznaczone pod przyszłą budowę drogi, nie mogą być zbyte bez zgody właściwego zarządcy drogi.

Art. 3669)w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

W przypadku zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi lub niezgodnie z warunkami podanymi w tym zezwoleniu właściwy zarządca drogi orzeka, w drodze decyzji administracyjnej, o jego przywróceniu do stanu poprzedniego. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi lub niezgodnie z warunkami podanymi w tym zezwoleniu, wymagającego podjęcia przez właściwy organ nadzoru budowlanego decyzji o rozbiórce obiektu budowlanego.

Art. 37.

(uchylony).70)Przez art. 1 pkt 37 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Art. 3871)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Istniejące w pasie drogowym obiekty budowlane i urządzenia niezwiązane z gospodarką drogową lub obsługą ruchu, które nie powodują zagrożenia i utrudnień ruchu drogowego i nie zakłócają wykonywania zadań zarządu drogi, mogą pozostać w dotychczasowym stanie.

2.

Przebudowa lub remont obiektów budowlanych i urządzeń, o których mowa w ust. 1, należy do ich właściciela i wymaga zgody zarządcy drogi.

Art. 39.

1.

Zabrania się dokonywania w pasie drogowym czynności, które mogłyby powodować niszczenie lub uszkodzenie drogi i jej urządzeń albo zmniejszenie jej trwałości oraz zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego. W szczególności zabrania się:

172)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

lokalizacji obiektów budowlanych, umieszczania urządzeń, przedmiotów i materiałów niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego;

2)

włóczenia po drogach oraz porzucania na nich przedmiotów lub używania pojazdów niszczących nawierzchnię drogi;

373)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

poruszania się po drogach pojazdów nienormatywnych;

4)

samowolnego ustawiania, zmieniania i uszkadzania znaków drogowych i urządzeń ostrzegawczo-zabezpieczających;

574)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret trzecie ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

umieszczania reklam poza obszarami zabudowanymi, z wyjątkiem parkingów;

6)

umieszczania urządzeń zastępujących obowiązujące znaki drogowe;

7)

niszczenia rowów, skarp, nasypów i wykopów oraz samowolnego rozkopywania drogi;

8)

zaorywania lub zwężania w inny sposób pasa drogowego;

9)

odprowadzania wody i ścieków z urządzeń melioracyjnych, gospodarskich lub zakładowych do rowów przydrożnych lub na jezdnię drogi;

10)

wypasania zwierząt gospodarskich;

1175)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret czwarte ustawy, o której mowa w odnośniku 1.)

rozniecania ognisk w pobliżu drogowych obiektów inżynierskich i przepraw promowych oraz przejeżdżania przez nie z otwartym ogniem;

12)

usuwania, niszczenia i uszkadzania zadrzewień przydrożnych.

2.

(uchylony).76)Przez art. 1 pkt 39 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

377)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

W szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 7, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 40.

4.

Utrzymanie obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 3, należy do ich posiadaczy.

578)Dodany przez art. 1 pkt 39 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Jeżeli budowa, przebudowa lub remont drogi wymaga przełożenia urządzenia lub obiektu, o którym mowa w ust. 3, koszt tego przełożenia ponosi:

1)

zarządca drogi - w przypadku gdy okres umieszczenia urządzenia lub obiektu w pasie drogowym jest krótszy lub równy 4 lata, licząc od dnia wydania zezwolenia przez zarządcę drogi, pod warunkiem zachowania dotychczasowych właściwości użytkowych oraz parametrów technicznych urządzenia lub obiektu;

2)

właściciel urządzenia lub obiektu - w przypadku gdy:

a)

okres umieszczenia urządzenia lub obiektu w pasie drogowym jest dłuższy niż 4 lata, licząc od dnia wydania zezwolenia przez zarządcę drogi,

b)

na żądanie właściciela wprowadzono ulepszenia w urządzeniu lub obiekcie.

678)Dodany przez art. 1 pkt 39 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządca drogi w trakcie budowy lub przebudowy drogi może zlokalizować w pasie drogowym kanał technologiczny, służący umieszczeniu podziemnych urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanej z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, w szczególności linii telekomunikacyjnych.

778)Dodany przez art. 1 pkt 39 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Zarządca drogi udostępnia, w drodze umowy dzierżawy lub najmu, kanały technologiczne, o których mowa w ust. 6, zainteresowanym podmiotom wybranym w drodze przetargu, z zachowaniem przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zarządca drogi pobiera z tego tytułu opłaty w wysokości ustalonej w umowie.

878)Dodany przez art. 1 pkt 39 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Wykonywanie zadań związanych z zarządzaniem kanałami technologicznymi, o których mowa w ust. 6, zarządca drogi może powierzyć, w drodze umowy, podmiotowi wyłonionemu w drodze przetargu, z zachowaniem przepisów o zamówieniach publicznych.

Art. 4079)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej.

2.

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:

1)

prowadzenia robót w pasie drogowym;

2)

umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego;

3)

umieszczania w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam;

4)

zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności w celach innych niż wymienione w pkt 1-3.

3.

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę.

4.

Opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 4, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych zajętej powierzchni pasa drogowego, stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego i liczby dni zajmowania pasa drogowego.

5.

Opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia i rocznej stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego.

6.

Opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy obiektu budowlanego albo powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego i stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego.

7.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, ustala dla dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego, z tym że stawki opłaty, o których mowa w ust. 4 i 6, nie mogą przekroczyć 10 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego, a stawka opłaty, o której mowa w ust. 5, nie może przekroczyć 200 zł.

8.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, ustala dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego, z tym że stawki opłaty, o których mowa w ust. 4 i 6, nie mogą przekroczyć 10 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego, a stawka opłaty, o której mowa w ust. 5, nie może przekroczyć 200 zł.

9.

Przy ustalaniu stawek, o których mowa w ust. 7 i 8, uwzględnia się:

1)

kategorię drogi, której pas drogowy zostaje zajęty;

2)

rodzaj elementu zajętego pasa drogowego;

3)

procentową wielkość zajmowanej szerokości jezdni;

4)

rodzaj zajęcia pasa drogowego;

5)

rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego umieszczonego w pasie drogowym.

10.

Za zajęcie pasa drogowego o powierzchni mniejszej niż 1 m2 lub powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy obiektu budowlanego lub urządzenia mniejszej niż 1 m2 stosuje się stawki takie jak za zajęcie 1 m2 pasa drogowego.

11.

Opłatę, o której mowa w ust. 3, nalicza i pobiera, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

12.

Za zajęcie pasa drogowego:

1)

bez zezwolenia zarządcy drogi,

2)

z przekroczeniem terminu zajęcia określonego w zezwoleniu zarządcy drogi,

3)

o powierzchni większej niż określona w zezwoleniu zarządcy drogi
- zarządca drogi wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości 10-krotności opłaty ustalanej zgodnie z ust. 4-6.

13.

Termin uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3, oraz kary, o której mowa w ust. 12, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca ich wysokość stała się ostateczna.

14.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie konieczności usunięcia awarii urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, a znajdujących się w pasie drogowym. Po zlokalizowaniu awarii prowadzący roboty niezwłocznie zawiadamia o tym zarządcę drogi, w porozumieniu z nim określa termin i powierzchnię zajętego pasa drogowego i uiszcza opłatę, o której mowa w ust. 4. Za wejście w pas drogowy bez zawiadomienia zarządcy drogi, przekroczenie ustalonego terminu i powierzchni zajęcia pasa drogowego zarządca drogi wymierza karę pieniężną zgodnie z ust. 12.

15.

Zajmujący pas drogowy jest obowiązany zapewnić bezpieczne warunki ruchu i przywrócić pas do poprzedniego stanu użyteczności w określonym terminie.

16.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa warunki niezbędne do udzielania zezwoleń na zajmowanie pasa drogowego na cele, o których mowa w ust. 2, mając na względzie bezpieczeństwo użytkowania i ochronę dróg.

Art. 40a80)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Opłaty określone w art. 13 ust. 1 i ust. 2, art. 13f ust. 1 i art. 40 ust. 3 oraz kary pieniężne określone w art. 13g ust. 1, art. 29a ust. 1 i 2 oraz art. 40 ust. 12, a także opłaty z tytułu umów zawieranych na podstawie art. 22 ust. 2 i art. 39 ust. 7, stanowią przychody środków specjalnych odpowiednich zarządów dróg, przeznaczonych na budowę, przebudowę, remont, utrzymanie i ochronę dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich i przepraw promowych.

2.

Opłaty za przejazdy pojazdów nienormatywnych, których trasa przebiega przez granicę państwa, określone w art. 13c ust. 1 pkt 2, i kary, o których mowa w art. 13g ust. 1, dotyczące tych pojazdów, stanowią przychody środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad przeznaczonego na budowę, przebudowę, remont i utrzymanie dróg krajowych oraz na zakup urządzeń do ważenia pojazdów.

Art. 40b.

181)Ze zmianą wprowadzoną przez art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 41, poz. 365), która weszła w życie z dniem 1 maja 2002 r..

Osoby upoważnione przez naczelnika urzędu celnego są uprawnione do kontroli pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy w zakresie masy, nacisków osi lub wymiarów określonych przepisami Prawa o ruchu drogowym.

282)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 42 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

W przypadku przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej, nacisków osi lub wymiarów pojazdów naczelnicy urzędów celnych pobierają opłaty ustalone zgodnie z art. 13c ust. 4 i wymierzają kary pieniężne ustalone zgodnie z art. 13g ust. 2.

383)Ze zmianą wprowadzoną przez art. 99 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2002 r..

Urzędy celne otrzymują prowizję od pobranych opłat i kar pieniężnych.

484)W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 24..

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość prowizji, o której mowa w ust. 3, oraz sposób jej pobierania i rozliczania z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad. Wysokość prowizji jest uzależniana od wysokości pobranych opłat.

Art. 40c85)Dodany przez art. 99 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 83; w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

W przypadku stwierdzenia, że pojazd przekracza dopuszczalną masę całkowitą, naciski osi, wymiary lub przejazd pojazdu odbywa się bez zezwolenia wymaganego przepisami o ruchu drogowym, inspektor Inspekcji Transportu Drogowego oraz funkcjonariusz Policji mają prawo wymierzania i pobierania kary pieniężnej, ustalonej zgodnie z art. 13g ust. 2.

2.

Od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do organu nadrzędnego w stosunku do organu, który karę tę wymierzył, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Art. 40d86)Dodany przez art. 1 pkt 44 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

W przypadku nieterminowego uiszczenia opłat określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2 i art. 40 ust. 3, a także opłat wynikających z umów zawieranych zgodnie z art. 22 ust. 2 i art. 39 ust. 7, pobiera się odsetki ustawowe.

2.

Opłaty i kary nieuiszczone w terminie podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 4187)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Koszty związane z określeniem tras przejazdu oraz przystosowaniem odcinków dróg do przejazdu pojazdów nienormatywnych pokrywa dokonujący tych przejazdów.

2.

Koszty związane z:

1)

określeniem tras przejazdu - ustala organ właściwy do wydania zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego;

2)

przystosowaniem odcinków dróg do przejazdu pojazdów nienormatywnych, z wyjątkiem kosztów dostaw, usług i robót wskazanych w zezwoleniu na przejazd pojazdem nienormatywnym, wykonywanych przez dokonującego przejazdu pojazdem nienormatywnym lub na jego rzecz przez odpowiednie podmioty - ustala właściwy zarządca drogi.

3.

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, określa sposób ustalania kosztów, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich pokrywania przez dokonującego przejazdu pojazdem nienormatywnym, mając na uwadze długość przejazdu i stopień przystosowania trasy przejazdu.

488)Wszedł w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 13 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, ustala wykaz dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku na pojedynczą oś do 112,7 kN (11,5 t), mając na uwadze stan techniczny dróg oraz ochronę dróg przed zniszczeniem.

588)Wszedł w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 13 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, ustala wykaz dróg krajowych oraz wykaz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku na pojedynczą oś do 98 kN (10 t), mając na uwadze stan techniczny dróg oraz ochronę dróg przed zniszczeniem.

688)Wszedł w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 13 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Drogi inne niż określone na podstawie ust. 4 i 5 stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku na pojedynczą oś do 78,4 kN (8 t).

Art. 4289)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

1.

Zabrania się umieszczania urządzeń liniowych, w szczególności linii energetycznej, telekomunikacyjnej, rurociągu, taśmociągu, wzdłuż pasów drogowych, poza obszarem zabudowanym, w odległości mniejszej niż 15,0 m od granicy pasa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z potrzebami obronnymi i zadaniami na rzecz obronności kraju oraz ochrony środowiska umieszczenie urządzenia liniowego w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 może nastąpić za zgodą zarządcy drogi.

3.

Urządzenia liniowe, o których mowa w ust. 1, mogą być umieszczane, na warunkach określonych przez zarządcę drogi:

1)

na terenach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi - na skarpach nasypów drogowych, z wyjątkiem nasypów spełniających jednocześnie funkcję wałów przeciwpowodziowych, a w przypadku braku takiej możliwości - na krawędzi korony drogi;

2)

na terenach górskich, zalesionych i w parkach narodowych - w pasie drogowym poza koroną drogi.

Art. 43.

1.

Obiekty budowlane przy drogach powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej:

Lp.
Rodzaj drogi
Na terenie zabudowy miast i wsi
Poza terenem zabudowy
1
Autostrada
30 m
50 m
2
Droga ekspresowa
20 m
40 m
3
Droga ogólnodostępna:
    
 
  a)   krajowa
10 m
25 m
 
  b)   wojewódzka, powiatowa
8 m
20 m
 
  c)   gminna
6 m
15 m
       

290)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

W szczególnie uzasadnionych przypadkach usytuowanie obiektu budowlanego przy drodze, o której mowa w ust. 1 lp. 3 tabeli, w odległości mniejszej niż określona może nastąpić wyłącznie za zgodą zarządcy drogi. Przepisu tego nie stosuje się przy sytuowaniu reklam poza terenem zabudowy.

391)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1..

Przepisów ust. 1 lp. 2 i 3 tabeli nie stosuje się do podziemnej infrastruktury technicznej niezwiązanej z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu, lokalizowanej poza jezdnią drogi na terenie zabudowy miast i wsi oraz poza koroną drogi na terenach zalewowych i górskich, na warunkach ustalonych przez zarządcę drogi.

   Rozdział 5   

(uchylony).92)Przez art. 1 pkt 48 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

   Rozdział 6   

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 48-50.

(pominięte).93)Zamieszczone w obwieszczeniu.

Art. 51.

1.

Z dniem wejścia ustawy w życie:

1)

grunty państwowe położone poza granicami miast, oddane osobom fizycznym w zamian za grunty zajęte pod budowę dróg publicznych, stają się z mocy prawa własnością tych osób; grunty takie położone w granicach miast przechodzą na własność lub w użytkowanie wieczyste osób fizycznych, stosownie do przepisów szczególnych;

2)

grunty oddane i zajęte pod drogi publiczne, wybudowane z udziałem czynu społecznego i istniejące w tym dniu, stają się z mocy prawa własnością Państwa.

2.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do gruntów zajętych pod istniejące drogi publiczne, w odniesieniu do których zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe przed dniem wejścia ustawy w życie.

Art. 52.

Traci moc ustawa z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych   (Dz. U. Nr 20, poz. 90 oraz z 1971 r. Nr 12, poz. 115).

Art. 53.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1985 r.

   Załącznik nr 1   

Stawki opłaty, o której mowa w art. 13c ust. 1 pkt 194)Dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 9 grudnia 2003 r.; w tym brzmieniu stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 12 tej ustawy.
Lp.
Wyszczególnienie
Stawka opłaty w złotych za 1 km
1
2
3
1
Za przekroczenie dopuszczalnej długości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem za każdy rozpoczęty 1 m ponad dopuszczalną długość
0,15
2
Za przekroczenie wysokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem:
  
     a)   od wartości dopuszczalnej do 4,50 m włącznie
0,15
     b)   dodatkowo za każde rozpoczęte 10 cm ponad 4,50 m
0,20
3
Za przekroczenie szerokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem:
  
     a)   od wartości dopuszczalnej do 3,20 m szerokości pojazdu włącznie
0,20
     b)   ponad 3,20 do 4,50 m szerokości pojazdu włącznie
0,45
     c)   dodatkowo za każde rozpoczęte 0,50 m ponad 4,50 m
0,40
4
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 78,4 kN (8 t):
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 68,6 kN (7,0 t):
 
     a)   ponad 68,6 kN do 73,5 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 73,5 kN do 78,4 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 78,4 kN do 83,3 kN
1,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 83,3 kN dodatkowo
1,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 75,5 kN (7,7 t):
 
     a)   ponad 75,5 kN do 83,3 kN
0,15*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 83,3 kN do 95,1 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 95,1 kN do 104,9 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 104,9 kN dodatkowo
0,75*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 108,8 kN (11,1 t):
 
     a)   ponad 108,8 kN do 118,6 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 118,6 kN do 128,4 kN
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 128,4 kN do 138,2 kN
1,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 138,2 kN dodatkowo
1,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 122,7 kN (12,5 t):
 
     a)   ponad 122,7 kN do 132,5 kN
0,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 132,5 kN do 142,3 kN
1,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 142,3 kN do 152,1 kN
2,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 152,1 kN dodatkowo
2,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
0,80*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
1,80*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
3,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
2,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 143,1 kN (14,6 t):
 
     a)   ponad 143,1 kN do 157,8 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 157,8 kN do 172,5 kN
1,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 172,5 kN do 187,2 kN
1,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 187,2 kN dodatkowo
1,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 163,6 kN (16,7 t):
 
     a)   ponad 163,6 kN do 178,3 kN
0,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 178,3 kN do 193,0 kN
1,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 193,0 kN do 207,7 kN
2,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 207,7 kN dodatkowo
2,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 78,4 kN (8,0 t):
 
     a)   ponad 78,4 kN do 83,3 kN
0,15*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 83,3 kN do 88,2 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 88,2 kN do 93,1 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 93,1 kN dodatkowo
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 78,4 kN (8,0 t):
 
     a)   ponad 78,4 kN do 88,2 kN
0,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 88,2 kN do 98,0 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 107,8 kN dodatkowo
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 108,8 kN (11,1 t):
 
     a)   ponad 108,8 kN do 118,6 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 118,6 kN do 128,4 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 128,4 kN do 138,2 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 138,2 kN dodatkowo
0,80*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 122,7 kN (12,5 t):
 
     a)   ponad 122,7 kN do 132,5 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 132,5 kN do 142,3 kN
0,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 142,3 kN do 152,1 kN
1,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 152,1 kN dodatkowo
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
5
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 98 kN (10 t):
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 85,3 kN (8,7 t):
 
     a)   ponad 85,3 kN do 90,2 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 90,2 kN do 95,1 kN
0,65*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 95,1 kN do 100,0 kN
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 100,0 kN dodatkowo
0,65*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 98,0 kN (10 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 117,6 kN do 127,4 kN
0,65*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
0,85*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
1,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 153,9 kN (15,7 t):
 
     a)   ponad 153,9 kN do 163,7 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 163,7 kN do 173,5 kN
1,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 173,5 kN do 183,3 kN
1,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 183,3 kN dodatkowo
1,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 170,4 kN (17,4 t):
 
     a)   ponad 170,4 kN do 180,2 kN
0,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 180,2 kN do 190,0 kN
1,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 190,0 kN do 199,8 kN
2,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 199,8 kN dodatkowo
1,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 179,0 kN (18,3 t):
 
     a)   ponad 179,0 kN do 193,7 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 193,7 kN do 208,4 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 208,4 kN do 223,1 kN
1,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 223,1 kN dodatkowo
1,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 204,5 kN (20,9 t):
 
     a)   ponad 204,5 kN do 219,2 kN
0,55*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 219,2 kN do 233,9 kN
1,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 233,9 kN do 248,6 kN
1,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 248,6 kN dodatkowo
1,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 98,0 kN (10,0 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 102,9 kN
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 102,9 kN do 107,8 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 107,8 kN do 112,7 kN
0,80*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 112,7 kN dodatkowo
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 98,0 kN (10,0 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
0,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 117,6 kN do 127,4 kN
0,35*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
0,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 153,9 kN (15,7 t):
 
     a)   ponad 153,9 kN do 163,7 kN
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 163,7 kN do 173,5 kN
0,55*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 173,5 kN do 183,3 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 183,3 kN dodatkowo
0,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
6
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 112,7 kN:
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 98 kN (10 t):
 
     a)   ponad 98 kN do 102,9 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 102,9 kN do 107,8 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 107,8 kN do 112,7 kN
0,60*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 112,7 kN dodatkowo
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 107,8 kN (11 t):
 
     a)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
0,15*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 117,6 kN do 127,4 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 127,4 kN do 137,2 kN
0,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 137,2 kN dodatkowo
0,35*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 156,8 kN (16 t):
 
     a)   ponad 156,8 kN do 166,6 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 166,6 kN do 176,4 kN
0,65*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 186,2 kN dodatkowo
0,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 176,4 kN (18 t):
 
     a)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
0,35*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 186,2 kN do 196,0 kN
0,75*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
1,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 205,8 kN dodatkowo
0,75*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 196,0 kN (20 t):
 
     a)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 205,8 kN do 215,6 kN
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 215,6 kN do 225,4 kN
1,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 225,4 kN dodatkowo
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 205,8 kN (21 t):
 
     a)   ponad 205,8 kN do 220,5 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 220,5 kN do 235,2 kN
0,70*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 235,2 kN do 249,9 kN
1,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 249,9 kN dodatkowo
0,90*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 235,2 kN (24 t):
 
     a)   ponad 235,2 kN do 249,9 kN
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 249,9 kN do 264,6 kN
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 264,6 kN do 279,3 kN
1,50*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 279,3 kN dodatkowo
1,00*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 112,7 kN (11,5 t):
 
     a)   ponad 112,7 kN do 117,6 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 117,6 kN do 122,5 kN
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 122,5 kN do 127,4 kN
0,75*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
0,45*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 112, 7 kN (11,5 t):
 
     a)   ponad 112,7 kN do 122,5 kN
0,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 122,5 kN do 132,3 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 132,3 kN do 142,1 kN
0,35*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 142,1 kN dodatkowo
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 156,8 kN (16 t):
 
     a)   ponad 156,8 kN do 166,6 kN
0,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 166,6 kN do 176,4 kN
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
0,30*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 186,2 kN dodatkowo
0,20*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 176,4 kN (18 t):
 
     a)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
0,10*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 186,2 kN do 196,0 kN
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
0,40*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 205,8 kN dodatkowo
0,25*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
7
Za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu:
  
  1)   pojedynczego:
 
     a)   do 5 t włącznie
0,50
     b)   ponad 5 t do 10 t włącznie
1,20
     c)   ponad 10 t do 20 t włącznie
2,40
     d)   za każde rozpoczęte 5 t ponad 20 t dodatkowo
1,80
  2)   członowego lub zespołu pojazdów składającego się z pojazdu silnikowego i przyczepy:
 
     a)   do 10 t włącznie
0,50
     b)   ponad 10 t do 24 t włącznie
1,20
     c)   ponad 24 t do 40 t włącznie
2,40
     d)   za każde rozpoczęte 10 t ponad 40 t dodatkowo
3,60
 

   Załącznik nr 2   

Kary pieniężne, o których mowa w art. 13g ust. 194)Dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 9 grudnia 2003 r.; w tym brzmieniu stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 12 tej ustawy.
Lp.
Wyszczególnienie
Wysokość kary w zł
1
2
3
1
Za przekroczenie dopuszczalnej długości pojazdu za każdy rozpoczęty 1 m ponad dopuszczalną długość
120
2
Za przekroczenie wysokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem:
  
     a)   od 4,00 m do 4,50 m włącznie
120
     b)   dodatkowo za każde rozpoczęte 10 cm ponad 4,50 m
160
3
Za przekroczenie szerokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem:
  
     a)   od wartości dopuszczalnej do 3,20 m szerokości pojazdu włącznie
160
     b)   ponad 3,20 do 4,50 m szerokości pojazdu włącznie
360
     c)   dodatkowo za każde rozpoczęte 0,50 m ponad 4,50 m
320
4
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 78,4 kN (8 t):
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 68,6 kN (7,0 t):
 
     a)   ponad 68,6 kN do 73,5 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 73,5 kN do 78,4 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 78,4 kN do 83,3 kN
1 800*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 83,3 kN dodatkowo
1 560*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 75,5 kN (7,7 t):
 
     a)   ponad 75,5 kN do 85,3 kN
180*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 85,3 kN do 95,1 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 95,1 kN do 104,9 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 104,9 kN dodatkowo
900*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 108,8 kN (11,1 t):
 
     a)   ponad 108,8 kN do 118,6 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 118,6 kN do 128,4 kN
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 128,4 kN do 138,2 kN
2 040*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 138,2 kN dodatkowo
1 920*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 122,7 kN (12,5 t):
 
     a)   ponad 122,7 kN do 132,5 kN
720*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 132,5 kN do 142,3 kN
1 560*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 142,3 kN do 152,1 kN
2 760*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 152,1 kN dodatkowo
2 400*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
960*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
2 160*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
3 600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
3 120*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 143,1 kN (14,6 t):
 
     a)   ponad 143,1 kN do 157,8 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 157,8 kN do 172,5 kN
1 320*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 172,5 kN do 187,2 kN
2 280*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 187,2 kN dodatkowo
2 280*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 163,6 kN (16,7 t):
 
     a)   ponad 163,6 kN do 178,3 kN
840*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 178,3 kN do 193,0 kN
1 800*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 193,0 kN do 207,7 kN
3 240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 207,7 kN dodatkowo
3 000*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 78,4 kN (8,0 t):
 
     a)   ponad 78,4 kN do 83,3 kN
180*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 83,3 kN do 88,2 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 88,2 kN do 93,1 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 93,1 kN dodatkowo
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 78,4 kN (8,0 t):
 
     a)   ponad 78,4 kN do 88,2 kN
120*)
     b)   ponad 88,2 kN do 98,0 kN
240*)
     c)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
540*)
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 107,8 kN dodatkowo
540*)
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 108,8 kN (11,1 t):
 
     a)   ponad 108,8 kN do 118,6 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 118,6 kN do 128,4 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 128,4 kN do 138,2 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 138,2 kN dodatkowo
960*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 122,7 kN (12,5 t):
 
     a)   ponad 122,7 kN do 132,5 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 132,5 kN do 142,3 kN
840*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 142,3 kN do 152,1 kN
1 440*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 152,1 kN dodatkowo
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
5
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 98 kN (10 t):
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 85,3 kN (8,7 t):
 
     a)   ponad 85,3 kN do 90,2 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 90,2 kN do 95,1 kN
780*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 95,1 kN do 100,0 kN
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 100,0 kN dodatkowo
780*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 98,0 kN (10 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 117,6kN do 127,4 kN
780*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
1 020*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
1 560*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 153,9 kN (15,7 t):
 
     a)   ponad 153,9 kN do 163,7 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 163,7 kN do 173,5 kN
1 320*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 173,5 kN do 183,3 kN
2 040*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 183,3 kN dodatkowo
1 440*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 170,4 kN (17,4 t):
 
     a)   ponad 170,4 kN do 180,2 kN
720*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 180,2 kN do 190,0 kN
1 560*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 190,0 kN do 199,8 kN
2 520*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 199,8 kN dodatkowo
1 680*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 179,0 kN (18,3 t):
 
     a)   ponad 179,0 kN do 193,7 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 193,7 kN do 208,4 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 208,4 kN do 223,1 kN
1 800*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 223,1 kN dodatkowo
1 320*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 204,5 kN (20,9 t):
 
     a)   ponad 204,5 kN do 219,2 kN
660*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 219,2 kN do 233,9 kN
1 440*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 233,9 kN do 248,6 kN
2 280*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 248,6 kN dodatkowo
1 560*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 98,0 kN (10,0 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 102,9 kN
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 102,9 kN do 107,8 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 107,8 kN do 112,7 kN
960*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 112,7 kN dodatkowo
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 98,0 kN (10,0 t):
 
     a)   ponad 98,0 kN do 107,8 kN
120*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 117,6 kN do 127,4 kN
420*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 136,3 kN (13,9 t):
 
     a)   ponad 136,3 kN do 146,1 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 146,1 kN do 155,9 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 155,9 kN do 165,7 kN
720*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 165,7 kN dodatkowo
540*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 153,9 kN (15,7 t):
 
     a)   ponad 153,9 kN do 163,7 kN
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 163,7 kN do 173,5 kN
660*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 173,5 kN do 183,3 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 183,3 kN dodatkowo
720*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
6
Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 112,7 kN:
 
  1)   dla pojedynczej osi nienapędowej 98 kN (10 t):
 
     a)   ponad 98 kN do 102,9 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 102,9 kN do 107,8 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 107,8 kN do 112,7 kN
720*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 112,7 kN dodatkowo
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  2)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 107,8 kN (11 t):
 
     a)   ponad 107,8 kN do 117,6 kN
180*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 117,6 kN do 127,4 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 127,4 kN do 137,2 kN
600*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 137,2 kN dodatkowo
420*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  3)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 156,8 kN (16 t):
 
     a)   ponad 156,8 kN do 166,6 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 166,6 kN do 176,4 kN
780*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 186,2 kN dodatkowo
840*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  4)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 176,4 kN (18 t):
 
     a)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
420*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 186,2 kN do 196,0 kN
900*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
1 440*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 205,8 kN dodatkowo
900*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  5)   dla podwójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi powyżej 1,80 m - suma nacisków osi 196,0 kN (20 t):
 
     a)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 205,8 kN do 215,6 kN
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 215,6 kN do 225,4 kN
1 680*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 225,4 kN dodatkowo
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  6)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1,30 m - suma nacisków osi 205,8 kN (21 t):
 
     a)   ponad 205,8 kN do 220,5 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 220,5 kN do 235,2 kN
840*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 235,2 kN do 249,9 kN
1 440*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 249,9 kN dodatkowo
1 080*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  7)   dla potrójnej osi przyczep i naczep, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,40 m - suma nacisków osi 235,2 kN (24 t):
 
     a)   ponad 235,2 kN do 249,9 kN
540*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 249,9 kN do 264,6 kN
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 264,6 kN do 279,3 kN
1 800*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 15 kN ponad 279,3 kN dodatkowo
1 200*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  8)   dla pojedynczej osi napędowej 112,7 kN (11,5 t):
 
     a)   ponad 112,7 kN do 117,6 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 117,6 kN do 122,5 kN
540*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 122,5 kN do 127,4 kN
900*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 5 kN ponad 127,4 kN dodatkowo
540*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  9)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi do 1 m - suma nacisków osi 112, 7 kN (11,5 t):
 
     a)   ponad 112,7 kN do 122,5 kN
120*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 122,5 kN do 132,3 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 132,3 kN do 142,1 kN
420*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 142,1 kN dodatkowo
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  10)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1 m do 1,30 m - suma nacisków osi 156,8 kN (16 t):
 
     a)   ponad 156,8 kN do 166,6 kN
120*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 166,6 kN do 176,4 kN
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
360*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 186,2 kN dodatkowo
240*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
  11)   dla podwójnej osi napędowej pojazdów samochodowych, przy odległości pomiędzy osiami składowymi od 1,30 m do 1,80 m - suma nacisków osi 176,4 kN (18 t):
 
     a)   ponad 176,4 kN do 186,2 kN
120*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     b)   ponad 186,2 kN do 196,0 kN
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     c)   ponad 196,0 kN do 205,8 kN
480*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
     d)   za każde rozpoczęte przekroczenie o 10 kN ponad 205,8 kN dodatkowo
300*)W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.
7
Za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu:
  
  1)   pojedynczego:
 
     a)   do 5 t włącznie
600
     b)   ponad 5 t do 10 t włącznie
1 440
     c)   ponad 10 t do 20 t włącznie
2 880
     d)   za każde rozpoczęte 5 t ponad 20 t dodatkowo
2 160
  2)   członowego lub zespołu pojazdów składającego się z pojazdu silnikowego i przyczepy:
 
     a)   do 10 t włącznie
600
     b)   ponad 10 t do 24 t włącznie
1 440
     c)   ponad 24 t do 40 t włączenie
2 880
     d)   za każde rozpoczęte 10 t ponad 40 t dodatkowo
4 320
8
Za niedotrzymanie któregokolwiek z pozostałych warunków przejazdu podanych w zezwoleniu
1 000
 

1)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200, poz. 1953), która weszła w życie z dniem 9 grudnia 2003 r.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 92, poz. 881, Nr 93, poz. 888 i Nr 96, poz. 959.
3)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
4)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
5)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
6)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
7)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
8)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
9)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
10)
Dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
11)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
12)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
13)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
14)
Przez art. 52 pkt 8 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.
15)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r.
16)
W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 2124), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
17)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r.
18)
Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 24 listopada 2003 r.
19)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824, z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 193, poz. 1884, Nr 217, poz. 2124 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203.
20)
Przez art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.
21)
Przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
22)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
23)
Przez art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz. U. Nr 127, poz. 627), która weszła w życie z dniem 2 stycznia 1995 r.
24)
W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r.
25)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
26)
Przez art. 1 pkt 18 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
27)
Dodany przez art. 1 pkt 19 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
28)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
29)
Dodany przez art. 1 pkt 19 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
30)
Ze zmianą wprowadzoną przez art. 34 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721), która weszła w życie z dniem 25 maja 2003 r.
31)
Przez art. 7 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808), która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 2004 r.
32)
W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 31.
33)
Dodany przez art. 3 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 16.
34)
Dodany przez art. 17 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 24.
35)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
36)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
37)
W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2002 oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 216, poz. 1826), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
38)
W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 31.
39)
Przez art. 17 pkt 4 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 24.
40)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
41)
Ze zmianą wprowadzoną przez art. 41 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. Nr 113, poz. 984), który wszedł w życie z dniem wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzonych w związku z zakończeniem kadencji tych organów wybranych w dniu 11 października 1998 r.
42)
Przez art. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 37.
43)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
44)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
45)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
46)
W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 24.
47)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
48)
Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. e ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
49)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. f ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
50)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. g ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
51)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. h ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
52)
Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. i ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
53)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
54)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
55)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 19, poz. 177, Nr 91, poz. 870, Nr 92, poz. 880 i Nr 141, poz. 1492.
56)
Rozdział 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 52 pkt 10 ustawy, o której mowa w odnośniku 14, nie zawiera tych artykułów.
57)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
58)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
59)
Przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 1993 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 47, poz. 212), która weszła w życie z dniem 9 lipca 1993 r.
60)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
61)
Dodany przez art. 1 pkt 28 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
62)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
63)
Dodany przez art. 1 pkt 30 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 25 lutego 2004 r.
64)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
65)
Przez art. 1 pkt 32 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
66)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
67)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 34 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
68)
w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
69)
w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
70)
Przez art. 1 pkt 37 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
71)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
72)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
73)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
74)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret trzecie ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
75)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. a tiret czwarte ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
76)
Przez art. 1 pkt 39 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
77)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
78)
Dodany przez art. 1 pkt 39 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
79)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
80)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
81)
Ze zmianą wprowadzoną przez art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 41, poz. 365), która weszła w życie z dniem 1 maja 2002 r.
82)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 42 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
83)
Ze zmianą wprowadzoną przez art. 99 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.
84)
W brzmieniu ustalonym przez art. 17 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 24.
85)
Dodany przez art. 99 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 83; w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
86)
Dodany przez art. 1 pkt 44 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
87)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
88)
Wszedł w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 13 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
89)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
90)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
91)
W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
92)
Przez art. 1 pkt 48 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
93)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
94)
Dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 9 grudnia 2003 r.; w tym brzmieniu stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, stosownie do art. 12 tej ustawy.
*)
W stosunku do pojazdów wyposażonych w zawieszenie pneumatyczne kary ustala się w wysokości o 25% niższej od wysokości ustalonej w tabeli.