po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 18
lutego 2004 r., pytań prawnych Naczelnego Sądu Administracyjnego o zbadanie zgodności:
1)
art. 58 pkt 12 lit. j ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze
(Dz. U. Nr 16, poz. 124, ze zm.) z art. 17 ust. 1 w związku z art. 17 ust. 2 oraz art. 87 Konstytucji,
2)
art. 40 pkt 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, z art. 2, art. 17 ust. 1 w związku z
art. 17 ust. 2, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 65 ust. 1 oraz art. 87 Konstytucji,
w zakresie pozwalającym na ustalanie maksymalnej liczby członków izby adwokackiej,
w tym liczby aplikantów adwokackich,
3)
art. 60 pkt 8b ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
(Dz. U. Nr 19, poz. 145, ze zm.) z art. 17 ust. 1 w związku z art. 17 ust. 2 oraz art. 87 Konstytucji,
2)
art. 40 pkt 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, nie jest niezgodny z art. 17, art. 32
i art. 87 Konstytucji w zakresie, w jakim stanowi podstawę ustalania maksymalnej liczby
aplikantów adwokackich,
3)
art. 58 pkt 12 lit. j ustawy, o której mowa w pkt 1, jest niezgodny z art. 87 ust.
1 Konstytucji przez to, że dopuszcza - co do osób niebędących jeszcze członkami korporacji
samorządowej adwokatów - możliwość ograniczania tych osób w korzystaniu z konstytucyjnej
wolności wyboru zawodu bez ustawowego określenia przesłanek i zakresu ograniczania,
4)
art. 58 pkt 12 lit. j ustawy, o której mowa w pkt 1, nie jest niezgodny z art. 17
Konstytucji,
6)
art. 60 pkt 8b ustawy, o której mowa w pkt 5, nie jest niezgodny z art. 17 Konstytucji.