utworem rozpowszechnionym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został w jakikolwiek
sposób udostępniony publicznie,
”
,
b)
dodaje się pkt 10-12 w brzmieniu:
„
10)
technicznymi zabezpieczeniami są wszelkie technologie, urządzenia lub ich elementy,
których przeznaczeniem jest zapobieganie działaniom lub ograniczenie działań umożliwiających
korzystanie z utworów lub artystycznych wykonań z naruszeniem prawa,
11)
skutecznymi technicznymi zabezpieczeniami są techniczne zabezpieczenia umożliwiające
podmiotom uprawnionym kontrolę nad korzystaniem z chronionego utworu lub artystycznego
wykonania poprzez zastosowanie kodu dostępu lub mechanizmu zabezpieczenia, w szczególności
szyfrowania, zakłócania lub każdej innej transformacji utworu lub artystycznego wykonania
lub mechanizmu kontroli zwielokrotniania, które spełniają cel ochronny,
12)
informacjami na temat zarządzania prawami są informacje identyfikujące utwór, twórcę,
podmiot praw autorskich lub informacje o warunkach eksploatacji utworu, o ile zostały
one dołączone do egzemplarza utworu lub są przekazywane w związku z jego rozpowszechnianiem,
w tym kody identyfikacyjne.
”
;
2)
w art. 19 w ust. 1 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu:
„
Wynagrodzenie jest wypłacane za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania.
”
;
3)
w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 21 w brzmieniu:
„
21.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do publicznego udostępniania utworów w
taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
”
;
4)
art. 22 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 22.
1.
Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno przy pomocy własnych środków i dla własnych
nadań utrwalać utwory w celu zgodnego z prawem korzystania z nich.
2.
Utrwalenia, o których mowa w ust. 1, powinny być zniszczone w terminie miesiąca od
dnia wygaśnięcia uprawnienia do nadania utworu.
3.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się do utrwaleń dokonanych przy przygotowywaniu własnych
audycji i programów mających wyjątkowy charakter dokumentalny, i które zostaną umieszczone
w archiwum.
”
;
5)
w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„
2.
Zakres własnego użytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy
utworów przez krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa,
powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.
”
;
6)
po art. 23 dodaje się art. 231 w brzmieniu:
„
Art. 231.
Nie wymaga zezwolenia twórcy przejściowe lub incydentalne zwielokrotnianie utworów,
niemające samodzielnego znaczenia gospodarczego, a stanowiące integralną i podstawową
część procesu technologicznego oraz mające na celu wyłącznie umożliwienie:
1)
przekazu utworu w systemie teleinformatycznym pomiędzy osobami trzecimi przez pośrednika
lub
2)
zgodnego z prawem korzystania z utworu.
”
;
7)
w art. 25 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„
4.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do publicznego udostępniania utworów w taki
sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym,
z tym że jeżeli wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, nie nastąpiła na podstawie
umowy z uprawnionym, wynagrodzenie jest wypłacane za pośrednictwem właściwej organizacji
zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.
”
;
8)
art. 26 i 27 otrzymują brzmienie:
„
Art. 26.
Wolno w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach przytaczać utwory udostępniane podczas
tych wydarzeń, jednakże w granicach uzasadnionych celem informacji.
Art. 27.
Instytucje naukowe i oświatowe mogą, w celach dydaktycznych lub prowadzenia własnych
badań, korzystać z rozpowszechnionych utworów w oryginale i w tłumaczeniu oraz sporządzać
w tym celu egzemplarze fragmentów rozpowszechnionego utworu.
”
;
9)
w art. 28:
a)
pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„
1)
udostępniać nieodpłatnie, w zakresie swoich zadań statutowych, egzemplarze utworów
rozpowszechnionych,
2)
sporządzać lub zlecać sporządzanie egzemplarzy rozpowszechnionych utworów w celu uzupełnienia,
zachowania lub ochrony własnych zbiorów,
”
,
b)
dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„
3)
udostępniać zbiory dla celów badawczych lub poznawczych za pośrednictwem końcówek
systemu informatycznego (terminali) znajdujących się na terenie tych jednostek.
”
;
10)
w art. 29:
a)
po ust. 2 dodaje się ust. 21 w brzmieniu:
„
21.
Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszczać rozpowszechnione drobne utwory
lub fragmenty większych utworów w antologiach.
”
,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„
3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 21, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.
”
;
11)
art. 31 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 31.
Wolno nieodpłatnie wykonywać publicznie rozpowszechnione utwory podczas ceremonii
religijnych, imprez szkolnych i akademickich lub oficjalnych uroczystości państwowych,
jeżeli nie łączy się z tym osiąganie pośrednio lub bezpośrednio korzyści majątkowych
i artyści wykonawcy nie otrzymują wynagrodzenia, z wyłączeniem imprez reklamowych,
promocyjnych lub wyborczych.
”
;
12)
po art. 33 dodaje się art. 331-335 w brzmieniu:
„
Art. 331.
Wolno korzystać z już rozpowszechnionych utworów dla dobra osób niepełnosprawnych,
jeżeli to korzystanie odnosi się bezpośrednio do ich upośledzenia, nie ma zarobkowego
charakteru i jest podejmowane w rozmiarze wynikającym z natury upośledzenia.
Art. 332.
Wolno korzystać z utworów dla celów bezpieczeństwa publicznego lub na potrzeby postępowań
administracyjnych, sądowych lub prawodawczych oraz sprawozdań z tych postępowań.
Art. 333.
Wolno w celu reklamy wystawy publicznej lub publicznej sprzedaży utworów korzystać
z egzemplarzy utworów już rozpowszechnionych, w zakresie uzasadnionym promocją wystawy
lub sprzedaży, z wyłączeniem innego handlowego wykorzystania.
Art. 334.
Wolno korzystać z utworów w związku z prezentacją lub naprawą sprzętu.
Art. 335.
Wolno korzystać z utworu w postaci obiektu budowlanego, jego rysunku, planu lub innego
ustalenia, w celu odbudowy lub remontu obiektu budowlanego.
”
;
13)
art. 34 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 34.
Można korzystać z utworów w granicach dozwolonego użytku pod warunkiem wymienienia
imienia i nazwiska twórcy oraz źródła. Podanie twórcy i źródła powinno uwzględniać
istniejące możliwości. Twórcy nie przysługuje prawo do wynagrodzenia, chyba że ustawa
stanowi inaczej.
”
;
14)
w art. 40:
a)
w ust. 11 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
„
Jeżeli wysokość wpłaty nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 1 000
euro, możliwe jest rozliczanie w innych regularnych okresach, nie dłuższych jednak
niż rok obrotowy.
”
,
b)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do egzemplarzy chronionych opracowań utworów
niekorzystających z ochrony autorskich praw majątkowych.
”
;
15)
w art. 41 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„
5.
Twórca utworu wykorzystanego lub włączonego do utworu audiowizualnego oraz utworu
wchodzącego w skład utworu zbiorowego, po powstaniu nowych sposobów eksploatacji utworów,
nie może bez ważnego powodu odmówić udzielenia zezwolenia na korzystanie z tego utworu
w ramach utworu audiowizualnego lub utworu zbiorowego na polach eksploatacji nieznanych
w chwili zawarcia umowy.
”
;
16)
art. 77 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 77.
Do programów komputerowych nie stosuje się przepisów art. 16 pkt 3-5, art. 20, art.
23, art. 231, art. 27, art. 28, art. 30, art. 331-335, art. 49 ust. 2, art. 56, art. 60 i art. 62.
”
;
17)
w art. 79 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„
4.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku usuwania lub zmiany bez upoważnienia
jakichkolwiek elektronicznych informacji na temat zarządzania prawami autorskimi lub
prawami pokrewnymi, a także świadomego rozpowszechniania utworów z bezprawnie usuniętymi
lub zmodyfikowanymi takimi informacjami.
”
;
18)
po rozdziale 12 dodaje się rozdział 121 w brzmieniu:
„
Rozdział 121
Kontrola produkcji nośników optycznych
Art. 1101.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje kontrolę
w zakresie produkcji i zwielokrotniania nośników optycznych, w szczególności w celu
zapewnienia ich zgodności z udzielonymi przez uprawnionych, na podstawie niniejszej
ustawy, upoważnieniami.
Art. 1102.
Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art.
1101, jest obowiązany do stosowania kodów indentyfikacyjnych we wszystkich urządzeniach
i ich elementach, podczas procesu produkcji nośników optycznych.
Art. 1103.
1.
Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art.
1101, informuje ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
o przedmiocie i zakresie prowadzonej działalności w terminie trzydziestu dni od dnia
rozpoczęcia tej działalności.
2.
Przedsiębiorca przekazuje ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego informacje dotyczące:
1)
imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy, siedziby i adresu, osób
uprawnionych do jego reprezentowania, a także miejsca wykonywania działalności,
2)
posiadanych urządzeń do produkcji i zwielokrotniania nośników optycznych,
3)
zastosowanych, we wszystkich urządzeniach i ich elementach, podczas procesu produkcji,
kodach indentyfikacyjnych.
3.
Przedsiębiorca przekazuje, w terminie do dziesiątego dnia każdego miesiąca, informacje
za okres miesiąca poprzedzającego, dotyczące:
1)
zbiorczej wielkości produkcji i jej rodzaju,
2)
wykonywania zamówień poza miejscem prowadzenia działalności,
3)
rozporządzenia urządzeniami do produkcji i zwielokrotniania nośników optycznych.
4.
Pierwsze przekazanie przez przedsiębiorcę informacji, o których mowa w ust. 3, następuje
w terminie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu przekazania przez
przedsiębiorcę informacji, o których mowa w ust. 1, za okres od dnia rozpoczęcia działalności
gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 1101, nie dłuższy jednak niż dwa poprzednie miesiące.
5.
Przedsiębiorca niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego o wszelkich zmianach informacji, o których mowa w ust. 2.
6.
Informacje są składane na formularzach.
7.
Przedsiębiorca przechowuje dokumentację stanowiącą podstawę sporządzenia informacji,
o których mowa w ust. 2 i 3, przez okres pięciu lat.
Art. 1104.
1.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego prowadzi rejestr
informacji, o których mowa w art. 1103.
2.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela każdemu,
kto ma w tym interes prawny, informacji zawartych w rejestrze, gdy zachodzi uzasadnione
podejrzenie naruszenia praw autorskich lub praw pokrewnych, w zakresie niezbędnym
do dochodzenia ich ochrony.
3.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określa, w drodze
rozporządzenia:
1)
sposób prowadzenia rejestru informacji, tryb przekazywania informacji przez przedsiębiorcę
oraz wzory formularzy,
2)
rodzaje kodów identyfikacyjnych zgodnych ze standardami międzynarodowymi w tym zakresie,
uwzględniając konieczność zapewnienia przejrzystości zapisu informacji znajdujących
się w rejestrze oraz nieobciążanie przedsiębiorcy nadmiernymi utrudnieniami w zakresie
prowadzonej działalności.
Art. 1105.
1.
W ramach sprawowanej kontroli minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego może, w każdym czasie, z uwzględnieniem przepisów o swobodzie działalności
gospodarczej, zarządzić przeprowadzenie kontroli działalności przedsiębiorcy w zakresie
zgodności ze stanem faktycznym informacji, o których mowa w art. 1103.
2.
Kontrolę przeprowadza kontroler na podstawie pisemnego, imiennego upoważnienia zawierającego
wskazanie przedsiębiorcy, przedmiotu, zakresu i terminu rozpoczęcia i zakończenia
kontroli oraz dowodu tożsamości.
3.
Przedsiębiorca udostępnia na żądanie kontrolera wszystkie dokumenty i materiały niezbędne
do przeprowadzenia kontroli.
4.
Kontroler ma prawo do:
1)
wstępu na teren nieruchomości, do obiektu, lokalu lub ich części należących do przedsiębiorcy
prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 1101,
2)
wglądu do dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej będącej przedmiotem
kontroli, z zachowaniem przepisów o ochronie tajemnic ustawowo chronionych,
3)
żądania od pracowników ustnych i pisemnych wyjaśnień,
4)
zabezpieczania dowodów.
Art. 1106.
1.
Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli.
2.
Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach; jeden egzemplarz otrzymuje
przedsiębiorca.
3.
Protokół kontroli podpisują kontroler i przedsiębiorca.
4.
W przypadku odmowy albo niemożliwości podpisania protokołu kontroli przez przedsiębiorcę
protokół podpisuje tylko kontroler, dokonując w protokole stosownej adnotacji o tej
odmowie albo o przyczynach uniemożliwiających podpisanie protokołu kontroli.
Art. 1107.
1.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sporządza w terminie
30 dni od dnia podpisania protokołu kontroli wystąpienie pokontrolne, które niezwłocznie
przekazuje przedsiębiorcy.
2.
Przedsiębiorca, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego,
może zgłosić na piśmie zastrzeżenia do ustaleń i wniosków zawartych w wystąpieniu
pokontrolnym.
”
;
19)
art. 1181 otrzymuje brzmienie:
„
Art. 1181.
1.
Kto wytwarza urządzenia lub ich komponenty przeznaczone do niedozwolonego usuwania
lub obchodzenia skutecznych technicznych zabezpieczeń przed odtwarzaniem, przegrywaniem
lub zwielokrotnianiem utworów lub przedmiotów praw pokrewnych albo dokonuje obrotu
takimi urządzeniami lub ich komponentami, albo reklamuje je w celu sprzedaży lub najmu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
2.
Kto posiada, przechowuje lub wykorzystuje urządzenia lub ich komponenty, o których
mowa w ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
”
.
Art. 2.
Przedsiębiorca prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w
zakresie, o którym mowa w art. 1101, informuje ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
o przedmiocie i zakresie prowadzonej działalności w terminie trzydziestu dni od dnia
wejścia w życie ustawy.
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w
Unii Europejskiej.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r.
Nr 128, poz. 1402, z 2002 r. Nr 126, poz. 1068 i Nr 197, poz. 1662 oraz z 2003 r.
Nr 166, poz. 1610.