Ustawaz dnia 1 lipca 2005 r.o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw

Art. 1.

W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw   (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 197, z 2004 r. Nr 42, poz. 386 oraz z 2005 r. Nr 132, poz. 1110) wprowadza się następujące zmiany:

1)

po art. 11g dodaje się art. 11h w brzmieniu:
„ 

Art. 11h.

Do postępowania przed Prezesem Agencji Rezerw Materiałowych w sprawach określonych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
 ”
 ;

2)

rozdział 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

   Rozdział 4   

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych

Art. 15.

1.

W celu zapewnienia bezpiecznego zaopatrzenia kraju w paliwa ciekłe na wypadek wystąpienia zakłóceń lub kryzysu w ich dostawach na rynku krajowym oraz wypełnienia zobowiązań międzynarodowych ustala się zapasy paliw ciekłych, których ilość w każdym roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem przepisów wydanych na podstawie ust. 5, ma być równa ilości takich paliw z okresu 90 dni ich średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji.

2.

Przez średnią dzienną wewnętrzną konsumpcję, o której mowa w ust. 1, rozumie się średnią dzienną wielkość dostaw paliw ciekłych na rynek krajowy w roku poprzedzającym, ustaloną na podstawie odpowiednich danych statystycznych.

3.

Minister właściwy do spraw gospodarki corocznie, w terminie do dnia 31 marca, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wielkość średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji w roku poprzedzającym, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2.

4.

W skład zapasów, o których mowa w ust. 1, wchodzą:

1)

rezerwy gospodarcze paliw ciekłych określone w art. 3 ust. 1 pkt 2, z wyłączeniem wyodrębnionej ich części, o której mowa w art. 3 ust. 2;

2)

zapasy obowiązkowe paliw ciekłych, o których mowa w art. 16.

5.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy harmonogram osiągnięcia wymaganej ilości zapasów paliw ciekłych, mając na względzie potrzebę stopniowego osiągnięcia poziomu zapasów, o którym mowa w ust. 1, i biorąc pod uwagę możliwości ich magazynowania, stan rezerw gospodarczych paliw ciekłych, wielkość produkcji paliw ciekłych oraz wielkość przywozu tych paliw zrealizowanego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, a także zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 16.

1.

Wprowadza się obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przez przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie:

1)

wytwarzania lub przetwarzania paliw ciekłych, zwanych dalej „producentami”;

2)

przywozu paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu tych paliw, zwanych dalej „przywożącymi”.

2.

Producenci i przywożący tworzą zapasy obowiązkowe paliw ciekłych w oparciu o zrealizowaną przez nich w roku poprzednim produkcję lub przywóz dokonany w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, zgodnie z harmonogramem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5.

3.

Producenci i przywożący tworzą zapasy obowiązkowe paliw ciekłych w zakresie tych rodzajów paliw, które są przedmiotem ich działalności.

4.

Paliwa ciekłe, z których są tworzone zapasy obowiązkowe paliw ciekłych, powinny spełniać wymagania jakościowe określone w przepisach o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.

5.

Utworzone i utrzymywane przez producentów i przywożących zapasy obowiązkowe paliw ciekłych stanowią ich majątek, chyba że z umowy, o której mowa w art. 19d ust. 1, wynika, że zapasy te stanowią własność przyjmującego zlecenie.

6.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy, może zezwolić, w drodze decyzji, na okresowe niepowiększanie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, przy czym okres ten nie może być dłuższy niż rok.

Art. 16a.

1.

Przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub przywozu paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, są obowiązani do utworzenia i utrzymywania, w pierwszym roku działalności gospodarczej, zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w ilości odpowiadającej co najmniej ilości średniej siedmiodniowej produkcji lub średniego siedmiodniowego przywozu paliw ciekłych, realizowanego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu.

2.

Podstawą obliczania wymaganej ilości zapasów, o której mowa w ust. 1, jest zadeklarowana przez przedsiębiorcę na dany rok wielkość produkcji lub przywozu paliw ciekłych, realizowanego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, przy czym, w przypadku gdy zadeklarowana wielkość produkcji lub ilość przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej paliw ciekłych jest niższa od wielkości faktycznie realizowanych, przedsiębiorca jest obowiązany na koniec roku kalendarzowego posiadać zapasy obowiązkowe paliw ciekłych wyliczone według wielkości faktycznie zrealizowanych.

3.

Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, w kolejnych latach swej działalności są obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz corocznego systematycznego ich powiększania, do ilości określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5.

Art. 17.

1.

Tworzy się rejestr producentów i przywożących, zwany dalej „rejestrem”.

2.

Rejestr prowadzi Prezes Agencji Rezerw Materiałowych.

3.

Rejestr zawiera:

1)

oznaczenie producenta lub przywożącego;

2)

niezbędne dane ekonomiczne i towarowe dotyczące producenta lub przywożącego;

3)

informacje dotyczące magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

4.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, dokumenty będące podstawą dokonania wpisu do rejestru i wykreślenia z rejestru, wzory wniosków o dokonanie wpisu do rejestru i o wykreślenie z rejestru oraz dane podlegające wpisowi do rejestru, uwzględniając możliwość prowadzenia rejestru w systemie elektronicznym, pod warunkiem że dane w nim zawarte znajdują potwierdzenie w dokumentach przechowywanych przez prowadzącego rejestr.

Art. 17a.

1.

Producenci i przywożący są obowiązani złożyć wniosek o wpis do rejestru w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie podlegającym obowiązkowi tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

2.

Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru zawiera:

1)

imię, nazwisko lub nazwę producenta lub przywożącego;

2)

oznaczenie formy prawnej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON);

3)

oznaczenie siedziby i adresu producenta lub przywożącego;

4)

oznaczenie adresu zakładu głównego producenta lub przywożącego, jeżeli jest inny niż siedziba producenta lub przywożącego;

5)

oznaczenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej;

6)

wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej;

7)

dane o wielkości produkcji, przywozu w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu paliw ciekłych oraz rodzaju paliw objętych obowiązkiem tworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, planowanych na dany rok;

8)

dane o ilości, rodzaju i gatunku paliwa ciekłego, półproduktu rafinacji ropy naftowej, objętych obowiązkiem tworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w danym roku;

9)

oznaczenie miejsca magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

3.

W przypadku gdy wniosek nie zawiera danych, o których mowa w ust. 2, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku złożenia wniosku o wpis do rejestru.

4.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wydaje decyzję administracyjną o odmowie wpisu do rejestru, jeżeli prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania przez producenta lub przywożącego określonej we wniosku działalności gospodarczej.

Art. 17b.

1.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wydaje zaświadczenie o wpisie do rejestru w terminie 5 dni roboczych od dnia złożenia kompletnego wniosku.

2.

Zaświadczenie o wpisie do rejestru zawiera dane, o których mowa w art. 17a ust. 2 pkt 1-3, oraz datę wpisu do rejestru i numer w rejestrze.

Art. 17c.

1.

Zmiana wpisu lub wykreślenie z rejestru następują na uzasadniony wniosek producenta lub przywożącego lub z urzędu.

2.

Producent oraz przywożący są obowiązani złożyć wniosek o:

1)

zmianę wpisu w rejestrze - w terminie 7 dni od dnia zmiany danych, o których mowa w art. 17a ust. 2;

2)

wykreślenie wpisu z rejestru - w terminie 14 dni od dnia:

a)

trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej w zakresie określonym w art. 16 ust. 1,

b)

cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,

c)

cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w art. 16 ust. 1 lub jej wygaśnięcia,

d)

ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.

3.

Wpis do rejestru podlega wykreśleniu z urzędu przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych w przypadku:

1)

gdy prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania działalności gospodarczej w zakresie określonym w art. 16 ust. 1;

2)

stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej w zakresie określonym w art. 16 ust. 1.

4.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych może wykreślić z urzędu dane wpisane do rejestru niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy.

5.

Wykreślenie wpisu z rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 18.

Do paliw ciekłych objętych obowiązkiem, o którym mowa w art. 16 ust. 1, zalicza się następujące grupy produktów wytwarzanych z ropy naftowej:

1)

benzyny silnikowe i materiały pędne do silników lotniczych;

2)

oleje napędowe do silników i oleje napędowe pozostałe, z wyłączeniem olejów do silników statków morskich, oraz materiały pędne do silników lotniczych na bazie nafty;

3)

oleje opałowe, z wyłączeniem olejów do silników statków morskich.

Art. 19.

1.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych mogą być utrzymywane w postaci:

1)

paliw ciekłych;

2)

półproduktów rafinacji ropy naftowej;

3)

ropy naftowej.

2.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane w postaci, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być tworzone wyłącznie przez producentów wytwarzających paliwa poprzez przerób ropy naftowej oraz powinny umożliwiać rzeczywiste wytwarzanie produktów wymienionych w art. 18 w ilości określonej w art. 15 ust. 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5.

3.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane w postaci półproduktów rafinacji ropy naftowej lub ropy naftowej powinny być obliczane proporcjonalnie do ilości każdej kategorii produktu otrzymanego w procesie przerobu ropy naftowej w poprzednim roku kalendarzowym przez danego producenta.

Art. 19a.

1.

Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych można zaliczać paliwa zmagazynowane:

1)

w terminalach i magazynach hurtowych;

2)

w zbiornikach rafinerii ropy naftowej, z wyłączeniem paliw ciekłych znajdujących się w instalacjach i rurociągach produkcyjnych;

3)

w zbiornikach instalacji rurociągowych;

4)

w zbiornikach i magazynach portowych;

5)

na barkach i statkach żeglugi przybrzeżnej wynajętych do transportowania paliw w strefie nadgranicznej, pod warunkiem zapewnienia możliwości bezzwłocznego przeprowadzenia kontroli stanu zapasów;

6)

w zbiornikowcach znajdujących się w portach docelowych, po załatwieniu formalności portowych i celnych zgodnie z odrębnymi przepisami.

2.

Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych nie zalicza się paliw znajdujących się w:

1)

złożach ropy naftowej niewydobytej;

2)

tranzycie, z przeznaczeniem do innych państw;

3)

rurociągach;

4)

cysternach kolejowych i samochodowych;

5)

zbiornikach magazynowych na stacjach paliw;

6)

magazynach o przeznaczeniu wojskowym.

3.

Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych nie zalicza się także produktów naftowych dostarczanych przez osoby zagraniczne ich oddziałom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli produkty te nie stanowią przywozu w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu.

4.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz paliw ciekłych, w zakresie których tworzy się zapasy obowiązkowe paliw ciekłych, mając na względzie obowiązujące klasyfikacje wyrobów oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej.

5.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowy sposób tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz ustalania ich ilości przez producentów i przywożących, w tym również przez producentów paliw wytwarzających te paliwa poprzez procesy mieszania paliw lub komponentów,

2)

procentowy udział zapasów poszczególnych paliw, które mogą być utrzymywane w postaci ropy naftowej i półproduktów jej rafinacji,

3)

rodzaje dokumentów potwierdzających wyłączenia z obowiązku tworzenia zapasów obowiązkowych, o których mowa w art. 18 pkt 2 i 3
- biorąc pod uwagę stan rezerw gospodarczych, sytuację na krajowym rynku paliw ciekłych oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej.

6.

Minister właściwy do spraw gospodarki wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1)

średni poziom zapasów niedostępnych z przyczyn technicznych oraz możliwe ubytki podczas ich przemieszczania;

2)

możliwość utrzymywania przez producenta i przywożącego zamiennie zapasów paliw w grupach, o których mowa w art. 18;

3)

możliwość czasowej zamiany utrzymywanych zapasów w grupach innych niż były tworzone.

Art. 19b.

1.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych mogą być utrzymywane na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej pod warunkiem zawarcia bilateralnej umowy międzyrządowej między Rzecząpospolitą Polską i państwem, na którego terytorium zapasy te będą magazynowane; umowa ta powinna zawierać w szczególności postanowienia zapewniające kontrolę stanu i jakości tych zapasów, wypełnienie międzynarodowych wymagań dotyczących sprawozdawczości w zakresie zapasów, a także postanowienia zapewniające dysponowanie tymi zapasami, w tym przemieszczanie ich z terytorium tego państwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą przekraczać 20% ogólnej ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, do których utrzymywania dany producent lub przywożący jest obowiązany.

Art. 19c.

1.

Producenci i przywożący, którzy gromadzą zapasy obowiązkowe paliw ciekłych w magazynach przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania takich paliw, są obowiązani zawrzeć umowę o świadczenie usług w tym zakresie, przy czym umowa ta powinna określać w szczególności:

1)

ilość magazynowanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

2)

warunki utrzymywania odpowiedniego poziomu ilościowego i jakościowego magazynowanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

3)

sposób postępowania podczas magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, ich wymiany i konserwacji oraz obniżania tych zapasów;

4)

okres magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, przy czym okres ten nie powinien być krótszy niż rok kalendarzowy;

5)

wysokość wynagrodzenia za usługi magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

6)

zasady odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy;

7)

okres jej obowiązywania i warunki rozwiązania.

2.

Producenci oraz przywożący są obowiązani przekazać Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych kopię zawartej umowy, o której mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, w celu dokonania odpowiedniej adnotacji w rejestrze.

Art. 19d.

1.

Producenci oraz przywożący mogą zlecić, na podstawie umowy, wykonanie zadań w zakresie gromadzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przedsiębiorcom posiadającym koncesję na obrót paliwami ciekłymi lub koncesję na magazynowanie tych paliw.

2.

Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1)

ilość gromadzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w okresie obowiązywania umowy;

2)

sposób wykonania zlecenia;

3)

warunki utrzymywania odpowiedniego poziomu ilościowego i jakościowego gromadzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

4)

sposób postępowania podczas magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, ich wymiany i konserwacji oraz obniżania tych zapasów;

5)

okres obowiązywania umowy, przy czym okres ten nie może być krótszy niż 90 dni;

6)

wysokość wynagrodzenia za wykonanie zlecenia;

7)

lokalizację tworzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w okresie obowiązywania umowy;

8)

sposób wykonywania obowiązków sprawozdawczych wynikających z art. 191 ust. 1 i 2;

9)

postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia;

10)

odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy.

3.

W przypadku zlecenia przez producentów i przywożących gromadzenia i utrzymywania, w ich imieniu, zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przedsiębiorcom wymienionym w ust. 1 przedsiębiorcy przyjmujący zlecenie:

1)

nie mogą wykorzystywać, na własne potrzeby, gromadzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w okresie obowiązywania umowy;

2)

są obowiązani zagwarantować zlecającemu gromadzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych dostęp do tych zapasów w okresie obowiązywania umowy.

4.

W przypadku gdy zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane zgodnie z ust. 1 nie stanowią własności producenta lub przywożącego, a są własnością przedsiębiorcy otrzymującego zlecenie, umowa, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać postanowienia gwarantujące zlecającemu prawo nabycia tych zapasów w okresie jej obowiązywania oraz określać cenę nabycia tych zapasów.

5.

Producenci i przywożący, przed zawarciem umowy zlecenia, są obowiązani do przedłożenia Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych projektu tej umowy oraz uzyskania zgody na jej zawarcie.

6.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia wyrażenia zgody na zawarcie umowy zlecenia, jeżeli:

1)

projekt umowy nie zawiera postanowień określonych w ust. 2 i 4;

2)

lokalizacja lub infrastruktura techniczna baz magazynowych albo system przemieszczania paliw ciekłych nie zapewnią sprawnych i bezpiecznych dostaw tych paliw w przypadku wystąpienia zakłóceń bądź kryzysu na krajowym rynku paliw.

7.

Producent lub przywożący przekazuje kopię umowy, o której mowa w ust. 1, Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.

8.

Producenci i przywożący zlecający wykonanie swoich zadań w zakresie gromadzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych innym przedsiębiorcom ponoszą odpowiedzialność za jakość i stan tych zapasów.

Art. 19e.

1.

Koszty tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych ponoszą producenci oraz przywożący.

2.

Koszty, o których mowa w ust. 1, są zaliczane do kosztów działalności producentów oraz przywożących.

3.

Producenci oraz przywożący są obowiązani ubezpieczyć zapasy obowiązkowe paliw ciekłych od ognia i innych zdarzeń losowych.

Art. 19f.

1.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych jest uprawniony do przeprowadzania kontroli u producentów i przywożących, przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania, o których mowa w art. 19c ust. 1, oraz przedsiębiorców, którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych stosownie do art. 19d.

2.

Czynności kontrolne wykonują pracownicy Agencji Rezerw Materiałowych, na podstawie pisemnego, imiennego upoważnienia oraz po okazaniu legitymacji służbowej.

3.

Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1)

imię, nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej osoby przeprowadzającej kontrolę;

2)

oznaczenie kontrolowanego;

3)

określenie zakresu kontroli;

4)

określenie czasu trwania kontroli;

5)

wskazanie podstawy prawnej kontroli;

6)

oznaczenie organu kontroli;

7)

określenie daty i miejsca wystawienia upoważnienia;

8)

podpis osoby wystawiającej upoważnienie, z podaniem zajmowanego stanowiska służbowego;

9)

pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.

4.

Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu:

1)

prawidłowości ustalenia wielkości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych na dany rok kalendarzowy;

2)

zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

3)

jakości paliw ciekłych;

4)

wykonywania postanowień umów, o których mowa w art. 19c ust. 1 i art. 19d ust. 1.

5.

Upoważnionym pracownikom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo:

1)

wejścia na teren nieruchomości i do obiektów producentów, przywożących, przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania oraz przedsiębiorców, którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów paliw ciekłych;

2)

żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, a także żądania okazania dokumentów dotyczących produkcji lub przywozu w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu paliw ciekłych za rok, w którym jest przeprowadzana kontrola, i rok poprzedni, potwierdzających poprawność wyliczenia ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, do których tworzenia i utrzymywania w danym roku jest obowiązany producent oraz przywożący;

3)

wglądu do dokumentów potwierdzających jakość paliw;

4)

pobierania próbek paliw ciekłych.

6.

Pobieranie próbek, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, odbywa się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.

7.

Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej.

8.

Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół dokonanych czynności, który powinien ponadto zawierać wnioski i zalecenia oraz pouczenie o sposobie złożenia zastrzeżeń co do jego treści, przy czym termin do złożenia zastrzeżeń nie może być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia protokołu.

9.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych może wezwać producenta, przywożącego, przedsiębiorcę świadczącego usługi magazynowania lub przedsiębiorcę, któremu zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, do usunięcia uchybień określonych w protokole, o którym mowa w ust. 8.

Art. 19g.

1.

W przypadku wystąpienia zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw ciekłych na rynek krajowy lub zagrożenia wystąpienia takich zakłóceń minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych na określonym obszarze kraju lub na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określając wielkość obniżenia tych zapasów oraz sposób i termin ich odtworzenia, z uwzględnieniem sytuacji na rynku paliw ciekłych i rzeczywistych możliwości odtworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

2.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przez określonych producentów lub przywożących, określając wielkość obniżenia oraz sposób i termin odtworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

3.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, nałożyć na producentów lub przywożących obowiązek sprzedaży zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, określając wielkość sprzedaży oraz sposób i termin odtworzenia tych zapasów, uwzględniając konieczność zaspokojenia potrzeb krajowych oraz zapewnienia ciągłości dostaw paliw ciekłych.

4.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w sytuacjach określonych w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze decyzji administracyjnej, nakazać producentom lub przywożącym sprzedaż określonej ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, wskazanym podmiotom.

5.

Minister właściwy do spraw gospodarki powiadamia niezwłocznie Komisję Europejską oraz odpowiednie organy organizacji międzynarodowych, jeżeli wynika to z zobowiązań międzynarodowych, o każdym przypadku obniżenia ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, dokonywanego w trybie określonym w ust. 1-4, które powoduje zmniejszenie tych zapasów poniżej poziomu określonego w art. 15 ust. 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5. Powiadomienie takie powinno zawierać:

1)

oznaczenie daty obniżenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych;

2)

informacje o:

a)

przyczynie obniżenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych,

b)

podjętych działaniach mających na celu odtworzenie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych,

c)

przewidywanych zmianach w poziomie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych do dnia ich odtworzenia.

6.

Producenci lub przywożący przeznaczają wpływy uzyskane ze sprzedaży, o której mowa w ust. 3 i 4, na odtworzenie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

7.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, dopuścić do obrotu paliwa ciekłe pochodzące z rezerw państwowych lub zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, niespetniające wymagań jakościowych określonych w przepisach o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, po uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej, w trybie określonym w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych   (Dz. U. Nr 34, poz. 293 i Nr 173, poz. 1808), biorąc pod uwagę sytuację na rynku paliw.

Art. 19h.

1.

Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych tworzone i utrzymywane na zasadach i w trybie określonych w ustawie mogą być wykorzystane w celu realizacji wiążących Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych.

2.

W celu wypełnienia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych na określonym obszarze kraju, lub na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określając wielkość obniżenia tych zapasów oraz sposób i termin ich odtworzenia, biorąc pod uwagę ustalenia organów odpowiednich organizacji międzynarodowych lub uzgodnienia dokonane z takimi organizacjami.

3.

W celu wypełnienia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przez określonych producentów lub przywożących, określając wielkość obniżenia oraz sposób i termin odtworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

4.

W celu wypełnienia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, nałożyć na producentów lub przywożących obowiązek sprzedaży zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, określając wielkość sprzedaży oraz sposób i termin odtworzenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, biorąc pod uwagę ustalenia organów odpowiednich organizacji międzynarodowych lub uzgodnienia dokonane z takimi organizacjami.

5.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu wypełnienia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze decyzji administracyjnej, nakazać producentom lub przywożącym sprzedaż określonej ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, wskazanym podmiotom na terenie kraju lub za granicą.

Art. 19i.

Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób interwencyjnego postępowania przy podejmowaniu decyzji, o których mowa w art. 19g ust. 2 i 4 oraz w art. 19h ust. 3 i 5, z uwzględnieniem w szczególności wymaganych dokumentów, danych zawartych we wnioskach oraz biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawności procesu podejmowania decyzji.

Art. 19j.

1.

W przypadku wystąpienia długotrwałych zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw ciekłych na rynek krajowy lub trudności w zaopatrywaniu gospodarki narodowej w ropę naftową lub paliwa ciekłe albo w razie konieczności wypełnienia wiążących Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych, po wykorzystaniu środków określonych w ustawie, Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, włączyć do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych pozostałe zapasy i dostawy paliw ciekłych, półproduktów rafinacji ropy naftowej lub ropy naftowej:

1)

znajdujące się w zbiornikowcach będących w portach docelowych, po zakończeniu formalności portowych i celnych zgodnie z odrębnymi przepisami,

2)

utrzymywane w zbiornikach rafinerii, z wyłączeniem paliw, półproduktów rafinacji ropy naftowej i ropy naftowej znajdujących się w rurociągach lub instalacjach rafinerii,

3)

utrzymywane w zbiornikach przez przedsiębiorców zajmujących się produkcją, przetwarzaniem oraz przywozem paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu oraz obrotem paliwami ciekłymi, z wyłączeniem zbiorników znajdujących się na stacjach paliw,

4)

bunkrowane dla międzynarodowego lotnictwa
- biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia ciągłości dostaw paliw ciekłych oraz zapotrzebowanie krajowe na te paliwa.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określa szczegółowo rodzaj i ilości paliw ciekłych, półproduktów rafinacji ropy naftowej lub ropy naftowej, włączonych do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, a także określa miejsce i sposób ich magazynowania oraz ich przeznaczenie.

Art. 19k.

1.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki półroczne sprawozdania dotyczące stanu zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, ich struktury oraz obszarów ich magazynowania, w terminie 45 dni od końca miesiąca następującego po upływie okresu sprawozdawczego.

2.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, na jego żądanie, bieżące informacje, o których mowa w ust. 1, w zakresie objętym sprawozdaniem, oraz inne informacje dotyczące tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

Art. 191.

1.

Producenci, przywożący oraz przedsiębiorcy świadczący usługi magazynowania są obowiązani do przedstawiania Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych pisemnych, miesięcznych informacji o ilości, strukturze produkcji i strukturze przywozu paliw ciekłych zrealizowanego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, a także o ilości i strukturze wywozu paliw ciekłych w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych lub eksportu oraz o ilości i strukturze tworzonych i magazynowanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, w terminie 30 dni od upływu ostatniego dnia miesiąca, którego dotyczy informacja.

2.

Producenci oraz przywożący są obowiązani do przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki pisemnych, kwartalnych informacji o poniesionych przez nich kosztach tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, w terminie 45 dni od upływu ostatniego dnia kwartału, którego dotyczy informacja.

3.

W przypadku wystąpienia zakłóceń na krajowym rynku paliw ciekłych oraz w celu wypełnienia wiążących Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych informacje, o których mowa w ust. 1, oraz informacje o planowanej przez producentów produkcji paliw ciekłych lub planowanym przez przywożących przywozie ropy naftowej lub paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu powinny być niezwłocznie przedstawione na żądanie ministra właściwego do spraw gospodarki albo Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych.

4.

Do informacji, o których mowa w ust. 1-3, przepisy ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych   (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z późn. zm.1)Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, z 2004 r. Nr 29, poz. 257 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727.) stosuje się odpowiednio.

Art. 19m.

Od decyzji administracyjnych, o których mowa w art. 17a ust. 4, art. 17c ust. 5 oraz art. 19d ust. 6, służy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki.
 ”
 ;

3)

rozdział 7 otrzymuje brzmienie:
„ 

   Rozdział 7   

Kary pieniężne

Art. 22.

Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:

1)

powstaniu niedoboru w stosunku do ewidencyjnego stanu rezerw,

2)

uchybieniu w zakresie magazynowania rezerw, ich wymiany, konserwacji oraz ilościowej i jakościowej ochrony stanu rezerw, w wyniku czego powstały straty
- organ, o którym mowa w art. 4, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości 200% wartości niedoboru lub straty.

Art. 23.

Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:

1)

niedopełnieniu ciążącego na podmiocie obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych węgla kamiennego w przewidzianym terminie i wymaganej ilości,

2)

niedopełnieniu ciążącego na podmiocie obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w przewidzianym terminie i wymaganej ilości,

3)

obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych węgla kamiennego poniżej poziomu określonego w ustawie,

4)

obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego poniżej poziomu określonego w ustawie
- minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości 50% wartości niedoboru zapasów.

Art. 23a.

1.

Za naruszenia wymagań ustawy polegające na:

1)

niedopełnieniu ciążącego na producencie lub przywożącym obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 16 ust. 1, w przewidzianym terminie i wymaganej ilości,

2)

obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych poniżej poziomu określonego w ustawie
- Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150% wartości niedoboru paliw ciekłych.

2.

Za naruszenie wymagań ustawy polegające na utrzymywaniu, w ramach zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, paliw ciekłych niespełniających wymagań jakościowych obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150% wartości paliw ciekłych niespełniających wymagań jakościowych.

3.

Za naruszenie wymagań ustawy polegające na niedopełnieniu obowiązku złożenia przez producenta lub przywożącego wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 17a ust. 1, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

4.

Za naruszenie wymagań ustawy polegające na niedopełnieniu obowiązku sprzedaży zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 19g ust. 3 i 4 oraz w art. 19h ust. 4 i 5, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, wymierza karę pieniężną w wysokości do 150% wartości niesprzedanych zapasów.

5.

Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, 2 i 4, wylicza się na podstawie cen sprzedaży paliw ciekłych, w zakresie których nastąpiło naruszenie przepisów ustawy, stosowanych przez producenta lub przywożącego w dniu stwierdzenia niedopełnienia obowiązków, a w przypadku niemożności zastosowania tej ceny, na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danym miesiącu przez producenta lub przywożącego posiadającego największy udział w krajowym rynku paliw ciekłych.

6.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej, może nałożyć karę pieniężną na osobę kierującą działalnością producenta lub przywożącego w wysokości do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, jeżeli osoba ta nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o której mowa w art. 191 ust. 1-3, albo przedstawi nieprawdziwe dane w tej informacji.

7.

Od decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1-4 oraz ust. 6, służy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki.

Art. 23b.

Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 23a ust. 1-4 oraz ust. 6, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych uwzględni w szczególności okres czasu, stopień oraz przyczyny naruszenia przepisów ustawy, a także częstotliwość naruszania przepisów ustawy w przeszłości przez producenta, przywożącego lub osobę kierującą działalnością producenta lub przywożącego.

Art. 23c.

Zapłacenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 23a ust. 1-4 oraz ust. 6, nie zwalnia producenta lub przywożącego z obowiązku utworzenia wymaganego obowiązkowego zapasu paliw ciekłych w terminie określonym przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych lub dokonania obowiązkowej ich sprzedaży, jeżeli warunki, na jakich wydano decyzję administracyjną, nie uległy zmianie, oraz przekazania informacji, o których mowa w art. 191 ust. 1-3.

Art. 24.

1.

Należności pieniężne z tytułu kar, o których mowa w art. 22, 23 i art. 23a ust. 1-4 oraz ust. 6, stanowią dochód budżetu państwa.

2.

Kar pieniężnych nie nakłada się, jeżeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o których mowa w art. 22, 23 i art. 23a ust. 1-4 oraz ust. 6, upłynął rok.
 ”
 .

Art. 2.

Przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy byli obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w ilości odpowiadającej co najmniej średniej siedmiodniowej produkcji lub średniemu siedmiodniowemu importowi bez obowiązku systematycznego corocznego ich powiększania, są obowiązani do corocznego powiększania tych zapasów do ilości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 3.

1.

Rejestr producentów i importerów utworzony na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, staje się rejestrem w rozumieniu niniejszej ustawy.

2.

Wpisy w rejestrze utworzonym na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, pozostają w mocy.

Art. 4.

Do spraw wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, do obliczenia wysokości kar, o których mowa w art. 22, 23 oraz w art. 23a ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 5.

Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami niniejszej ustawy wszczętych, a niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 6.

Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 4 oraz art. 19a ust. 4 i 5 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2 w zakresie dotyczącym art. 18 oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, z 2004 r. Nr 29, poz. 257 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727.