Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 13 września 2005 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Mączyński - przewodniczący,
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,
Marek Mazurkiewicz,
Janusz Niemcewicz,
Marek Safjan - sprawozdawca,
protokolant: Krzysztof Zalecki,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 13 września 2005 r., wniosku grupy posłów o zbadanie zgodności art. 8 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim   (Dz. U. Nr 90, poz. 999, ze zm.), w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o języku polskim   (Dz. U. Nr 92, poz. 878), z art. 2, art. 27, art. 32, art. 76 i art. 83 Konstytucji,
orzeka:

   I   

1.

Art. 8 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim   (Dz. U. Nr 90, poz. 999, ze zm.), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o języku polskim   (Dz. U. Nr 92, poz. 878):
  •   -  
    nie jest niezgodny z art. 27 i art. 83 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
  •   -  
    jest niezgodny z art. 2 Konstytucji przez to, że narusza reguły prawidłowej legislacji,
  •   -  
    jest niezgodny z art. 76 Konstytucji przez to, że nie zapewnia należytej ochrony konsumentów i osób świadczących pracę przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi.

2.

Art. 8 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 32 Konstytucji.

3.

Art. 8 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 32 Konstytucji przez to, że różnicuje ochronę konsumenta ze względu na jego przynależność państwową.

   II   

Art. 8 ust. 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1.1 traci moc obowiązującą z dniem 30 czerwca 2006 r.