Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 26 lipca 2006 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Safjan - przewodniczący,
Jerzy Ciemniewski,
Teresa Dębowska-Romanowska,
Marian Grzybowski,
Adam Jamróz,
Wiesław Johann - sprawozdawca,
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,
Ewa Łętowska,
Marek Mazurkiewicz,
Jerzy Stępień,
Marian Zdyb,
Bohdan Zdziennicki,
protokolant: Krzysztof Zalecki,
po rozpoznaniu, z udziałem skarżącej oraz Sejmu, Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich, na rozprawie w dniach 25 kwietnia i 26 lipca 2006 r., połączonych skarg konstytucyjnych:

1)

Jolanty Wasilewskiej o zbadanie zgodności art. 632 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego   (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim przewiduje w uzasadnionych wypadkach możliwość przyznania osobie uniewinnionej w sprawie z oskarżenia publicznego zwrotu części kosztów wynagrodzenia jednego obrońcy, z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 42 ust. 2 i art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

2)

Jadwigi Ciosek o zbadanie zgodności art. 632 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji,

3)

Reginy Rosińskiej-Bobrowskiej o zbadanie zgodności art. 632 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji,
orzeka:
Art. 632 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego   (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim ogranicza możliwość przyznania osobie uniewinnionej w sprawie z oskarżenia publicznego zwrotu kosztów wynagrodzenia obrońcy jedynie do „uzasadnionych wypadków”:

a)

nie jest niezgodny z art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

b)

jest niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 42 ust. 2 Konstytucji.