Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 1 września 2006 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Niemcewicz - przewodniczący,
Jerzy Ciemniewski,
Ewa Łętowska,
Marek Safjan - sprawozdawca,
Mirosław Wyrzykowski,
protokolant: Krzysztof Zalecki,
po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 1 września 2006 r., skargi konstytucyjnej Andrzeja Niedziejki o zbadanie zgodności art. 442 § 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny   (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm.) z art. 2, art. 32, art. 37, art. 45 i art. 77 Konstytucji,
orzeka:
I

1.

Art. 442 § 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny   (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm.) przez to, że pozbawia pokrzywdzonego dochodzenia odszkodowania za szkodę na osobie, która ujawniła się po upływie lat dziesięciu od wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę, jest niezgodny z art. 2 i art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Art. 442 § 1 zdanie drugie ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 32, art. 37 i art. 45 Konstytucji.
II

1.

Art. 442 § 1 zdanie drugie ustawy powołanej w części I w punkcie 1 traci moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2007 r.

2.

Wobec uwzględnienia skargi konstytucyjnej Andrzeja Niedziejki odroczenie terminu utraty mocy obowiązującej art. 442 § 1 zdanie drugie nie stoi na przeszkodzie realizacji praw skarżącego, określonych w art. 190 ust. 4 Konstytucji.