Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 21 marca 2006 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Ewa Łętowska - przewodniczący,
Marian Grzybowski,
Wiesław Johann,
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca,
Marian Zdyb,
protokolant: Krzysztof Zalecki,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 21 marca 2006 r. wniosku Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych o stwierdzenie, że:

1)

art. 26c ust. 4a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych   (Dz. U. Nr 123, poz. 776, ze zm.) jest niezgodny z art. 2 Konstytucji,

2)

art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji,

3)

art. 1 pkt 26 lit. f i pkt 27 w zakresie dotyczącym ust. 7a w związku z art. 19 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. z 2003 r. Nr 7, poz. 79, ze zm.), w odniesieniu do prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy przed dniem 23 stycznia 2003 r. dokonali ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych wydatków na nabycie, wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych w związku z modernizacją zakładu, utworzeniem lub przystosowaniem stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych, budową lub rozbudową bazy rehabilitacyjnej, wypoczynkowej lub socjalnej oraz na zakup środków transportu, jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 22, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji,

4)

art. 1 pkt 5 lit. a i b w związku z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie   (Dz. U. Nr 228, poz. 2262) oraz w związku z art. 19 pkt 2 w zakresie dotyczącym art. 1 pkt 18 ustawy powołanej w punkcie 3 w zakresie, w jakim odnosi się do pracodawców, którzy przed dniem 31 grudnia 2003 r. zatrudnili osoby niepełnosprawne, które osiągnęły wiek emerytalny przed dniem, na który pracodawca mógł z zachowaniem ustawowych lub umownych terminów wypowiedzenia wypowiedzieć po dniu 30 grudnia 2003 r. stosunek pracy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji,
orzeka:

2.

Art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 2 i z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

3.

Art. 1 pkt 26 lit. f i pkt 27 w zakresie dotyczącym ust. 7a w związku z art. 19 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw   (Dz. U. z 2003 r. Nr 7, poz. 79 i Nr 202, poz. 1957 oraz z 2005 r. Nr 44, poz. 422) jest zgodny z art. 2 w związku z art. 22, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji.

4.

Art. 1 pkt 5 lit. a i b w związku z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie   (Dz. U. Nr 228, poz. 2262) w zakresie, w jakim pozbawia pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne, które osiągnęły wiek emerytalny, dofinansowania do wynagrodzeń tych osób w okresie niezbędnym do skutecznego wypowiedzenia tym osobom umów o pracę, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.